363. De sancto Walarico.

1. Congregatio fidelis
monachorum iubila,

2 a. Sancti Walariei corpus
habens in praesentia,

2 b. Cuius laeti celebramus
annua sollemnia.

3 a. Hic Luxovio nutritus
monachus coenobita

3 b. Sub beato Columbano,

cuius tenens dogmata,

4 a. Missus est ab ipso patre
praedicandi gratia

4 b. In partes occidentales
ad gentes incredulas.

5 a. Qui Burgundia relicta,
in qua natus fuerat,

5 b. Venit Ambianis urbem
per longa itinera.

6 a. Ibi coram plebe quendam
mortuum resuscitat,

6 b. Sigobardus iudex urbis

quem ligno suspenderat.

7 a. Inde venit ad has partes
ubi plures animas

7 b. Praedicando suscitavit
a morte perpetua.

8 a. Igitur, plebs Vimacensis,
mente Deo subdita,

8 b. Gratulare tanti patris
obtinens insignia;

9 a. Qui te convertit ad fidem
per verba melliflua,

9 b. Et cooperante Deo

per multa miracula,

10 a. Quae per eum fecit Deus
in tua provincia,

10 b. Signis confirmando fidem
ne esses incredula.

11a. Surdis auditum reddebat,
caecis clara lumina,

11b. Claudis gressum, ab obsessis
fugabat daemonia.

12 a. Et multis infirmis dabat
sanitatis gaudia

12 b. Qui cum fide requirebant
eius patrocinia.

13 a. Visitabat praedicando
Calcenses et Bicolas

13 b. Villas, rura circumquaque
longinqua et proxima.

14 a. Reddens cum lucro talenta
Deo sibi credita,

14 b. Non eum terrebant minae
neque dura verbera.

15 a. Pater erat monachorum
sub sanctorum regula

15 b. Quos ad serviendum Deo
sibi sociaverat.

16 a. Cibi, potus atque somni
mira continentia

16 b. Pollens cunctos invitabat
ad Christi convivia.

17 a. Ubi felix nunc recumbit
cum sanctis in gloria,

17 b. Cuius prece nos cum illis
iungant caeli gaudia.