388. De uno Martyre vel Confessore.

1 a. Epilogum, deicolae,
mira in voce

1b. Compositum percipite
et festivum gerite.

2 a. Pollex tangat fidim nunc
mellifluam,
concrepent

et organa ;

2 b. Namque polite sonat,
voce clara
iubilant

praedulci nempe
melodia.

3 a. In quo martyr
rutilans
conscendit aethera,

3 b. Christum cernit
oculis
relictis quisquiliis.

4 a. Triumphat cam angelis
insitus martyribus,
qui praesunt caelestibus.

4 b. Et contiones superae
sibi arrident nitide,
quod laureatus fulgide.

5 a. Lucida sede data

cuncta exosa clamat terrea:

5 b. Cedant, cedant cosmi cuncta
mihi, cassans paria commoda.

6 a. Felix o anima,

ad tam delata gaudia!

6b. Laus tibi, Christe,

qui das sic mira praemia.

7 a. Haec est Maria,

virgo (semper) lucidissima,

7 b. Et Michaelis

nunc cerno potentiam.

8 a. En, cherubin,
sic seraphin
et agmina
agnum adorant
cuncta polica.

8 b. Collaetantur,
gratulantur
apostoli
martyres ac
confessores, virgines.

9 a. Beate en nimium N.,
(ergo) tuos supplices
refove,
et post caelos repone;

Ac cleros praecipue
tuos serva iuvamine.

9 b. Felices vos christicolae.
talem habentes
martyrem
donantem cuncta, hagiae

Laetentur sacrae virgines
hoc festo devotissime.

10 a. Nam ut fons attingat
lumina,
martyr fugat pestifera.

10 b. Adipiscitur
optima,
necnon capit laetitiam.

11. Ob hoc laus et gloria
Patri natoque neupmati.