Patrologiae Cursus Completus
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii De Opificio Dei, Vel Formatione Hominis, Liber,
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii De Opificio Dei, Vel Formatione Hominis, Liber,
Caput Primum. Prooemium et adhortatio ad Demetrianum.
Caput II. De generatione belluarum et hominis.
Caput III. De conditione pecudum et hominis.
Caput IV. De imbecillitate hominis.
Caput V. De figuris animalium et membris.
Caput VI. De Epicuri errore et de membris eorumque usu.
Caput VII. De omnibus corporis partibus.
Caput VIII. De hominis partibus, oculis et auribus.
Caput IX. De sensibus eorumque vi.
Caput X. De exterioribus hominis membris, eorumque usu.
Caput XI. De intestinis in homine, eorumque usu.
Caput XII. De utero, et conceptione, atque sexibus.
Caput XIII. De Membris inferioribus.
Caput XIV. De intestinorum quorumdam ignota ratione.
Caput XVI. De mente, et ejus sede.
Caput XVII. De Anima, deque ea sententia philosophorum.
Caput XVIII. De anima et animo, eorumque affectionibus.
Caput XIX. De anima, eaque a Deo data.
Caput XX. De seipso, et veritate.
Analysis Libri De Ira Dei.
Liber De Ira Dei, Ad Donatum.
Caput Primum. De sapientia divina et humana.
Caput II. De veritate, deque ejus gradibus, atque de Deo.
Caput III. De bonis et malis in rebus humanis, eorumque auctore.
Caput IV. De Deo, deque ejus affectibus, Epicurique reprehensione.
Caput V. De Deo stoicorum sententia de Ira et gratia ejus.
Caput VI. Quod Deus irascatur.
Caput VII. De Homine et Brutis, ac Religione.
Caput IX. De providentia Dei, deque sententiis illi repugnantibus.
Caput X. De Mundi ortu et rerum natura, et Dei providentia.
Caput XI. De Deo, eoque uno, cujusque providentia mundus regatur et constat.
Caput XII. De religione et Dei timore.
Caput XIII De mundi et temporum commodo et usu.
Caput XIV. Cur Deus fecerit hominem.
Caput XV. Unde ad hominem peccata pervenerint.
Caput XVI. De Deo ejusque ira et affectibus.
Caput XVII. De Deo, cura et ira.
Caput XVIII. De peccatis vindicandis, sine ira fieri non posse.
Caput XIX. De anima et corpore, deque Providentia.
Caput XX. De peccatis et Dei misericordia.
Caput XXI. De ira Dei et hominis.
Caput XXII. De peccatis, deque iis recitati versus Sibyllae.
Dissertatio De Lactantii Libro De Ira Dei. Auctore Dom. Le Nourry O. S. B.
Dissertatio De Lactantii Libro De Ira Dei. Auctore Dom. Le Nourry O. S. B.
Caput Primum. Analysis hujus libri.
Prolegomena In Librum De Mortibus Persecutorum.
Prolegomena In Librum De Mortibus Persecutorum.
Henrici Dodwelli Dissertatio De Ripa Striga.
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii Liber Ad Donatum Confessorem, De Mortibus Persecutorum.
Lucii Caecilii Firmiani Lactantii Liber Ad Donatum Confessorem, De Mortibus Persecutorum.
Lactantii Firmiani Fragmenta.
Incerti Auctoris Phoenix Lactantio Tributus.
Incerti Auctoris Phoenix Lactantio Tributus.
Incerti Auctoris Carmen De Passione Domini.
Incerti Auctoris Carmen De Passione Domini.
Venantii Honorii Clementiani Fortunati, Presbyteri Italici, Ad Felicem Episcopum, De Pascha.
Venantii Honorii Clementiani Fortunati, Presbyteri Italici, Ad Felicem Episcopum, De Pascha.
Coelii Symphosii Aenigmata.
81. Vinum conversum in acetum.
Stephani Baluzii Tutelensis Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Stephani Baluzii Tutelensis Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Stephani Baluzii Epistolae Duae, In Quibus Explicantur Et Illustrantur Duo Loca Ex Libro Lactantii De Mortibus Persecutorum. (Praefixa est initio obse
Joannis Columbi Notae In Lactantium.
Joannis Columbi Notae In Lactantium.
De Libro Hoc Testimonia Et Judicia Aliquot.
Notae Joannis Columbi In Librum De Mortibus Persecutorum.
Notae Joannis Columbi In Librum De Mortibus Persecutorum.
Nicolai Toinardi Monitum Lectori.
Nicolai Toinardi Monitum Lectori.
Notae Toinardi Aurelianensis In Librum De Mortibus Persecutorum.
Notae Toinardi Aurelianensis In Librum De Mortibus Persecutorum.
Gisberti Cuperi Notae.
Notae In Lactantium. De Mortibus Persecutorum.
Notae In Lactantium. De Mortibus Persecutorum.
Pauli Baudri Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Pauli Baudri Notae In Librum De Mortibus Persecutorum.
Pauli Baudri Notae
Dissertatio In Lucii Cecilii Librum De Mortibus Persecutorum Ad Donatum Confessorem, Lucio Caecilio Firmiano Lactantio Hactenus Adscriptum. (Auctore D
Disquisitiones Dogmaticae In Lactantium, Sive De Ejus Circa Religionem Sentiendi Et Argumentandi Ratione
Appendices Ad Scripta Sanctorum Pontificum Romanorum Marcellini, Marcelli, Eusebii Et Melchiadis Qui In Tomo VI Memorantur.
Appendix Prima, Ad Sanctum Marcellinum Papam.
Appendix Prima, Ad Sanctum Marcellinum Papam.
Epistola Prima , Marcellini Papae Ad Salomonem Episcopum.
Epistola II, Marcellini Papae Ad Orientales Episcopos.
Appendix Secunda, Ad Sanctum Marcellum Papam.
Appendix Secunda, Ad Sanctum Marcellum Papam.
Epistola Prima , Marcelli Papae Ad Episcopos Anthiochenae Provinciae.
Epistola II, Marcelli Papae I Ad Maxentium Tyrannum.
Decretum Marcelli Papae I, Desumptum
Appendix III, Ad Sanctum Eusebium Papam.
Appendix III, Ad Sanctum Eusebium Papam.
Epistola Prima , Eusebii Papae Ad Omnes Galliae Episcopos.
Epistola II, Eusebii Papae Ad Aegyptios .
Epistola III, Eusebii Papae Episcopis Tusciae Et Campaniae Directa.
Appendix IV, Ad Sanctum Melchiadem Papam.
Appendix IV, Ad Sanctum Melchiadem Papam.
Epistola , Melchiadis Papae Ad Omnes Hispaniae Episcopos.
Syllabus Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Syllabus Rerum Quae In Hoc Tomo Continentur.
Index Auctorum Librorumque Quae In Operibus Lactantii, Adjectisque Animadversionibus, Citantur, Laudantur Et Emendantur. Numerus Romanus Tomum, Arabic
Index Rerum Verborumque Notabilium Quae In Operibus Lactantii Continentur.
Index Rerum Verborumque Notabilium Quae In Operibus Lactantii Continentur.
Caput XLVIII.
Securitatem publicam. Quae in variis apud antiquarios nummis occurrit; uti Erizzum, p. 119, 413, 469, 497, 559. Tristanum, t. I, p. 630; t. II, p. 469; Patinum, p. 73; Thesauri, Vaillantium, cujus librum de coloniis avide expectamus, aliosque. Apud Ammianum Marcell., XIV, 6, etiam memoratur Pompiliani securitas temporis.
In tractatu haberemus . . . Id est, consultaremus, et deliberaremus. Vide huc pertinentia in Glossario saepius laudato.
Quod quidem divinitas . . . Scribendum puto, quo 0565D quicquid divinitatis in sede coelesti. Vide Columbi, viri doctissimi, notas. Et ita loquebantur Gentiles, quia quid proprie esset summum numen, quis Deus, dubitabant, atque inter sese disputabant.
Pro quiete temporis . . . Ut sub imperio meo quies et pax sit; mox: Quo etiam in hoc per clementiam nostram quieti publicae consulatur. In nummo Maximiani Herculii apud Tristan., t. III, p. 372, conspicitur dea, una manu rudem, altera spicas tenens; et Quies. Aug. illoque emblemate denotatur proculdubio quietem, seu pacem abundantiae et annonae causam esse. Amm. Marcell., XIX, 11: Et quietem colentes tamquam salutarem deam, tributariorum onera subirent, ubi potest videri Valesius.
Vicarium postulent . . . Nomen hoc generale est, adeo ut pro certo affirmari non possit quod munus vicarius hic gesserit. Sed tamen eum erraturum neutiquam puto, qui Maximinum designare existimet 0566A quemcumque in sua provincia vicarium. Sic in partibus Orientis fuere vicarii quatuor, Asianae dioeceseos, Ponticae, Thraciarum, Macedoniae, de quibus, ut et aliis aliarum provinciarum vicariis, videri potest notitia imperii. In inscriptionibus a Reinesio editis memoratur Flavius Rufus Sabinus Volusianus vicarius Asiae, et Virius Nicomachus Flavianus vicarius Africae; atque in libello Precum Faustini, p. 14, occurrit vicarius Hispaniae. In genere autem vicarius vocatur qui alterius vicem gerit, vel alteri servit; ita servus vicarius, teste Ulpiano, servit servo ordinario. Vicarius Supra Cocos in Inscript. XII, 580, qui coquis praeest loco illius, qui in eos imperium habebat; et vicarii nostri id nomen habent respectu praefectorum praetorio, vel praesidum, quorum vicem administrabant: unde Sextilius Agesilaus Aedesius in lapide antiquo vocatur Vicarius Praefecturae Per Hispanias; et c. 16 Lactantius memorat Hieroclem ex vicario praesidem, qui male a Gallis redditur président.
0566B Ad jus corporis eorum . . . Haec sunt bona ecclesiastica; et locus hic clare evincit, ante Constantini Magni legem ecclesias christianorum bona, ut vocant, immobilia possedisse. Julianus id prohibuit, uti testatur Ado in martyrol., p. 108, illique certe adstipulati fuissent Faustinus et Marcellinus, quia in libello Precum, p. 21, ita loquuntur: Sed ideo nominis istius etiam cum omni dedecore querebatur auctoritas, ne illis possessiones Ecclesiae tollerentur; quas utinam nunquam possedisset Ecclesia, ut apostolico more vivens fidem integram inviolabiliter possideret.
Jus corporis eorum . . . Edictum hoc Maximini permittit unicuique deum colere quemcumque vellet; cumque singuli fere Gentilium dii haberent sibi devotos homines in unum corpus redactos, hinc similiter de christianis loquitur, quippe qui numini majestatique D. N. J. C. erant devoti. In lapidibus vetustis occurrit Collegium Aesculapii, Et Hygiae Nauclerus, Qui Erat In Colleg. Serapys, Colleg. Fabrum Veneris; 0566C de quibus alibi dabitur propediem disserendi locus. Atque uti haec corpora arcas suas et agros, unde sumptus faciebant, habebant; ita etiam christiani bona sua possidebant; qui tamen omnes reditus omnesque eleemosynas in pauperes erogabant, nec iis otiosos ventres alebant.
Beautitudine publica . . . Et haec vox solemnis atque adeo in ipsis nummis obvia est, ac notat tranquillum et felicem reipublicae statum. Beatissimum saeculum dixit Tacit., c. 3, Agric.; beatissimos Caesares Nazarius, c. 1 et ultimo; beatissimam victoriam, c. 32, et beatitudinem urbis, c. 33 Panegyrici.
Prolato programmate tuo . . . Significat praesidem provinciae scripto publice proposito significare debere se tale edictum ab imperatoribus accepisse, jussumque esse, ut istud affigeret. Locus hic certe mihi observandus esse videtur, quia nos docet imperatorum edicta in provinciis non fuisse proposita, nisi simul testarentur praesides ejusmodi edicta ab imperatoribus ad sese missa esse; idque factu necessarium 0566D fuit, ut arcerentur supposititia edicta quibus provinciales ad res novas incitari a turbulentis hominibus potuissent.