ὀργῆς, ἑδρήσσων ἀτίνακτος ἐπ' ἀφλοίσβοιο γαλήνης. πάντα μὲν ὑλαίων ἀπεσείσαο πήματα μόχθων, εὐσεβίης δ' ὀχετηγὸν ἐνηέα θυμὸν ἀνοίγων συμπαθὲς ἀνδρομέοισιν ἐπ' ἄλγεσιν ὄμμα τιταίνεις. οὐδὲ λιπερνήτης πελέθει βροτὸς ὃν σὺ νοήσηις· αὐτίκα γὰρ καθαροῖο νόου θημῶνα πετάσσας Λυδὸν ἐριχρύσοιο παρέδραμες ὄλβον ἀναύρου, ἔκχυτον ἐκ παλάμης ποταμήρρυτον ὄλβον ὀπάζων. πάντα μὲν ὠγυγίων τε καὶ ὁπλοτέρων κλέα μόχθων ἐξεδάης, πᾶσαν δὲ ποσὶν καθαροῖσιν ὁδεύεις ἀτραπιτὸν λειμῶνι θεουδέϊ· σὰς δὲ μερίμνας ἰθυνόωι πλάστιγγι κανὼν σταθμήσατο μύστης. ἔνθεν ὑπ' ἀχράντοισι νόον μελεδήμασι θέλγων ὤνιον οὐ τέτληκας ἰδεῖν σέβας, οὐδὲ καρήνοις ἐμπορίην ἱεροῖσιν ἐφήρμοσας, οὐδὲ βεβήλοις ἀνδράσιν οἶμον ἔδειξας ἀνέμβατον. εἰ δέ σε δώροις πρηῢς ὑποσσαίνων τις ὀΐσσεται εἰς χάριν ἕλκειν, βριθὺς ὁμοκλητῆρι χαλέψαο τόν γε χαλινῶι, ὅσσον ἀποσμῆξαι κραδίης νέφος, ὅσσον ἐλέγξαι χρυσὸν ἀτιμηθέντα, καὶ ἀφραίνοντα διδάξαι ὡς καθαρὸν καθαροῖσι θέμις τεμένεσσι θαμίζειν. Ἀλλὰ μένοις καὶ σκῆπτρον ἐμοῦ βασιλῆος ἀέξων σαῖς, μάκαρ, εὐχωλῆισι· μένοις δ' ἁλιγείτονι Ῥώμηι πᾶσαν ἁμαρτινόου βιότου σμώδιγγα καθαίρων.