82. (4. ) In Ascensione Domini.

1. Hymnum canamus gloriae, Hymni novi nunc personent, Christus novo cum tramite Ad patris ascendit thronum.

2. Transit triumpho gloriae Poli potenter culmina, Qui morte mortem absumpserat Derisus a mortalibus.

3. Nam diri leti limina Caecas et umbras inferi Lustrans sua potentia Leti ligarat principem,

4. Et, quos suos in actibus Fideque lectos noverat, Omnes Averni faucibus Salvavit a ferocibus.

5. Laetamque vitae ianuam Pandit redemptor omnibus, Quos lex amara corporis Vita pios privaverat.

6. 0 mira rerum claritas ! Miranda salvatoris est Virtus, gemella gratia Quae regna leti destruit.

7. Nam plurimos ab inferi Portis reduxit spiritu, Multos et ipso corpore De fauce mortis eruit,

8. Surgentis ut de mortuis Christi sonarent gaudia Binos choros paschalia Vita nova laetantium,

9. Binae cohortes aethera Christum secutae ascenderent Sedesque caelo perpetes Inter tenerent angelos.

10. Hunc ergo cuncti consonis Diem feramus laudibus, Victor petit quo fulgidi Iesus Olympi ianuas.

11. Quo nobis ipse apud patrem Thoros beatos praevius Ac mansiones plurimas Paravit auctor aetheris.

12. Quo tota praecedentium A saeculo fidelium Caterva caeli regiam Pandente Christo subiit.

13. Erant in admirabili

Regis triumpho altithroni Coetus simul caelestium Polum petentes agminum.

14. Apostoli tum mystico

In monte stantes chrismatis Cum matre claram virgine Iesu videbant gloriam.

15. Ac prosecuti lumine Laeto petentem sidera Laetis per auras cordibus Duxere regem saeculi.

16. Quos alloquentes angeli: Quid astra stantes cernitis ? Salvator hic est, inquiunt, Iesus, triumpho nobili

17. A vobis ad caelestia

Qui regna nunc assumptus est, Venturus inde saeculi In fine iudex omnium.

18. Haec dixerant, et non mora, Iuncti choris felicibus Cum rege regum lucidi Portis Olympi adproximant.

19. Emissa tunc vox angeli: Portas, ait, nunc pandite, Et introibit perpetis Dux pacis et rex gloriae.

20. Respondit haec ab intimis Vox urbis almae moenibus: Quis iste rex est gloriae, Intret poli qui ianuas?

21. Nos semper in caelestibus Christum solemus cernere Et eius una cum patre Pari beamur gloria.

22. At praeco magni iudicis Dominus potens et fortis est, Qui stravit atrum in proelio Mundi triumphans principem.

23. Quapropter elevamini, Portae perennis aetheris, Introeat rex gloriae, Virtutis atque gratiae.

24. Mirata adhuc caelestium Requirit aula civium: Quis, inquit, est rex gloriae, Rex iste tam laudabilis?

25. Herilis at mox buccina Respondit: Auctor omnium Altissimus virtutum et Rex ipse fulget gloriae.

26. Dictis quibus rex gloriae Cum glorioso milite Ingressus est in aethere Sublime regnum gloriae.

27. Qua mansiones singulis, Quos de profundis inferi Abduxerat, pro congruis Donavit almus actibus.

28. At ipse cuncta transiens Caeli micantis culmina Ad dexteram sedit patris Consempiternus filius,

29. Venturus inde in gloria Vivos simul cum mortuis Diiudicare pro actibus lusto potens examine.

30. Quo nos, precamur, tempore, Iesu, redemptor unice, Inter tuos in aethera Servos benignus adgrega.

31. Da nobis illuc sedula Devotione tendere, Qua te sedere cum patre In arce regni credimus.

32. Nostris ibi tum cordibus Tuo repletis spiritu, Ostende patrem et sufficit Haec nobis una visio.