144. (13. ) Hymnus in Pentecosten.

1. Veni creator, spiritus, Mentes tuorum visita, Imple superna gratia, Quae tu creasti pectora.

2. Qui paracletus diceris, Donum Dei altissimi, Fons vivus, ignis, caritas Et spiritalis unctio.

3. Tu septiformis munere, Dextrae Dei tu digitus, Tu rite promisso patris Sermone ditans guttura.

4. Accende lumen sensibus, Infunde amorem cordibus, Infirma nostri corporis Virtute firmans perpeti.

5. Hostem repellas longius Pacemque dones protinus, Ductore sic te praevio Vitemus omne noxium.

6. Per te sciamus, da, patrem Noscamus atque filium, Te utriusque spiritum Credamus omni tempore.

7. Praesta, pater piissime, Patrique compar unice Cum spiritu paraclito Regnans per omne saeculum.

Vor Str. 6 schieben CDS ein:

Da gaudiorum praemia, Da gratiarum munera, Dissolve litis vincula, Astringe pacis foedera.

6, 3 Te utrorumque F.

Nach Str. 6 schieben OS ein:

Hic, Christe, nunc paraclitus Per te pius nos visitet Novansque terrae faciem Culpis solutos recreet.

Hierauf folgen in S noch die Strophen 7, 5, 6 des Hymnus Beata nobis gaudia, Anal. II, 50. Die Doxologie lautet

in NIOP:

Gloria patri Domino Natoque, qui ex mortuis Surrexit ac paraclito In sempiterna saecula.

in R:

Sit laus patri cum filio, Sancto simul paraclito, Nobisque mittat filius Charisma sancti spiritus.