Zain.

Memor esto verbi tui servo tuo, Domine: in quo mihi spem dedisti. Talem me digneris efficere, ut idoneus habear qui verbi tui memor, inter pressuras hujus saeculi, per spem aeternorum bonorum, merear consolari, sicut sequitur:

1192D Haec me consolata est in humilitate mea: quia eloquium tuum vivificabit me. Cum in angustiis posito, aeternae vitae pabulum subministrat.

Superbi inique agebant usquequaque. Qui, relicta humilitate praeceptionis divinae, in hujus saeculi vanitatibus extollebantur. A lege autem tua non declinavi. Quia illis damnationi appropinquantibus, erigebar in ea.

Memor fui judiciorum tuorum. Nihil in hac vita indignum gessi, metuens ne his condemnarer. A saeculo, Domine. Ab initio hujus vitae. Et consolatus sum. Securum me sciens a judicio mortis. Consolatus sum, dicit ipsa Ecclesia: quod Deus venit sua membra redimere. Quasi dicat: Ab initio cognovi ego, et intellexi 1193A per Spiritum sanctum, quod tu venturus eras in carne.

Defectio tenuit me pro peccatoribus derelinquentibus legem tuam. Vox Ecclesiae. Affectum miserationis ostendit, ut doleat super praevaricationes iniquorum, juxta illud Apostoli: Ob unius membri dolorem compatiuntur omnia membra (I Cor. XII) . Ideoque non vult quemquam peccare, sed omnes cupit viam veritatis agnoscere (I Tim. II) .

Cantabiles mihi erant justificationes tuae: in loco peregrinationis meae. Docet nos propheta, in hujus mundi peregrinatione, spiritualia cantica semel aure suscepta incessabiliter decantare, quia cum sumus in corpore, peregrinamur a Domino (II Cor. V) .

Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodivi 1193B legem tuam. Oportet enim, fragilitatem humanam, ut cum semper, impensius tamen nocturno tempore memoriam faciat Dominici nominis (I Cor. V) : cum aut recordatione divitiarum premitur, aut concupiscentiae igne torquetur, et praecipue hoc exorare, ut si legem Dei custodire coepit, ne ab eadem in aliquo divellatur.

Haec facta est mihi: quia justificationes tuas exquisivi. Facta est mihi haec lex consolatio, et non scandalum: ut diligentius justificationes tuas scrutari valerem. Nos quoque suppliciter exoramus Dominum: ut nobis justificationes suas insinuet, vias reseret, mirabilia declaret, et si quid legis umbraculum occultet, Paracleto illuminante, revelet, ut si beatitudinis palmam non adipiscimur, saltem vel pro delictis 1193C veniam consequamur. Per Dominum nostrum Jesum Christum, qui est cum aeterno Patre et Spiritu sancto, honor, et potestas, et gloria in saecula saeculorum. Amen.

Justificationum, mandatorum, legum, viarumque discretionem jam in superiori homilia descripsimus (homil. II) : nunc ad octavae litterae capitulum revertamur.