Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale450

Recepto denique sacro Presbyteratus Ordine die 21 mensis Iulii anno

1878, de mandatu sui Ordinarii, Romam profectus est ubi studio linguarum

Syriacae, Armenicae, Copticae, Arabicae, Hebraicae atque Graecae se dedit.

Visitavit etiam Terram Sanctam et Libanum, qua occasione corroboratus est

in certitudine vocationis condendi motum apostolicum, illis Evangelii verbis

permotus: « Haec est vita aeterna: ut cognoscant te, unicum verum Deum, et

quem misisti, Iesum Christum » (Io 17, 3). Romam regressus atque a Summo

Pontifice Leone XIII pro propositis impertita benedictione, ad illorum exe-

cutionem processit. Maximum fuit illi propositum, ut in « Societate Catholica

Instructiva » (postea « Societate Catholica Instructiva ») christifideles catho-

licos sibi consociaret e varii generis coetibus compositos, scilicet christifideles,

specialiter parentes, magistros et educatores ad tradendam fidem, academi-

cos vero ad illam defendendam, insuper et infantes. Altera ex parte intendit

fundare communitates virorum mulierumque, qui evangelica consilia secuti,

undique terrarum protenderent. Paulo post, illas communitates in Societates

religiosas transformavit. Die Dominica Passionis anni 1883 in basilica Sancti

Petri in Vaticano Deo se consecravit nomenque Francisci Maria a Cruce

assumpsit.

Pro fundatione communitatis femininae in Urbe mulierem religiosam

tamquam Superiorissam invenit Petram Streitel, spiritualitate franciscana

et carmelitana imbutam, cui nomen Maria Francisca a Cruce inditum est.

Duobus enim iam elapsis annis detectum est vocationem suam illamque Ve-

nerabilis Servae Dei Mariae Franciscae pariter ac modus vivendi communi-

tatum conciliari non posse. Ecclesiastica demum auctoritas communitatem

illam femininam a Patre Jordan separavit. Qui animum nequaquam demisit,

sed una cum Theresia von Wüllenweber, hodie venerata sub nomine Beatae

Mariae ab Apostolis, anno 1888 novam Congregationem condidit.

Pater Franciscus Maria innumeros sibi filios filiasque spirituales consocia-

re potuit. Domum Matrem tamquam « scholam apostolorum » habere inten-

debat, ubi ipsi vicissim multos novos apostolos formarent. Propriis viribus

minime indulgens se totum et missioni in Assam, India, et erectioni magni

numeri domorum in Europa et in America dedicavit, curas ut in illis idem

spiritus, quo ipse animatus erat, servaretur. Anno 1893 suis communitatibus

religiosis nomina imposuit « Societas Divini Salvatoris » et « Congregatio

Sororum Divini Salvatoris ».