Psalmus LXII.

Psalmus David cum esset in deserto Idumaeae. David figuram tenet Christi. David interpretatur fortis manu, sive desiderabilis. Idumaea interpretatur sanguinea, sive terrena. Desertum, hoc est, derelictum, 1000C id est, ipse populus Judaicus: vel gentilis, qui in sanguine, vel terrenis videntur commorari. Psalmus adventus Dominici declarat mysterium: de quo se propheta quasi illuminatum cernens, exsultat et dicit:

Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo: Licet omnes sancti in Deo die noctuque vigilent: hic tamen in oratione sua, pleno divinae lucis splendore refulget.

Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea! In terra deserta, et invia, et inaquosa. Sitit in Deo, et animae, et cordis affectu: nihil dubium, nihil adversum in se retinens: sed inter ariditates ac solitudines istius saeculi, eum tota mente desiderat: illum habens ardorem, quo justitia Dei sititur. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea! 1000D Anima quidem desiderat Deum; sed ad desideratum finem carnis laboribus pervenitur. Ideo multipliciter caro Deum quaerit: quia multis afficitur injuriis. Describit justi viri egestatem, tormenta, vigilias, aegrotationem. Sitivit Dominus fidem Ecclesiae, et esurivit salutem humani generis. Sic et Ecclesia quotidie sitit Christum. Unde dicitur: Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam: quoniam ipsi saturabuntur (Matt. V) . Multipliciter caro: quia plus sustinet caro, quam anima. Quamvis anima per cogitationem crucietur in corpore: corpus tamen sustinet a foris tribulationem. Vult liberari: id est, deponere mortalitatem. In terra deserta, in invia et inaquosa. In deserto, ubi non est via neque aqua, mundus intelligitur. 1001A Desertum, propter peccatores dicitur. Sic in sancto apparui tibi. In hac siti degens, sanctus apparebo tibi. Hic propheta propter spem suam, futurum pro praeterito posuit. Ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam. Christum utique qui, juxta Apostolum, Patris et virtus, et claritas est. Virtutem: quia vicit diabolum, liberavit genus humanum. Virtutem dicit, quia quod infirmum est Dei, fortius est hominibus (I Cor. I) . Sic in sancto apparui tibi: id est, in sancto desiderio. Et gloriam tuam: id est, gloriam resurgentis a mortuis, sedentis ad dexteram Patris.

Quia melior est misericordia tua super vitas. Misericordia tua vitam praestat aeternam. Vita praesens saepe mortem operatur. Misericordia tua, qua liberasti nos de potestate diaboli. Labia mea laudabunt te, 1001B Domine. Sic benedicam te in vita mea. Bene in vita sua labiis Deum laudat, qui in eo vivit: quia scit alibi dictum: Non mortui laudabunt te, Domine (Ps. CXIII) . Post misericordiam, laus: hic orando, illic laudando. Et in nomine tuo levabo manus meas. Perfecti operis bono a te sublimabor: Christus tota die expandit manus in cruce ad populum non credentem, et contradicentem sibi. Velut Paulus in personas sanctorum levans manus puras sine ira, et disceptatione (Isai. LXV, et I Tim. II) . Per manus, opera intelliguntur.

Sicut adipe, et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum. Non in adipe ac pinguedine hircorum vel agnorum: sicut priscorum holocaustomatum mos est; sed corde puro, et ore 1001C mundo concinam nomini tuo. Sicut illud holocaustum in anterioribus acceptum tibi fuit: sic repleatur anima mea de pinguedine gratiae Spiritus sancti. Labiis exsultationis laudabit os meum. Hic orationes, et illic laudationes, et laetitia sempiterna.

Sic memor fui tui super stratum meum. In lectulo pudicitiae atque sanctitatis memor sum tui: quia immemor sum delectationis mundanae. Sic memor fui tui. Dicit haec Ecclesia: et in requie, et in tribulatione, non tui fui oblitus. In matutinis meditabor in te: quia fuisti adjutor meus. Merito confitentur adjutorem, quia per integritatem fidei, matutina ejus delectatur resurrectione. Utinam et nos per splendorem puri pectoris mereremur in eo spirituali laetitia delectari.

1001D Et in velamento alarum tuarum exsultabo. Coelestis auxilii protectione se tutandum putat: ideo in eo exsultat. Adhaesit anima mea post te: me suscepit dextera tua. Relicto saeculo, Dei dextera, id est, ab ejus salutari se susceptum testatur.

Ipsi vero. Hoc est, inimici. In vanum quaesierunt animam meam. Quia incassum ei nocere voluerunt. Introibunt in inferiora terrae. In inferno damnabuntur. Tradentur in manus gladii. In perpetuitatem tormentorum, quibus detruncandi sunt. Partes vulpium erunt. Sortem Herodis, qui a Domino vulpes dictus est, suscepturi (Luc. XIII) .

Rex vero laetabitur in Domino. Christus in Patre post resurrectionem. Et laudabuntur omnes qui sperant 1002A in eo. Qui suscepta sacramenta ejus inviolabiliter servaverunt. Quia obstructum est os loquentium iniqua. Judaeorum et principum sacerdotum os resurgente Domino oppilatum est, crescente testimonio veritatis. Et nos deprecemur Dominum: ut in ejus lucem vigilantes, ipsum jugiter sitientes, mereamur, eo largiente, bonis operibus adimpleri.