368. De sancta Walpurge.

1. Diem celebremus
virginis die, eia,

2 a. Per quam Deus
tot miracula
fecerat, quae
tendunt in infinita.

2b. Sed, quamvis sint
haec enormia,
proferamus
tamen illius aliqua.

3 a. In primis Liubilam
reddidit sanam,
quae podagra
longa iacet
per tempora.

3 b. Leibolfo sedula
aufert scabella
et per quina
hunc reparat
dispendia.

4 a. Morte tenta
quaedam puella
virginis per verba
vitae est reddita.

4b. Sensit Gaila
hoc in textura
Waltpurgis si festa
essent colenda.

5 a. Quid tu Tyura
tardas misella,
cur non reddis
ei xenia?

5 b. Quae te aegram
erexit sanam
quae divitem,
Encletica.

6 a. Sed quis expediat
omnia,
cum sint mille milia,

6 b. Quae Christus egerat
fortia
Waldpurgis per merita.

7 a. Seu debilis natura
seu fuerit fortuna
coepit naturalia
usui apta.

7 b. Languoribus gravata
membra fert qui sana
et quod salus est summa
ponit delicta.

8 a. En quid plurima ?
quae quis rogat
sensit adepta.

8 b. Laetus et propria
cernit quisque
sospes limina.

9 a. O summi Waldpurga
regis amica,
o placitura
castitatis gemma,

9b. O virgo quae audis:
Veni electa
veni Christi sponsa,
accipe porisma!

10 a. Sualaveldis,
tu digneris
interesse placata

10 b. Virgunculas
tibi datas
atque Christo commenda,

11. Adducantur
illi et ora.