335. De sancto Stephano.

1 a. Malignantes in prophetis
Ad vos missos occidetis,
Ut exterminemini,

1b. Non parcentes Dei cbristis,
Quia tempus non novistis
Visitantis domini.

2 a. O sub quibus essent alis,
Gens perversa, gens feralis,
Gens absque consilio,

2 b. Tui nati congregati,
Si foventem posset pati
Prava generatio.

3 a. Pro te flentem non attendis,
Quae maturas tot deflendis
Tuum exterminium.

3 b. Non advertis, neque sapis
Quod non stabit in te lapis
Unus super alium.

4 a. Digne quidem peritura
Frons obtusa, cervix dura
Plus quam ipsi lapides,

4b. Quos tu frendens et immitis
Ad cervices sanctas mittis,
Nec extrema praevides.

5 a. Quae si quondam trucidaras
Sacerdotes inter aras
Tuos armas hodie

5 b. Contra Deum sacerdotes,
Et resistis quantum potes
Stephani sententiae

6 a. Sed ex lege confutaris
Cordibusque dissecaris
Signa videns publica.

6 b. Nec te movent verba vitae,
Nec demulcet te levitae
Facies angelica.

7 a. Cor induras, os avertis,
Ne advertas quod apertis
Caelis videt gloriam.

7 b. Indignaris cum haec audis,
Et indignas aures claudis
Reputans blasphemiam.

8 a. Producuntur falsi testes,
Qui deponunt tandem vestes
Ad Sauli vestigia.

8 b. Torvo iactu lapis torret
Sed torrentem non exhorret
Martyris constantia.

9 a. Pro te rogat ne damneris,
Quae cervicem sanctam feris
Inhumana rabie.

9 b. Cumque furis in cervicem
Primus Deo reddit vicem
Martyrum primitiae.

10 a. Age, primas pretiose,

Cuius caput ornant rosae
Primitivo sanguine,

10 b. Qui tam caris est exosis
Abundanter caris prosis
Caritatis ordine.