324. De sancto Plechelmo.

1. Laus Iesu Christo,

2 a. Cuius claritas illustravit
universum mundum,

2 b. Dum salvatur perditissimum
hominum genus.

3 a. Quem solum solem
confitemur
[esse] iustitiae,

3b. Qui per doctores
institiae
detergens tenebras.

4 a. Quorum de grege
sanctus sacerdos
Plechelraus illuxit de
Scotia,

4 b. De dulci mensa
verbi divini

verbum bonum eructuans
populis.

5 a. Hic corpus edomans
in Dei servitio
adulescentulus,

5 b. Placentem Domino
spiritus quotidie
hostiam obtulit.

6 a, In cunctis denique
virtutibus,
Tam Deo
quam cunctis
hominibus
Acceptus, bicorni
laudem ornatus
infula pontifex,

6 b. Non cessat igitur
plus solito
Aegypti
principem
depopulans
Salvare per mare
rubrum concives
et hostes mergere.

7 a. Sed dum te, Scotia,
penitus

cessiset omnis
idolatria,

7 b. Efficacissimo
propulsa
longe divini
verbi gladio,

8 a. Iste sacerdos Dei
sacratus,
non soli Scotiae
procreatus,

8b. Instruxit quoque gentem
Francorum
culturam prohibens
idolorum,

9 a. A vitiis

eam mundans
et irrigans
fonte superno,

9 b. Ut operis
fructum boni
ferens esset
messis divinae.

10 a. Hoc ergo miseriae
transcurso tempore,
Ex hac lacrimarum
valle transiit
in regnum gloriae,

10 b. Nunc inter siderea
resplendens agmina
Fulget coronatus
ante Deum
luce perpetua.

11a. Hunc, quemlaotum [in] caelis
hodie invexit
hic quem plurimum dilexit,

11b. Omnes laudemus, fratres,
voceque concordi,
tanti laudibus praeconis.

12. Instanter ipsum precemur,
ut suo interventu
tergat nostra crimina,
qui vivit rex in saecula.