374. De sancto Wulsino.

1 a. Nobis dies, en, lucescit

Laetabundus, in quo crescit
Wulsini, qui mira gessit,
Festiva memoria:

1b. Sanctitatis vitae satus
Lascivorum sprevit flatus,
Clara stirpe procreatus
Sub urbe Londonia.

2 a. Fecundatus in doctrina,
Religatus a ruina,
Sumpsit, ope cum divina,
Iugum sacerdotii ;

2 b. Constitutus abbas iure,
Sui gregis normam curae
Conservabat ipse pure
Lege monasterii.

3 a. Adheldredo concedente
Rege, praesul casta mente
Ditabatur, se degente
Per quinque quinquennia,

3 b. Gravi stratus cum languore
Prophetiae pandit more
Conlanguenti secum fore
Scansuro perennia.

4 a. Sacerdotem planctu plenum
Confortans cum gloria,

Se post annum duo denum
Fert proferre talia,

Quibus vulgus iam terrenum
Mirantur in patria.

4 b. Videns clamat transiturus
Iesum in suffragio,

Tumulando permansurus
Schirbornae coenobio,

Tumbae glebam auget purus
Brevi tendens spatio.

5 a. Quidam praesul iussus visu

Nocturnis temporibus,

Visitando tumbam nisu

Curatur languoribus ;

Cuique salus fit collisu

Prostratis, debilibus.

5 b. Desperata sanitati

Femella cum baculo

Datur, Wulsini beati
Ducta coram tumulo,

Cuius corpus iam translati
Crevit in miraculo.

6 a. Festum eius nam transgressa

Colligatur femina
Fuso, colo, collo pressa

[Angina] diutina
Sospitati mox concessa

Sancti per precamina.

6 b. Somni visus concernendo
Praesul et praepositus

De sepulcro transferendo
Tractantes divinitus

Consolantur constupendo
Sub hac vice caelitus.

7 a. Monumento patulo
Spirantur odores,

Qui praesenti populo
Fuderunt dulcores,

Declarante famulo
Dei sic vigores.

7 b. Confessoris, quaesumus,
Prece nos guberna,

Christe, duc dux optimus
Ad regna superna,

Qui te benedicimus
Saecla per aeterna.

8. Amen dicunt omnia.