Acta Francisci Pp. 1333

praevenerant puellae, inter quas soror eius Ludovica Turgeon. Huic coe-

tui Episcopus Ioannes Langevin nomen tribuit Sororum a Parvis Scholis

et Mariae Elisabethae propositum suum bonas instituendi praeceptrices

patefecit, quae necessitatibus institutionis christianae puerorum pauperum

in agris fovendae responderent. Die XII mensis Septembris anno MDCCCLXXIX

Serva Dei cum duodecim sociis vota perpetua professa est. Exinde Christum

tamquam Sponsum animae suae aspexit, cui nihil ipsa poterat denegare.

Propositum eius fuit conversationis vitae divina voluntate conformatio,

quam in cotidianis rebus agendis et in auctoritatis et Spiritus consiliis

experiebatur. Cum Antistita nominata esset, Soror Maria Elisabetha enisa

est, ut Congregationem explicatis normis legis fulciret, charta scilicet civili,

constitutionibus, Sororum conversationis regulis in missionibus ineundis et

in scholis moderandis. Anno MDCCCLXXX, pauperrimis etsi in adiunctis, tres

fundavit « missiones » ac scholam liberam in eadem urbe Rimouski deinde

aperuit, ubi novitiae sese ad magisterium pararent.

Caritas virtus fuit vitam eius quasi conglutinans. Omnes diligebat, prae-

sertim Sorores, quas summa cura ac benignitate universas colebat pro earum

salute iugiter enixa ac de earum requisitis sedula. Attestans ex dulcedine

caritatem eius constare, quaedam ex sociis recordata est eam « sine iracundia

et indignatione » quidlibet dimittere et quidlibet a quolibet pati. Valetudo eius

cum institutricis officiis haud congruebat, tamen Serva Dei praecellentem

morum virtutem ac fortitudinem ostendit. Lepor eius constans et aequitas

vultus nulla corporis sueta sinebant tormenta apparere. Summopere divino

lumini oportuit eam communicare, ut studiis interdiu attenderet et orationi

noctuque sub lumen cerei laboribus operibusque ad necessaria haec per

parvula manupretia procuranda. Mater Maria Elisabetha patienter et laeto

animo famem pertulit, frigus et infirmitatem atque ad instar Iesu Christi

pro calumniis aliquorum obieciit silentium.

Infirma autem Servae Dei amplius pati non potuit valetudo. Coram

morte, testimonium Sororibus dedit summae suipsius oblationis Domino.

Nam, moribunda iamiam omnia adloquia cumulavit in mandatum Iesu: « So-

rores meae, adhortor vos, ut praesertim communionem excolatis et cari-

tatem fraternam: quod si communitas ex communione constat et pax inter

sodales eius dominatur, tum caelum est in terra ». Die XVII mensis Augusti

anno MDCCCLXXXI, quadraginta et unum annos nata, pie in Domino quievit.