CAPUT XI.

De ostiaria.

Ostiaria sit matura moribus et discreta sitque convenientis aetatis, quae ibidem in cella aperta sine ostio in die residiat. Sit ei et aliqua socia idonea assignata, quae, cum necesse fuerit, vicem ejus in omnibus exequatur. Sit autem ostium duabus seris et diversis ferreis valvis et vectibus optime conjunctum et in nocte maxime duabus clavibus obseretur, quarum unam habeat portaria aliamque abbatissa. In die sine custodia minime dimittatur et una clave firmiter obseretur. Caveant autem studiosissime et procurent, ne unquam ostium sit apertum, ubi minus fieri poterit congruenter. Nec omnino aperiatur alicui intrare volenti, nisi concessum fuerit a summo pontifice vel a domino cardinali. Nec ante solis orium monasterium ingredi liceat, nec post solis occasum sorores intus aliquem remanere permittant, nisi exigente manifesta rationabili et inevitabili causa. Si pro benedictione abbatissae vel pro aliqua in monialem consecranda vel alio etiam modo concessum fuerit episcopo alicui missam interius celebrare, quam paucioribus et honestioribus poterit, sit contentus sociis et ministris. Cum autem intra monasterium ad opus faciendum necesse fuerit aliquos introire, statuat tunc abbatissa solicite personam convenientem ad portam, quatenus illis et non aliis ad opus deputatis aperiat. Caveant studiose omnes sorores, ne tunc ab ingredientibus videantur.