359. De sancta Ursula.

1 a. Patri summi filii
Angelo consilii
Laus sit danti
Septem dona;

1b. Qui candore lilii
Vestitu mirabili
Sponsam beat
Et decorat.

2 a. Accedit et robur rosae,
Stat a dextris dulcisonae,
Nova cantans carmina ;

2b. Adamans regem gloriae
Virgineae militiae
Fit regina Ursula.

3 a. Quam cupivit infidelis,
Patrem minis, blanditiis
Iuxta suam potestatem
Rex perterret virginis;

3 b. Magno mentis quae fervore
Caelum pulsat sueto more,
Quam solatur oraculis
Turris fortitudinis.

4 a. Tunc consensu nuptiarum
Fit conventus feminarum
Paratura trierum.

4 b. Eius sponsus baptizatur,
Virgo Christi iucundatur
Consortio virginum.

5 a. Post haec mari se committunt,
Sine ductu vi remigum,
Vaga classe portum Tile
Vehuntur, hinc Coloniam.

5 b. Visione qua percepta

Romam tendunt via recta,
Implorantes liberari
Potestatum insidiis.

6 a. Abeunt consulto papa,
Defluunt per Rheni vada,
Properantes ad coronam
Per bella fortissima.

6 b. Has Huni redire vident,
Irruunt, necando strident,
Dum haec clara multitudo
Congruenter sumitur.

7 a. Gaudeat nunc empiraeum,
Tantis gemmis praerutilum,
Tantis auctum meritis.

7 b. Gaudet sponsus super sponsam.
Militantem fac formosam,
Christe, fili virginis.