31. Abecedarius VI.

1. Aurora rutilans

splendore gratiae,
Divum praeveniens
solem justitiae,

Nubem submoveas
nostrae inscitiae,

Dans lumen largiter
intelligente.

2. Bonorum siquidem

creator omnium
In te humanitus

sumpsit initium,
Qui suae inclitae

mortis per crucium
Nobis cum coelicis

det participium.

3. Congratulantibus,

mater eximia,
Tuis praeconiis

praesta suffragia,
Et patientibus

mundi naufragia
Tua benignitas

donet solatia.

4. Da panem coelicum

esurientibus,
In tuis domina

pistum visceribus,
Et hujus porrige

partem celerius
In purgatorii

poenis de gentibus.

5. Eodem mystice

pane reficitur,
Qui baptismalibus

aquis abluitur,
Sacramentaliter

sed hoc replebitur,
Amore debito

cum quis replebitur.

6. Fac, mater gratiae,

nos tristes homines
Sentire largiter

tuas dulcedines,
Pellens benigniter

amaritudines,
Nostrorum criminum

undique turbines.

7. Grandis nam undique
instat turbatio,
Intus disturbium,
foris vastatio,

Elementalium

mira mutatio,
In conscientiis

mira confusio.

8. Hujus disturbii,

ut vulgo dicitur,
Onus permaximum

clero Imponitur,
Delectabilia

nam nimis sequimur
Et a theoricis

ita astrahimur.

9. Imbre Infundens

dum coeli rorido,
Fructu, tu rosula,

fulciris florido,
Tuo subvenias

precatu vivido
Mihi mortaliter

peccatis morbido.

10. Karisma spiritus

sancti propensius,
O mater, Impetra

te venerantibus,
In via Domini

quo vadant rectius
Et cuncta crimina

declinent cautius.

11. Languores ejice

mentisque nebulam,
Constractam turpiter

per culpae maculam,
Et cunctis credulis

redona gloriam,
Per Evam primitus

et Adam perditam.

12. Minera aperi

tuae potentiae,
Abundas pleniter

quae donis gratiae,
Et amplam foveam

omnis miseriae
Praeclude filiis

matris ecclesiae.

13. Ne sinas famulis,

o dulcis domina,
Aulae sidereae

praecludi limina,
Sed Illic mentium

per jubilamina
Laudis perpetuae

canamus carmina.

14. O castimoniae

candescens lilium,
Pro nobis rogita

dilectam filium,
Ut suae gratiae

praestet auxilium
Nobis, quos graviter

premit exsilium.

15. Poli empyreum

tua praesentia
Gaudet, sed precibus

tuis ecclesia,
Quam et nunc protegant

tua praesidia
Oppressam graviter

per mala varia.

16. Quietem Igitur

da laborantibus
Et mundi pelago

jam naufragantibus,
Praesta concordiam

vane rixantibus
Ac pacem temporum

inpedientibus.

17. Rosa pulcherrima
coelestis hortuli,
Odore redolens
inaestimabili,
Quo frui cupiunt

beati singuli,
Si bene sentio,
et sancti angeli.

18. Serpentis abige

cani astutiam,
Qui sanctam plurimum

turbat ecclesiam,
In nos nam excitat

gentem paganicam,
Ab intus suscitat

vilem discordiam.

19. Totius saeculi

regina inclita,
Cunctis virtutibus

perfecte praedita.
Nos tuis precibus

semper concomita
Vagantes misere

per mundi climata.

20. Virgo, suscipias

nostrum servitium,
Quod nunc offerimus

per mentis studium
Uti abjicias

omne flagitium
Atque finaliter

des vitae praemium.