Patrologiae Cursus Completus

 Patrologiae Cursus Completus

 Elenchus Operum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Elenchus Operum Quae In Hoc Tomo Continentur.

 Praefatio.

 Praefatio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Opuscula Sive De Variis Argumentis Libri.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Opuscula Sive De Variis Argumentis Libri.

 In Sequentes Tres Vitas Pauli, Hilarionis, Et Malchi, Admonitio.

 In Sequentes Tres Vitas Pauli, Hilarionis, Et Malchi, Admonitio.

 Vita S. Pauli Primi Eremitae.

 Vita S. Pauli Primi Eremitae.

 Incipit Vita.

 Vita S. Hilarionis.

 Vita S. Hilarionis.

 Incipit Vita.

 Vita Malchi Monachi Captivi.

 Vita Malchi Monachi Captivi.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Translatio Latina Regulae Sancti Pachomii.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Translatio Latina Regulae Sancti Pachomii.

 In Subsequentem S. Pachomii Regulam A S. Hieronymo Latine Redditam Admonitio.

 Praefatio.

 Regula Patris Nostri Pachomii Hominis Dei, Qui fundavit conversationem coenobiorum a principio per mandatum Dei.

 Exordium Praeceptorum.

 Praecepta Et Instituta S. P. N. Pachomii.

 Praecepta Atque Judicia S. P. N. Pachomii.

 Praecepta Ac Leges S. P. N. Pachomii.

 Monita S. Pachomii.

 Ss. Pp. Pachomii Et Theodorici Epistolae, Et Verba Mystica.

 Ss. Pp. Pachomii Et Theodorici Epistolae, Et Verba Mystica.

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad sanctum virum Cornelium, qui Pater fuit monasterii Mochanseos: in qua loquitur juxta linguam quae ambobus ab Angelo

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad Patrem monasterii Syrum, qui et ipse gratiam cum Pachomio et Cornelio Angelicae linguae acceperat.

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad Patrem monasterii Cornelium, quod vocatur Mochanseos.

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad Syrum Patrem monasterii Chnum, et Joannem Praepositum domus ejusdem monasterii.

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad universa Monasteria: ut cuncti fratres congregentur in Monasterium majus, quod vocatur Baum, in diebus Paschae, et

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad universa monasteria, ut congregentur omnes monasteriorum Principes et domorum Praepositi in monasterium quod vocatu

 Epistola Patris Nostri Pachomii Ad fratres qui tondebant in deserto capras, de quarum filis texuntur cilicia.

 Verba Per Litteras P. N. Pachomii In lingua abscondita, de his quae futura sunt.

 Verba Quae Locutus Est. P. N Pachomius In visione erudiens fratres in monasterio Mochansi de his quae eis eventura essent, et illo dicente et loquente

 Verba Per Litteras P. N. Pachomii In lingua abscondita, de his quae futura sunt.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Interpretatio Libri Didymi De Spiritu Sancto.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Interpretatio Libri Didymi De Spiritu Sancto.

 In Sequentem Librum Didymi De Spiritu Sancto Admonitio.

 Hieronymi Praefatio Ad Paulinianum .

 Liber Didymi Alexandrini De Spiritu Sancto, S. Hieronymo Interprete.

 ((Dialogus Contra Luciferianos. ))

 ((Dialogus Contra Luciferianos. ))

 In Sequentem Librum Admonitio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Dialogus Contra Luciferianos.

 ((De Virginitate B. Mariae. ))

 ((De Virginitate B. Mariae. ))

 In Librum Subsequentem Admonitio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri De Perpetua Virginitate B. Mariae, Adversus Helvidium, Liber Unus.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Adversus Jovinianum Libri Duo.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Adversus Jovinianum Libri Duo.

 In Seq. Libros Adversus Jovinianum Admonitio.

 Honorius Et Theodosius Augg. Felici Pr. P.

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 ((Contra Vigilantium. ))

 ((Contra Vigilantium. ))

 In Seq. Librum Contra Vigilantium Admonitio.

 S. Eusebii Hieronymi, Stridonensis Presbyteri, Contra Vigilantium Liber Unus .

 ((Contra Joannem Hierosolymitanum. ))

 ((Contra Joannem Hierosolymitanum. ))

 In Seq. Lib. Contra Joannem Hierosol. Admonitio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Contra Joannem Hierosolymitanum, Ad Pammachium, Liber Unus .

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Apologia Adversus Libros Rufini, Missa Ad Pammachium Et Marcellam.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Apologia Adversus Libros Rufini, Missa Ad Pammachium Et Marcellam.

 In Libros Contra Rufinum Admonitio,

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Dialogus Adversus Pelagianos, Sub Persona Attici Catholici Et Critobuli Haeretici.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Dialogus Adversus Pelagianos, Sub Persona Attici Catholici Et Critobuli Haeretici.

 In Seq. Dialogos Contra Pelagianos Admonitio.

 Liber Primus.

 Liber Secundus.

 Liber Tertius.

 Theodori Mopsuesteni Episcopi Fragmenta.

 Theodori Mopsuesteni Episcopi Fragmenta.

 I. De secundo codice libri quarti, folio decimo, contra sanctum

 II. Ex secundo codice, libro tertio, ante quatuor folia finis libri.

 III. De codice secundo, ex libro tertio, folio decimo octavo.

 IV. De secundo codice, ex libro tertio, folio vigesimo quinto.

 VI. Ex libro quinto Commenti de creatura.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri De Viris Illustribus Liber Ad Dextrum Praetorio Praefectum, Adjuncta versione antiqua Graeca, quam sub So

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri De Viris Illustribus Liber Ad Dextrum Praetorio Praefectum, Adjuncta versione antiqua Graeca, quam sub So

 In Seq. Librum De Viris Illustribus Admonitio.

 Prologus.

 Incipit Liber.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Caput XXXI.

 Caput XXXII.

 Caput XXXIII.

 Caput XXXIV.

 Caput XXXV.

 Caput XXXVI.

 Caput XXXVII.

 Caput XXXVIII.

 Caput XXXIX.

 Caput XL.

 Caput XLI.

 Caput XLII.

 Caput XLIII.

 Caput XLV.

 Caput XLVI.

 Caput XLVII.

 Caput XLVIII.

 Caput XLIX.

 Caput L.

 Caput LI.

 Caput LII.

 Caput LIII.

 Caput LIV.

 Caput LV.

 Caput LVI.

 Caput LVII.

 Caput LVIII.

 Caput LIX.

 Caput LX.

 Caput LXI.

 Caput LXII.

 Caput LXIII.

 Caput LXIV.

 Caput LXV.

 Caput LXVI.

 Caput LXVII .

 Caput LXVIII.

 Caput LXIX.

 Caput LXX.

 Caput LXXI.

 Caput LXXII.

 Caput LXXIII.

 Caput LXXIV.

 Caput LXXV.

 Caput LXXVI.

 Caput LXXVII.

 Caput LXXVIII.

 Caput LXXIX.

 Caput LXXX.

 Caput LXXXI.

 Caput LXXXII.

 Caput LXXXIII.

 Ca Put LXXXIV.

 Caput LXXXV.

 Caput LXXXVI.

 Caput LXXXVII.

 Caput LXXXVIII.

 Caput LXXXIX.

 Caput XC.

 Caput XCI.

 Caput XCII.

 Caput XCIII.

 Caput XCIV.

 Caput XCV.

 Caput XCVI.

 Caput XCVII.

 Caput XCVIII.

 Caput XCIX.

 Caput C.

 Caput CI.

 Caput CII.

 Caput CIII.

 Caput CIV.

 Caput CV.

 Caput CVI.

 Caput CVII.

 Caput CVIII.

 Caput CIX.

 Caput CX.

 Caput CXI.

 Caput CXII.

 Caput CXIII.

 Caput CXIV.

 Caput CXV.

 Caput CXVI.

 Caput CXVII.

 Caput CXVIII.

 Caput CXIX.

 Caput CXX.

 Caput CXXI.

 Caput CXXII.

 Caput CXXIII.

 Caput CXXIV.

 Caput CXXV.

 Caput CXXVI.

 Caput CXXVII.

 Caput CXXVIII.

 Caput CXXIX.

 Caput CXXX.

 Caput CXXXI.

 Caput CXXXII.

 Caput CXXXIII.

 Caput CXXXIV.

 Caput CXXXV.

 Appendix.

 Appendix.

 I. De Vitis Apostolorum. Quam versioni Graecae Libri de Viris Illustribus sub Sophronii nomine in ms. codice suo intextam (cap. I, post cap. I, et cae

 I. De Vitis Apostolorum. Quam versioni Graecae Libri de Viris Illustribus sub Sophronii nomine in ms. codice suo intextam (cap. I, post cap. I, et cae

 II. Epistola Edita jam sub S. Hieronymi nomine, De Duodecim Doctoribus Ad Desiderium Jam sub nomine Bedae,

 II. Epistola Edita jam sub S. Hieronymi nomine, De Duodecim Doctoribus Ad Desiderium Jam sub nomine Bedae,

 Censura.

 961 Hieronymus Desiderio.

 Index Verborum, Sententiarum Et Rerum Insigniorum, Quae In Tomo Secundo Continentur.

 Index Verborum, Sententiarum Et Rerum Insigniorum, Quae In Tomo Secundo Continentur.

 ((Opera Omnia Hieronymi Stridonensis.))

 Praefatio.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Liber De Nominibus Hebraicis.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Liber De Nominibus Hebraicis.

 Praefatio.

 Incipit Liber.

 Vetus Testamentum.

 De Genesi.

 I.

 S.

 De Exodo.

 I.

 S.

 De Numerorum Libro.

 I.

 S.

 33 De Deuteronomio.

 S.

 De Libro Jesu.

 I.

 S.

 De Libro Judicum.

 I.

 S.

 De Ruth.

 De Regnorum Lib. I.

 S.

 De Regnorum Libro II.

 S.

 De Regnorum Lib. III.

 I.

 S.

 De Regnorum Libro IV.

 I.

 S.

 71 De Psalterio.

 I.

 S.

 De Isaia Propheta.

 I.

 S.

 De Osee Propheta.

 I.

 S.

 De Amos.

 S.

 De Michaea.

 De Joel.

 77 De Abdia.

 De Jona.

 De Nahum.

 De Ambacuc.

 De Sophonia.

 De Aggaeo.

 78 De Zacharia.

 De Malachia.

 De Propheta Jeremia.

 I.

 S.

 De Daniele.

 I.

 S.

 De Ezechiele.

 I.

 S.

 De Job.

 S.

 Novi Testamenti.

 De Matthaeo.

 I.

 S.

 Marci.

 Lucae.

 I.

 S.

 De Joanne.

 S.

 98 De Actibus Apostolorum.

 I.

 S.

 Jacobi.

 Petri I.

 Petri II.

 Joannis I.

 Joannis II.

 Judae.

 De Epistolis Pauli Apostoli.

 Ad Romanos.

 I.

 S.

 Ad Corinthios I.

 I.

 S.

 Ad Corinthios II.

 I.

 S.

 Ad Galatas.

 I.

 S.

 Ad Ephesios, Et Ad Philippenses.

 S.

 Ad Colossenses.

 I.

 Ad Thessalonicenses.

 S.

 Ad Hebraeos.

 I.

 S.

 Ad Timotheum I.

 I.

 Ad Timotheum II.

 I.

 Ad Titum.

 Ad Philemonem.

 De Apocalypsi Joannis.

 I.

 S.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Liber De Situ Et Nominibus Locorum Hebraicorum.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Liber De Situ Et Nominibus Locorum Hebraicorum.

 Praefatio.

 Incipit Liber.

 De Genesi.

 De Exodo.

 134 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Judicum Libro.

 De Regnorum Libris.

 De Evangeliis.

 De Genesi.

 De Exodo.

 170 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Jesu.

 De Judicum Libro.

 179 De Regnorum Libris.

 De Evangeliis.

 De Pentateucho.

 De Libro Jesu.

 187 De Judicum Libro.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Regnorum Libris.

 De Evangeliis.

 De Libro Geneseos.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Libro Judicum.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 207 De Regnorum Libris.

 De Evangeliis.

 De Genesi.

 De Libro Jesu.

 De Judicum Libro.

 211 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Exodo.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Judicum.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Regnorum Libris.

 De Evangeliis.

 De Genesi.

 De Exodo.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Jesu Nave.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Judicum Libro.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Exodo.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Libro Judicum.

 De Regnorum Libris.

 De Quinque Mosis Libris.

 254 De Libro Jesu.

 De Libro Judicum.

 De Regnorum Libris.

 De Evangeliis.

 De Genesi.

 De Exodo.

 De Libro Jesu.

 258 De Pentateucho.

 De Jesu Et Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Pentateucho.

 De Libro Jesu.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Exodo.

 De Numeris Et Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 275 De Judicum Libro.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Libro Jesu.

 De Libro Judicum.

 De Evangelio.

 De Genesi.

 De Deuteronomio.

 De Libro Jesu.

 De Libro Judicum.

 De Regnorum Libris.

 De Genesi.

 De Libro Judicum.

 De Genesi.

 De Numeris Et Deuteronemio.

 De Libro Jesu.

 De Libris Regnorum.

 ((Excerpta De Aliquot Palestinae Locis.))

 ((Excerpta De Aliquot Palestinae Locis.))

 In Consequentem Geographicam Tabulam Palaestinae Admonitio.

 Ex Hieronymi Libris Excerpta De Aliquot Palestinae Locis.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Liber Hebraicarum Quaestionum In Genesim.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Liber Hebraicarum Quaestionum In Genesim.

 Praefatio .

 Incipit Liber.

 305 (Cap. I.—Vers. 1.) In principio fecit Deus coelum et terram. In filio fecit Deus coelum et terram: in principio, in capitulo: Al. in filio. In cap

 (Vers. 2.) Et Spiritus Dei ferebatur super aquas. Pro eo quod in nostris codicibus scriptum est, ferebatur, incubabat, confovebat, Emitte enim, Spirit

 (Vers. 10.) Et congregationes aquarum vocavit maria. Notandum quod omnis congregatio 307 aquarum, sive salsae sint, sive dulces, juxta idioma linguae

 (Cap. II.—Vers. 2.) Et consummavit Deus in die sexto opera sua quae fecit. Pro die sexto, in Hebraeo habet diem septimum. Arctabimus igitur Judaeos, q

 (Vers. 8.) Et plantavit Dominus Deus paradisum in Eden, contra orientem. Pro paradiso, in Hebraeo hortum deliciae paradisum florentem. contra orientem

 (Vers. 11.) Nomen uni Phison. Hunc esse Indiae fluvium Gangen putant.

 (Vers. 15.) Et sumpsit Dominus Deus hominem, et posuit eum in paradiso voluptatis. Pro voluptate, in Hebraeo habet Eden. Ipsi igitur nunc Septuaginta

 (Vers. 17.) In quacumque autem die comederis ex eo, morte morieris. mortalis eris.

 (Vers. 21.) Et misit Dominus Deus ecstasim super Adam. Pro ecstasi, id est, mentis excessu, in Hebraeo habetur Thardema (), quod Aquila καταφορὰν, Sym

 (Vers. 23.) Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro de carne mea: haec vocabitur mulier, quoniam ex viro sumpta est. Haec vocabitur virago, quia ex viro

 (Cap. III.—Vers. 1.) Serpens autem erat sapientior cunctis bestiis super terram. nequam versipellem.

 (Vers. 8.) Et audierunt vocem Domini Dei ambulantis in paradiso ad vesperam. In plerisque codicibus Latinorum, pro eo quod hic posuimus ad vesperam, p

 (Vers. 14.) Super pectus tuum, et ventrem tuum ambulabis. Ventrem Septuaginta interpretes addiderunt: caeterum in Hebraeo pectus Terram manducabis

 (Vers. 15.) Ipse servabit caput tuum, et tu servabis ejus calcaneum. Melius habet in Hebraeo: Ipse conteret caput tuum, et tu conteres ejus calcaneum:

 (Vers. 16.) Multiplicans multiplicabo tristitias tuas et gemitus tuos. Pro tristitia et gemitu, in Hebraeo dolores et conceptus

 (Vers. 17.) Maledicta terra in operibus tuis. Maledicta humus propter te. Maledicta adama in transgressione tua.

 (Vers. 20.) Et vocavit Adam nomen uxoris suae, vitam, quia ipsa est mater omnium viventium. Quare Eva (), vita mater omnium viventium. vitam.

 (Vers. 24.) Et ejecit Adam, et habitare fecit contra paradisum voluptatis. Et statuit Cherubim et flammeam romphaeam, quae vertitur ad custodiendam vi

 (Cap. IV.—Vers. 1.) Et concepit et peperit Cain, et dixit, acquisivi sive possedi hominem per Deum. Cain (), acquisitio, sive possessio interpretatur,

 (Vers. 6.) Et dixit Dominus ad Cain: Quare concidit vultus tuus? Nonne si recte offeras, non recte autem dividas, peccasti? Quiesce, ad te conversio e

 (Vers. 8.) 312 Et dixit Cain ad Abel fratrem suum. Subauditur ea, quae locutus est Dominus. Transeamus in campum.

 (Vers. 15.) Omnis qui occiderit Cain, septem vindictas exsolvet. Pro septem vindictis, septempliciter septimum. per hebdomadem.

 (Vers. 16.) Et habitavit in terra Naid. Quod Septuaginta Naid Naid,

 (Vers. 25.) Et vocavit nomen ejus Seth. Suscitavit enim mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain. Seth () proprie θέσις, id est, positio posi

 (Vers. 26.) Et vocavit nomen ejus Enos: hic speravit invocare nomen Domini Dei. Quomodo Adam () homo vir Tunc initium fuit invocandi nomen Domini: Al.

 (Cap. V.—Vers. 2.) Virum et mulierem fecit eos, et benedixit eos, et vocavit nomen eorum Adam, id est, homo.

 (Vers. 3.) Vixit autem Adam ducentos et triginta annos, et genuit ad imaginem et similitudinem suam, et vocavit nomen ejus Seth. ducentorum centum ann

 (Vers. 4.) Fuerunt autem dies Adam, postquam genuit Seth, septingenti anni. Quia in ducentis erraverat, consequenter hic posuit septingentos, cum in H

 (Vers. 25.) Et vixit Mathusala annis centum sexaginta septem, et genuit Lamech. Et vixit Mathusala, postquam genuit Lamech, annos octingentos duos, et

 (Vers. 29.) Et vocavit nomen ejus Noe, dicens: Iste requiescere nos faciet ab operibus nostris Noe (), requies

 (Cap. VI.—Vers. 2.) Videntes autem filii Dei filias hominum, quia bonae sunt. Verbum Hebraicum Eloim (), communis est numeri: et Deus dii filios deoru

 (Vers. 3.) Et dixit Dominus Deus: Non permanebit spiritus meus in hominibus istis in aeternum, quia carnes sunt. In Hebraeo 315 scriptum est, Non judi

 (Vers. 4.) Gigantes autem erant super terram in diebus illis, et post haec quomodo ingrediebantur filii Dei ad filias hominum, et generabant eis. Illi

 (Vers. 9.) Noe vir justus atque perfectus in generatione sua, Deo placuit. Signanter ait, 316 in generatione sua: Noe vir justus, perfectus erat in ge

 (Vers. 14.) Fac tibi arcam de lignis quadratis. Pro quadratis lignis, bituminata

 (Vers. 16.) Colligens, facies arcam, et in cubito consummabis eam desuper. Pro eo quod est, colligens facies arcam, meridianum facies arcae, dilucidum

 (Cap. VIII.—Vers. 2.) Et quievit aqua, et revelati sunt fontes abyssi, et cataractae coeli. Pro revelatis fontibus, clausos et obturatos, omnes interp

 (Vers. 6.) Post quadraginta dies aperuit Noe ostium arcae quod fecit, et emisit corvum, et egressus non rediit ad eum, donec siccarentur aquae de terr

 (Cap. IX.—Vers. 18.) Et erant filii Noe, qui egressi sunt de arca, Sem, Cham, et Japheth. Frequenter Septuaginta Interpretes non valentes Heth () litt

 (Vers. 27.) Dilatet Deus Japheth, et habitet in tabernaculis 317 Sem. latitudo Et habitet in tabernaculis Sem,

 (Vers 29.) Et facti sunt omnes dies Noe nongenti quinquaginta anni.

 (Cap. X.—Vers. 2.) Filii Japheth, Gomer, et Magog et Madai, et Javan, et Thubal, et Mosoch, et Thiras. Mazeca

 (Vers. 3.) Filii Gomer, Aschenez, et Riphath, et Thogarma. Aschenez

 (Vers. 4.) Filii Javan, Elisa, et Tharsis, Cethim et Dodanim. Ab his divisae sunt insulae nationum in terris suis. Vir secundum linguam suam et cognat

 (Vers. 6.) Filii Cham, Chus, et Mesraim, et Phuth, et Chanaan. Chus usque hodie ab Hebraeis Aethiopia Phuth Phutensis.

 (Vers. 7.) Filii Chus, Saba, Aevila, Sabatha, Regma, et Sabathaca.

 (Vers. 7.) Filii Regma, Saba et Dadan. Hic Saba per Sin litteram scribitur, supra vero per Samech (), a quo diximus appellatos Sabaeos. Interpretatur

 (Vers. 8.) Et Chus genuit Nemrod. Iste coepit esse potens in terra. Et post paululum:

 (Vers. 10.) Et fuit, inquit, caput regni ipsius Babel et Arach, et Achad, et Chalanne in terra Sennaar. confusio. Edissa, Nisibis: Seleucia,

 (Vers. 11.) De terra illa exiit Assur, et aedificavit Ninivem, et Robooth civitatem. De terra hac Assyriorum pullulavit imperium, qui ex nomine Nini B

 (Vers. 13.) Et Mesraim genuit Ludim, et Anamim, et Laabim, et Nephtuim, et Phetrosim, et Chasloim, e quibus egressi sunt Philistiim et Caphthorim. Exc

 (Vers. 15.) Et Chanaan genuit Sidona primogenitum suum, et Chettaeum, et Jebusaeum, et Amorrhaeum, et Gergesaeum, et Evaeum, et Aracaeum, et Sinaeum,

 (Vers. 19.) Et fuit terminus Chananaeorum a Sidone, donec venias in Gerara usque ad Garam pergentibus Sodomam, et Gomorrham, et Adamam, et Seboim usqu

 (Vers. 22.) 322 Filii Sem, Elam, et Assur, et Arphaxad, et Lud, et Aram. Hi ab Euphrate fluvio partem Asiae usque ad Indicum Oceanum tenent. Est autem

 (Vers. 23.) Filii Aram, Us, et Ul, et Gether, et Mes. terra Us, Ausitidem, Usitidem, Mes, Mosoch

 (Vers. 24.) Arphaxad genuit Sela, et Sela genuit Heber. Ex Heber nati sunt duo filii: nomen uni Phaleg, quia in diebus ejus divisa est terra, et nomen

 (Vers. 26.) Jectan genuit Helmodad, et Saleph, et Asermoth, et Jare, et Aduram, et Uzal, et Decla, Ebal, Abimael, Seba, Ophir, Evila, et Jobab.

 (Cap. XI.—Vers. 28.) Et mortuus est Aran ante patrem suum in terra, qua natus est in regione Chaldaeorum. regione Chaldaeorum, in igne Chaldaeorum. Th

 (Vers. 29.) Et sumpserunt Abram et Nachor sibi uxores. Nomen uxoris Abram, Sarai: et nomen uxoris Nachor, Melcha filia Aran. Pater autem Melchae, ipse

 (Cap. XII.—Vers. 4.) Erant autem Abram septuaginta quinque annorum, quando egressus est ex Charra.

 (Vers. 9.) Et proficiscens Abram, abiit in desertum: et fames facta est super terram. Et in praesenti et in plurimis aliis locis, pro deserto, ad Aust

 (Vers. 15 et 16.) Et viderunt eam principes Pharaonis, et laudaverunt eam apud Pharaonem, et introduxerunt eam in domum Pharaonis: et Abram benefecit

 (Cap. XIII.—Vers. 4.) Et ascendit Abram ex Aegypto ipse et uxor ejus, et omnia quae illius erant: et Lot cum eo in desertum. Erat autem Abram dives va

 (Vers. 13.) Et viri Sodomorum mali et peccatores in conspectu Dei vehementer. in conspectu Dei, Al. Non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens

 (Vers. 14 et 15.) Leva oculos tuos, et vide a loco, in quo tu nunc es ad Aquilonem, et ad austrum, et ad orientem, et ad mare: quia omnem terram, quam

 (Cap. XIV.—Vers. 3.) Et rex Bale, haec est Segor. Omnes hi consenserunt apud vallem Salsam, hoc est, mare Salis. devoratio Salisa vitulam conternantem

 (Vers. 5.) Et condiderunt gigantes in Astaroth Carnaim, et gentes fortes simul cum eis: et Ominaeos in Save civitate, antequam Sodomam pervenirent. Al

 (Vers. 7.) Et revertentes venerunt ad fontem judicii, haec est Cades. Per anticipationem dicitur, quod postea sic vocatum est. Significat autem locum

 (Vers. 11.) Et tulerunt omnem equitatum Sodomorum 328 et Gomorrhae. substantiam.

 (Vers. 13.) Et qui fugerat, nuntiavit Abram transitori. Ipse vero sedebat ad quercum Mambre Amorrhaei fratris Eschol, et fratris Aunam, qui erant conj

 (Vers. 14.) Et persecutus est eos usque Dan. Ad Paneas Dan Jor, rivus. Jordanis

 (Vers. 18.) Et Melchisedech rex Salem protulit panem et vinum, et ipse Sacerdos Dei excelsi, et benedixit ei. Quia semel opusculum nostrum, vel Quaest

 (Cap. XV.—Vers. 2, 3.) Domine Deus, quid dabis mihi? Et ego vado sine liberis: et filius Masec vernaculae meae, hic Damascus Eliezer. Et dixit Abram:

 (Vers. 7.) Ego Deus, qui eduxi te de regione Chaldaeorum. Hoc est, quod paulo ante diximus in Hebraeo haberi: qui eduxi te de Ur Chesdim, id est, de i

 (Vers. 10, 11.) Et posuit ea contra faciem invicem: aves vero non divisit. Descenderunt autem volucres super cadavera et super divisiones eorum, et se

 (Vers. 12.) Ad occasum autem solis ecstasis cecidit super Abram. Pro ecstasi soporem.

 (Vers. 16.) Generatione autem quarta revertentur huc. Haud dubium quin hi, qui de semine fuerint Abrahae. Quinta autem generatione egressi sunt filii

 (Cap. XVI.—Vers. 2.) Ecce conclusit me Dominus, ut non pariam: ingredere ergo ad ancillam meam, ut habeam filios ex ea. Diligenter nota, quod procreat

 (Vers. 7.) Et invenit eam Angelus Domini super fontem aquae in deserto ad fontem in via Sur.

 (Vers. 11.) Et vocavit nomen ejus Ismael quia exaudivit Deus humilitatem meam. exauditio Dei.

 (Vers. 12.) Hic erit rusticus homo. Manus ejus super omnes, et manus omnium super eum, et contra faciem omnium fratrum suorum habitabit. Pro rustico i

 (Cap. XVII.—Vers. 3 et seqq.) Et locutus est ei Dominus, dicens: Ecce testamentum meum tecum: et eris pater multitudinis gentium, et non vocabitur ult

 (Vers. 15.) Et dixit Deus ad Abraam: Sarai uxorem tuam non vocabis eam Sarai, sed Sara erit nomen ejus. Saram princeps mea, princeps, Dabo tibi ex ea

 (Vers. 17.) Et cecidit Abraam super faciem suam, et risit: et dixit in corde suo, Si centenario nascetur filius, et Sara nonagenaria pariet? Et post p

 (Cap. XVIII.—Vers. 6.) Et dixit ei: Festina, tres mensuras farinae similae commisce. Quia tres mensurae absolute hic dictae videntur, et est incerta m

 333 (Vers. 10.) Dixit autem: Revertens veniam ad te in tempore hoc, et in hora, et habebit filium Sara. hora, vitam Revertar ad te in tempore vitae:

 (Vers. 12.) Risit autem Sara in semetipsa, dicens: Necdum mihi factum est usque nunc, et dominus meus senex est. Aliter multo legitur in Hebraeo: Et r

 (Vers. 32.) Et dixit: Numquid est, Domine, si loquar? Ne, quaeso, irascaris, Domine, si locutus fuero.

 (Cap. XIX.—Vers. 14.) Et locutus est ad generos suos, qui acceperant filias ejus. Quia postea duae filiae Lot virgines fuisse dicuntur (de quibus et i

 (Vers. 28.) Et ecce ascendebat flamma de terra quasi vapor fornacis. Ecce ascendebat fumum, favillam

 (Vers. 30.) Et ascendit Lot de Segor, et sedit in monte: et duae filiae ejus cum eo. Timuit enim sedere in Segor. Quaeritur quare cum primum fugae mon

 (Vers. 35.) Et nescivit cum dormisset cum eo, et cum surrexisset ab eo,

 (Vers. 36 et seqq.) Et conceperunt duae filiae Lot de patre suo, et genuit primogenita filium, et 335 vocavit nomen ejus Moab. Iste est pater Moabitar

 (Cap. XX.—Vers. 12.) Etenim vere soror mea est de patre, sed non ex matre. vere soror mea est, filia patris mei, et non filia matris meae:

 (Cap. XXI.—Vers. 9.) Et vidit Sara filium Agar Aegyptiae, quem peperit ((Al. pepererat)) Abraae ludentem: cum Isaac filio suo, Sedit populus comedere

 (Vers. 14.) Et sumpsit panes et utrem aquae, et dedit Agar, ponens super humerum ejus, et parvulum, et dimisit eam. Quando Isaac natus est, tredecim a

 (Vers. 15, 16.) Et projecit puerum subter abietem, et abiens sedit de contra longe, quasi jactu sagittae. Dixit enim: Non videbo mortem parvuli mei. E

 (Vers. 22.) Et dixit Abimelech et Ochozath pronubus ejus, et Phicol princeps exercitus ejus. Excepto

 (Vers. 30.) Et dixit: Septem oves has accipies a me, ut sint in testimonium mihi, quia 337 ego fodi puteum istum. puteus juramenti, puteus juramenti,

 (Cap. XXII, Vers. 2.) Et dixit ei Deus: Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac, et vade in terram excelsam, et offer illum ibi in holocaust

 (Vers. 3.) Et abiit in locum, quem dixit ei Deus, in die tertia. Notandum quod de Geraris usque ad montem Moria, id est, sedem templi, iter dierum tri

 (Vers. 13.) Et elevavit Abraham oculos suos: et ecce aries post tergum ejus tenebatur in virgulto Sabech cornibus suis. Sabech, hircus, Et apparuit, a

 (Vers. 14.) 339 Et vocavit Abraham nomen loci illius, Dominus videt: ut dicant hodie, in monte Dominus videt. Pro eo quod hic habet videt, videbitur.

 (Vers. 20.) Et nuntiaverunt Abraham, dicentes: Ecce peperit Melcha et ipsa filios Nachor fratri tuo: Us primogenitum ejus, et Buz fratrem ejus, et Cam

 (Cap. XXXII, Vers. 2.) Et mortua est Sara in civitate Arboc, quae est in valle: haec est Chebron, in terra Chanaan. Hoc quod hic positum est, quae est

 (Vers. 6.) Audi nos, Domine, rex a Deo tu es nobis, in electo sepulcro nostro sepeli mortuum tuum. Pro rege principem ducem. rex, dux

 (Vers. 16.) Et audivit Abraham Ephron, et appendit Abraham Ephron argentum, quod locutus est in auribus filiorum Heth. vau o

 (Cap. XXIV.—Vers. 9.) Et posuit servus manum suam sub femore Abrahae domini sui, et juravit ei super verbo hoc. Liber generationis Jesu Christi filii

 (Vers. 22.) Et tulit vir inaurem auream, didrachmum pondus ejus. Bace (), quod in hoc loco pro didrachmo siclus

 (Vers. 43.) Ecce ego sto super fontem aquae, et filiae hominum civitatis egredientur ad hauriendam aquam: et erit virgo, cui ego dixero, da mihi biber

 (Vers. 59.) Et dimiserunt Rebeccam sororem suam, et substantiam ejus, et servum Abraham, et viros qu cum eo erant. Et dimiserunt Rebeccam sororem suam

 (Vers. 62 et 63.) Et ipse habitabat in terra Austri: et egressus est Isaac exerceri in campo ad vesperam. Et egressus est, ut exerceretur in campo, Et

 (Vers. 65.) Et tulit theristrum, et operuit se. Theristrum pallium dicitur, genus etiam nunc Arabici vestimenti, quo mulieres provinciae illius velant

 (Cap. XXV.—Vers. 1.) Et adjecit Abraham, et accepit uxorem, et nomen ejus Cetura: et peperit ei Zamram, et Jecsan, et Madan, et Madian, et Jesboc, et

 (Vers. 8.) Et mortuus est Abraham in senectute bona, senex et plenus, et collectus est ad populum suum. Male in Septuaginta Interpretibus additum est,

 (Vers. 13.) 345 Et haec nomina filiorum Ismael in nominibus suis et in generationibus suis. Primogenitus Ismaelis Nabajoth, et Cedar, et reliqui, usqu

 (Vers. 21.) Et concepit Rebecca uxor ejus, et movebantur filii ejus in ea. ludebant, calcitrabant confringebantur filii in utero ejus. in superficie

 (Vers. 25.) Et egressus est primus rubeus totus, sicut 346 pellis pilosus. pilosum Seir, pilosus

 (Vers. 30.) Et dixit Esau Jacob: da mihi gustum de coctione rubea ista, quia deficio: propterea vocatum est nomen ejus Edom. Rubrum, sive fulvum, ling

 (Cap. XXVI.—Vers. 12.) Seminavit autem Isaac in terra illa, et invenit in anno illo centuplum hordei. Licet in aliena terra seminaverit Isaac, tamen n

 (Vers. 13.) Et benedixit ei Dominus, et magnus factus est vir, et ambulabat vadens, et magnificatus, donec magnus fieret vehementer.

 (Vers. 17.) Et abiit inde Isaac, et venit in vallem Gerarum, et habitavit ibi. torrentem De torrente in via bibet

 (Vers. 19.) 347 Et foderunt pueri Isaac in valle Gerarum, et invenerunt ibi puteum aquae vivae. Et hic pro valle, torrens

 (Vers. 21.) Et foderunt puteum alterum, et altercati sunt etiam super eo: et vocavit nomen ejus, inimicitiae. Pro inimicitiis, quod Aquila et Symmachu

 (Vers. 22.) Et foderunt puteum alium, et non litigaverunt cum eis: et vocavit nomen ejus latitudo. Pro latitudine, in Hebraeo habet Rooboth (), ad pro

 (Vers. 26.) Et Abimelech ivit ad eum de Geraris, et Ochozath pronubus ejus, et Phicol princeps militiae ejus. Pro collegium amicorum ejus:

 (Vers. 32 et 33.) Et venerunt servi Isaac, et nuntiaverunt ei de puteo, quem foderunt: et dixerunt ei, invenimus aquam: et vocavit nomen ejus saturita

 (Cap. XXVII.—Vers. 11.) Ecce Esau frater meus vir pilosus, et ego sum vir levis. Ubi nos pilosum Seir,

 (Vers. 15.) Et sumpsit Rebecca vestimenta Esau filii sui majoris, quae erant desiderabilia valde apud se domi. Et in hoc loco tradunt Hebraei, primoge

 (Vers. 36.) Et dixit Esau, juste vocatum est nomen ejus Jacob. Supplantavit enim me ecce secundo. Jacob, supplantator Jacob

 (Vers. 40.) Et fratri tuo servies: et erit quando depones, et solves jugum illius de collo tuo. Signat quod Idumaei servituri sint Judaeis, et tempus

 (Cap. XXVIII.—Vers. 19.) Et vocavit Jacob nomen loci illius Bethel, et Ulammaus erat nomen civitatis prius. Quam terribilis est locus iste: non est hi

 (Cap. XXIX.—Vers. 27.) Comple ergo hebdomadam istius: et dabo etiam hanc tibi. Postquam Liam Jacob fraude deceptus pro Rachel uxorem acceperat, Et ing

 (Vers. 32.) Et concepit, et peperit filium, et vocavit nomen ejus Ruben. Omnium patriarcharum propter compendium lectionis, etymologias nominum volo p

 (Vers. 33.) Et concepit, alterum filium et dixit: Quoniam exaudivit me Dominus, eo quod odio me haberet vir meus, et dedit mihi etiam hunc: et vocavit

 (Vers. 34.) 350 Et concepit adhuc, et peperit filium, et dixit: Nunc mecum erit vir meus, quia peperi ei tres filios: ideo vocavit nomen ejus Levi. Ub

 (Vers. 35.) Et concepit, et peperit filium, et dixit: Nunc super hoc confitebor Domino, et ob id vocavit nomen ejus Juda. Juda () confessio confessio

 (Cap. XXX.—Vers. 5 et 6.) Et concepit Bala, et peperit Jacob filium: et dixit Rachel: Judicavit me Dominus, et exaudivit vocem meam, et dedit mihi fil

 (Vers. 7 et 8.) Et concepit adhuc, et peperit Bala ancilla Rachel filium secundum Jacob: et dixit Rachel: Habitare fecit me Deus habitatione cum soror

 (Vers. 10 et 11.) Et peperit Zelpha ancilla Liae Jacob filium: et dixit Lia, In fortuna: et vocavit nomen ejus Gad. Ubi nos posuimus, in fortuna, even

 (Vers. 12 et 13.) Et peperit Zelpha ancilla Liae filium secundum Jacob: et dixit Lia, Beata ego, quia beatificant me mulieres: et vocavit nomen ejus A

 (Vers. 17 et 18.) Et audivit Deus Liam, et concepit, et peperit Jacob filium quintum, et dixit Lia: Dedit Deus mercedem meam mihi, quia dedi ancillam

 (Vers. 19 et 20.) Et concepit adhuc Lia, et peperit filium sextum Jacob, et dixit Lia, Dotavit me Deus dote bona: In hoc tempore habitabit mecum vir m

 (Vers. 21.) Et post haec peperit filiam, et vocavit nomen ejus Dina (). Haec transfertur in causam, laborans. ovis, augmentum.

 (Vers. 32 et 33.) Transibo in universo pecore tuo hodie: separa inde omne pecus varium et discolor: et omne pecus unius coloris in agnis et varium et

 (Vers. 41 et 42.) Et concipiebant pecora contra virgas Jacob, virgas quas posuerat coram pecoribus ((Al. pecore)) in canalibus ad concipiendum in eis,

 (Cap. XXXI.—Vers. 7 et 8.) Et pater vester mentitus est mihi, et mutavit mercedem meam decem vicibus, et non dedit ei Deus ut noceret mihi. Si dixerat

 (Vers. 19.) Et furata est Rachel idola patris sui. Ubi nunc idola figuras imagines

 (Vers. 21.) Et transivit fluvium, et venit in montem Galaad. Non quod eo tempore Galaad mons diceretur sed per anticipationem, ut frequenter diximus,

 (Vers. 41.) Et mutasti mercedem meam decem agnis.

 (Vers. 46.) Et dixit Jacob fratribus suis, Colligamus lapides. Et congregatis lapidibus fecerunt acervum, et comederunt super eum. Et vocavit illum La

 (Cap. XXXII.—Vers. 1 et 2.) Et occurrerunt ei Angeli Dei, et dixit Jacob ut vidit eos: Castra Dei haec sunt, et vocavit nomen loci ejus Castra.

 (Vers. 9 et 10.) Et dixit Jacob, Deus patris mei Isaac, Domine, qui dixisti ad me, Revertere in terram tuam, et benedicam tibi: minor sum omni miseric

 (Vers. 27 et 28.) Et dixit ei: Quod nomen tibi? Qui ait, Jacob. Dixit autem ei: Jam non vocabitur Jacob nomen tuum, sed vocabitur nomen tuum Israel: q

 (Vers. 29 et 30.) Et benedixit eum ibi, et vocavit Jacob 358 nomen loci illius, Facies Dei: vidi enim Deum facie ad faciem, et salva facta est anima m

 (Cap. XXXIII.—Vers. 1 et 2.) Et divisit pueros super Liam et super Rachel, et super duas ancillas, et posuit ancillas et filios earum primos: Liam ver

 (Vers. 17.) Et aedificavit ibi ((Al. sibi)) Jacob domum, et pecoribus suis aedificavit tabernacula: ideo vocavit nomen loci illius Tabernacula. tabern

 (Vers. 18.) Et venit Jacob Salem civitatem Sichem in terram Chanaan, cum venisset de Mesopotamia Syriae. consummatam, perfectam: pacificam curati perf

 (Cap. XXXIV.—Vers. 20.) Et venit Emor et Sichem filius ejus ad portam civitatis suae, et locuti sunt ad viros civitatis dicentes, viri isti pacifici n

 (Vers. 25.) Et introgressi sunt civitatem diligenter, et interfecerunt omne masculum. Pro eo quod in Graecis legitur ἀσφαλὼς, id est, diligenter: auda

 (Cap. XXXV. Vers. 6.) Et venit Jacob in Luzam in terram Chanaan, quae est Bethel. Ecce manifestissime comprobatur, Bethel non Luzam, amygdalon

 (Vers. 8.) Et mortua est Debbora nutrix Rebeccae, et sepulta est juxta Bethel. substantiam nutricem.

 (Vers. 10.) Et dixit ei Deus, jam non vocabitur 360 nomen tuum Jacob, sed Israel erit nomen tuum: et vocavit nomen ejus Israel.

 (Vers. 16.) Et factum est dum appropinquaret Chabratha in terra Chanaan, ut veniret Ephratha, peperit Rachel Verbum Hebraicum () Chabratha, in consequ

 (Vers. 18.) Et factum est cum dimitteret eam anima, siquidem moriebatur: vocavit nomen ejus, Filius doloris mei: pater vero ejus vocavit nomen ejus Be

 (Vers. 21.) Et profectus est Israel: et extendit tabernaculum suum trans turrim Ader. Hunc locum Hebraei esse volunt, ubi postea templum aedificatum e

 (Vers. 7.) Et venit Jacob ad Isaac patrem suum in Mambre, civitatem Arbee, haec est Chebron. campum Chebron

 (Cap. XXXVI.—Vers. 4.) Et peperit Ada Esau Eliphaz. Iste est Eliphaz, cujus Scriptura in Job volumine recordatur.

 (Vers. 19.) Isti filii Esau, et isti principes eorum, ipse est Edom, et hi filii Seir.

 (Vers. 20.) Et Chorraei habitantis terram, Chorraeorum, liberi.

 (Vers. 22.) Et fuerunt filii Lothan, Chorri et Aemam: et soror Lothan Thamna. Haec est Thamna, de qua supra dictum est. Et Thamna erat concubina Eliph

 (Vers. 24.) Ipse est Ana, qui invenit Jamin in deserto, cum pasceret asinos Zebeon patris sui. Multa et varia apud Hebraeos de hoc capitulo disputantu

 (Vers. 33.) Et regnavit pro eo Jobab filius Zarae, de Bozra. Hunc quidam

 (Cap. XXXVII.—Vers. 3.) Et Israel dilexit Joseph super omnes filios suos, quia erat filius senectutis: et fecit ei tunicam variam. Pro varia tunica, t

 (Vers. 28.) Et vendiderunt Joseph Ismaelitis viginti 364 aureis. aureis, argenteis

 (Vers. 36.) Madianaei autem vendiderunt Joseph in Egypto Phutiphar eunucho, Pharaonis archimagiro. In plerisque locis archimagiros, occidere. Petephre

 (Cap. XXXVIII.—Vers. 5.) Et adjecit, et peperit filium, et vocavit nomen ejus Selom haec autem erat in Chazbi, quando peperit eum. Verbum Et vocavit

 (Vers. 12.) Et consolatus Judas ascendit ad eos, qui tondebant oves ejus: ipse, et Hiras pastor ejus Odollamites. Pro pastore, amicus

 (Vers. 14.) Et sedit ad portam Enam, quae est in transitu Thamna. Sermo Hebraicus Enaim (), transfertur in oculos. Sedit in bivio, in compito,

 (Vers. 26.) Cognovit autem Judas, et dixit: justior est illa, quam ego, eo quod non dedi eam Selom filio meo. justificata est ex me:

 (Vers. 29.) Et ecce egressus est frater ejus, et dixit, ut quid divisa est propter te maceria? Et vocavit nomen ejus Phares. Pro maceria, divisionem s

 (Vers. 30.) Post hoc exiit frater ejus, in cujus manu erat coccinum et vocavit nomen ejus Zara. oriens. oriens

 (Cap. XL.—Vers. 1.) Post verba haec, peccavit princeps vinariorum regis Aegypti. Ubi nos posuimus, principem vinariorum, pincernam.

 (Vers. 10.) Et ecce vitis in conspectu meo, et in vite tres fundi, et ipsa germinans tres fundos. Tria flagella, et tres ramos, sive propagines,

 (Vers. 16.) Et videbar mihi tria canistra chondritorum portare in capite meo. Pro tribus canistris chondritorum, tres cophinos farinae

 (Cap. XLI.—Vers. 2.) Et ecce de fluvio ascendebant septem boves, speciosae ad videndum, electae carnibus, et pascebantur in achi. in palude. Chi

 (Vers. 16.) Et respondit Joseph Pharaoni, dicens: Sine Deo non respondebitur salutare Pharaoni. Sine me Deus respondebit pacem Pharaoni. Non ego, sed

 (Vers. 29.) Ecce septem anni venient abundantiae magnae in omni terra Aegypti. Miror quomodo verbum Hebraicum () Sabee, quod nos supra, abundantiam, s

 (Vers. 43.) Et clamavit ante eum praeco, et constituit eum super omnem terram Aegypti. Pro quo Aquila transtulit: Et clamavit in conspectu ejus adgeni

 (Vers. 45.) Et vocavit Pharao nomen Joseph Saphaneth Phanee, et dedit ei Aseneth filiam Phutiphar sacerdotis Heliopoleos in uxorem. Licet Hebraice hoc

 (Vers. 50 et seqq.) Et Joseph nati sunt duo filii antequam venirent anni famis, quos peperit ei Aseneth filia Phutipharis sacerdotis Heliopoleos. 368

 (Cap. XLIII.—Vers. 11.) Et deferte viro munera, aliquid resinae, et mellis, thymiama et stacten, et terebinthum, et nuces. Sive, ut Aquila et Symmachu

 (Vers. 32.) Et biberunt, et inebriati sunt cum eo. ebrietatem satietate In stillicidiis ejus inebriabitur germinans

 (Cap. XLIV.—Vers. 2.) Et pone argentum uniuscujusque in ore sacculi, et condy meum argenteum mitte in sacculum junioris. sacculo, peronem, follem, con

 (Cap. XLV.—Vers. 9 et 10.) 369 Descende ergo ad me, ne steteris, et habitabis in terra Gesen Arabiae. Hic Arabiae m imbrem

 (Vers. 17.) Dixit autem Pharao ad Joseph, dic fratribus tuis, hoc facite: onerate vehicula vestra, et ite in terram Chanaan. Pro vehiculis, quae Septu

 (Vers. 21.) Et dedit illis cibaria in via. Verbum Seda (), quod hic omnes ore consono, ἐπισιτισμὸν, id est, cibaria, sitarcia Viduam ejus benedicens b

 (Cap. XLVI.—Vers. 26 et seqq.) Omnes ergo animae, quae ingressae sunt cum Jacob Aegyptum, et quae exierunt de femoribus ejus, absque mulieribus filior

 (Vers. 28.) Judam vero misit ante se ad Joseph, ut occurreret ei ad urbem Heroum in terram Ramesse. In Hebraeo nec urbem habet Heroum, nec terram Rame

 (Cap. XLVII.—Vers. 31.) Et dixit ei, jura mihi. Et juravit ei: et adoravit Israel contra summitatem virgae ejus. Et adoravit, Israel ad caput lectuli:

 (Cap. XLVIII—Vers. 1.) Et nuntiatum est Joseph, Ecce pater tuus aegrotat: et tulit duos filios secum, Manassen et Ephraim. Et ex hoc illud quod supra

 (Vers. 2.) Et confortatus Israel, sedit super lectulum. lectulum virgam lectulum

 (Vers. 5.) Et nunc ecce duo filii tui, qui nati sunt tibi in terra Aegypti, antequam venirem ad te in Aegypto, mei sunt, Ephraim, et Manasse, quasi Ru

 (Vers. 6.) In nomine fratrum suorum vocabuntur in haereditatem suam.

 (Vers. 22.) Et ego dedi ((Al. do)) tibi Sicimam praecipuam super fratres tuos, quam accepi de manibus Amorrhaeorum in gladio meo et sagitta. Sichar Ne

 (Cap. XLIX.—Vers. 3.) Ruben primogenitus meus, tu fortitudo mea et principium filiorum meorum, durus ad ferendum et durus procacitate, et injuria, sic

 (Vers. 5 et 6.) Simeon et Levi fratres consummaverunt iniquitatem adinventionis suae: in consilium eorum non veniat anima mea: et in congregatione eor

 (Vers. 7.) Maledictus furor eorum, quia procax et ira eorum, quia dura: dividam eos in Jacob, et dispergam eos in Israel. Levi enim haereditatem prop

 (Vers. 8.) Juda, te laudabunt fratres tui. Quia Juda, confessio, laus Juda, tibi confitebuntur fratres tui: te laudabunt fratres tui.

 (Vers. 9.) Adorabunt te filii patris tui. Catulus leonis Juda, ex germine, fili mi, ascendisti, procumbens ut leo, et quasi catulus leonis. Quis susci

 (Vers. 11.) Alligans ad vitem pullum suum, et funiculo pullum asinae. Alligans ad vitem pullum suum, et in Sorec, filimi, asinam suam: electam vitem,

 (Vers. 14 et 15.) Issachar bonum desideravit, requiescens inter medios cleros, et videns requiem, quia bona est, et terram, quia pinguis: supposuit hu

 (Vers. 16 et seqq.) Dan judicabit populum suum, sicut unum de sceptris Israel. Fiat Dan coluber in via, regulus in semita, mordens ungulas equi, ut ca

 (Vers. 19.) Gad latrunculus latrocinabitur eum, et ipse latrocinabitur plantam. Juxta Hebraeum interpretati sumus. Sed ubi nos latrunculum accinctus,

 (Vers. 21.) Nephthalim virgultum resolutum, dans in generatione pulchritudinem. In Hebraeo ita scriptum est: Nephthalim ager irriguus, dans eloquia pu

 (Vers. 22 et seqq.) . Filius auctus Joseph, filius auctus super fontem filiae, gradu composito incedentes super murum. Et exacerbaverunt eum, et conte

 (Vers. 27.) Benjamin lupus rapax, mane comedet adhuc, et ad vesperam dabit escam.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentarius In Ecclesiasten, Ad Paulam Et Eustochium.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Commentarius In Ecclesiasten, Ad Paulam Et Eustochium.

 Praefatio.

 Commentarius.

 383 (Caput primum.) Verba Ecclesiastae filii David Regis Jerusalem. pacificum, dilectum Domini Ecclesiasten. Al. concionatorem, pacificus, dilectus D

 (Cap. II.) Dixi ego in corde meo: Veni nunc, tentabo te in laetitia, et videbo in bono: et ecce etiam hoc vanitas. Divitias, et paupertatem ne dederis

 (Cap. III.) Omnibus tempus est, et tempus omni rei sub coelo. Incertum et fluctuantem statum conditionis humanae in superioribus docuit: nunc vult ill

 (Cap. IV) . Et conversus sum ego, et vidi universas calumnias, quae fiunt sub sole, et ecce lacrymae eorum, qui calumniam sustinent, et non est qui co

 (Cap. V.) Noli festinare in ore tuo, et cor tuum non festinet ad proferendum verbum in conspectu Dei, quia Deus in coelo, et tu super terram. Propter

 (Cap. VI.) Est malum, quod vidi sub sole, et frequens apud homines. Vir cui dedit 433 Deus divitias, et substantiam, et gloriam, et nihil deest animae

 (Cap. VII.) Bonum est nomen super oleum bonum, et dies mortis super diem nativitatis ejus. Considera, inquit, o homo, dies tuos breves, et quia cito e

 (Cap VIII) Quis ita ut sapiens et quis novit solutionem verbi? Sapientia hominis illuminabit vultum ejus: et fortis faciem suam commutabit. Al. Quis

 (Cap. IX.) Omne hoc dedi in corde meo, ut considerarem universa: quia justi, et sapientes, et opera eorum in manu Domini. Et quidem charitatem, et qui

 (Cap. X.) Muscae mortis polluunt oleum compositionis: pretiosa est super sapientiam et gloriam stultitia parva. idolum muscarum, vir muscarum, habens

 (Cap. XI.) Mitte panem tuum super faciem aquae: quia in multitudine dierum invenies illum. Ad eleemosynam cohortatur, quod omni petenti sit dandum, et

 (Cap. XII.) Laetare adolescens in juventute tua, et in bono sit cor tuum in diebus juventutis tuae, et ambula in viis cordis tui, et in intuitu oculor

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Interpretatio Homiliarum Duarum Origenis In Canticum Canticorum.

 S. Eusebii Hieronymi Stridonensis Presbyteri Interpretatio Homiliarum Duarum Origenis In Canticum Canticorum.

 Homilia Secunda. Ab eo loco in quo scriptum est: Nardus mea dedit odorem suum: usque ad eum locum, in quo ait: Quia vox tua suavis, et forma tua speci

 Appendix Tomi III Operum S. Eusebii Hieronymi In Editione Vallarsiana. Pars prima. In Qua Libri Nominum Hebraicorum Interpretationes Graecae Recensent

 Appendix Tomi III Operum S. Eusebii Hieronymi In Editione Vallarsiana. Pars prima. In Qua Libri Nominum Hebraicorum Interpretationes Graecae Recensent

 Admonitio.

 Admonitio.

 Graeca Fragmenta Libri Nominum Hebraicorum Ex Regio mss. 772, vel 2282, primum a Martianaeo edita, Ex Vaticano 1450 multum emendatiora, Latine Reddita

 Graeca Fragmenta Libri Nominum Hebraicorum Ex Regio mss. 772, vel 2282, primum a Martianaeo edita, Ex Vaticano 1450 multum emendatiora, Latine Reddita

 De Sem.

 XII Apostolorum Nomina.

 XII Apostolorum Nomina.

 In Evangelio Secundum Matthaeum.

 In Evangelio Secundum Marcum.

 In Evangelio Secundum Lucam.

 In Evangelio Secundum Joannem.

 Ex Matthaeo.

 De Marco.

 De Luca.

 De Joanne.

 Filii Symeon.

 Filii Levi.

 Filii Juda.

 Filii Isachar.

 Filii Zabulon.

 Filii Nephthalim.

 Filii Gaad.

 Filii Aser.

 Filii Joseph.

 Filii Benjamin.

 Filii Phares.

 Filii Ephraim.

 Filii Manasse.

 Filii Bria.

 Filii Symeon.

 Filii Levi.

 Filii Juda.

 Filii Issachar.

 Filii Zabulon.

 Filii Nephthali.

 Filii Dan.

 Filii Aser.

 Filii Joseph.

 Filii Benjamin.

 Filii Phares.

 Filii Ephraim.

 Filii Manasse.

 Filii Beria.

 Interpretatio Femininorum Nominum Hebraicorum.

 Virilium.

 Virilium.

 Th

 Ph

 Ch

 Ps

 Th

 Ph

 Ch

 Ps

 De Origeniano Lexico Nominum Hebraicorum D. Joannis Martianaei Praefatio.

 De Origeniano Lexico Nominum Hebraicorum D. Joannis Martianaei Praefatio.

 Origenianum Lexicon Nominum Hebraicorum Primum ex Cod. Regio 772, vel 2282, editum, Ex Vaticano 1456, multo accuratius, Latine Redditum, Et Cum Hieron

 Origenianum Lexicon Nominum Hebraicorum Primum ex Cod. Regio 772, vel 2282, editum, Ex Vaticano 1456, multo accuratius, Latine Redditum, Et Cum Hieron

 Th

 Ch

 Th

 Ch

 Origeniani Lexici Aliud Exemplar Ex ms. Graeco cod. Colbertino 4124.

 Origeniani Lexici Aliud Exemplar Ex ms. Graeco cod. Colbertino 4124.

 Th

 Ph

 Ch

 Th

 Ph

 Ch

 De Decem Dei Nominibus.

 De Decem Dei Nominibus.

 Explanatio Praevia.

 Capitulum.

 Capituli Graeci De Decem Dei Nominibus Aliud Et Melius Exemplar.

 Capituli Graeci De Decem Dei Nominibus Aliud Et Melius Exemplar.

 Explanatio Praevia.

 ((Aliud Exemplar De X Nominibus Dei.))

 Libri Nominum Hebraicorum Pars Quaedam Ex Operibus Philonis Judaei Collecta.

 Libri Nominum Hebraicorum Pars Quaedam Ex Operibus Philonis Judaei Collecta.

 Libri Nominum Hebraicorum Pars Quaedam Ex Operibus Flavii Josephi Collecta.

 Libri Nominum Hebraicorum Pars Quaedam Ex Operibus Flavii Josephi Collecta.

 S.

 Appendicis Pars altera, Complectens Latina Quaedam Opuscula S. Hieronymo olim falso tum in editis cum mss. libris attributa.

 ((Liber Nominum Locorum.))

 Admonitio In Proxime Subjectum Libellum.

 Admonitio In Proxime Subjectum Libellum.

 Liber Nominum Locorum, Ex Actis.

 Liber Nominum Locorum, Ex Actis.

 Hebraici Alphabeti Interpretatio.

 Symeonis Judaei Decem Dei Nominum Expositio.

 De Deo Et Nominibus Ejus.

 De Deo Et Nominibus Ejus.

 ((De Benedictionibus Jacob Patriarchae. ))

 ((De Benedictionibus Jacob Patriarchae. ))

 Admonitio In Subsequens Opusculuh.

 Admonitio In Subsequens Opusculuh.

 De Benedictionibus Jacob Patriarchae.

 De Benedictionibus Jacob Patriarchae. Aliud Exemplar.

 De Ruben.

 Secundus Patriarcha, Simeon.

 ((Duo Tractatus.))

 Admonitio In Duos Sequentes Tractatus.

 Admonitio In Duos Sequentes Tractatus.

 Decem Tentationes Populi Israel In Deserto.

 Decem Tentationes Populi Israel In Deserto.

 Item

 Item

 Commentarius In Canticum Debborae.

 Commentarius In Canticum Debborae.

 (Vers. 4, 5.) Domine, cum exires de Seir, et transtres per regiones Edom, terra mota est, coeli ac nubes stillaverunt aquis. Exisse Dominus dicitur de

 (Vers. 6.) In diebus Sangar filii Anath, in diebus Jahel quieverunt semitae, et qui ingrediebantur per eas, ambulaverunt per calles devios. Quievisse

 (Vers. 7.) Cessaverunt autem, fortes in Israel quieverunt, donec surgeret Debbora, mater in Israel. Qui sponte obtulistis de Israel animas vestras ad

 (Vers. 8.) Nova bella elegit Dominus, et portas hostium ipse subvertit. Clypeus et hasta si apparuerunt in quadraginta millibus Israel. Quod dicit cly

 (Vers. 9, 10.) Cor meum diligit principes Israel. Notandum quod in Hebraeo, non principes, sed Qui propria voluntate obtulistis vos discrimini in popu

 (Vers. 11.) Tunc descendit populus Domini ad portas, et obtinuit principatum. De filiis quoque Issachar viri eruditi, qui norant singula tempora, ad p

 (Vers. 12.) Surge, surge Debbora surge, loquere Canticum. exspergisce Loquere Canticum. Surge Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoem. Praed

 (Vers. 13.) Tunc salvatae sunt reliquiae populi. Ubi narrantur justitiae Domini, clementiae fortis Israel Dominus in fortibus dimicavit. Dominus prop

 (Vers. 14.) Ex Ephraim delevit eos in Amalec, id est, Josue existens ex tribu Ephraim delevit fortes, id est inimicos Israel in Amalec, sicut legitur

 (Vers. 14.) De Machir principes descenderunt, et de Zabulon, qui exercitum ducerent ad bellandum. In Hebraeo legitur: De Machir principes descenderunt

 (Vers. 15.) Duces Issachar fuere cum Debbora. In Hebraeo: Principes, fuerunt cum Debbora et Barac vestigia sunt seculi. Qui quasi in praeceps ad barat

 (Vers. 16.) Quare habitas inter duos terminos, ut audias sibilos gregum? In Hebraeo non legitur, duos, inter terminos tuos, Diviso Ruben, magnanimorum

 (Vers. 17.) Gad trans Jordanem quiescebat. Et hoc increpando ponitur, eo quod remanente Ruben, cum eo Gad pari consilio remansit. Et Dan vacabat navib

 (Vers. 18.) Zabulon et Nephthalim obtulerunt animas suas morti, in regione Morome. In Hebraeo, super regionem Morome. Super regionem Morome. excelsus:

 (Vers. 19.) Venerunt reges, et pugnaverunt. Reges terrae Chanaan dicit, qui regi Jabin subditi erant. Pugnaverunt reges Chanaan. In Tanach. Juxta aqua

 (Vers. 20.) De coelo dimicatum est contra eos. Quia in quadraginta millibus Israel clypeus et hasta inveniri non poterat, idcirco Dominus de coelo lap

 (Vers. 21.) Torrens Cison traxit cadavera eorum. Est enim hic defectus et quasi interrogando, ubi? et respondeatur: In torrentem Cadumin, id est, in

 (Vers. 22.) Tunc ungulae equorum ceciderunt fugientibus impetu, et praeceps ruentibus fortissimis hostium. Ungulae eorum,

 (Vers. 23.) Maledicta terra Meroz, dixit Angelus Domini. In Hebraeo legitur: Maledicite Meroz, dixit Angelus Domini. arcanum. Maledicite habitatoribus

 (Vers. 24.) Benedicta inter mulieres, Jahel, uxor Haber Cinaei. Inter mulieres, scilicet Saram, Rebeccam, Rachel, Liam, et caeteras ferme mulieres. Be

 Quaestiones Hebraicae In Libros Regum Et Paralipomenon.

 Quaestiones Hebraicae In Libros Regum Et Paralipomenon.

 Admonitio In Opuscula Subsequentia.

 In Librum I Regum.

 (Cap. I.—Vers. 1.) Fuit vir unus de Ramathaim Sophim, de monte Ephraim, et nomen ejus Elcana, filius Jeroam, filii Eliu, filii Thou, filii Suph Ephrat

 (Vers. 3, 4.) . Et ascendebat vir ille de civitate sua statutis diebus. Tribus festivitatibus, Paschae videlicet, et Pentecostes, et solemnitate Taber

 (Vers. 5.) Annae autem dedit partem unam tristis. In Hebraeo ita legitur: Annae autem dedit partem unam duplicem, quia Annam diligebat.

 (Vers. 16.) Ne reputes ancillam tuam quasi unam ex filiabus Belial: quia ex multitudine moeroris et doloris mei locuta sum usque ad praesens. Belial e

 (Vers. 24.) Et adduxit eum secum, postquam ablactaverat in vitulis tribus, et tribus modiis farinae, et amphora vini: et adduxit eum in domum Domini i

 (Cap. II.—Vers. 1.) Exsultavit cor meum in Domino, et exaltatum est cornu meum in Domino.

 (Vers. 3.) Recedant vetera de ore vestro. In Hebraeo ita habetur: Exeant vetera,

 (Vers. 4.) Arcus fortium superatus est, et infirmi accincti sunt robore. Arcus Aegyptiorum, id est, fortitudo et potentia, superata est: et infirmi, s

 (Vers. 5.) Donec sterilis peperit plurimos: et quae multos habebat filios, infirmata est. In Hebraeo et in Septuaginta translatione, non plurimi, sept

 (Vers. 8) Domini enim sunt cardines terrae, et posuit super eos orbem. In Hebraeo ita habetur: Domini enim sunt afflicti terrae.

 (Vers. 10.) Dominum formidabunt adversarii ejus: et super ipsos in coelis tonabit. Super adversarios suos Dominus in coelis tonabit: sicut est illud i

 (Vers. 22.) Eli autem senex erat valde, et audivit omnia quae faciebant filii sui universo Israeli: et quomodo dormiebant cum mulieribus, quae observa

 (Vers. 24.) Non est enim bona fama quam ego audio, ut transgredi faciatis populum Domini.

 (Vers. 25.) Si peccaverit vir in virum, placari potest ei Deus. Si autem in Deum peccaverit vir, quis orabit pro eo?

 (Vers. 27.) Venit autem vir Dei ad Eli, et dixit ad eum: Haec dicit Dominus: Numquid non aperte revelatus sum domui patris tui, cum esset in Aegypto i

 (Vers. 31, 32.) Ecce dies venient, et praecidam brachium tuum, et brachium domus patris tui. Ut non sit senex in domo tua. Et videbis aemulum tuum in

 (Vers. 33, 36.) Verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo, ut deficiant oculi tui, et tatbescat anima tua. Veniat ut adoret eum, et acc

 (Cap. III.—Vers. 1.) Et sermo Domini erat pretiosus in diebus illis. Non erat visio manifesta

 (Vers. 2.) Factum est vero in die quadam, Eli jacebat in loco suo: et oculi ejus caligaverant nec poterant videre. Et antequam lucerna Dei exstinguere

 (Vers. 7.) Porro Samuel necdum sciebat Dominum. Nescire Dominum dicitur: quia per prophetiae mysterium necdum ei revelatus fuerat sermo Domini.

 (Vers. 11.) Dixit Dominus ad Samuel: Ecce ego facio verbum in Israel: quod quicumque audierit, tinnient ambae aures ejus. Hoc in loco comminatio Domin

 (Vers. 15.) Aperuitque ostia domus Domini, et Samuel timebat visionem indicare Eli. Non est intelligendum quod Samuel aperuerit ostia domus Domini, se

 (Vers. 19, 21.) Et non cecidit ex omnibus verbis Samuel in terram. Non cecidisse ex omnibus verbis ejus in terram dicitur: quia quidquid prophetabat,

 (Cap. VI.—Vers. 14.) Erat autem ibi lapis magnus: et conciderunt ligna plaustri. Lapidem istum

 (Vers. 17, 18.) Hi sunt autem ani aurei, quos reddiderunt Philistiim pro delicto Domino: Azotus unum, Gaza unum, Ascalon unum, Geth unum, Acharon unum

 (Vers. 19.) Et percussit de populo septuaginta viros et quinquaginta millia plebis. In Hebraeo ita habetur: Et percussit de populo septuaginta viros e

 (Cap. VII.—Vers. 2.) Et factum est ex qua die mansit arca Domini in Cariath-Jarim, multiplicati sunt dies, id est, viginti anni.

 (Vers. 4.) Abstulerunt filii Israel Baalim et Astaroth, et servierunt Domino soli: et convenerunt in Masphat, hauseruntque aquam, et effuderunt in con

 (Vers. 6.) Judicavitque Samuel filios Israel in Masphat. Judicare in hoc loco idololatras, secundum legem morti tradere intelligendum est. Dicunt etia

 (Cap. IX.—Vers. 7.) Dixitque Saul ad puerum suum: Ecce ibimus: quid feremus ad virum? Non enim putabat Saul sibi asinas a Samuele aliter indicari, nis

 (Vers. 12.) Festina nunc: hodie enim veniet in civitatem: quia sacrificium est hodie populo in excelso,

 (Vers. 19, 20.) Et dimittam te mane: et omnia quae sunt in corde tuo indicabo tibi: et de asinis, quas perdidisti nudiustertius, ne sollicitus sis: qu

 (Cap. X.—Vers. 3.) Cumque abieris inde, et ultra transieris, et veneris ad quercum Thabor, invenient te ibi tres viri ascendentes ad Dominum in Bethel

 (Vers. 5.) Post haec venies ad collem Dei. Collis Dei locus erat, ubi Prophetae habitabant. Et insiliet in te Spiritus Domini et prophetabis cum eis.

 (Vers. 7.) Quando ergo venerint signa haec omnia tibi, fac quaecumque invenerit manus tua, quia Deus tecum est. Ac si diceret: his signis nosse poteri

 (Vers. 8.) Et descendes ante me in Galgala: ego quippe descendam ad te ut offeras oblationem, et immoles victimas pacificas. Septem diebus exspectabis

 (Vers. 12.) Responditque alter ad alterum, dicens: Et quis pater eorum? Ac si diceret. Et quis Pater mi, pater mi, currus Israel et auriga ejus Pater

 (Cap. XIII.—Vers. 1.) Filius unius anni erat Saul cum regnare coepisset. Duobus autem annis regnavit super Israel.

 (Cap. X.—Vers. 25.) Locutus est autem Samuel ad populum legem regni: Hebraeus, Judicium regni. Et reposuit coram Domino.

 (Cap. XII.—Vers. 11.) Et misit Dominus Jerubaal et Bedan et Jephta, et Samuel, et eruit vos de manu inimicorum vestrorum per circuitum. Jerubaal ipse

 (Vers. 14.) Si timueritis Dominum, et servieritis ei, et audieritis vocem ejus, et non exasperaveritis os Domini.

 (Cap. XIII.—Vers. 3, 4.) Quod cum audissent Philistiim, Saul cecinit buccina in omni terra, dicens: Audiant Hebraei. Et universus Israel audivit hujus

 (Vers. 6.) Quod cum vidissent filii Israel se in arcto positos: afflictus enim erat populus: absconderant se in speluncis et in abditis, in petris quo

 (Cap. XIV.—Vers. 21, 22.) Sed et Hebraei qui fuerant cum Philistiim ab heri et nudiustertius, ascenderuntque cum eis in castris, reversi sunt ut essen

 (Vers. 35.) Aedificavit autem Saul altare Domino. Tunc primum coepit aedificare altare Domino. Hebraeus non habet primum. tunc coepit aedificare altar

 (Vers. 38.) Dixitque Saul: Applicate huc universos angulos populi.

 (Cap. XV.—Vers. 3.) Nunc ergo vade et percute Amalec, et demolire universa ejus. Non parcas ei, sed interfice a viro usque ad mulierem, et parvulum at

 (Vers. 6.) Dixitque Saul Cinaeo, abite, recedite atque discedite, ne forte involvam te cum eo. Tu enim fecisti misericordiam cum omnibus filiis Israel

 (Vers. 12.) Nuntiatum est autem Samueli eo quod venisset Saul in Carmelum, et erexisset ibi fornicem triumphalem.

 (Vers. 21.) Tulit autem populus oves et boves, primitias eorum quae caesa sunt.

 (Vers. 29.) Porro triumphator in Israel non parcet, et poenitudine non flectetur: neque enim homo est, ut agat poenitentiam. In Hebraeo legitur, porro

 (Vers. 30.) Sed nunc honora me coram senioribus populi mei, et coram Israel. Honora me sicut regem, ut ego praecedam sicut rex, et tu subsequaris, ut

 (Cap. XVI.—Vers. 18.) Et respondens unus de pueris, ait: Ecce vidi filium Isai Bethlehemitem,

 (Vers. 13.) Et directus est spiritus Domini in David a die illa et in reliquum. Ideo directus in eum Spiritus Domini dicitur, eo quod tunc Psalmos can

 (Cap. XVII.—Vers. 4.) Et egressus est vir spurius de castris Philistinorum nomine Goliath. Spurius dicitur, quia a patre gigante, matre vero Gethaea n

 (Vers. 12.) David autem erat filius viri Ephrataei de Bethlehem Juda, cui nomen erat Isai, qui habebat octo filios. Percussit autem eum Jonathan filiu

 (Vers. 18.) Et fratres tuos visitabis si recte agant: et cum quibus ordinati sunt, disce. Et fratres tuos visitabis, si recte agant: et pignora eorum

 (Vers. 28.) Quare venisti, et quare dereliquisti pauculas oves illas in deserto? Ego novi superbiam tuam et nequitiam cordis tui.

 (Vers. 54.) Assumens autem David caput Philistaei, attulit illud in Jerusalem: arma vero ejus posuit in tabernaculo suo. Quod dicit attulisse David ca

 (Vers. 55.) Dixitque Abner: Vivat anima tua, rex, si novi. Benedixit Naboth Deo et regi

 (Cap. XVIII.—Vers. 10.) Post diem autem alterum invasit Spiritus Dei malus Saul, et prophetabat in medio domus suae. More arreptitiorum prophetabat: e

 (Vers. 13.) Et egrediebatur David, et ingrediebatur in conspectu populi. Quando egrediebantur in pugnam, ipse primus more regio egrediebatur in conspe

 (Vers. 21.) Dixitque Saul: Dabo eam illi, ut fiat illi in scandalum, ut sit super eum manus Philistinorum. Dixit ergo Saul ad David: In duabus rebus g

 (Cap. XIX.—Vers. 3.) Ego autem egrediens stabo juxta patrem meum in agro ubi tu fueris, et ego loquar de te ad patrem meum, et quodcumque videro, nunt

 (Vers. 24.) Et exspoliavit se etiam Saul vestimentis suis, et prophetavit coram Samuele. Quaestio magna hic oritur, cum in praecedentibus legatur: Et

 (Cap. XX.—Vers. 1, 2.) Et sit Dominus tecum sicut fuit cum patre meo. Et si vixero, facias mihi misericordiam Domini. Sit Dominus tecum sicut fuit cu

 (Cap. XXI.—Vers. 1.) Venit autem David in Nobe ad Ahimelech sacerdotem. Ahimelec ipse est Aja filius Ahitob, filii Phinees, filii Heli.

 (Vers. 5.) Et fuerunt vasa puerorum sancta. Et fuerunt vasa puerorum sancta, porro via haec polluta est, porro via haec laica est, Sed et ipsa hodie s

 (Vers. 7.) Erat autem ibi quidam vir de servis Saul in die illa intus in tabernaculo, et nomen ejus Doech ((Al. Dog)) Idumaeus. obligatus in conspectu

 (Cap. XXII.—Vers. 5.) Dixitque Gad Propheta ad David: Noli manere in praesidio. Proficiscere et vade in terram Juda. Miro modo hic introducitur Gad Pr

 (Vers. 18.) Et trucidavit Doech Idumaeus in die illa octoginta quinque viros vestitos ephod lineo. portantes ephod lineum.

 (Cap. XXIII.—Vers. 11.) Si tradent meviri Ceilae in manus ejus, et si descendet Saul sicut audivit servus tuus, Domine Deus Israel, indica servo tuo.

 (Vers. 18.) Percussit igitur uterque, Jonathan scilicet et David foedus coram Domino. Coram Domino, id est, coram Gad Propheta, et Abiathar Sacerdote,

 (Vers. 25.) Ivit igitur Saul et socii ejus ad quaerendum. Et nuntiatum est David, statimque descendit ad petram, et versabatur in deserto Maon. Descen

 (Cap. XXV.—Vers. 2.) Erat autem vir quispiam in solitudine Maon. Hebraeus hoc in loco non habet, in solitudine.

 (Vers. 21.) Vere frustra servavi omnia, quae hujus erant, et non periit quicquam de cunctis, quae ad eum pertinebant, et reddidit mihi malum pro bono.

 (Vers. 26.) Et nunc fiant sicut Nabal inimici tui et qui quaerunt Domino meo malum.

 (Vers. 30.) Cum ergo fecerit Dominus tibi Domino meo omnia quae locutus est bona de te, et constituerit te ducem Israel, non erit tibi hoc in singultu

 (Vers. 44.) Saul autem dedit filiam suam Michol uxorem David, Phalti filio Lais, qui erat de Gallim. Ut Hebraei tradunt, non cognovit Phalti, evadens,

 (Cap. XXVI.—Vers. 6.) Ait autem David ad Ahimelech Ethaeum et Abisai filium Sarviae fratrem Joab, dicens: Quis descendet mecum? Ahimelech ipse est Uri

 (Cap. XXVII.—Vers. 8.) Et ascendit David, et viri ejus, et agebant praedas de Gessuri, et de Getri, et de Amalecitis. Hi enim pagi habitabantur in ter

 (Cap. XXVIII.—Vers. 3.) Samuel autem mortuus est, flevitque eum omnis Israel. Et sepelierunt eum in Rama urbe sua. Supra (Ad cap. XXV, 1) namque dicit

 (Vers. 6.) Consuluitque Dominum: et non respondit ei, neque per somnia, neque per sacerdotes. Hebraeus, neque per doctrinam, neque per Prophetas. Per

 (Vers. 7.) Quaerite mihi mulierem habentem Pythonem, et vadam ad eam, et suscitabor per illam. Nullo accepto divinitus Saul responso, convertitur ad P

 (Cap. XXX.—Vers. 24.) Nec audiet vos quisquam de sermone hoc. Aequa enim pars erit descendentis ad praelium, et remanentis ad sarcinas. Cum in Latinis

 (Cap. XXXI.—Vers. 5.) Quod cum vidisset armiger ejus, videlicet quod mortuus esset Saul, irruit etiam ipse super gladium suum, et mortuus est cum eo.

 (Vers. 6.) Mortuus est ergo Saul, et tres filii ejus, et armiger illius, et universi viri ejus. Viri isti, pueri domestici ejus intelligendi sunt. Hi

 (Cap. I.—Vers. 2.) In die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul,

 (Vers. 12.) Et planxerunt, et fleverunt, et jejunaverunt usque ad vesperam super Saul et super Jonathan filium ejus, et super populum Domini, et super

 (Vers. 18.) Et dixit, ut doceret filios Juda arcum: Ecce scriptum est in libro Justorum. Et dixit, subauditur Ecce scriptum est in libro Justorum:

 (Vers. 19.) Inclyti tui Israel super montes tuos interfecti sunt. In Hebraeo habetur, super excelsa tua. Melior est enim obedientia, quam victimae: et

 (Vers. 24.) Filiae Israel super Saul flete, qui vestiebat coccino in deliciis, qui praebebat ornamenta aurea cultui vestro.

 (Vers. 25.) Quomodo ceciderunt fortes in praelio? subauditur, in peccato tuo. Jonathan in excelsis tuis occisus est. est. est.

 (Cap. II.—Vers. 6.) Et nunc retribuet quidem vobis Dominus misericordiam et veritatem. Misericordiam, in praesenti saeculo, veritatem, in futuro quia

 (Vers. 8.) Abner autem filius Ner princeps exercitus Saul, tulit Isboseth filium Saul, et circumduxit eum per castra. transduxit eum in Manaim, quae c

 (Vers. 26.) Et clamavit Abner ad Joab, et ait: Num usque ad internecionem tuus mucro desaeviet? Hebraeus non habet, tuus. An ignoras, quod periculosa

 (Cap. III.—Vers. 5.) Sextus quoque Jethraam de Egla uxore David. vitula.

 (Vers. 8.) Numquid caput canis ego sum adversus Judam? Ac si diceret: Propter te et propter domum patris tui dicor caput canis esse contra Judam, eo q

 (Vers. 13.) Sed unam rem peto a te, dicens: Non videbit faciem meam antequam adduxeris Michol filiam Saul, et sic venies, et videbis me. Est enim hic

 (Vers. 14.) Misit autem David nuntios ad Isboseth filium Saul, dicens: Redde uxorem meam Michol, quam despondi mihi centum praeputiis Philistiim.

 (Vers. 33.) Plangensque rex Abner, ait: Nequaquam ut mori solent ignavi, mortuus es, Abner:

 (Vers. 34.) Manus tuae non sunt ligatae, et pedes tui non sunt compedibus aggravati. Non es jure belli captus, et manus tuae non sunt ligatae, et pede

 (Cap. IV.—Vers. 2.) Duo autem viri, principes latronum erant filio Saul: nomen uni Baana, et nomen alteri Rechab, filii Remnion Berothitae, de filiis

 (Vers. 4.) Erat autem Jonathae filio Saul filius debilis pedibus: quinquennis enim fuit quando venit nuntius de Saul, et Jonathan ex Jezrael, et caete

 (Cap. V.—Vers. 4.) Filius triginta annorum erat David cum regnare coepisset: et quadraginta annis regnavit. In Hebron regnavit super Judam septem anni

 (Vers. 6, 8.) Dictumque est ad David ab eis: Non ingredieris huc, nisi abstuleris caecos, et claudos dicentes: Non ingredietur David huc. Ac si dicatu

 (Vers. 21.) Et reliquerunt ibi sculptilia sua quae tulit David et viri ejus. Tulit ea David, et igni jussit exuri, sicut liber Paralipomenon declarat,

 (Vers. 23.) Consuluit autem David Dominum. Qui respondit: Non ascendas, sed gyra post tergum illorum, et venies ad eos ex adverso pyrorum. In Hebraeo

 (Vers. 24.) Et cum audieris sonitum gradientis in cacumine flentium: hoc est, cum audieris a potestatibus angelicis eorum idola (in quibus omnis forti

 (Cap. VI.—Vers. 8.) Contristatus est autem David, eo quod percussisset Dominus Ozam. eo quod divisisset. Et noluit David ad se divertere arcam Domini

 (Vers. 11.) Et benedixit Dominus Obed-Edom, et omnem domum ejus. Benedixisse domum ejus Dominum, Hebraei dicunt, eo quod omnes uxores ejus et concubin

 (Vers. 23.) Igitur Michol filiae Saul non est natus filius usque ad diem mortis suae. Michol ipsa est Egla: haec genuit David Jethraam, cujus partu oc

 (Cap. VII.—Vers. 3.) Dixitque Nathan ad regem: Omne quod est in corde tuo, vade et fac: quia Dominus tecum est. Hoc enim Nathan ex se, non ex sermone

 (Vers. 6.) Neque enim habitavi in domo ex dic qua eduxi filios Israel de terra Aegypti usque ad diem hanc: sed ambulabam in tabernaculo, et in tentori

 (Vers. 7.) Per cuncta loca quae transivi cum omnibus filiis Israel, numquid loquens locutus sum ad unam de tribubus Israel, cui praecepi ut pasceret p

 (Vers. 8.) Et nunc haec dices servo meo David: Haec dicit Dominus exercituum: Ego tuli te de pascuis sequentem gregem. Fecique tibi nomen grande juxta

 (Vers. 10.) Et ponam locum populo meo Israel, et plantabo eum, et habitabit sub eo. Hoc in loco tempus Salomonis sermo describit divinus, quo filii Is

 (Vers. 14.) Qui si inique aliquid gesserit, arguam eum in virga virorum, et in plagis filiorum hominum. Virgam virorum, gladium vocat inimicorum. Plag

 (Vers. 19.) Ista est enim lex Adam, Domine Deus. Hoc est, lex hominis est, Domine Deus, ut tibi in simplicitate cordis et puritate serviat.

 (Vers. 21.) Et tu facies ei juxta misericordiam tuam, sicut mihi dignatus es facere servo tuo propter verbum tuum: et secundum cor tuum fecisti omnia

 (Vers. 22.) Quia non est similis tui. Neque enim est Deus extra te in omnibus quae audivimus auribus nostris.

 (Vers. 23.) A facie populi tui, quem redemisti ex Aegypto, gentem et Deum ejus. Hebraeus habet, gentibus et diis earum.

 (Vers. 27.) Quia tu Domine exercituum, Deus Israel, revelasti aurem servi tui, dicens: Domum aedificabo tibi, propter hoc invenit servus tuus cor suum

 (Cap. VIII.—Vers. 15.) Factum est autem post haec, percussit David Philistiim, et humiliavit eos: et tulit David frenum tributi de manu Philistiim. Fr

 (Vers. 19.) Fecitque David sibi nomen cum reverteretur, capta Syria. Fecisse sibi nomen dicitur, quia in valle Salinarum, caesis decem et octo millibu

 (Cap. IX.—Vers. 11.) Dixitque Siba ad regem: Sicut jussisti, Domine mi rex, servo tuo, sic faciet servus tuus, et Miphiboseth comedet super mensam tua

 (Cap. X.—Vers. 2.) Dixitque David: Faciam misericordiam cum Anon filio Naas, sicut fecit pater ejus mecum misericordiam. Quando fugit David a facie Ac

 (Vers. 10.) Reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo. Notandum quod solummodo in hoc loco in Hebraeo legatur Abisa, Abisai. pater sacri

 (Cap. XI—Vers. 1.) Factum est ergo, revertente anno, eo tempore quo solent reges ad bella procedere: misit David Joab et servos suos cum eo, Eo tempor

 (Vers. 3.) Et dixit David: Nonne ista est Bethsabee filia Eliam, uxor Uriae Aethaei? Eliam filius fuit Achitophel.

 (Vers. 13.) Et vocavit Uriam David, ut comederet coram se, et biberet, et inebriavit eum. Idcirco inebriasse

 (Cap. XII.—Vers. 14.) Verumtamen quoniam blasphemare fecisti inimicos Domini, propter verbum hoc, filius qui natus est tibi, morte morietur. In Hebrae

 (Vers. 25.) Et vocavit nomen ejus amabilis Domino, eo quod diligeret cum Dominus. Et vocavit nomen ejus dilectus Domini propter Dominum.

 (Vers. 27.) Dimicavi adversum Rabba, et capienda est urbs aquarum. Notandum quod in Hebraeo, quando cum adjectione nominum ponitur

 (Vers. 30.) Cumque dimicasset, cepit eam, et tulit diadema Melchom de capite ejus. Melchom interpretatur rex eorum.

 (Vers. 31.) Populum quoque ejus adducens serravit, et circumegit super eos ferrata carpenta, divisitque cultris et transduxit in typo laterum. Serravi

 (Cap. XIII.—Vers. 37.) Porro Absalon fugiens abiit ad Tholmai filium Amibur ((Ms. Amui)) regem Gessur.

 (Vers. 39.) Cessavit itaque David rex persequi Absalom. In Hebraeo legitur: Cessavit itaque David rex exire post Absalom. eo quod consolatus esset sup

 (Cap. XIV.—Vers. 1.) Intelligens autem Joab filius Sarviae quod cor regis versum esset ad Absalom. Cor regis versum esse ad Absalom vidisse dicitur, e

 (Vers. 2.) Misit Thecuam, et tulit inde mulierem sapientem. Thecua civitas est, de qua fuit Amos Propheta. Putatur autem

 (Vers. 5 seqq.) Quae respondit ei: Heu mulier vidua ego sum. Mortuus est enim vir meus: et ancillae tuae erant duo filii, qui rixari sunt adversus se

 (Vers. 9.) In me, Domine mi rex, iniquitas: et in domo patris mei: rex autem, et thronus ejus sit innocens. Ac si diceret, pro eo quod alter filius me

 (Vers. 11.) Quae ait: Recordetur rex Domini Dei sui, ut non multiplicentur proximi sanguinis ad ulciscendum, et nequaquam interficient filium meum. Re

 (Vers. 13.) Dixitque mulier: Quare cogitasti istiusmodi rem contra populum Dei? Et locutus est rex verbum istud ut peccet et non reducat ejectum suum?

 (Vers. 14.) Nec vult perire Deus animam, sed retractat cogitans, ne pereat penitus qui abjectus est. Ac si diceret: Deus peccatores qui a diabolo capt

 (Vers. 26.) Et quando tondebatur capillus, semel autem in anno tondebatur. In Hebraeo ita legitur: Et quando tondebatur caput ejus. Statuto autem temp

 (Cap. XV.—Vers. 7.) Post quadraginta autem annos dixit Absalom ad regem: Vadam et reddam vota mea, quae vovi Domino in Hebron. post quatuor, post quad

 (Vers. 24.) Et deposuerunt arcam Dei. Et ascendit Abiathar, donec expletus esset omnis populus qui egressus fuerat de civitate. Ideo arcam Dei deposui

 (Cap. XVI.—Vers. 10.) Quid mihi et vobis, filii Sarviae? Dimittite ut maledicat. Hebraeus non habet, ut maledicat, maledicat maledic Vado, et amputabo

 (Vers. 17.) Ad quem Absalom. Haec est, inquit, gratia ad amicum tuum? In Hebraeo legitur: Haec est, inquit, misericordia tua ad amicum tuum?

 (Cap. XVII.—Vers. 2.) Cumque fugerit omnis populus qui cum eo est, percutiam regem desolatum, et reducam universum populum, quomodo omnes reverti sole

 (Vers. 19.) Et cum ceciderit unus quilibet in principio, audiet quaecumque audierit, et dicet: Facta est plaga in populo, qui sequebatur Absalom et f

 (Vers. 20.) Scit enim omnis Israel fortem esse patrem tuum, et robustos omnes qui cum eo sunt. Abiit ancilla, et nuntiavit eis. Et illi profecti sunt.

 (Vers. 21.) Surgite, et transite cito fluvium. Hebraei in hoc loco non fluvium, sed aquam

 (Vers. 24.) David autem venit in castra, quae Manaim Et vocavit Jacob nomen loci Manaim, id est, castra

 (Vers. 25.) Amasa autem erat filius viri, qui vocabatur Jethra de Jezraele. In Hebraeo legitur: Jethra Ismaelites. Abigail autem genuit Amasa, cujus p

 (Vers. 27.) Cumque venisset David in castra, id est, in Manaim: Sobi filius Naas de Rabbath filiorum Ammon, etc. Iste Sobi filius fuit Naas regis, cum

 (Cap. XVIII.—Vers. 8.) Fuit autem ibi praelium dispersum super faciem omnis terrae. Et multo plures erant quos saltus consumpserat de populo, quam hi

 (Vers. 18.) Porro Absalom erexerat sibi, cum adhuc viveret, titulum, qui est in valle regis. Dixerat enim: Non habeo filium, et hoc erit monimentum no

 (Vers. 20.) Ad quem Joab, id est, Achimaas, dixit: Non eris nuntius in hac die, sed nuntiabis in alia. Hodie nolo te nuntiare. Filius enim regis mortu

 (Cap. XIX.—Vers. 8.) Venitque universus populus coram rege: Israel autem fugit in tabernacula sua. Universus populus qui coram rege venisse legitur, h

 (Vers. 24) . Miphiboseth quoque filius Jonathan descendit in occursum regis illotis pedibus. Et notandum quod in Hebraeo non illotis pedibus: sed legi

 (Vers. 29.) Quid ultra loqueris? Fixum est quod locutus sum. Tu et Siba dividite possessiones. In Hebraeo ita legitur, Dixi, tu et Siba dividite agrum

 (Vers. 37.) Est autem servus tuus Chamaan. In Hebraeo: Ecce servus tuus Chamaam, ipse vadat tecum, Domine mi rex. suspirans. Chamaam, Chamaan, fidelis

 (Vers. 41.) Itaque omnes viri Israel concurrentes ad regem, dixerunt ei: Quare te furati sunt fratres nostri, viri Juda, et transduxerunt regem et dom

 (Vers. 43.) Et respondit vir Israel ad viros Juda, et ait: Decem partibus ego sum major apud regem, magisque ad me pertinet David, quam ad te. In Hebr

 (Cap. XX.—Vers. 8.) Pro quibus verbis Siba filius Bocri, vir Jemineus cecinit buccina, et ait: Non est nobis pars in David, neque haereditas in filio

 (Vers. 18.) Sermo dicitur in veteri proverbio: Qui interrogant, interrogent in Abela, et sic perficient ((Al. proficient proverbio.

 (Vers. 19.) Nonne ego sum quae respondeo veritatem in Israel: et tu quaeris subvertere civitatem? Quare praecipitas haereditatem Domini? Tu quaeris ev

 (Vers. 26.) Ira autem Jairites erat sacerdos David: id est, magister: sicut alibi scriptum est Filii autem David erant sacerdotes,

 (Cap. XXI.—Vers. 1.) Dixitque Dominus, propter Saul et domum sanguinum quia occidit Gabaonitas.

 (Vers. 8.) Hi sunt Armon et Miphiboseth, quos peperit ei Respha filia Aia, et quinque filii Michol, filiae Saul quos genuerat Adrieli filio Berzellai

 (Vers. 2.) Filii quippe Israel juraverant eis. Et voluit Saul percutere eos zelo.

 (Vers. 21.) Percussit eum Jonathan filius Semmaa fratris David. Jonathan enim ipse est Nathan propheta.

 (Vers. 19.) Tertium quoque fuit bellum in Gob contra Philistaeos: in quo percussit Adeodatus filius saltus Polymitarius Bethlehemites Goliath Gethaeum

 (Cap. XXIII.—Vers. 1.) Dixit vir, cui constitutum est de christo Dei Jacob. Cui constituta est scala christo Dei Jacob.

 (Vers. 13.) Et descenderunt tres qui erant principes inter triginta, et venerunt in tempore messis ad David in speluncam Odollam.

 (Vers. 18.) Abisai quoque frater Joab, filius Sarviae, princeps erat de tribus istis, nominatus in illis tribus: et inter tres nobilior eratque eorum

 (Vers. 20.) Et Banaias filius Joiade, filii viri fortissimi magnorum operum de Cabseel. Notandum quod in Hebraeo non habetur, magnorum operum, magiste

 (Vers. 21.) Ipse quoque interfecit virum Aegyptium, virum dignum spectaculo. Bahurium electis. Dignum spectaculo: dignum morte. Habentem in manu hasta

 (Vers. 21.) Haec fecit Banaias filius Joiadae. Et ipse nominatus inter tres robustos, qui erant triginta nobiliores. Intelligitur, quia ipse nominari

 (Cap. XXIV.—Vers. 1.) Et addidit furor Domini irasci contra Israel. Jam enim ultio facta fuerat in David et in domum ejus. In populo (( Al. hic et inf

 (Vers. 9.) Et inventa sunt de Israel octingenta millia virorum fortium, qui educerent gladium: et de Juda quingenta millia pugnatorum. Virorum Mille m

 (Vers. 15.) Immisitque Dominus pestilentiam in Israel de mane usque ad tempus constitutum. Tempus constitutum dici, quando sacrificium vespertinum off

 (Vers. 24.) Emit ergo David aream et boves argenti siclis quinquaginta: quod et in Paralipomenon ita legitur: Dedit ergo David Ornam pro loco siclos a

 (Cap. I.—Vers. 6.) Erat autem Adonias pulcher valde, secundus natu post Absalom. Et ipsum peperit post Absalom,

 (Vers. 8.) Sadoch vero sacerdos et Banaias filius Joiadae, et Nathan propheta, et Semei, et Rhei, et robustissimi David non erant cum Adonia. Semel ip

 (Vers. 17.) Nonne tu, Domine mi rex, jurasti ancillae tuae, dicens, quod Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in throno meo? Jurasse

 (Vers. 21.) Eritque cum dormierit Dominus meus rex cum patribus suis erimus ergo et Salomon filius meus peccatores, mamzeres. mamzer Tu fecisti cum s

 (Vers. 33.) Tollite vobiscum servos Domini vestri, et imponite Salomonem filium meum super mulam meam.

 (Cap. II.—Vers. 8.) Habes quoque apud te Semei filium Gera, filii Gemini de Bahurim, qui maledixit mihi maledictione pessima. Pessima Hebraice Nimreze

 (Vers. 22.) Postula ei et regnum. Ipse est frater meus major me: et habet Abiathar sacerdotem, et Joab filium Sarviae. Et Abiathar sacerdoti, et Joab

 (Vers. 24.) Vivit Dominus qui fecit mihi domum, sicut locutus est id est, sicut promisit David, fecit me ut essem rex domus David.

 (Cap. II.—Vers. 5.) Quos occidit, et effudit sanguinem belli in pace: et posuit cruorem in balteo suo,

 (Vers. 28.) Venit nuntius ad Joab, quod declinasset post Adoniam, et non declinasset post Salomonem,

 (Vers. 34.) Sepultusque est Joab in domo sua in deserto. Desertum hic pro munditia ponitur. Munda enim sicut desertum domus ejus fuerat ab omni pollut

 (Cap. III.—Vers. 3.) Dilexit autem Salomon Dominum, ambulans in praeceptis David patris sui: excepto quod in excelsis immolabat. Hinc patet Salomon in

 (Cap. IV.—Vers. 5.) Et praefectus unus erat super terram. Iste praefectus Azarias filius Nathan erat, de quo supra scribitur: Et Azarias filius Nathan

 (Vers. 31.) Et erat sapientior cunctis hominibus. Sapientior Ethan Esraitae, et Emam, et Chalchol, et Darda, filiis Mahol. Ethan enim interpretatur, d

 (Vers. 32.) Locutus est Salomon tria millia parabolarum. In Proverbiis enim versus Et fuerunt carmina ejus quinque millia. Et disputavit super lignis

 (Cap. VI.—Vers 37.) Anno quarto fundata est domus Domini in mense Zib. Var vultus. pavor.

 (Cap. VII.—Vers. 13.) Misit quoque rex Salomon, et tulit Hiram de Tyro filium mulieris viduae de tribu Nephthalim, patre Tyrio artificem aerarium. Und

 (Cap. I.—Vers. 19.) Eber nati sunt duo filii: nomen uni Phaleg: quia in diebus ejus divisa est terra.

 (Vers. 30.) Nembrod coepit esse in terra, potens.

 (Vers. 32.) Cethura, ipsa est Agar: quod in psalmo manifestatur, cum dicitur: Tabernacula Idumaeorum et Ismaelitarum Moab et Agareni

 (Vers. 36.) Zephi filius Eliphaz, qui in Genesi Zepho, speculator speculatus. Thamna, concubina Eliphaz

 (Vers. 39.) Heman filius Lothan: in Genesi, id est, perturbans: Homam, perturbatus.

 (Vers. 40.) Filius Sobal Alian de genere Chorraeorum: in Genesi scribitur, Aluan, exaltatus: Alian, ejectus dejectus

 (Vers. 41.) Hamaran filius Dison, filii Ana. In Paralipomenon, Hamaran, rubricatus, sordidus, temulentus: Amdan, concupiscibilis. Al.

 (Vers. 42.) Alchan filius Eser de genere Chorraeorum: in Genesi, tribulator Jachan, tribulatus.

 (Vers. 5.) Phou, id est, eructans: Phau, eructantes: Phou, eructans: benigna Domini: dispensatricis dispensatoris Mss.

 (Vers. 52.) Alua, in Genesi interpretatur, elevatio: Aleia super eam.

 (Cap. II.—Vers. 7.) Achan filius Charmi, in Josue, Achan, coluber insidians Achar, turbator.

 (Vers. 8.) Calubai, Chalubi filius Esrom, filii Phares, filii Juda: canis meus. Fort. canis,

 (Vers. 11.) Nason genuit Salma. In Paralipomenon, Salma, pax. Salmon, pacificus.

 (Vers. 12.) In Paralipomenon, Isai filius Obed, id est, sacrificium meum. In Regum vero Jesse, id est, sacrificium:

 (Vers. 13.) In Paralipomenon. Simmaa. In Regum, Samma. ibidem: exaudibilis.

 (Vers. 16.) In Paralipomenon: Abisai, filius Sarviae, id est, pater sacrificii. Abisa, pater meus, sacrificium.

 (Vers. 32.) In Paralipomenon: filius Jether Ismaelites. In Regum filius Jethra residuum: modicum residuum.

 (Vers. 34.) Aalai, filius Sesan,

 (Vers. 41.) Ichamia genuit Elisama. In Jeremia: Ismael, filius Nathaniae, filius Elisama de genere

 (Vers. 42.) Ziph nomen loci est, a quo fuerunt Ziphaei: qui venerunt ad Saul.

 (Vers. 46.) Gazez, id est, tonsor: filius Haran, filii Caleb, ipse est Nabal carmelus.

 (Vers. 50.) Ephrath: quia de Ephraim fuit: ab ejus nomine Bethleem Ephrata vocatur.

 (Vers. 22.) Jair, judex, qui in Judicum scribitur, filius Segab, filii Esrom. Idcirco in Judicum Galaadites putatur, quia Esrom duxit filiam Machir pa

 (Vers. 24.) Assuhur filius Esrom pater Thecue. Thecue est civitas, de qua sumpsit Joab mulierem sapientem.

 (Vers. 26.) Onam filius Jerameel filii Esrom, accepit nomen Onam filii Juda, qui mortuus est. Et in eo differunt, quod filius Judae in Hebraeo per nun

 (Vers. 42.) Maresa patris Ebron. Ebron locus est, ubi David regnavit septem annis.

 (Vers. 43.) Filii vero Ebron, Chore: et Thaphihu, et Recem, et Samma, filii sunt Maresa.

 (Vers. 44.) Samma autem genuit Rabam patrem Jerchaam. Jerehaam locus est.

 (Vers. 45.) Maon filius Sammai pater Bethsur.

 (Vers. 49.) Saab filius Jaddai pater Madmena. Madmena locus est. Sue pater Machbena. Machbena locus est et fuerunt hi filii Caleb. Et patrem Gabaa, i

 (Vers. 50, 51.) Filii Hur, Sobal pater Cariathiarim, et Salma pater Bethleem. Hariph pater Bethgader. Cariathiarim et Bethleem, et Bethgader nomina lo

 (Vers. 52, 53.) Sobal pater Cariathiarim videbat dimidium requietionum, Jethrei, et Phutei, et Semethei, et Maserei. Ex his egressi sunt Seraitae et E

 (Vers. 54.) Filii Salma, filii Ur, Bethleem et Netophati, coronae domus Jacob,

 (Vers. 55.) Jabes filius Sobaba, de quo in sequentibus scribitur, eo quod exaudierit eum Dominus, fuit doctor, in cujus conspectu sedebant filii Cinae

 (Vers. 3).) Jetraham filius David de Egla uxore sua. Egla interpretatur, vitula,

 (Vers. 5.) In Paralipomenon. Simmaa filius David, qui in Regum Samaa nominatur. Simmaa interpretatur, exaudi: Samaa, exauditus. nomen ejus filia depr

 (Vers. 6.) In Paralipomenon scribuntur duo filii David, Noga et Elipheleth, qui in Regum non habentur.

 (Vers. 15.) Filii Josiae, Sellum, Joannam et Joachim. Quoniam haec dicit Dominus ad Sellum filium Josiae regem Juda, qui regnavit pro Josia patre suo.

 (Vers. 26) . Joachim, qui et Eliacim, ipse Joachim ductus est in Babylonem cum vasis templi Domini, et Daniel, Anania, et Azaria, et Misael cum eo. Jo

 (Vers. 17.) Filii Jechoniae, Assir Salathiel, unum redemptus Domini, carceratus, frutex Domini. blasphematus. tribulatus.

 (Vers. 22.) Sechenias habuit filium Semeiam unicum, qui habuit quinque filios, Athus, Jegaal, Baaria, Naaria, et Saphat, qui cum patre suo Semeia, qui

 (Cap. IV.—Vers. 1.) Filii Juda quinque, qui jam superius aliis nominibus nominati sunt. Hic autem mutantur nomina repetendo causa interpretationis. Ph

 (Vers. 2.) Subal genuit Raiha, et Raiha genuit Jahad, Jahad genuit Ahumai et Laad: Laad genuit Etham, Etham genuit Jezrahel, a quo nomen accepit urbs,

 (Vers. 4.) Phanuel pater Gedor, et Ezer pater Husa, filii fuerunt Hur fratres Huri filii Mariae: Gedor

 (Vers. 7, 8.) Ashur genuit Ethan, et nomen matris ejus Hala. Ethan genuit Chus, Chus genuit Soboba Soboba genuit Jabes, qui fuit doctor, de quo super

 (Vers. 11.) Caleb frater Suaa, ipse est Ram. Ram interpretatur, excelsus sublimis humilis)). Caleb genuit Machir, coluber isti sunt filii viri)) Rech

 (Vers. 13.) Chenez genuit Othoniel et Saraiam. De Saraia dicitur prodiisse Joab. Qui ideo dicitur pater vallis artificum, quia de filiis ejus fuerunt

 (Vers. 17.) Filii Ezra Jether et Mared, Effer et Jalon. Ezra interpretatur, auxilium, residuum, rebellans, pulvis, lex, Ms. genvitque Mariam et Samai,

 (Vers. 18.) Quod vero sequitur: Hi autem filii Bethiae, filiae Pharaonis, quam accepit Mered: filia Domini,

 (Vers. 19.) Charmi pater Ceila et Estamon, qui fuit de Machati. Ceila nomen loci est, et Machati similiter.

 (Vers. 20.) Simon pater Amnon, et Rena,

 (Vers. 21-23.) Et pater Lecha, idcirco hic ponitur propter memoriam pristini nominis. Cognationes ergo domus operantium byssum in domo juramenti, Qui

 (Vers. 24, 31 et 32.) Filii Symeon in Genesi sex describuntur. Hic vero sextus tollitur, eo quod nulla progenies de eo processit. Mutantur vero nomina

 (Vers. 33.) Et universi viculi eorum per circuitum civitatum istarum usque Baal. Baal in hoc loco ipsa est, quae in alio loco Cariathbaal scribitur, d

 (Cap. V.—Vers. 19.) Nam cum dicat Rubenitas et Gadditas et dimidiam tribum Manasse pugnasse cum Agarenis: sequitur praebuisse eis auxilium. Ituraeos,

 (Vers. 26.) Transtulit Theglatphalasar, Ruben et Gad et dimidiam tribum Manasse, et adduxit eos in Hala, et in Abor et Hara, ipsa est Rages. In Malach

 (Cap. VI.—Vers. 15.) Josedech sacerdos, ipse est Ezras. Demonstrat hoc liber ejusdem Ezrae, ubi dicit: Et post haec verba in regno Artaxerxis regis Pe

 (Vers. 21.) Filii Chaat Aminadab filius ejus.

 (Vers. 34.) Eliel pater Jeroam filius Thou: in Regum Eliu scribitur. Sic enim habes, et nomen ejus Elcana filius Jeroam, filii Eliu filii Thou. Deus m

 (Vers. 68.) Jecmaam cum suburbanis suis. Jecmaam, in Paralipomenon, per Mem, quod interpretatur, vindicatio populi: acquisitio populi.

 (Vers. 70.) Porro ex dimidia tribu Manasse Aner, et suburbana ejus. Aner ex uno de pueris Abrahae nomen accepit, qui vocabatur Aner, eo quod ibi habit

 (Vers. 73.) Ramoth vero in Paralipomenon scribitur. Unde dicitur, Ramoth quoque et suburbana ejus, et in tribu Issachar. Ramoth vero Galaad, quae in R

 (Vers. 74.) In Paralipomenon, de tribu Aser, Masal cum suburbanis suis. Hic Masal parabola interrogatio Dei.

 (Vers. 75.) In Paralipomenon: Hucac et suburbana ejus: in Josue vero Helcath scribitur. Hucac interpretatur, sculpsit. portio.

 (Vers. 76.) Duae sunt Cedes: una in tribu Issachar, et altera in tribu Nephthalim in Galilaea, ubi fuit Barach filius Achinoem. In Paralipomenon, Hamo

 (Cap. VII.—Vers. 6.) In Paralipomenon, porro filii Issachar Thola et Sua, Jasub et Simeron. Jasub in Genesi Job nominatur. Job interpretatur, ululatio

 (Vers. 3.) Filii Jezraia in Paralipomenon quinque dicuntur esse, et non sunt nisi quatuor sed annumeratur cum eis pater eorum Jezraia, qui unicus pat

 (Vers. 6.) In Paralipomenon, filii Benjamin, Bela et Bechar, et Jadiel: in Genesi pro Jadiel Asbel scribitur. Jadiel interpretatur, cognoscens Deum c

 (Vers. 8.) Omnes isti filii Becher. Ubicumque in lege scribitur, omnes isti filii,

 (Vers. 9.) Filii autem Belan, Jehus et Benjamin et Aoth et Canana. Aoth, de cujus progenie fuit judex Aoth, qui in Judicum libro scribitur. Canana ver

 (Vers. 18.) In Paralipomenon, filii Nephtali Jasiel, et Guni, et Jezer, et Sellum: in Genesi iste Sellum, Sillem scribitur. Sellum interpretatur, pax

 (Vers. 14.) In Paralipomenon, porro filii Manasse Asriel, concubinaque ejus Syra. Idem Manasse peperit Machir patrem Galaad. Ferunt hanc Syram filiam

 (Vers. 15.) Filii Machir Huphim et Suphim. Huphim et Suphim unum nomen est: et est soror ejus thalamus unctus.

 (Vers. 18.) Soror autem ejus Regina, in Dan.

 (Vers. 20.) Suthala filius Ephraim, genuit Ezer et Elaad, qui congregata multitudine de Israel ascendere nisi sunt ad terram repromissionis, et in Get

 (Vers. 24.) Filia autem Beria, id est, Sara, quae aedificavit Bethoron inferiorem et Ozen-Sara.

 (Vers. 26.) Elisama filius Amiud, ipse est Patriarcha de tribu Ephraim, qui in libro Numerorum scribitur.

 (Vers. 28.) Ista est Sichem, quam percusserunt Symeon et Levi. Sara filia Aser dicitur Prophetissa fuisse, et meritorum praerogativis exuberasse.

 (Vers. 31.) Berzaith de progenie Melchiel, de filiis Aser, fuit ditissimus olei et caeterarum opum, et tulit primitias Elisaeo Prophetae. In eo implet

 (Cap. VIII.—Vers. 1.) Aara filius Benjamin: in Genesi scribitur Gera, quod interpretatur, peregrinus. frater odoris.

 (Vers. 2.) Nohaba in Paralipomenon, ipse est qui in Genesi, Naaman. Nohaba, requies Naaman, pulcherrimus. frater meus medicina.

 (Vers. 6.) Hi sunt filii Ahod principes cognationum habitantium in Gabaa, qui translati sunt in Manahath. Manahath interpretatur sepulcrum.

 (Vers. 8.) Serachim dimisit uxores suas Usim et Bara, et fugit in terram Moab, et accepit uxorem Odes, ex qua suscepit filios, qui hic scribuntur.

 (Vers. 13.) Hi fugaverunt habitatores Geth,

 (Vers. 40.) Fuerunt autem filii Ulam viri fortissimi et magno robore, tendentes arcum, et multos habentes filios ac nepotes, centum quinquaginta. Hic

 (Cap. IX.—Vers. 2.) Nathinnei, id est, donati.

 (Vers. 11.) Azarias quoque filius Helchiae. Iste est Helchias sacerdos magnus, qui librum legis invenit tempore Josiae, et dicitur fuisse pater Jeremi

 (Vers. 15, 16.) Et Barachiae filius Asaph, filii Elcana, qui habitavit in atriis Netophati. Netophati nomen loci est, ubi habitavit Heleel filius Bana

 (Vers. 19, 20.) Sellum vero filius Core, filii Abiasaph, filii Core. Hic prior Core per Aleph scribitur, clamans calvus: Hi sunt Coritae super opera

 (Vers. 35.) In Gabaon autem commorati sunt, pater Gabaon Jaiel et nomen uxoris ejus Maacha. pater meus Deus desertus Dei, Ner genuit Chis:

 (Vers. 38.) Isti habitaverunt e regione fratrum suorum in Jerusalem cum fratribus suis. Quamvis foris muros Jerusalem habitarent, dicuntur propter vic

 (Vers. 39.) Aminadab filius Saul, in Paralipomenon: In Regum vero, ubi occisus est cum patre, pater meus votum. coaequatus.

 (Vers. 40.) Filius Jonatham Meribaal, qui et Meribabaal, ipse est Miphiboseth. Meribaal interpretatur, litigans cum marito. litigans in maritum.

 (Vers. 43.) Raphaia et Rapha unum nomen est, filius Binaa, filii Mosa. Rapha interpretatur, defluens. medicina Dei.

 (Vers. 44.) Azaricham Bocru unius hominis est nomen. Bocru interpretatur, primogenitus. Tradunt enim eum armigerum Saul Doech Idumaeum fuisse,

 (Cap. X.—Vers. 6.) Interiit ergo Saul, et tres filii ejus, et omnis domus ejus pariter concidit. Domum ejus pariter concidisse dicit, non ut non esset

 (Vers. 10.) Et caput ejus affixerunt in templo Dagon. In Hebraeo non caput, sed corpus domus dormientis. domus securitatis.

 (Cap. XI.—Vers. 11.) Jesbaam filius Achamonni princeps ((Al. ponitur)) inter triginta. sedens in populo sapientissimus, Sedet in cathedra sapientissi

 (Vers. 12.) Ahohi frater fuit Isai patris David, cujus filius fuit Eleazar, qui fuit inter tres potentissimos, id est, Baanaian filium Joiadae, et Abi

 (Vers. 14.) Steterunt in medio agri, et eum defenderunt.

 (Vers. 15.) Descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram, in qua erat David ad speluncam Odollam. Tres isti, hi sunt quos supra memoravim

 (Vers. 22.) Baanaia filius Joiadae, ipse percussit duos ariel Moab. congregatio Dei.

 (Vers. 27.) In Paralipomenon Sammoth Arodites, ipse est qui in Regum scribitur Samma. Samma interpretatur, ibidem, Samoth, nomina. Est quidam propinqu

 (Vers. 29.) In Paralipomenon Sibbochai Uphathites, ipse est qui in Regum scribitur Mobunai. Mobunai interpretatur, aedificium meum irretitus. sub umb

 (Vers. 30.) Heleb in Paralipomenon, qui in Regum scribitur Heled. Heleb, adeps terra.

 (Vers. 32.) Hurai in Paralipomenon, in Regum scribitur Hedai. Hurai interpretatur, fenestra mea. Hedai interpretatur, acumen meum. pater meus Deus. pa

 (Vers. 33.) In Regum, filii Jasen, Jonathan: non est putandum quod filius ejus sit. Sigillatim enim ponitur Jonathan, et est filius ejus Sagie in Para

 (Vers. 34.) Aiham filius Sachar: in Paralipomenon, et interpretatur merces: cantor.

 (Vers. 35.) Eliphal, filius Ur, Deus meus mirabilis. ignis. Deus meus liberabit. pepercit mihi.

 (Vers. 36.) In Paralipomenon, Epher Mechoratites. Fiepher ipse est Eliam pater Bethsabee, filius Achitophel. Mechorati, venundatus. Epher, foveam. Deu

 (Vers. 37.) Esro in Paralipomenon, interpretatur atrium ejus. In Regum, Esrai interpretatur, atrium meum. puer meus. hyssopus meus. gluto. locusta.

 (Vers. 37.) In Paralipomenon, Joel frater Nathan: in Regum scribitur Igal filius Nathan. Joel, interpretatur, Dominus Deus. redemptus. de electis: adv

 (Vers. 41.) Hira Jethraeus, filius Jether patris Amasae. Uria Ethaeus vir Bethsabee, a loco qui vocatur Eth, Ethaeus vocatus est. Hi triginta septem f

 (Vers. 43.) Maacha nomen est officii feminarum de causis muliebribus. Maacha, ingeniosa.

 (Cap. XII.—Vers. 8.) Sed et de Gaddi transfugerunt ad David:

 (Vers 21.) Hi praebuerunt auxilium David adversum latrunculos: id est, Amalecitas, qui praedati sunt uxores ejus, et eorum qui cum eo erant.

 (Vers. 22.) Usque dum fieret grandis numerus quasi exercitus Dei. Sexcentorum millium numerus, qui de Aegypto egressi sunt. Joiada quoque princeps de

 (Cap. XIII.—Vers. 5.) Congregavit ergo David cunctum Israel, a Sihor Aegypti. Sihor Aegypti fluvius est a Nilo derivatus. In Jeremia, Quid tibi est ad

 (Vers. 9.) Cum pervenissent ad aream Chidon. Chidon interpretatur, clypeus. leva clypeum contra urbem Ahi.

 (Cap. XI.—Vers. 32.) Eliada filius David, in Regum, et in Paralipomenon, in primo loco nominatur eodem modo: in secundo vero loco Baliada. Eliada Deus

 (Cap. XIII.—Vers. 7.) Abinadab, interpretatur Pater meus votum Aminadab, populus meus votum.

 (Vers. 13.) Avertit arcam Dei in domo Obed-Edom.

 (Cap. XIV.—Vers. 8.) Venit contra illos ex adverso flentium. Tradunt Philistaeos idolum habuisse, cui in lacrymis hominum sacrificium parabatur. Huic

 (Cap. XV.—Vers. 1.) Tetenditque ei tabernaculum, etc. Aliud novum tabernaculum fecit, quo istud (( Al.

 (Vers. 19.) In cymbalis aeneis concrepantes. In Hebraeo habet in cymbalis aeneis ad audiendum: Exaudi, Domine, justitiam meam,

 (Vers. 20.) In Nablis arcana cantabant. In Hebraeo habet, pro juventatibus:

 (Vers. 21.) In citharis pro octava cantabant: quia a sexto psalmo incipiebant, qui hoc habet in titulo. Pro octava autem, quidam putant

 (Vers. 22.) Chonenias autem princeps Levitarum, prophetiae praeerat ad praecinendum melodiam: quia ipse eis spiritu prophetiae, melodias et verba ad m

 (Vers. 23.) Barachias et Elcana janitores arcae. Hic janitores

 (Vers. 26.) Cumque adjuvisset Deus levitas, qui portabant arcam foederis, timentes casum Ozae.

 (Cap. XVI.—Vers. 5.) Obed-Edom, et Jeihel super organa. Iste Jeihel est, de cujus progenie fuit

 (Vers. 21.) Sed increpavit pro eis reges, Pharaonem et Abimelech.

 (Vers. 39.) Sadoch autem sacerdotem, et fratres illius sacerdotes coram tabernaculo Domini in excelso, qui erant in Gabaon. Hic Gabaon, quidam locum q

 (Vers. 43.) Reversus est David ut benediceret domui suae. Quidam benedictionem hic per antiphrasim dictam putant. Domum vero Michol, filiae Saul quam

 (Cap. XVII.—Vers. 8.) Fecitque sibi nomen quasi unius majorum, qui celebrantur in terra.

 (Cap. XVIII.—Vers. 1.) Ut tolleret David Getd, et filias ejus de manu Philistinorum. In Regum scribitur: Tulit frenum tributi, requies. fontes mei. ma

 (Vers. 9.) Thou rex Emath, in Paralipomenon, in Regum Thoi. Thoi, error meus: error eorum:

 (Vers. 10.) Misit Aduram filium suum: in Regum, Joram. Joram, Deus excelsus. decor excelsus.

 (Vers. 12.) Fecit David sibi nomen cum reverteretur capta Syria, in valle Sallinarum caesis decem et octo millibus. Eodem modo et in Regum scriptum es

 (Vers. 15.) Commentarii, Commentatores, qui annotatis rebus et causis, regi eas ad memoriam referebant.

 (Vers. 16.) Abimelech filius Abiathar in Paralipomenon, in Regum Achimelech scribitur. Abimelech, pater meus rex. Achimelech, frater meus rex. gaudium

 (Vers. 17.) Venit usque ad Bahurim, usque ad locum doctorum et electorum, e quibus unus erat. Cerethi, exterminatores. admirabiles. primi ad manum reg

 (Cap. XIX.—Vers. 2.) Faciam misericordiam cum Anon filio Naas. Praestitit enim pater ejus mihi gratiam.

 (Vers. 16.) Sophach autem princeps militiae erat Adadezer. evisceratus: columbaris.

 (Cap. XX.—Vers. 2.) Tulit autem coronam David Melchom de capite ejus. Melchom idolum Ammonitarum, de quo in Regum, et in Paralipomenon, et in Sophonia

 (Vers. 4.) Post haec initum est bellum in Gezer: locusta. ordinatio.

 (Vers. 5.) In quo percussit Adeodatus. In Hebraeo legitur, Eleanan filius Jair, vigilans, saltus:

 (Vers. 7.) Et percussit eum Jonathan filius Sammaa fratris David. Jonathan ipse est Nathan propheta, qui habuit duos fratres, Joel et Jonadab. Idcirco

 (Cap. XXI.—Vers. 3.) Quod in peccatum reputetur Israeli, id est, in mortem, quae pro peccato venit.

 (Vers. 5.) In Paralipomenon, mille millia, et centum millia: in Regum, mille trecenta millia, in

 (Vers. 15.) Vidit Dominus, et misertus est. Aiunt Sadoch sacerdotem infulatum Dominum deprecatum fuisse, et imitatum fuisse patrem suum Aaron, et illi

 (Vers. 18 seqq.) In Paralipomenon Ornan, et interpretatur, lumen nobis: in Regum vero Areuna, id est, arca.

 (Cap. XXIII.—Vers. 1.) Filii Gersan filii Moysi, Sebuel primus. Domini donum. revertens ad Dominum Ipse et filii ejus fuerunt sacerdotes in tribu Dan

 (Vers. 17.) Porro filii Rahabia multiplicati sunt supra modum ((Al. domum Dimitte me, ut deleam populum istum, et faciam te in gentem, quae major ista

 (Vers. 27-29.) Juxta praecepta David novissima supputabitur filiorum Levi numerus, a viginti annis et supra. ad ferventem similam, ferventem similam,

 (Vers. 27-29.) In quibusdam codicibus habetur: super omne pondus et mensuram: sed in Hebraeo in hoc loco pondus mensuram

 (Cap. XXIV.—Vers. 5.) Principes sanctuarii, filii Ithamar principes Dei, de filiis Eleazari: principes sacerdotum de Eleazar. Et idcirco principes De

 (Vers. 16.) Vicesima Ezechiel:

 (Vers. 22.) Salomith de filiis Issahar. Superius generis feminini. Salomoth vero in sequentibus generis masculini.

 (Vers. 26.) Filii Merari Jaaziahu. Hic Jaaziahu, in vicesima quarta Maaziahu scribitur. Maaziahu interpretatur, de auxilio Dei. auxilium Domini.

 (Cap. XXV.—Vers. 5.) Ut exaltet cornu, id est, cornu Israel, sive cornu, regem David.

 (Vers. 27.) In sorte vicesima Eliba, qui paulo superius Eliatha nominatus est. Eliatha interpretatur, Deus meus tu Deus meus veni.

 (Cap. XXVI.—Vers. 15.) Obed-Edom plaga australis et filiis est domus consilii.

 (Cap. XXVII.—Vers. 18.) Elihu frater David princeps Juda: in Regum Eliab vocatur. Eliab, Deus meus pater, Deus meus Dominus.

 (Vers. 23.) Noluit autem eos David numerare a viginti annis inferius.

 (Vers. 24.) In fastis regis David:

 (Vers. 25.) His autem thesauris, qui erant in urbibus. Thesauros in hoc loco, non solum pecuniam, sed et omnes substantiam nominat.

 (Vers. 32.) Jonathan autem patruus David consiliarius ipse est Nathan propheta. Patruus vero honoris et propinquitatis causa vocatur.

 (Cap. XXIX.—Vers. 21.) Taurus mille cum libaminibus suis:

 (Vers. 22.) Unxerunt secundo Salomonem filium David. Unxerunt autem eum in principem, dicentes: Quicumque regnet, tu Deus noster, tu semper sis Deus n

 (Cap. XXVIII.—Vers. 1.) Qui praeerant substantiae regis cum Eunuchis. Quaeri potest, cur hic Eunuchi ad tam grande consilium vocati esse dicantur, cum

 (Vers. 2.) Audite me, fatres mei et populus meus. In hoc loco et fraternitatem et prioratum suum demonstrat.

 (Cap. XXIX.—Vers. 23.) Seditque Salomon super thronum Domini: propter similitudinem leonum, qui etiam in Cherubim describuntur.

 (Vers. 29.) Gesta autem David priora et novissima. Priora, quando regnavit in Hebron: novissima, quando regnavit in Jerusalem. Notandum quod quadragin

 (Cap. I.—Vers. 8.) Fecisti cum patre meo misericordiam magnam, et constituisti me regem pro eo.

 (Vers. 14.) Et fecit eos esse in urbibus quadrigarum, et cum rege in Jerusalem. Urbes quadrigarum dicit et cum rege in Jerusalem.

 (Vers. 16.) Equi de Aegypto et de Choa. Choa alii dicunt insulam esse unam de Cycladibus, in qua fuit Aesculapius. Hebraei dicunt, et hoc nomine congr

 (Cap. II.—Vers. 13.) In Paralipomenon Huram, quod interpretatur Deus excelsus: in Regum Hiram, quod interpretatur, vivit excelsus. Misique tibi Huram

 (Cap. III.—Vers. 1.) Moria interpretatur visio: ipse est enim locus, de quo dictum est ad Abraham: Vade in terram visionis

 (Vers. 3.) In mensura prima, id est, mensura, qua Moyses tabernaculum in eremo mensus est.

 (Vers. 17.) Jachim interpretatur, praeparator: hunc volunt intelligi David. Booz, propter virtutem castitatis.

 (Cap. IV.—Vers. 7.) Secundum speciem quam jusserat fieri: subauditur, Deus. Boves

 (Cap. VI.—Vers. 1.) Dominus dixit ut habitaret in caligine, quando ad Moysen dixit: Ecce ego venio ad te in columna nubis.

 (Vers. 25.) Et cum deprecati fuerint in loco isto, exaudi de coelo et propitiare peccatis eorum, et reduc eos in terram quam dedisti patribus eorum.

 (Vers. 26.) Et conversi a peccatis suis, exaudias eos. Notandum, quod cum ad orandum pergitur, a peccatis convertendum est.

 (Cap. VII.—Vers. 9.) Fecitque die octava collectam. Haec est collecta, quae in libro Numerorum (( Al. Dies octavus erit vobis celeberrimus atque sanct

 (Cap. VI.—Vers. 42.) Non avertas faciem Christi tui: Suscepit faciem tuam.

 (Cap. VII.—Vers. 10.) Laetantes atque gaudentes super bonis, quae fecerat Dominus David et Salomon et Israel populo suo. Quia David, dimisso peccato U

 (Cap. VIII.—Vers. 2.) Civitates quas dederat Hiram Salomoni aedificavit. Eas civitates, quas Salomon dedit Hiram, et iste noluit eas recipere, sed voc

 (Vers. 6.) Omnia quae voluit Salomon, atque disposuit, aedificavit in Jerusalem et in Libano. Aperi, Libane, portas tuas. In solemnitate hebdomadarum,

 (Cap. IX.—Vers 29.) Reliqua autem opera Salomonis priorum et novissimorum. Priorum, antequam praevaricatus esset: posteriorum, postquam praevaricatus

 (Cap. X.—Vers. 4.) In visione quoque Jaddo videntis. Jaddo ipse est prophetes, qui ad arguendum Jeroboam pro altari, quod fecerat, a Deo missus est in

 (Vers. 6.) Iniit consilium cum senibus, qui steterant coram patre ejus Salomone, id est, cum Banaia filio Joiadae, et Jahiel filio Achamoni, qui alio

 (Vers. 8.) Relicto consilio senum, cum juvenibus tractare coepit, id est, Adhuram, qui in sequentibus lapidatus describitur.

 (Vers. 16.) Nunc autem vide domum tuam David.

 (Vers. 18.) In Regum, Huram: in Paralipomenon, Adhuram. Huram: fluvius exaltatus: Adhuram, ruina exaltata.

 (Cap. XI.—Vers. 5.) Et aedificavit civitates muratas. Causa belli aedificavit civitates.

 (Vers. 15.) Sacerdotes excelsorum et daemonum. Quia sicubi fiebat imago, daemones dabant responsa, et constituebantur eis sacerdotes.

 (Vers. 18.) Duxit autem Roboam uxorem Malaad, filiam Jerimut, filii David. Iste Jerimut non scribitur, neque in Regum, neque in Paralipomenon, quia fu

 (Vers. 20.) Accepit Maacham filiam Abessalon.

 (Cap. XII.—Vers. 15.) Scripta sunt in libro Semeiae Prophetae, et Addo videntis. Hunc Addo, superius Jaddo nominavit.

 (Cap. XIII.—Vers. 4.) Stetit Abia super montem Samaraim. Multi putant hoc de Samaria dictum, quod non potest esse. Fuit enim mons in Ephraim, haud pro

 (Vers. 5.) Ipsi et filiis ejus pactum salis. Pactum salis in quibusdam locis pro lege ponitur, quae omnium condimentum est, et in hoc loco pro Domo Da

 (Vers. 7.) Porro Roboam erat rudis et corde pavido.

 (Vers. 9.) In tauro et arietibus septem consecrabantur manus illius, qui sacerdos futurus erat. Hunc enim morem Jeroboam ceperat ad sacerdotes idoloru

 (Vers. 17.) Et corruerunt vulnerati ex Israel quinquaginta millia virorum fortium. Hi nimirum qui ante idolum curvaverunt genua sua. Praeceptum enim e

 (Vers. 19.) Et cepit Bethel et filias ejus. Bethel ipsa est, in qua posuerat Jeroboam vitulum. Ephron quoque et filias ejus.

 (Cap. XV.—Vers. 1.) Azarias autem filius Odeth. Odeth ipse est Jaddo, qui ad Jeroboam missus est.

 (Vers. 5.) In tempore illo non erit pax egredienti et ingredienti.

 (Vers. 8.) Et aedificavit altare Domini, quod erat ante porticum. Illud scilicet, quod a Salomone constructum fuerat, renovavit.

 (Vers. 15.) In omne enim corde suo juraverunt. In corde, in jejunio, et in afflictione, in voluntate, in eleemosyna.

 (Vers. 16.) Sed et Maacham matrem Asa regis. Ex augusto deposuit imperio: Comminuit simulacrum Priapi, et combussit in torrente Cedron.

 (Cap. XVI.—Vers. 10.) Jussit eum in nervum mitti: eo quod publice se arguit.

 (Vers. 12.) Doluit pedes Asa: quia podagrico humore correptus est. Notandum quod regibus causa reverentiae combustiones vestimentorum et aromatum fieb

 (Cap. XVII.—Vers. 3.) Et ambulavit in viis David primis:

 (Vers. 16.) Post istum quoque Amasias filius Zacri consecratur Domino: eo quod esset de tribu Issachar et esset doctor.

 (Cap. XVIII.—Vers. 38.) Porro rex Israel stabat in curru suo contra Syros, usque ad vesperum, et mortuus est occidente sole. Accepto vulnere mortali,

 (Cap. XIX.—Vers. 2.) Jehu filius Anani: illius videlicet Prophetae, qui ab Asa rege Juda in carcerem missus est.

 (Cap. XX.—Vers. 1.) Filii Moab, et filii Ammon, et cum eis de Ammonitis.

 (Vers. 2.) De his locis quae trans mare sunt: mare Salinarum est, ubi Jordanis influit.

 (Vers. 5.) Ante atrium novum. Atrium novum vocat, id est, atrium, quod peccando vetus fecerant, et poenitendo ad pristinam novitatem reduxerant.

 (Vers. 9.) Nomen enim tuum in domo ista. Quod scriptum erat in fronte Pontificis, sive in vestimento Ephod, quod in sequentibus monstratur. Idem locus

 (Vers. 20.) Egressi sunt per desertum Thecue.

 (Vers. 21.) Confitemini Domino, quoniam in aeternum misericordia ejus. Idcirco deest, bonus, quia in hac re non mansuetudinem suam, qua omnes tolerat,

 (Vers. 26.) Vocaverunt locum illum vallis Benedictionis. Vallis Benedictionis, ipse est Jeruel, de quo supra dictum est.

 (Vers. 31.) Nomen matris ejus Azuba filia Silai. Silai interpretatur, missus,

 (Vers. 37.) Prophetavit Eliezer filius Dodahu. Dodahu intelligitur filius avunculi ejus Josaphat fuisse.

 (Cap. XXI.—Vers. 2.) Omnes hi filii Josaphat regis Juda: quia imitabantur opera regis Josaphat: ideo duplicatur cum dicitur, Omnes isti filii Josaphat

 (Vers. 6.) Ambulavit Joram in viis regum Israel, sicut egerat domus Ahab. Filia quippe Ahab erat uxor ejus. Athalia erat uxor ejus, quae non Ahab, sed

 (Vers. 11.) Insuper excelsa fabricatus est.

 (Vers. 17.) Nec remansit eis filius nisi Joachaz. Joachaz, ipse est Achazias, pater Joas, filius Joram, cujus soror fuit Josabeth. Josabeth vero non f

 (Cap. XXII.—Vers. 4.) Igitur Azarias filius Joram rex Juda. apprehendens Dominum: adjutorium Domini.

 (Vers. 8.) Et filios fratrum Achaziae, qui ministrabant ei. Filios fratrum dicit consobrinos et consanguineos.

 (Cap. XXIII.—Vers. 5.) Et tertia pars in porta, quae appellatur fundamenti. Porta fundamenti, porta sanctuarii. Et omne reliquum vulgus observet custo

 (Vers. 11.) Imposuerunt super eum diadema et testimonium. Testimonium erant Phylacteria, eo quod in illis decem verba legis essent. Unxitque eum Joiad

 (Vers. 13.) Vidit regem stantem super gradum suum: super columnam videlicet, quam Salomon praeparaverat regibus in Basilica.

 (Vers. 16.) Pepigit Joiada foedus inter se universumque populum et regem. Dominum cognoscens.

 (Vers. 18.) Sub manibus sacerdotum et Levitarum. Ne de alia tribu Sacerdotes fierent nisi de Levi.

 (Vers. 19.) Constituit quoque janitores in portis domus Domini, ut non ingrederetur immundus in omni re id est, ut nullatenus ulla occasione ingreder

 (Vers. 21.) Et urbs quievit sive quia eatenus idolorum

 (Cap. XXIV.—Vers. 1.) Et nomen matris ejus Sebia, de Bersabee. Idcirco nomen patris illius non scribitur, quia non fuit tam celebre, ut scribi potuiss

 (Vers. 5.) Egredimini ad civitates Juda, et colligite de universo Israel pecuniam ad sartatecta templi Dei vestri per singulos annos. Haec est pecunia

 (Vers. 7.) Athalia enim impiissima et filii ejus destruxerunt domum Domini. Filios ejus, sacerdotes idolorum dicit, plerumque enim in sacro eloquio fi

 (Vers. 16.) Eo quod fecisset bonum in Israel, et cum Deo et cum domo ejus. Cum Deo, quia idola,

 (Vers. 17.) Postquam obiit Joiada, ingressi sunt principes Juda, et adoraverunt regem. Adoraverunt eum ut Deum: et acquievit eorum obsequiis delinitus

 (Vers. 20.) Haec dicit Deus ((Al. Dominus)) Quare transgredimini praeceptum Domini? Haec dicit Deus,

 (Vers. 26.) Insidiati sunt ei Zebat filius Semmaa Amanitidis et Jozabath filius Samarith Moabitidis. Idcirco enim eos dicit filios Amanitidum et Moabi

 (Vers. 27.) Porro filii ejus et summa pecuniae Et fundamentum domus Dei,

 (Cap. XXV.—Vers. 2.) Fecitque bonum in conspectu Domini, verumtamen in corde perfecto: quia pro praesentis saeculi dignitate, non pro futura patria la

 (Vers. 3.) Jugulavit servos, qui occiderant regem patrem suum. Quamquam illi Dei timore et in ultione Zachariae illum occiderint: tamen (( Al.

 (Vers. 7.) Non est Deus cum Israel et cunctis filiis Ephraim. Quia cum aliis tribubus erat: cum tribu Ephraim unde reges erant, non erat, propter prae

 (Vers. 10.) Separavit itaque Amasias exercitum, qui venerat ad eum ex Ephraim, quia idola secum habebant.

 (Vers. 15.) Misit Prophetam ad eum. Propheta hic Eliezer est, filius Dodahu, id est, avunculi ejus, de quo superius dictum est. Cessavitque Propheta,

 (Vers. 16.) Quia fecisti hoc malum, et insuper non acquievisti consilio meo. Consilio autem ejus acquiesceret, si eos igne combureret, vestimenta disr

 (Vers. 18.) Carduus Libani, qui est in Libano. Hic carduum Libani vocat, ob generositatem illius, qui

 (Vers. 20.) Omne quoque aurum et argentum et universa, quae reperta sunt in domo Domini apud Obed-Edon. Apud Obed-Edom: quia ejus filii custodiebant e

 (Vers. 25.) Dixit Amasias filius Joas rex, postquam mortuus est Joas filius Johaaz rex Israel, quindecim annis. Eo tempore in utero habebatur Ozias, q

 (Vers. 28.) Reportantesque super equos, sepelierunt eum. Non enim sine causa Scriptura dicit eum super equos portatum sed colligitur ideo illum porta

 (Cap. XXVI.—Vers. 1.) Ozias in Paralipomenon: in Regum, Azarias scribitur filius Amasiae. Ozias enim interpretatur, virtus Dei. Azarias, auxilium Domi

 (Vers. 5.) Exquisivit Deum in diebus Zachariae, intelligentis et videntis Deum. Zacharias filius Zachariae, filii Joiadae, qui post mortem patris natu

 (Vers. 7.) Contra Arabes, qui habitabant in Gurbaal.

 (Vers. 8.) Aedificavit Ozias turres in Jerusalem super portam anguli, et super portam vallis, portam civitatis a porta Ephraim usque ad portam anguli

 (Vers. 21.) In domo separata, juxta quod in Levitico scribitur.

 (Vers. 22.) Reliqua autem sermonum Oziae priorum et novissimorum, scribit Isaias propheta. In anno quo mortuus est rex Ozias, vidi Dominum sedentem:

 (Cap. XXVII.—Vers. 3.) Et in muro Ophel multa construxit. In muro Ophel, hoc est, in muro nebulae:

 (Vers. 8.) Filius vigintiquinque annorum erat Joatham, cum regnare coepisset. Hic et initium regni ejus et innocentia describitur: ut monstraret eum i

 (Cap. XXVIII.—Vers. 7.) Masiam filium Moloch, id est, filium idolis Ammon, quod vocabatur Moloch,

 (Vers. 9, 19.) Ea tempestate erat ibi Propheta nomine Obeth. Haec dicit Dominus:

 (Vers. 27.) Et sepelierunt eum in civitatem Jerusalem: quia non sepelierunt eum in sepulcro regum, sed in Jerusalem civitate in alio loco. Quod vero d

 (Cap. XXIX.—Vers. 2.) Nomen matris ejus Abia, filia Zachariae posthumi: Zachariae prophetae et sacerdotis, qui a Joa rege interfectus erat.

 (Vers. 3.) Ipse in anno et mense primo regni sui. In Hebraeae linguae idiomate, etiam primus dies regni ejus in hac descriptione subauditur.

 (Vers. 5.) Auferte omnem immunditiam de sanctuario, id est, idola quae Achaz posuerat, quae in modum mulieris menstruatae et polluta erant et pollueba

 (Vers. 6.) Averterunt facies suas a tabernaculo Domini, et praebuerunt dorsum. vigintiquinque viros habentes dorsa ad templum, et adorantes ad ortum s

 (Vers. 21.) Hircos septem pro peccato. Contra morem in hoc loco factum est. In omnibus enim locis unus pro peccato hircus offerri solebat (Levit. IV,

 (Cap. XXX.—Vers. 1.) Scripsit quoque epistolas ad Ephraim et Manasse. Cum omni Israel publice misisset nuntios, Manasse et Ephraim latenter misit, ad

 (Vers. 18.) Magna enim pars populi comedit de Phase, non juxta quod scriptum est. Scriptum enim erat, ut qui primo mense non poterant comedere,

 (Cap. XXXII.—Vers. 21.) Reversusque est cum ignominia in terram suam. Tradunt Hebraei illi caput et barbam rasam ab Angelo in ignominiam, et hoc In di

 (Vers. 31.) De portento quod acciderat super terram, de solis reditu per lineas decem.

 (Vers. 33.) Et sepelierunt eum super sepulcra filiorum David. Et hoc notandum, quia excelsius sepulcrum caeteris filiis David habuit meriti praerogati

 (Cap. XXXIII.—Vers. 3.) Et adoravit omnem militiam coeli. Duodecim signa, quae in zodiaco sunt, ut tradunt.

 (Vers. 3.) Aedificavit autem ea cuncto exercitui coeli, id est, sub nomine stellarum daemonibus, in valle Benenon, quae alio loco Gehennon dicitur, id

 (Vers. 10.) Locutusque est Dominus ad eum et ad populum ejus: et attendere noluerunt in manu Isaiae prophetae. Tradunt Hebraei eumdem Manassen filium

 (Vers. 13.) Et cognovit Manasses, quod Dominus ipse est Deus. Dum enim in Babylonem ductus fuisset, Cum invocaveris me in tribulatione, et conversus f

 (Vers. 19.) Scripta sunt in sermonibus Ozai. Hic visio mea.

 (Cap. XXXIV.—Vers. 9.) Ab omni quoque Juda et Benjamin, et habitatoribus Jerusalem. Habitatores Jerusalem dimidiam tribum Manasse dicit, qui plerumque

 (Vers. 22.) Ad Holdam quae habitabat in secunda. Holda uxor fuit Sellum, avunculi patris Jeremiae, et patris Ananeel. Habitabat in secunda. stridor. d

 (Cap. XXXV.—Vers. 3.) Ponite arcam in sanctuario templi, quod aedificavit Salomon filius David rex Israel. Notandum quod arca Domini elata de templo f

 (Vers. 15.) Stabant in ordine juxta praeceptum David et Asaph et Eman, et Idithum prophetarum regis.

 (Vers. 18.) Non fuit Phase simile huic in Israel a diebus Samuelis Prophetae: quia omnes, qui inventi sunt in illa festivitate, ibi septem diebus comm

 (Vers. 21.) Contra aliam pugno domum: id est, contra Adad Remmon regis filii Tabrimon, qui regnavit in Charcamis: quem ea tempestate, quando Josiam, r

 (Vers. 22.) Noluit acquiescere sermonibus Nechao ex ore Dei: quia per Jeremiam prophetam prophetaverat, quod ille ascensurus erat in Charcamis, et vic

 (Vers. 25.) Omnes cantatores et cantatrices, usque in praesentem diem, eo quod scriptum est in Lamentatione Jeremiae: Spiritus oris Domini, Christus D

 (Vers. 27.) Opera ejus prima et novissima. Novissima in hoc loco ea dicit: eo quod non consuluit Dominum, utrum pergere deberet contra Nechao.

 (Cap. XXXVI.—Vers. 8.) Reliqua autem verborum Joachim et abominationum ejus, quas operatus est, et quae inventae sunt in eo. Non tondeatis capita vest

 (Vers. 10.) Nabo prophetia. Est enim nomen Chodonasar, capiens plasma vinum.

 (Vers. 22.) Anno primo Cyri regis Persarum, ad explendum sermonem Domini, quem locutus fuerat per os Jeremiae, suscitavit Dominus spiritum Cyri regis

 ((Expositio Interlinearis Libri Job. ))

 ((Expositio Interlinearis Libri Job. ))

 Admonitio In Subsequentem Expositionem Interlinearem In Job.

 Expositio Interlinearis Libri Job.

 Caput Primum.

 Caput II.

 Caput III.

 Caput IV.

 Caput V.

 Caput VI.

 Caput VII.

 Caput VIII.

 Caput IX.

 Caput X.

 Caput XI.

 Caput XII.

 Caput XIII.

 Caput XIV.

 Caput XV.

 Caput XVI.

 Caput XVII.

 Caput XVIII.

 Caput XIX.

 Caput XX.

 Caput XXI.

 Caput. XXII.

 Caput XXIII.

 Caput XXIV.

 Caput XXV.

 Caput XXVI.

 Caput XXVII.

 Caput XXVIII.

 Caput XXIX.

 Caput XXX.

 Caput XXXI.

 Caput XXXII.

 Caput XXXIII.

 Caput XXXIV.

 Caput XXXV.

 Caput XXXVI.

 Caput XXXVII.

 Caput XXXVIII.

 Caput XXXIX.

 Caput XL.

 Caput XLI.

 Caput XLII.

 Conclusio. Gloria tibi Pater, gloria Unigenito, cum sancto Spiritu, in sempiterna saecula.

 Excerpta Ex Commentario In Jobum, Qui manuscriptum Amstelodami in bibliotheca cl. Viri Marci Meibomii exstabat Huc primum adscita, nec non aliquot loc

 Excerpta Ex Commentario In Jobum, Qui manuscriptum Amstelodami in bibliotheca cl. Viri Marci Meibomii exstabat Huc primum adscita, nec non aliquot loc

 Ex Prooemio Ad Hunc Commentarium.

 Ex Ipso Commentario.

 Miscella Excerpta ex variis paginis ejusdem codicis manuscripti.

 Prolegomenon De Eruditionis Praestantia Ac Pietate Opusculorum S. Hieronymi.

 Prolegomenon De Eruditionis Praestantia Ac Pietate Opusculorum S. Hieronymi.

 Commentarius In Librum Nominum Hebraicorum.

 Commentarius In Librum Nominum Hebraicorum.

 Caput Primum. De Auctoribus libri Nominum Hebraicorum.

 Caput II. De eruditione Hieronymi in rebus Hebraicis, ac de utilitate libri Nominum.

 Prophetarum Nomina Et Nominum Etymologiae.

 Prophetarum Nomina Et Nominum Etymologiae.

 Hieronymus.

 Graeci.

 Glossae Quorumdam Scripturae Locorum, Et Nominum Interpretationes Britonum Lingua. Ex antiquissimo codice ms. Colbertino, num.

 Glossae Quorumdam Scripturae Locorum, Et Nominum Interpretationes Britonum Lingua. Ex antiquissimo codice ms. Colbertino, num.

 De Exodo.

 De Levitico.

 De Numeris.

 De Deuteronomio.

 De Jesu Nave.

 De Libro Judicum.

 De Ruth.

 De Lirris Paralipomenon.

 De Salomone.

 De Ecclesiaste.

 De Salomonis Sapientia.

 Explanatio In Librum De Situ Et Nominibus Locorum Hebraicorum.

 Explanatio In Librum De Situ Et Nominibus Locorum Hebraicorum.

 Notae Prolixiores In Librum Hebraicarum Quaestionum In Genesim.

 Notae Prolixiores In Librum Hebraicarum Quaestionum In Genesim.

 Notae Prolixiores In Comment. In Ecclesiasten.

 Notae Prolixiores In Comment. In Ecclesiasten.

 In Caput Primum.

 Syllabus Manuscriptorum Codicum Ad Quos Exegit Martianaeus Cum Alia Tum Praecipue Quae In Hoc Tomo III Continentur Opuscula S. Hieronymi.

 Syllabus Manuscriptorum Codicum Ad Quos Exegit Martianaeus Cum Alia Tum Praecipue Quae In Hoc Tomo III Continentur Opuscula S. Hieronymi.

 Codices Mss. Gallicani. Regii, septem.

 Codices Mss. Romani, Novem.

 Codices Germanici, Murbacenses, Quatuor.

 Index Verborum, Sententiarum, Et Rerum Memorabilium. Quae In Tomo Tertio Continentur.

 Index Verborum, Sententiarum, Et Rerum Memorabilium. Quae In Tomo Tertio Continentur.

 Elenchus Veterum Auctorum Qui Laudantur A S. Hieronymo In Hoc Tomo III.

 Elenchus Veterum Auctorum Qui Laudantur A S. Hieronymo In Hoc Tomo III.

 Ordo Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Ordo Rerum Quae In Hoc Volumine Continentur.

 Operum Hieronymi Tomus II.

 Operum S. Hieronymi Appendix.

 Operum S. Hieronymi Tomus Tertius.

 Vetus Testamentum.

 Novum Testamentum.

 Geneseos

 Appendix. Ad III Tomum Eusebii Operum. Pars Prima.

 Appendix. Ad III Tomum Eusebii Operum. Pars Prima.

 Appendicis Pars Altera.

 Libri Job

Operum Hieronymi Tomus II.

1591C Praefatio. 9

In Vitas Pauli, Hilarionis et Malchi admonitio. 13

Vita S. Pauli.—S. Pauli, a quo primum eremus habitari coepta, vitam dejectio non nihil stylo propter simpliciores enarrat; ostenditque illum, 16 circiter annos natum, eremum petiisse sub Decio et Valeriano, ut saevientem in Christianos persecutionem declinaret, in eaque annis degisse nonaginta octo mira abstinentia ac sanctitate, usquequo a magno Antonio divinitus admonito visitatus, diem ultimum oppetiit. Historiam cognonimi Paulo seni Concordiensi inscribit. 17

Prologus. Ibid.

Incipit Vita. 19

Vita S. Hilarionis.—Hilarion monachus Thabathae, Palaestinae vico, ortus, ac magni Antonii discipulus, quanta abstinentia et sanctitate vitam duxerit, quantisque etiam in solitudine inclaruerit miraculis, copiose describit Hieronymus, in eoque exemplar perfecti monachi proponit. 29

Prologus. Ibid.

Incipit Vita. Ibid.

Vita Malchi Monachi.—Malchi monachi ex Maronia, Syriae viculo, vitam, quae variis periculis atque infortuniis exagitata, et captivitate oppressa est, ob oculos lectoribus ponit. 33

In S. Pachomii Regulam a S. Hieronymo latine redditam admonitio. 59

Regulae S. Pachomii Translatio Latina. 61

Praefatio. Ibid.

Exordium Praeceptorum. 65

Instituta S. Pachomii.—Quomodo collecta fieri debeat, 1592C et fratres congregandi sint ad audiendum sermonem Dei, juxta praecepta majorum, et doctrinam sanctarum Scripturarum, ut liberentur de errore animae, et glorificent Deum in luce viventium, et sciant quomodo oporteat in domo Dei conversari sine ruina et scandalo, ut non inebrientur aliqua passione, sed stent in mensura veritatis et traditionibus apostolorum et prophetarum, et solemnitatum ordinem teneant, imitantes conversationem eorum in domo Dei, et jejunia atque orationes ex more complentes. Qui enim bene ministrant sequuntur regulam Scripturarum. 77

Praecepta Et Judicia S. Pachomii. 81

Praecepta Ac Leges S. Pachomii. 83

Monita S. Pachomii. 85

Pp. Pachomii Et Theodori Epistolae Et Verba Mystica. 87

Epistola I S. Pachomii.—Scribens Cornelio, qui pater fuit monasterii Mochanseos, loquitur juxta linguam quae ambobus ab angelo tradita est. Ibid.

Epist. II S. Pachomii.—Scribit ad patrem monasterii Syrum, qui et ipse gratiam cum Pachomio et Cornelio angelicae linguae acceperat. Ibid.

Epist. III S. Pachomii.—Scribit ad Patrem monasterii Cornelium, quod vocatur Mochanseos. 88

Epist. IV S. Pachomii.—Scribit ad Syrum patrem monasterii Chnum, et Joannem praepositum domus ejusdem monasterii. 91

Epist. V S. Pachomii.—Scribit ad universa monasteria, ut cuncti fratres congregentur in monasterium majus, quod vocatur Bhnum, in diebus Paschae, et sit omnium una solemnitas. 95

1593 Epist. VI S Pachomii.—Scribit ad Syrum et ad Joannem supra memoratos. 95

Epist. VII S. Pachomii.—Universis monasteriis mandat ut congregentur omnes monasteriorum principes et domorum praepositi in monasterium quod vocatur Bhum, vicesimo die mensisqui apud Aegyptios appellatur Mesore, ut rite omnium peccatorum atque operum remissio compleatur. 96

Epist. VIII S. Pachomii.—Scribit ad fratres qui tundebant in deserto capras, de quarum filis texuntur cilicia, 97

Verba Prophetia S. Pachomii.—In visione erudit fratres in monasterio Mochansi, de his quae eis eventura essent, et de his quae vel facturi essent principes monasteriorum, vel passuri. 98

Epist. Theodori.—Scribit ad monasteria de Pascha. 99

In librum Didymi de Spiritu sancto admonitio. Ibid.

Interpretatio Libri Didymi De Spiritu Sancto. 101

Hieronymi praefatio ad Paulinianum. Ibid.

Incipit Interpretatio. 103

In sequentem Dialogum admonitio. 153

Dialogus Contra Luciferianos. 155

In sequentem librum admonitio. 181

Liber De Perpetua Virginitate B. Mariae. 183

In libros adversus Jovinianum admonitio. 205

Adversus Jovinianum Libri Duo. 211

Liber Primus. Ibid.

Liber II. 281

In librum contra Vigilantium admonitio. 337

Liber Contra Vigilantium. 339

In librum contra Joan. Hierosolymitanum admonitio. 351

Liber Contra Joan. Hierosolymitanum. 355

In libros contra Rufinum admonitio. 395

Apologia Adversus Libros Rufini. 397

Apologiae Liber Primus. Ibid.

Liber II. 425

Liber III, vel ultima responsio S. Hieronymi adversus scripta Rufini. 437

In Dialogum contra Pelagianos admonitio. 491

Dialogus Adversus Pelagianos. 495

Prologus. Ibid.

Liber Primus. 497

Liber II. 533

Liber III. 569

Theodori Mopsuesteni Episc. Fragmenta. 589

I. De secundo codice libri quarti, folio decimo, contra S. Aug. defendentem originale peccatum, et Adam per transgressionem mortalem factum catholice disserentem. Ibid.

II. Ex secundo codice, libro tertio, ante quatuor folia finis libri. 591

III. De codice secundo, ex libro tertio, folio decimo octavo. 594

IV. De secundo codice, ex libro tertio, folio vigesimo quinto. Ibid.

V. Ex octavo sermone catacismi, folio septimo. 595

VI. Ex libro quinto commenti de creatura. 596

In librum de viris illustribus admonitio. 597

Liber De Viris Illustribus. 601

Caput Primum.—Simon Petrus. 607

Cap. II.—Jacobus, frater Domini. 610

Cap. III.—Matthaeus apostolus. 613

Cap. IV.—Judas, frater Jacobi. Ibid.

Cap. V.—Paulus apostolus. 615

Cap. VI.—Barnabas Cyprius. 619

Cap. VII.—Lucas medicus. Ibid.

Cap. VIII.—Marcus evangelista. 621

Cap. IX.—Joannes apostolus. 623

Cap. X.—Hermas, cujus Paulus Ep. ad Rom. meminit. 625

Cap. XI.—Philo Judaeus. Ibid.

Cap. XII.—Lucius Annius Seneca. 629

Cap. XIII.—Josephus Matthiae filius. Ibid.

Cap. XIV.—Justus Tiberiensis. 631

Cap. XV.—Clemens, de quo Paulus Epist. ad Philipp. meminit. Ibid.

Cap. XVI.—Ignatius Antiochiae episcopus. 633

Cap. XVII.—Polycarpus. 635

Cap. XVIII.—Papias, Joannis auditor. 637

Cap. XIX.—Quadratus apostolorum discipulus. Ibid.

Cap. XX.—Aristides, philosophus Atheniensis. 639

Cap. XXI.—Agrippa, cognomento Castor. Ibid.

Cap. XXII.—Hegesippus. Ibid.

Cap. XXIII.—Justinus philosophus. 641

Cap. XXIV.—Melito Sardensis episcopus. 643

Cap. XXV.—Theophilus Antiochiae episcopus. Ibid.

Cap. XXVI.—Apollinaris Hierapolitanus episcopus. 645

Cap. XXVII.—Dionysius Corinthiorum episcopus. Ibid.

Cap. XXVIII.—Pinytus Cnossiae urbis episcopus. Ibid.

Cap. XXIX.—Tatianus. Ibid.

Cap. XXX.—Philippus, episcopus Cretensis. 647

1594 Cap. XXXI.—Musanus. Ibid.

Cap. XXXII—Modestus. Ibid.

Cap. XXXIII.—Bardesanes. Ibid.

Cap. XXXIV.—Victor tertius decimus Romae epis. 649

Cap. XXXV.—Irenaeus Lugduni episcopus. Ibid.

Cap. XXXVI.—Pantaenns, Stoicus. 651

Cap. XXXVII.—Rhodon. Ibid.

Cap. XXXVIII.—Clemens Alexandrinus. 653

Cap. XXXIX.—Miltiades. Ibid.

Cap. XL.—Apollonius. 655

Cap. XLI.—Serapion Antiochiae episcopus. Ibid.

Cap. XLII.—Apollonius, Romae senator. 657

Cap. XLIII.—Theophilus Caesareae episcopus. Ibid.

Cap. XLIV.—Bacchylus, Corinthi episcopus. Ibid.

Cap. XLV.—Polycrates, Ephesiorum episcopus. Ibid.

Cap. XLVI.—Heraclitus. 661

Cap. XLVII.—Maximus. Ibid.

Cap. XLVIII.—Candidus. Ibid.

Cap. XLIX.—Appion. Ibid.

Cap. L.—Sextus. Ibid.

Cap. LI.—Arabianus. Ibid.

Cap. LII.—Judas. Ibid.

Cap. LIII.—Tertullianus. Ibid.

Cap. LIV.—Origenes. 663

Cap. LV.—Ammonius. 667

Cap. LVI.—Ambrosius, Origenis discipulus. Ibid.

Cap. LVII.—Tryphon. 669

Cap. LVIII.—Minucius Felix. Ibid.

Cap. LIX.—Gaius. Ibid.

Cap. LX.—Beryllus. Ibid.

Cap. LXI.—Hippolitus episcopus. 671

Cap. LXII.—Alexander, episcopus Cappadociae. 673

Cap. LXIII.—Julius Africanus. Ibid.

Cap. LXIV.—Geminus Antiochiae presbyter. 675

Cap. LXV.—Theodorus, Neocaesareae Ponti episc. Ibid.

Cap. LXVI.—Cornelius, Romae episcopus. 677

Cap. LXVII.—Cyprianus, Afer. Ibid.

Cap. LXVIII.—Pontinus, diaconus Cypriani. Ibid.

Cap. LXIX.—Dionysius, Alexandriae episcopus. Ibid.

Cap. LXX.—Novatianus Romanae urbis presbyter. 681

Cap. LXXI.—Malchion, Antiochenae Eccl. presbyt. Ibid.

Cap. LXXII.—Archelaus Mesopotamiae episcopus. 683

Cap. LXXIII.—Anatolius Alexandrinus, Laodiceae episcopus. Ibid.

Cap. LXXIV.—Victorinus Petavionensis episcopus. Ibid.

Cap. LXXV.—Pamphilus presbyter. Ibid.

Cap. LXXVI.—Pierius Alexandriae presbyter. 685

Cap. LXXVII.—Lucianus Antiochiae presbyter. Ibid.

Cap. LXXVIII.—Phileas episcopus. 687

Cap. LXXIX.—Arnobius. Ibid.

Cap. LXXX—Lactantius. Ibid.

Cap. LXXXI.—Eusebius Caesareae episcopus. 689

Cap. LXXXII.—Rheticius Augustodunensis episc. Ibid.

Cap. LXXXIII.—Methodius Tyri episcopus. 691

Cap. LXXXIV.—Juvencus Hispanus presbyter. Ibid.

Cap. LXXXV.—Eustathius Antiochiae episcopus. Ibid.

Cap. LXXXVI.—Marcellus Ancyranus episcopus. 693

Cap. LXXXVII.—Athanasius Alexandriae episc. Ibid.

Cap. LXXXVIII.—Antonius monachus. 693

Cap. LXXXIX.—Basilius Ancyranus episcopus. Ibid.

Cap. XC.—Theodorus Heracliae episcopus. 695

Cap. XCI.—Eusebius Emesenus episcopus. Ibid.

Cap. XCII.—Triphyllius Cypri Ledrensis episc. Ibid.

Cap. XCIII.—Donatus Donatianorum choregus. Ibid.

Cap. XCIV.—Asterius, Arianae factionis philosophus. 697

Cap. XCV.—Lucifer Calaritanus. Ibid.

Cap. XCVI.—Eusebius Vercellensis. Ibid.

Cap. XCVII.—Fortunatianus Aquileiensis episcopus. Ibid.

Cap. XCVIII.—Acacius Caesariensis episcopus. 699

Cap. XCIX.—Serapion cognomento Scholasticus. Ibid.

Cap. C.—Hilarius Pictaviensis episcopus. Ibid.

Cap. CI.—Victorinus Rhetor. 701

Cap. CII.—Titus Bostrenus episcopus. Ibid.

Cap. CIII.—Damasus Romae episcopus. Ibid.

Cap. CIV.—Apollinarius Laodicenus, Syriae episc. Ibid.

Cap. CV.—Gregorius Eliberi episcopus. 703

Cap. CVI.—Pacianus Barcilonae episcopus. Ibid.

Cap. CVII.—Photinus Sirmii episcopus. Ibid.

Cap. CVIII.—Phoebadius Agennensis episcopus. Ibid.

Cap. CIX.—Didymus Alexandrinus. 705

Cap. CX.—Optatus Milevitanus. Ibid.

Cap. CXI.—Aquilius Severus. Ibid.

Cap. CXII.—Cyrillus Hierosolymitanus episcopus. Ibid.

Cap. CXIII.—Euzoius Caesareae episcopus. 707

Cap. CXIV.—Epiphanius Cypri Salaminae episc. Ibid.

Cap. CXV.—Ephraem Edessenae Eccles. diaconus. Ibid.

Cap. CXVI.—Basilius Caesareae Cappadociae episc. Ibid.

Cap. CXVII.—Gregorius Nazianzenus. Ibid.

1595 Cap. CXVIII.—Lucius Arianae partis episcopus. 709

Cap. CXIX.—Diodorus Tarsensis episcopus. Ibid.

Cap. CXX.—Eunomius Cyzicenus episcopus. Ibid.

Cap. CXXI.—Priscillianus Abilae episcopus. 711

Cap. CXXII.—Matronianus Hispanus. Ibid.

Cap. CXXIII.—Tiberianus Boeticus. Ibid.

Cap. CXXIV.—Ambrosius Mediolanensis episcopus. Ibid.

Cap. CXXV.—Evagrius Antiochiae episcopus. Ibid.

Cap. CXXVI.—Ambrosius Alexandrinus. 713

Cap. CXXVII.—Maximus Philosophus. Ibid.

Cap. CXXVIII.—Gregorius Nyssenus. Ibid.

Cap. CXXIX.—Joannes Antiochenae Eccl. presbyt. Ibid.

Cap. CXXX.—Gelasius Caesareae episcopus. 715

Cap. CXXXI.—Theotimus Scythiae Tomorum episc. Ibid.

Cap. CXXXII.—Dexter Paciani filius. Ibid.

Cap. CXXXIII.—Amphilochius, Iconii episcopus. Ibid.

Cap. CXXXIV.—Sophonius. Ibid.

Cap. CXXXV.—Hieronymus. Ibid.