Acta Francisci Pp. 1319

tendo transformandoque nostro corde: « Gratiam habeo ei, qui me confor-

tavit, Christo Iesu Domino nostro, quia fidelem me existimavit ponens in

ministerio, qui prius fui blasphemus et persecutor et contumeliosus; sed

misericordiam consecutus sum » ( 1Tim 1, 12-13).

Ideo renovato usque pastorali ardore in memoriam revocemus effatum

Apostoli: Deus « reconciliavit nos sibi per Christum et dedit nobis ministe-

rium reconciliationis » ( 2 Cor 5, 18). Nos, ad hoc ministerium destinati, primi

veniam accepimus, ipsi testes effecti universalitatis veniae. Non datur lex nec

praeceptum quod impedire possit quominus iterum Deus amplectatur filium

ad Se revertentem, qui agnoscit se erravisse, sed denuo incipere cupit. Legem

tantum respicere idem est ac fidem et divinam misericordiam ad nihilum

redigere. Vis propedeutica in lege latet (cfr Gal 3, 24), quae uti finem habet

caritatem (cfr 1Tim 1, 5). Sed christianus vocatur ad vivendam Evangelii

novitatem, « legem Spiritus vitae in Christo Iesu » ( Rom 8, 2). Etiam in impli-

catioribus casibus, ubi allicimur ad anteferendam quandam iustitiam quae e

normis tantum depromitur, credere oportet in vim e divina gratia manantem.

Nos confessarii experimur tot conversiones quae sub oculis nostris sunt.

Sentiamus igitur responsalitatem de gestibus et verbis quae in paenitentis

interiora cordis pervenire possint, ut dimittentis Patris proximitatem et

benignitatem reperiat. Ne haec momenta ad nihilum redigamus rationibus

quae contradicere possunt experientiam misericordiae quae requiritur. Ope-

ram potius demus ut personalis conscientiae spatium infinito Dei amore

illuminetur (cfr 1Io 3, 20).

Reconciliationis Sacramentum debet denuo invenire medium locum in

vita christiana; quapropter opus est sacerdotes qui disponant suam vitam

ad « ministerium reconciliationis » sustinendum ( 2Cor 5, 18), ita ut nemo vere

paenitens prohibeatur accedere ad amorem Patris qui eius adventum praes-

tolatur, ac omnibus facultas praebeatur veniae liberatricem vim experiendi.

Propitiam occasionem constituere potest inceptum XXIV horae pro Do-

mino prope Dominicam IV Quadragesimae celebrandum, de quo apud dioe-

ceses mira iam consensio est et ipsum, quod ad rem pastoralem spectat,

magnopere compellit ad Sacramentum Confessionis intente experiendum.

12. Hoc urgente, ne inter reconciliationis petitionem ac Dei veniam ullum

impedimentum interponatur, in posterum cunctis sacerdotibus, vi eorum

ministerii, concedimus facultatem absolvendi peccatum eorum qui abortum