16. Post carmina BV. oratio.

1. Majestas maxima.

o sancta trinitas,
Inaestimabilis

cujus est deitas,
Excedit siquidem

tua Infinitas
Omnia, continet
quae universitas.

2. Auscultes approbans

servorum cantica,
Felix extollitur

quibus tbeotboca,
Nam privilegia

ejus mirifica
Mente cecinimus

et voce melica.

3. Rogamus attamen,

tuam clementiam.
Ut, quae omisimus

propter Ignaviam
Corporis, animi

vel per Inscitiam.
Tuam tu suppleas

per patientiam.

4. Ignorans etenim

per hanc Instruitur
Et omnis veritas

perfecte cernitur,
Quodsi discesserit,

mens cito labitur
In Ignorantiam

sive decipitur.

5. Album sic aestimat

culpae fuliginem,
Et quod suave est,

amaritudinem.
Pacis In tempore

belli formidinem.
Ad Id, quod sanum est,

mortis Imaginem.

6. Vera nos doceat

sophia mystica.
Ab bonum excitet.

propellat hostica.
Cuncta promoveat

ecclesiastica,
Ab Illis dimovens

quae sunt sophistica.

7. Iesu, tu scribens

haec sapientia.
Qua tuus genitor

creavit entia.
Purgemur, petimus.

a negligentia
Contracta carmina

per praecedentia.

8. Rore spiraminis

tui suavifica,
Mentes, quae recitant

praedicta cantica,
Ab Ipsis penitus

pellas phantastica.
Mercedem tribuas

in aula coelica.

9. Gratanter suscipe.

mater eximia.
Laudes, quas cecini.

mentis Industria.
Quibus te jugiter

laudet ecclesia.
Imo et angeli

sancti In patria.

10. Omnipotentiae

patris sit gloria.
Et sapientiae

ejus victoria.
Horum spiritui

sit reverentia.
Beatae virgini

perpes laetiria.