Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale110

nantium communitate, sub quo nomine Sorores Missionariae Scalabrinianae

primum nuncupabantur. Pluribus autem ambagibus angustiisque consum-

matis, quae animum Servae Dei humiliationibus ac poenis vehementer

dilaceraverunt, duae communitates ortae sunt alterutri insubiectae, utraque

plena cum canonica legitimitate.

In his novissimis postremisque rebus, Mater Assumpta Superiorissa

Generalis ad sexennium nominata est, quo tempore Institutum augmenta

admodum inivit. In huius mandati fine Serva Dei veram suam aggressa est

navitatem missionariam: ad australes Brasiliae regiones missa apud commu-

nitates Novae Brixiae et Novae Vincentiae, dein in Statu Sancti Pauli, pau-

lisper Iundiaiam ac demum ad Montem Altum apud Domum Misericordiae

pro pauperibus infirmis ministrandis, omnibus in his locis constantissima

cum suipsius oblatione in egentissimorum fratrum servitium viribus et animo

incubuit.

Indefessa eius actuositas in profunditate vitae interioris radicabatur.

Cursus vitae eius voluntatis Dei investigationis emicuit assiduitate atque

heroico exercitio virtutum. Licet continuis laboribus ac morbis fatigata,

numquam orationem, eucharisticam et marialem devotionem ac silentium

contemplationis neglexit, quae omnia intimam animi eius cum Domino

communionem et firmam in divina Providentia fiduciam foverunt. Omnino

suipsius oblita, Mater Assumpta genuina cum simplicitate ad maiorem Dei

gloriam et fratrum salutem omnia vertebat: lucidissima, enim, caritas ex

corde eius manabat et, omnes in eos quicumque ipsi essent obvii, humiliter

ac suaviter exundabat, praesertim in orphanos, in familias angustiis valde

obtritas et infirmos, qui omnis eius sollicitudinis fons erant et culmen.

Anno 1927, variis intra Institutum superatis incommodis, Serva Dei Su-

periorissa Generalis iterum electa est usque ad ver anni 1935, cum sese,

Instituti et Constitutionum recognitione adepta pontificia, ad novam migra-

tionem paravit. Nam, die 30 mensis Iunii eiusdem anni ad communitatem

Mirasolensem prope Paulopolim, aliam apud Domum Misericordiae, profecta

est, ubi duodecim annos commorata est. Interdum autem laborum morbo-

rumque poenae adeo molestiis ingravabant dies, ut in supremis his tempori-

bus vitae in Domum Generalem Paulopolitanam se recipere probaret. Pluries

in nosocomium recepta, valetudo eius vero paulatim decidit. Die 1 mensis

Iulii anno 1948 pie obiit. Numquam repetita patria, quinquaginta tres annos

in Brasilia vixerat.