391. De uno Confessore.

1 a. A convalle flctus
Heres et decretus
Civis caeli curiae,

1b. Post laborum nisus,
Pinguem nostri risus
Montem scandit hodie.

2 a. Ecce iustus homo
Qui pro Dei domo
Murum se posuerat.

2 b. Vulpes exturbavit,
Vineam purgavit

Ut fructum plus afferat.

3 a. Aries invictus
Mundi tulit ictus
In conflictu solito.

3 b. Cornu ventilavit
Lupos quos fugavit
Ab ovili credito.

4 a. Fudit mel ex ore
Morum quod sapore
Condivit in populis.

4b. Cibum dans provectis,
Potum imperfectis,
Lac dedit infantulis.

5 a. Iuxta legis scholam
Neutram docens molam
In pignus detinuit.

5 b. Spem nunc laetiorem,
Tristem nunc timorem
Lapsis dare studuit.

6 a. Reatu captivos
Relevavit vivos

Verbi per instantiam.

6 b. Cives Babilonis
Pacis visionis
Reduxit ad patriam.

7 a. Carni non indulsit,
Corpus nec demulsit
Veste vel ingluvie.

7 b. Laxos quos arcebat
Motus reprimebat
Fraeno continentiae.

8 a. Ab hoc incolatu,
Spreto mundi statu,
Migravit ad requiem.

8 b. Iam non peregrinus
Intrat caeli sinus,

Post spem nactus speciem.

9 a. Pastor o praeclare,
Christum tu precare
Pro gregis excessibus,

9b. Ut post carnis dies
Animabus quies

Detur in caelestibus.