132. (1). Oratio Mauri ad Deum.

Omnipotens genitor, qui rerum es maximus auctor,

Nate coaequalis spiritus atque Dei, Unus natura, personis trinus et ipse

Vivificans cuncta, vita beata, Deus. 5 Respice me miserum flenti et miseratus adesto,

Qui graviter peccans aeger in orbe dego. Eripe me his, invicte, malis, procul omnia pelle,

Quae mentem et corpus crimina dira tenent. Nam vitam variis macularam erroribus omnem 10 Atque tuam legem spernere non timui. Lingua, mente, manu commisi noxia multa,

Textus evangelii quaeque vetare solet. Et quid tunc volui deceptus fraude maligni,

Quemve sequebar amens decipulam hostis amans? 15 Ac miser inferni redolentia sulfure stagna

Ignem cum verme, perpete cum gemitu, Elegi amare magis, quam dulcia gaudia caeli,

Turiferos campos quam, paradise, tuos.

Heu miser, heu demens, ubi nunc tua vita periret, 20 Quosve dares gemitus tortus in igne dire, Ni Deus immensae bonitatis, verus amator

Humanae formae, retraheret miserans! Fit quoque, quod dudum psalmista ast voce canebat,

Cum stupuit mirans dona superna Dei: 25 Ni foret adiutor Dominus, iam infernus haberet

Sontem trux animam et cruciaret eam. Nunc, Deus alme, tuum famulum pietate sueta

Conversum recipe, quem dolor excruciat. Sana contritum, flentem solabere maestum, 30 Indulgens, quaeso, crimina cuncta tuo.

Da mihi spem veniae, fac corda maerentia laeta,

Commutans lacerum iam facias placidum. Daque fidem plenam, da spem, da pignus amoris,

Mandataque tua corde manuque geram. 35 Strinxi me voto; comple hoc, pius arbiter orbis,

Natura fragilis quod celerare nequit. Sitque opus omne tuum, quodcumque expendis alumno,

Sit tibi laus soli gloria sitque tua. Cumque velis vitae finem finemque laboris 40 Imponere, servo tunc miserere tuo,

Ne occursus saevus noceat, ne Tartarus ardens,

Missus sed lucis ducat ad astra poli. Dum iudex venias meritorum iura rependens,

Iustifices servum tunc, precor, ipse tuum, 45 In dextra ponens, cum iustis praemia reddens,

Cernam quod vultum lucis in arce tuum. Te, bone Iesu, precor, rector, salvator et auctor,

Quidquid protuleram rite loquendo prece hic, Suscipias miserans famulum clementer et audi, 50 Ardua poscenti des quoque regna poli. Portio sim plebis laudes et in ordine cantem

Sanctorum gratulans cantica grata tibi. Gloria magna Deo, semper tibi gloria, Christe,

Amen, in aeternum gloria magna Deo.