Acta Benedicti Pp. XVI 589

Plurimis in epistulis, quas obtemperans patri spirituali scripserat, veluti

conscientiae manifestationem, Euphrasia non solum puram suam detexit

animam, sed etiam alta adepta est sanctitatis fastigia. Ex iis - ab Episcopo

servatis, etiamsi illa eum suppliciter rogaverat eas deleri statim post lectu-

ram - plane patet quod non deficerent ei tentationes atrocesque diabolicae

vexationes, compensatae tamen caelestibus solaciis uti Virginis Mariae atque

Sacri Cordis Iesu apparitionibus; et quibusdam diebus, cum Sancta Missa non

celebrabatur, ipse Dominus praebebat ei sanctam Communionem. Euphrasia

narrat se a Divino Sponso anulum recepisse mystici sponsalicii.

Novitiarum magistra electa, huiusmodi officium maximo conscientiae

sensu absolvit, ac similiter inde materna sollicitudine officium moderatricis

Conventus S. Mariae in urbe Ollurensi. Intendebat omnibus etiam minimis

necessitatibus sororum, praesertim aegrotantium et seniorum, procurans iis

cibum specialem, dum ipsa semel in die manducabat, non solum carnem

vitans, sed etiam ova et lac. Preces et oblationes offerebat pro purgatorii

animabus, quae - sicut scripserat patri spirituali - apparebant ei auxilium

petiturae vel gratias ipsi reddentes pro valido suffragio. Cum Christo coniunc-

ta in passionis mysterio, acerbas patiebatur macerationes sese flagellans por-

tansque circum lumbos catenam spinarum. Pro cunctis minimis adiutoriis

sinceram expromebat gratitudinem dicens: «Numquam hoc obliviscar, nec

post mortem ».

Porro latere cupiens, Euphrasia sese auferre non potuit a conspectu alio-

rum, qui eam « Sanctam conventus » appellabant. Eamque videntes immer-

sam in orationem, in manibus tenentem sanctum rosarium, homines voca-

bant eam simpliciter « Orantem ». Ob continuam eius praesentiam coram Iesu

in Eucharistia, sodales indiderunt ei cognomen «Tabernaculum mobile ».

Post eius mortem, quae, consumptis vitae viribus, in diem XXIX mensis

Augusti anno MCMLII incidit, cum LXXV aetatis ageret annum, mater Euphra-

sia, suae promissioni fidelis, non est oblita suos caros fideles, qui plurima

proclamabant auxilia caelestia sibi collata post admotas illi preces.

Augescente eius fama miraculorum et sanctitatis, Iosephus Kundukulam,

Episcopus Trichuriensis, anno MCMLXXXVIII beatificationis et canonizationis

Causam incohavit. Rite actis omnibus iure praescriptis, coram Venerabili

Decessore Nostro, Servo Dei Ioanne Paulo II, die V mensis Iulii anno MMII

promulgatum est Decretum super virtutibus theologalibus, cardinalibus

iisque adnexis a Venerabili Serva Dei heroico in gradu exercitis. Nos autem

Ipsi comprobavimus per Decretum diei XXVI mensis Iunii anni MMVI miracu-