51. Rosarium 1.

Ave Maria, gratia plena, Dominus tecum, benedicta tu

in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Jesus Christus.

I.

1. Qui rerum principium

exstat singulare,
Et bonum amantium

se peculiare,
Mihi det rosariurn

sic principiare,
Votis se laudantium

ut sit salutare;

2. Qui natus divinitus

patre ab aeterno,
Cujus me nunc pedibus

devotus prosterno,
Propter quem et penitus

terrena jam sperno,
Vanaque acutius

visu mentis cerno;

3. Quem vere confiteor

hominem et Deum,
Et laudare molior

salvatorem meum,
Te devote deprecor

Ejus solve reum,
Uti fiam dignior

Ad laudandum cum.
i. Qui est sapientia

patris, qui creavit
Cuncta exsistentia

benerpie ornavit,
Qui obedientia

sua reparavit
Hominem, astutia

hostis quem prostravit.
5. Cui plenitudinem

suae majestatis
Pater et dulcedinem

praestet bonitatis,
Qua amaritudinem

tollat a turbatis,
Detque fortitudinem

carne infirmatis.

6. Qui paternae gloriae

splendor nominatur,
Quo matris ecclesiae

plebs illuminatur,
Pacis et concordiae

foedus reparatur.
Hostilis malitiae

impetus sedatur.

7. Quem lucem ecclesiae

stilus veritatis
Figuram substantiae

scribit summi patris,
Nos, mater clementiae,

mater pietatis,
Configura gloriae

ejus cum beatis.

8. Qui verbum describitur

in theologia,
Quo per patrem conditur

nundi harmonia.
Ejusdemque regitur

tota monarchia,
Sine quo confunditur

multa discrasia.
9. Qui a patre genitus

in aeternitate.
Cui aequalis penitus

est divinitate.
A quibus et spiritus

in aequalitate
Procedit divinitus,

plenus bonitate.
10. Cujus emanatio

ab aeterno patre
Fertur generatio

in divinitate,
Sed flatus processio.

ut In veritate
Docet sacra lectio,

fit a voluntate.

II.

11. Qui lumen de lumine

est a patre natus,
Cujus coruscamine

mundus est lustratus,
A multo discrimine

homo liberatus,
Postquam est fraudamine

daemonis prostratur.
12. Qui, ut Paulus praedicat,

virtus exstat Patris,
Cum qua sphaeram fabricat

universitatis,

Prece tua porrigat

manum pietatis,
His quos nimis agitat

vis adversitatis.
13. Qui nostrum principium

est In creatione,
Salutis Initium

in redemptione
Ac vitae solatium

eruditione,
Crloriae stipendium

retributione.

14. Qui vera jucunditas

mentis est moerentis,
Beati aeternitas

in coelo viventis,
Peccatoris sanitas

ex culpa languentis,
Animae saturitas

bona sitientis.
15. Cujus est nativitas

duplex gloriosa,
Sed ejus humanitas

nobis amorosa,
Apud quam benignitas

exstat copiosa,
Solvitur Iniquitas

mundi qua probrosa.
16. Qui sole lucidior

utraque natura.
Unde tibi carior

omni plasmatura,
Ipsum roga, deprecor

te, o virgo pura,
Ut solvat, qua Implicor.

mentis me cinctura.

17. Qui caput ecclesiae

est et fundamentum,
Quo consistit gratiae
lex et testamentum,

Per quod idolatriae
depressit conventum

Et omne fallaciae
haeresum figmentum.

18. Qui suos perpetua

amat caritate.
Conservans continua

illos pietate
Concidant ne nocua

in adversitate,
Sive carnis deflua

foede voluptate,

19. Quo misericordia.

ut vates dixerunt.
Veritas et gratia

se simul junxerunt.
Pax atque justitia

se concordaverunt
Et In hac concordia

voto se strinxerunt.

20. Qui dux est et legifer

legis Christianae,
Ad coelos qua leniter

gradimur et plane.
Pelluntur sagaciter

hac leges paganae.
In quibus flebiliter

errant gentes vanae.

III.

21. Qui sua In dextera

vel manu extenta
Legeque deifera

et per documenta
Pellit venenifera

haeresum figmenta
Deorumque misera

falsorum portenta.

22. Qui vere est fluvius

antea praevisus,
Pigatur uberrimus

per quam paradisus,
Lapis sine manibus

de monte praecisus
Est, per quem validius

Satan est elisus.

23. Qui lux est Illuminans,

splendens a supernis,
Tenebris eliminans

mentes ab Internis,
Moribus modificans

homines externis.
Tandem beatificans

gaudiis aeternis.
24. Qui vitam ut genitor

noscitur habere.
Unde non posterior

patre exstat vere.
Ergo hunc profiteor

Deum nunc sincere,
Et adorans deprecor

mei miserere.

25. Qui est Indicibilis

sua bonitate,
Qua patri est similis

in divinitate,
O mater amabilis,

plena pietate,
Coapta me regulis

legis adaequate.

26. Cujus Incarnatio

sacris In scripturis
Designatur vario

modo et figuris,
Qua constat redemptio

nobis perituris,
Sanctorum conjunctio

gaudiis futuris.
27. Qui est flos, qui Aaron

flore designatur,
Qui et homousion

vere nominatur,
Sacra o theotocon,

a te generatur
Mysticaque In Sion

jugiter laudatur.

28. Qui In urna aurea

manna servabatur,
In te virga Jessea

cum incarnabatur,
Ex fiscella scirpea

tunc extrahebatur,
A matre virginea

cum generabatur.

29. Quem virum, o femina,

tunc circumdedisti,
Diva per spiramina

cum hunc concepisti,
Mundo consolamina

ita tribuisti,
Et Ipsum ad culmina

coeli deduxisti.

30. Qui flos est, qui oritur

de radice Jesse,
In propheta legitur

sicuti expresse,
Menti quo succurritur

ob peccata fessae,
Cum ad bonum ducitur

vel ad bene esse.

IV.

31. Qui fructus dulcissimus

exstat ventris tui,
Devotis adsistimus

laudibus jam cui,
Ad quem fide venimus

inquilini sui,
Semper ejus vultibus

cupientes frui.
32. Qui In lege veteri

per lignum signatur,
Quo latex pestiferi

gustus dulcoratur,
Cum In tui uteri

cella Incarnatur,
Hominis tunc miseri

status reparatur.

33. Cujus caro mystica
est veste redimita,
Sicut olim tunica
Joseph polymita,

Rabies paganica

per hunc sit contrita,
Qua fert plebs catholica

mala Inaudita.
34. Qui In mare mittitur,

et mare sedatur,
Ut de Jona scribitur

per quod designatur,
Cum In te concipitur

sive Incarnatur,
Quod a culpa solvitur

homo et salvatur.
35. Qui Deus rorificat

vellus Gedeonis,
Maxillam undificat

pro siti Samsonis,
Te sibi sanctificat,

nata Salomonis,
Ac domum aedificat

habitationis.

36. Qui vere apparuit

quartus In camino,
Ac totus exaruit

amore divino,
Carne cum se Induit

more peregrino,
A lapsu eripuit

qua nos serpentino.
37. Qui est sicut legimus

quadam prophetia,
Primus et novissimus

patrisque sophia,
Qua docente discimus,

quo ex te, Maria,
Natus est, quod credimus

vere fide pia.
38. Qui carne cum gignitur,

vates ut scripserunt,
Botrus vecte geritur,

coeli roraverunt,

Columba emittitur,

montes stillaverunt,
In cisternam mittitur,

fratres quem oderunt.
39. Qui misericorditer

assumpsit naturam
Nostram et utiliter

nobis profuturam,
Assumpsit et fortiter

non deposituram
Sed et mirabiliter

nam indiscussuram.
40. Cujus excellentia

homo reparatur
Et In amicitia

Dei reformatur,
Ejus namque gratia

sibi suffragatur,
Vetus Innocentia

quod recuperatur.

V.

41. Per quem nostrae solvitur

necis discrasia,
Nam sacerdos scribitur

sacra psalmodia,
Qua frequenter colitur

dulci symphonia,
Atque honorabitur

semper In hac via.
42. Qui vere est hostia

solvens actuale
Peccatum ex gratia

et originale,
Pellens adversantia

et jus gehennale,
Donans coeli gaudia

per donum finale.

43. Qui est Ille medicus

vel Samaritanus,
Quo Israeliticus

est effectus sanus,
Signatur catholicus

quo seu christianus,
Quem prostravit hosticus

furor et profanus.

44. Qui est Illud ostium,

per quod Intrant justi,
Deponentes vitium

hominis vetusti
Exeunt per pretium

Gratiae onusti,
Ac Intrant per praemium

gloriae venusti.
45. Qui pastor est, qui congregat

opus per subtile
Oves suas, disgregat

quas peccatum vile,
Et In unum aggregat

clementer ovile,
Sicque sursum sublevat

ad coeli cubile

46. Quem, stella splendifera,

mirum portas solem,
Cum gignis, puerpera,

hanc divinam prolem,
Terrae sua dextera

qui appendit molem,
Qua et fecit sidera,

lunam atque solem.

47. Qui ut aeternaliter

nascitur a patre,
Sic et temporaliter

natus est ex matre.
Sed et spiritaliter

nascitur In mente
Devote ac fortiter

sibi adhaerente.

48. Qui sol nube tegitur,

cum circumvelate
Per carnem conspicitur

non In deitate,
Hinc a malis spernitur

in humanitate,
Tandemque occiditur

sua voluntate.

49. Quem verum Emmanuel,

Deum ultionum,
Factum ut Ezechiel

socium draconum,
In aquas plebs Israel

mersit passionum,
Ut est missus Daniel

in lacum leonum.
50. Cui sit laus gloria,

Patri pneumatique.
Sua cum potentia

qui regnat ubique,
Devoti pro gratia

quem rogant plerique,
Satanae fallacia

quos gravat Inique.