Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale646

nere necnon cum Iesu et per Iesum vivere: quod in suis propositis repetere

non cessavit. Ex hac constanti contentione instans emersit desiderium agendi

ut in vita missionaria Dominus agnosceretur. A Superioribus missa est ad

Missiones in Kenia, quo die 28 mensis Decembris anno 1914 se contulit, unde

numquam in patriam rediit.

Prima saeviente mundiali deflagratione, destinata est uti ministra a Cruce

Rubra ut succurreret portatoribus indigenis, vulgo Carriers Corp, in nosoco-

miis militum iacentibus, ad pagum Voi in Kenia, ac deinde in Tanzaniam ad

loca Kilwa Kiwinje, Lindi, Dar-es-Salaam. Inter desperatas et horrificas con-

diciones Serva Dei, mira utens dulcedine, specimina dedit intensae caritatis

ac deditionis, quibus etiam mitis humilisque risus accedebat. Operam navavit

in curandis, purificandis, sanandis, nutriendis tam in corpore quam in spiritu

innumeris hominibus flagello bellico sauciatis. Incursibus bellicis expletis,

prius regressa est in Keniam, in Vicariatum Apostolicum Nyeriensem,

ut nativas candidatas ad vitam consecratam comitaretur; ac deinde in

Missionem tunc nascentem loci Gekondi, ubi decem annos usque ad mortem

commorata est.

Praedita eadem heroica fide necnon ferventi caritate, quibus vitam im-

pendit ad auxilium praestandum in nosocomiis tempore belli, ad docendum

munus incubuit, ad vicos invisendos, ad catechesim tradendam, ad epistulare

commercium statuendum cum alumnis Seminarii et cum operariis illuc

laboris causa migrantibus. In quacumque diurna et nocturna hora accurrebat

ad lectum infirmorum et morientium, necnon ad tuguria eorum qui auxilio

indigebant. Coram necessitate afflictis resistere non poterat, quoniam quo-

dam spirituali impetu ad subsidium indigentibus ferendum compellebatur.

Proximo inserviebat deditione prorsus materna, mansuetudine, veneratione,

benignitate, prudentia, fortitudine ac constantia, omnino tamen dempta

quacumque culturae religionisque diversitate. Conversatio haec cives Africa-

nos penitus commovit, quocirca ab ipsis vulgari sermone appellata est

«Nyaatha », id est, «mater tota facta misericordia, ipsissima misericordia,

tenera mater quae omnes optime diligit, secretaria pauperum, angelus

caritatis »; et adhuc sic ab omnibus nota est.

Similiter fervens in ea fuit anxietas Christum nuntiandi. Cum aliis collo-

quens semper methodum reperiebat suavitatis verbum proferendi, ad fidem

hortandi et propriam vitam in melius reddendi. Spontanea voluntate de Deo

loquebatur, quod ad effectum gaudiosa persuasione perducebat, quemlibet

posthabens indifferentiae sensum vel exortas difficultates. Ad cubile infirmo-