1324 Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale

quibus saepe poenae coacticiae adduntur nonnumquam gravia incommoda,

quae condicionibus efficiuntur vitae inhumanis. Litterarum ignoratio usque

adeo diffunditur atque pueri puellaeque prohibentur quominus instituantur

iique ad novas servitutis formas apponantur. Cultura extremi individualismi,

potissimum in occidentalibus regionibus, solidarietatis sensum amittit et

responsalitatis erga alios. Ipse Deus compluribus hodie est ignotus quidam;

quod maximam efficit paupertatem maximumque impedimentum ut dignitas

inviolabilis vitae humanae agnoscatur.

Denique opera misericordiae corporalis spiritualisque ad nostram usque

aetatem germanam constituunt agnitionem magni et certi effectus miseri-

cordiae veluti boni socialis. Illa enim compellit ut opera detur ad dignita-

tem restituendam innumeris hominibus, qui nostri sunt fratres sororesque,

nobiscum vocati utique ad « credibilem civitatem » aedificandam19.

19. Tot certa misericordiae signa hoc Anno Sancto sunt effecta. Com-

munitates, familiae et singuli credentes laetitiam reppererunt in commu-

nicatione et pulchritudinem solidarietatis. Tamen hoc non sufficit. Mundus

usque novas pergit formas spiritualis paupertatis generare et materialis quae

personarum dignitatem aggrediuntur. Quam ob rem oportet Ecclesia vigilet

et prompta sit ad nova misericordiae opera significanda eaque magnanime

audacterque efficienda.

Omni ope ergo studeamus genera caritatis re persequi et eodem tempo-

re misericordiae opera intellegere. Haec enim inclusionis aliquid possidet

actionem et quapropter laxius dilatatur veluti olei macula neque sunt ei

limites. Hac cum notione vocamur ad novum vultum operibus misericordiae

praebendum quae iam semper novimus. Misericordia revera excedit; procedit

longius, fecunda est. Est sicut fermentum quod farinam fermentat (cfr Mt

13, 35) et sicut granum sinapis quod arbor fit (cfr Lc 13, 19).

Cogitemus tantum exempli gratia opus misericordiae corporale quod

est nudum operire (cfr Mt 25, 36.38.43.44). Illud nos adducit ad primordia,

in hortum Eden, cum Adam et Eva cognovissent se esse nudos, et cum

audissent Dominum appropinquare, verecundiam habuerunt et se absconde-

runt (cfr Gn 3, 7-8). Novimus Dominum eos puniisse; tamen « fecit quoque

Dominus Deus Adae et uxori eius tunicas pelliceas et induit eos » ( Gn 3,

21). Verecundia superata est et dignitas restituta.

19 Litt. enc. Lumen fidei, 50.