BALTH. CORDERIl, S. J. INTERPRETATIO.

Rursus autem ascendentes dicimus, quod nec anima sit, neque mens, nec imaginationem, vel opinionem, vel rationem, vel intelligentiam habeat ; neque sermo est, neque intelligentia ; ne-

neque Intelligitur, neque numerus est, neque ordo, neque magnitudo, neque parvitas, neque aequalitas, neque similitudo, neque stat, neque movetur, neque silentium habet, neque virtutem habet, neque virtus est, neque lumen, neque vita est, neque vivit, neque substantia est, neque aevum, neque tempus, neque tactus intelligibilis est, neque scientia, neque veritas, neque regnum, neque sapientia, neque unum, neque unitas, neque deitas, aut bonitas, neque spiritus est sicut nos videmus, neque filiatio, neque paternitas, neque aliquid aliud cognitum a nobis aut ab alio quodam existentium, neque aliquid existentium, neque aliquid non existentium est : neque ipsam cognoscunt existentia secundum quod ipsa est, neque ipsa cognoscit existentia secundum quod existentia sunt : neque ratio ipsius est, neque nomen, neque cognitio est : neque tenebrae, neque lumen, neque error, neque veritas, neque ipsius universaliter positio, neque ablatio, sed eorum quae sunt post ipsam positiones et ablationes facientes, ipsam neque ponimus, neque auferimus, quoniam et super omnem positionem est perfecta et unitiva omnium causa, et super omnem ablationem est excessus ab omnibus simpliciter absoluti et super tota.

que dicitur vel intelligitur ; neque numerus est, neque ordo, neque magnitudo, neque parvitas, neque aequalitas, neque similitudo, neque dissimilitudo ; neque stat, neque movetur, neque quiescit, neque habet potentiam ; nec est potentia, neque lumen, neque vivit, neque vita est, neque substantia est, neque saeculum, neque tempus, nec est ejus tactio intellectilis, neque scientia, neque veritas est, neque regnum, neque sapientia, nec unum, nec unitas, neque divinitas, neque bonitas, neque spiritus est, ut nos spiritum cognoscimus ; nec est filiatio, neque paternitas, nec aliud quidquam eorum, quae nobis aut ulli eorum qui sunt, cognita sunt ; neque aliquid eorum quae non sunt, neque quae sunt ; neque quae sunt eam cognoscunt quatenus est, nec ipsa cognoscit quae sunt quatenus sunt ; nec est illi ratio, neque nomen, neque cognitio ; neque tenebra est, neque lumen, nec error, neque veritas ; nec est ejus in universum positio, nec ablatio ; imo cum eorum, quae post ipsam sunt, positiones et ablationes facimus, ipsam neque ponimus, neque tollimus ; quia supra omnem positionem est perfecta ; et singularis omnium causa ; et supra omnem ablationem exsuperatio omnium simpliciter abstracta, et ultra omnia.