351. De s. Thoma Cantuanensi.

1 a. Per unius ortum floris
Circa finem temporis
Crevit florum copia.

1b. Flos hic florum Christus fuit,
Qui per carnem floruit
Ut florerent omnia.

2 a. Ex hoc flore singulari

Sorte quadam compari,
Florum surgunt millia,

2 b. Dum a Christo sumunt vires
Quos decrevit martyres
Sola Christi gratia.

3 a. Hos ut hostes odit mundus,

Hos ut cives rubicundus

Sponsus ille diligit,

3 b. Qui ad suum diadema
Roseum et candens scema
Pari voto colligit.

4 a. Hi triumphant in agone,
Hi de Christi passione
Sibi pingunt stigmata;

4b. Fide firmi, spe robusti,
Ferro caesi, flammis usti,
Sed nunc habent sabbata.

5 a. Inter tales caeli flores,
Inter primos et maiores
Vernat Thomas, flos Anglorum ;

5 b. Qui pastoris curam nactus
Pastorales gessit actus,
Viam tenens perfectorum.

6 a. Non hunc pompa mundi fregit,
Non terrena vis coegit
Ut exponat lupis gregem;

6 b. Vicitcarnem,mundumsprevit,
Qui mundanum non decrevit
Sed caelestem sequi regem.

7 a. Si vis nosse floris ortum
Nostri Thomae norunt hortum
Felices Londoniae;

7 b. Urbs insignis, urbs fecunda,
Urbs excellens, nec secunda
Constantini gloriae.

8 a. In hoc horto flos est natas
Cuius totus vitae status
Per successus floruit,

8 b. Primo regis candidatus,
Primus regni, post sacratus
Primas esse meruit.

9 a. Hic armatus zelo recti,
Dum non potest nec vult flecti,
Exsulat ad libitum:

9b. Revocatus ense cadit,

Sic flos floram florem tradit
Thomas Christo spiritum.

10 a. Iam exutus tunica
Thomas ope medica
Flagrescit per saecula:

10 b. Licet non compareat
Nec in carne floreat,
Floret per miracula.

11. Cuius excellentia
Gratiam de gratia
Profert aegris, alleluia,