Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale626

II

Quibus Beatae Bonifatiae Rodrı́guez de Castro, Sanctorum honores decernuntur.

BENEDICTUS EPISCOPUS

servus servorum dei

ad perpetuam rei memoriam

« Omnia omnibus simus oportet Iesum vestigia sequentes, qui, immemor

suae condicionis et status divinitatis, parvus efficitur tamquam homines,

quia venit eos ministrare et non ab ipsis ministrari ».

Cum Bonifatia Rodrı́guez de Castro his verbis alloquebatur Salmanticen-

sem communitatem, inscia effigiem suiipsius ostendebat. Ad vitam eius con-

stantis servitii referri possunt verba Domini: « Si quis mihi ministrat, me

sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit » (Io 12, 26).

Salmanticae in Hispania nata est die VI mensis Iunii anno MDCCCXXXVII in

sede humilis vestificinae. Adulescens, nempe quindecim annos nata, segmen-

torum officium didicit, ut lucrum faceret ad vitam sustentandam. Devotio-

nem excolens Sancti Ioseph et Immaculatae Conceptionis, coetum sociarum

instituit Associationis Iosephinae in propria officina, quae centrum effectum

est ad iura operosae mulieris tuenda. Simul cum Francisco Xaverio Butinyà i

Hospital, sodali S.I. oriundo ex Catalaunia, die X mensis Ianuarii anno

MDCCCLXXIV condidit Congregationem Servarum Sancti Ioseph. Agebatur de

singulari proposito vitae religiosae femininae, attinente ad ambitum operis

intuitu mulieris operosae pauperis tempore quo industrialis revolutio Hispa-

nica oriebatur. In eius officinis Nazarethanis Servae Sancti Ioseph mulieribus

offerebant opus ad eas arcendas a periculis quibus earum dignitas committe-

batur propter opus extra parietes domesticos expletum. Animam exhalavit

Zamorae in Hispania die VIII mensis Augusti anno MCMV omnium aestimata et

uti sancta honorata. Beata Bonifatia Rodrı́guez de Castro testimonium per-

hibet de magnis praeceptis evangelicis: Domini mandatum largiter implet, ita

ut amor fraternus identitatis sigillum exstet et amor in pauperes primatum

teneat eius deditionis. Extraordinario evangelico praedita sensu, distinguere

scivit tam Domini quam hominum vias, priores libere ac perspicue totam per

vitam praeoptans absque ulla haesitatione, firmo certoque animo.