35. Albecedarius X.

1. Amatrix pauperum,

maxime spiritu,
Servans frequentius

nos ab Interitu,
Me tuum servulum

ab hostis Impetu
Praeserves, obsecro,

in meo transitu.
2. Benedicentibus

te, venerabilis
Mater, cum studio

laudumque titulis
Adesto precibus

clementer sedulis,
Praeservans omnibus

hos a periculis.
3. Corpus nam morbidum,

mundus et vipera
Stygis nos subdole

ducant In scelera,

Immo et anima

in malum effera
Saepe justitiae

linquit Itinera.
4. Da transitoria

nos mundi spernere,
Concupiscentias

carnis despicere,
Hostis Insidias

prudenter fugere,
Et summi luminis

vultum conspicere.

5. Elegantissima

es Illa civitas,
Quam sibi condidit

Christi divinitas,
Quando disposuit

sua benignitas,
Clementer tergere

meas miserias.

6. Fletus Intuere

te flagitantium,
In mundi fluctibus

jam naufragantium,
His tuae gratiae

praebe solatium,
In coeli postea

ducens palatium.

7. Gaudenter jubilas

quo aeternaliter,
Contemplans faciem

Dei realiter,
In quo afficeris

ineffabiliter
Prae sanctis omnibus

et multum aliter

8. Hujus participes

fac esse gaudii
Canentes titulos

tui praeconii,
Confer et gratiam

tui auxilii
Afflictis Ignibus

in purgatorii.

9. Inaestimabile

Christi triclinium,
Quod nunquam aliquod

foedavit vitium,
Peregrinantibus

esto hospitium,
Salus debilibus

et moestis gaudium.

10. Kara mi domina

prae rebus omnibus
Post Deum saeculo

inexistentibus,
Me tuis protege

orationibus
A mihi subdole

insidiantibus.

11. Lumen mirificum

splendens de superis,
Praebe solatium
clementer miseris,

Pressis exsilio
in locis exteris

Et purgatorii
tentis in tenebris.

12. Mens mea premitur

gravi inedia
In spiritalibus

ob cordis taedia,
Cui ni subvenias

praestans remedia,
Paene submergitur

turpi acedia.

13. Nonnunquam solvitur

incontinentia,
Ventris ingluvie

et avaritia,
Fraterno odio

nec nou invidia,
Non minus attamen

volat superbia.

14. O nimis flebile

chaos peccaminum,
Perducens hominem

in exterminium,
In quo solabile

nil neque gaudium,
Sed indicibile

ignis incendium.

15. Proh dolor, gemitus

sive compunctio
Reliquit miserum

pro suo vitio,
Quia nec criminum

est recognitio
Et sic per consequens

nec satisfactio.

16. Quorsum me igitur

convertam miserum,
Depressum pondere

tantorum scelerum,
Ni ad te, nobile

mundi solatium,
Gignens vivificum

nobis remedium.

17. Ros, ungueri vividum

emittens gratiae,
Mundantur sordidiae

quo couscientiae,
Eodem edoce,

mater clementiae,
Nostrae tam stolida

intelligentiae.
18. Stella nunc rutilans,

in coeli gloria,
Qua nulla penitus

sunt decoloria,
Gaudentes jugiter

tua memoria
Purgentur funditus

a culpae scoria.

19. Tui habentium

digne memoriam,
Eva quam Intulit

emunda scoriam,
Hos vitam invehas

post transitoriam
Cum sanctis angelis

in coeli gloriam.
20. Ubi perenniter

magno tripudio
Eegnas In gloria

cum dulci filio,
Ad te nos ducere

velis cum gaudio,
Carnis et animae

facto divortio.