DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Deinde ostendit difficultatem materiae, simul et quod necessaria praeparatio magna auditori per exemplum Moysis, et sumitur de Exod. XIX, 10 et seq.

Dividitur autem haec pars in duas partes. In prima ponit historiae narrationem. In secunda exponit significationem ejus, ibi (g 6), Hoc autem puto, etc.

Dicit ergo primo, quod debet ab omnibus mundari, qui ad mysticum divinae caliginis vult ascendere. Etenim non simpliciter, id est, non sine magno significationis mysterio, divinus Moyses praecipitur ipse prius mundari, et quantum ad affectum ab omnibus terrenis, et quantum ad intellectum ab omnibus quae non.sunt Deus : et rursus secundo praecipitur segregari anon talibus, id est, a non mundis, ne ab eorum consortio coinquinetur, et ne ipsis sacra visa communicet : et post omnem inundationem,

cernitque multa lumina, puros ac multiplices radios jacentia : postmodum a multitudine separatur, et cum electis sacerdotibus ad summum fastigium. divinorum ascensuum pertingit. Sed hactenus nondum versatur cum ipso Deo, nec eum videt (inaspectabilis enim est), sed locum ubi stetit.

tertio audit buccinas multarum vocum , quae sunt divina praecepta mirabiliter a se tonantia : et quarto videt multa lumina, quae sunt divinae revelationes, emittentia radios, id est, cognitiones, mundos a materialibus phantasmatibus, ei multum effusos, id est, super multa cognita quae ei innotescunt : praeterea quinto segregatur a multis, id est, a multitudine populi, sicut dicitur Exod. XIX, 17 et 20, quod sletit populus de longe, et accessit Moyses ad caliginem in qua erat Deus : qui enim divina contemplatur, non solum ab immundis, sed etiam ab imperfectis segregatur : et sexto cum sacerdotibus electis a Deo, pertingit ad summitatem divinarum ascensionum, id est, ad altissimos gradus divinae contemplationis, sicut legitur Exod. XXIV, 1, Moysi quomodo dicit Deus : Ascende ad Dominum tu, et Aaron, Nadab, ei Abiu, etc. Quamvis per haec quidem non sit cum Deo, id est, non vidit ipsum Deum : sed septimo, contemplatur, non ipsum Deum (invisibilis est enim) sed locum ubi est, id est, videt ipsum in eminentibus creaturis, in quibus est sicut in terminis suis : et hoc sumitur de Exod. xxxiii, 20, ubi dicit Dominus ad Moysen : Non videbit me homo, et vivet. Et iterum, xxxiii, 21 : Ecce, inquit, est locus apud me, et stabis supra petram.

6