152. (21. ) Hymnus de sanctis Marcellino et Petro Martyribus.

R. 0 victores gloriosi, his ovate laudibus.

1. Claras laudes ac salubres, posco, fratres, dicite, Quas proferre cogit apte nunc sanctorum gloria.

2. Quos virtute regis almi fortes vidi martyres, Marcellinus atque Petrus iam vicerunt saeculum.

3. Quos arx orbis et regina, Roma quondam protulit, Ipsa misit ad supernum regis Christi solium.

4. Exorcista Petrus exstat, Marcellinus presbyter, Plebem sacram convocantes ambo Christo praeparant.

5. Verbo curant ac medelam aegris praebent artubus, Ex insanis foris arcent vim horrendam daemonis.

6. Qui torquentur caesi flagris, exarantur unguibus, Vincti taetro hi catenis includuntur carcere,

7. Nam in cippo Petrus arto, Marcellinus crustulis Fracti vitri decubando toto nudus corpore.

8. Iudex ater quos Serenus certat poenis vincere, Illi laudes valde dignas Christo regi personant.

9. Qui de caelis misit ipsis mox solamen angeli, Ut de vinclis liberati,

quoquo vellent, pergerent.

10. Ipsi vero roborati,

confortati martyres Post sereno iam parati praesentari festinant.

11. Tunc Serenus turbulentus valde iratus praecipit, Ut in silva tracti foras truncarentur candida.

12. Quo profecti gratulantes celsa scandunt sidera, Laudes illic sempiternas Christo dicunt principi.

13. Hoc hymnista carmen offert pauper vobis, martyres, Qualecumque sit, tenere servus vester obtulit.