42. Abecedarius 2.

1. Arca novi continens

Manna testamenti,
Quod est nos reficiens

In vita praesenti,
Aures esto admonens

Odain hanc canenti,
Quam sum ore concinens

Cordeque gaudenti.

2. Benedicta millies

Sis, o Sunamitis,
Inter omnes virgines

Prudens, casta, mitis,
Notis repropities

Filium contritis,
Ne post rerum ordines

Jungamur praescitis.

3. Carnalis Incendium

Auferas caloris,
Iram, gulam, odium

Malumque livoris,
Peccati Initium

Et noxam torporis,
Divinum remedium

Nobis dans amoris.

4. Decus o mortalium,

Nunc cum redemptore
Praesidens coelestium

Choris cum honore,
Intellectualium

Virtutum splendore
Nos atque moralium

Indue decore.

5. Ejice perfidiam,

Desperationem
Praestaque concordiam

Et dilectionem,
Fidei constantiam

Et defensionem,
Hostis per prudentiam

Da evasionem.

6. Fons es, qui In fluvium
Maximum crevisti,
Carne quando filium
Dei genuisti,

Sicque sordes mentium
Nostrarum lavisti,

Corda sitientium
Bona refecisti.

7. Grande jam ecclesiae

Instat detrimentum,
Quod per tuae gratiae

Aufer Interventum,
Nam per idolatriae

Premitur conventum,
Et Illud quotidie

Sumit Incrementum.

8. Honorificentia

Hujus cantionis
Repleat me gratia

Consolationis,
Pellat perturbantia

Tempore agonis
Detque frui gloria

Dei visionis.

9. In expiatorio

Releva dolentes,
Qui pro adjutorio

Ad te clamant flentes,
Nosque mundi stadio

Te benedicentes
Fac In coeli solio

Semper te videntes.

10. Karisma te spiritus

Sancti fecundavit,
Virtus Dei coelitus

Cum te obumbravit,
Sataninos Impetus

Sic evacuavit,
Qui novenis mensibus

In te habitavit.

11. Laudis hujus hostia,

Virgo, quam depromo,
Ostendo Industria

Mentis, qua te amo,
Cordis In angustia

Moestus ad te clamo,
Praeserves ex gratiae

Me ab hostis hamo.

12. Mons es, quo abs manibus

Lapis est praecisus,
Qui a prophetantibus

Olim est praevisus,
Ab aedificantibus,

Qui fuit derisus
Satan cum complicibus

Per hunc est elisus.

13. Nunc quoque, o domina,

Prolem per divinam
Precibus dilancina

Larvam sataninam,
Seminet ne semina

Falsam per doctrinam,
Qui credentum agmina

Trahat ad ruinam.

14. O mater amabilis

Animae credenti
Jugiterque titulis

Laudum te colenti,
Tuta me ab aemulis

In vita praesenti
Precibusque sedulis

Adsis decedenti.

15. Propitiatorium,

Ad quod aggregatim
Currant adjutorium

Petentes vallatim,
Des consolatorium

Verbum mihi statim,
Mundi diversorium

Quem gravat paulatim.

16. Quaeso, mater nobilis

Domini Messiae,
Veneror quam titulis

Hujus hymnodiae,
Serves a periculis

Me In Ista die,
Nectens tuis famulis,

Qui te laudant pie.

17. Redolens o rosula
In coelesti prato,
Laudo mente sedula
Quam hoc praedicato

Pro me preces Immola

Tuo dulci nato
Praeservet per saecula
Me ut a peccato.

18. Summae sapientiae

Sedes saphyrina,
Tempore infantiae

Ut In officina
Qua resedit, gratiae

Suae nos combina,
Sordidatos scabie

Culpae vel sentina.

19. Terra sulcum nesciens

Viri per laborem,
Nam es virgo pariens

Mundo salvatorem,
A me precor abigens

Foedum sis amorem,
Luxus ne Insipiens

Incidam foetorum.

20. Universis obvia,

Legi quae divinae
Exstant adversantia

Sacraeque doctrinae,
Coelestis me gratia

Sana medicinae,
Ne trador ob vitia

Stygis officinae.

21. Xenium dictaminis

Hujus, mater pia,
Virtute regiminis

Tui me In via
Dirigat, ne criminis

Frangar discrasia
Hostisve Imaginis

Turpi phantasia.

22. Ymnistae devotius

Tuo te colenti
Et per mortem citius

Terram deserenti
Porrige celerius

Manum tunc moerenti
Et resiste fortius

Hosti persequenti.

23. Zinia pelle scoriae,

Quae menti fuseamen
Ingerit et gratiae
Aufert consolamen.

O misericordiae

Mater, des juvamen,
Quando me angustiae

Mortis prement. Amen.