30. Abecedarios V.

1. Alma progenies

stirpis Davidicae,
Divinum flosculum

gignens mirifice,
Amoris brachia

super nos projice,
Ad bonum robora,

adversa abjice.
2. Beatam praedicat

te omnis natio,
Ut propbetaveras

in tuo cantico,
In quo describitur

Dei laudatio,
Tua sublimitas,

nostra redemptio.
3. Carmen, o domina,

tuum mirificum
Deum prae omnibus

pandit magnificum,
Cantum sirenicum

ac philomenicum
Vincit, dulcedine

sed vinum Cypricum.
4. Dei ut musica

concordans vocibus
Solamen plurimum

dat audientibus,
Sic tuum canticum

te venerantibus
Sonat dulcissime

mentis In auribus.
5. Exaltat humiles,

spernit superbiam,
Esurientium

levat Inopiam,
Spondet timentibus

misericordiam,
Sic poenitentibus

lenit angariam.
6. Fecit veraciter

divina gratia
In te, sanctissima

virgo, magnalia,

Multum nam extulit

te super omnia,
Olim quae fecerat

sua potentia.
7. Gaudens nunc Igitur

sancta ecclesia
Exaltat jubilis

tua praeconia,
Tua sinceriter

petens suffragia,
Quam gravat multiplex

mundi miseria.
8. Hanc quidem deforis

bella paganica
Premunt, Intrinsecus

molestant civica,
Misericordiae

tu manum applica,
Et adversantia

cuncta pacifica.
9. In pacis etenim

sanctae consortio
Constat ecclesiae

vera religio,
Hinc ad te clamitat

pro adjutorio,
Quae modo quatitur

grandi disturbio.

10. Kaco nam daemones

cum suis fraudibus
Nunc multipliciter

et satellitibus
Pericla Inferant

Christi fidelibus.
Quos, o dulcissima,

solare citius.
11. Larvas satanicas

potenter abjice,
Gentes ecclesiae

paganas subjice
Et In concordiam

ducas mitifice
Rixantes principes

plebis catholicae.

12. Mandi pericula

cuncta submoveas,
Et persequentium

dolosas machinas,
Clementer languidis

curam provideas,
Annonas pauperi

da necessarias.

13. Nemo sub manibus

tuis deficiat,
Sed quisque gloriam

a te recipiat,
In bonis jugiter

per quam proficiat,
Ne poenas vitiis

victus accipiat.

14. Omnes sinceriter

te sanctis jubilis
Laudantes servulos,

o virgo nobilis,
Absconde jugiter

sub tuis scapulis,
Defendens fortiter

a suis aemulis.

15. Pudorem debitum

praesta conjugibus,
Et castimoniam

serva virginibus,
At per lasciviam

se defoedantibus
Donetur castitas

tuis precatibus.

16. Quanta haec castitas
sancta naufragia
Mundi sustineat
nunc per confinia,

Non antiquarii

scripta pervalida.
Possunt exprimere

nec eloquentia.
17. Rorem de superis

coelestis gratiae
Mitte, qui auferat

culpam luxuriae,
In amicitiam

ducat munditiae
Foedatos criminis

hujus sorditie.
18. Supernum lubricis

inspira gaudium,
Carnis putredinem,

Stygis Incendium
Hujus miseriae

grave dispendium,
Cito fugabitur

sic carnis vitium.

19. Tremenda judicis

quoque sententia
Compungit animos,

pellit flagitia,
Virtutum provocat

ad desideria,
Ducit pro nihilo

mundi solatia.

20. Vana sunt etenim

haec mundialia,
Sequaces plurimum

suos fallentia,
Ab horum Igitur

gravi vesania
Servet nos jugiter

tua clementia.