55. Rosarium. 5.

I.

1. Quem sacra volumina

signant prophetarum,
Tollere peccamina

gentium cunctarum,
Huic congregamina

plebium suarum
Canunt jubilamina

in die palmarum.

2. Cui Jerosolymam

olim venienti,
Per pullum et asinam

illuc se ferenti,
Turba venit obviam

modo condecenti
Concinendo gloriam

laudc competenti.

3. Cui turbae sequentium

Hosanna clamabant,
Quidam ramos arborum

in viam ponebant,
Hi decorem vestium

ipsi substernebant,
Quidam testimonium

signorum dicebant.

i. Quem, cum sit rex gloriae,

angelorum coetus
Hymnis multifarie

laudat corde laetus,
Pullo sedens asinae

veluti mansuetus
Venit Sion filiae

multa laude fretus.

5. Cui plebs cum laudibus

olim obviavit,
Asino humilius

urbem cum Intravit,
Honores devotius

ipsi acclamavit,
Veris regem vocibus

Israel narravit.

6. Cui laudes vocibus

sonoris canamus,
Quando cum gemitibus

culpas recitamus,
Sed ramos In manibus

palmarum portamus,
Corpora cum acrius

nostra castigamus.

7. Cui vestes substernimus

et Ipsum laudamus,
Cum ejus pauperibus

stipem erogamus
Floribus occurrimus

et hunc honoramus,
Diversis virtutibus

quando nos ornamus.

8. Cujus beneficia

mente recolamus
Cordisque constantia

grates referamus,
Cum sancta ecclesia

hunc benedicamus,
Cui In angustia

adsit, exoramus.

9. Quem regem et dominum

nostrum profitemur,
Cum nostrorum criminum

fascem confitemur,
Ut post vitae terminum

per hunc coronemur,
Cum choris coelestium

simul jucundemur.

10. Qui flevit excidium

sanctae civitatis,
Futurum ob vitium

suae caecitatis,
Ex ore Infantium

sive puritatis
Perfecit praeconium

suae deitatis.

II.

11. Qui flens ob excidium

sanctae civitatis,
Imminens pro civium

gravibus peccatis,
Det ob potrocinium

tuae pietatis
Miseris auxilium,

igne profligatis.

12. Ob cujus praesentiam

civitas haec tota
Est per Insolentiam

plurimum commota,
Ipse det ob gratiam

tui, ut haec vota
Laeto corde concinam

menteque devota.

13. Qui templum humiliter

intravit decorum,
Mensas vertit fortiter

numulariorum,
Dicens terribiliter:

Haec non sit raptorum
Domus sed sinceriter

Deo devotorum.

14. Cujus mirabilia

quidam dum viderent,
Permoti Invidia

graviter tulerant,
Ipsum ad supplicia

dare decreverunt,
Sed pro reverentia

Plebis destiterunt.

15. Qui duos discipulos

principaliorum,
Vocatos apostolos.

die azimorum
Misit priscos populos

sequens Judaeorum,
Paschatis et aemulos

patrum antiquorum.

16. Qui In se credentibus

facit magnam coenam,
Cunctis charismatibus

gratiisque plenam,
Qui se manducantibus

mentem dat serenam
Ac post In coelestibus

patriam amoenam.

17. Qui cum apostolico

coetu dum sedebat.
Paschate Mosaico

se reficiebat,
Manna tunc cum coelico

rore descendebat,
Se edendum mystico

pane dum praebebat.

18. Qui cum contubernio

suo, quod amabat,
Magno desiderio

pascha manducabat,
Sua dira passio

siquidem Instabat,
Nostra liberatio

qua appropinquabat.

19. Cujus In obsequium

fide captivamur.
Spei per subsidium

in Ipsum levamur,
In hoc per suspendium

amoris laetamur,
Cujus nunc praesidium

tuumque precamur.

20. Qui creavit hominem

hunc et recreavit,
Dum per suum sanguinem

illum reparavit,
Suae per ducedinem

ipsum carnis pavit,
Sic ad altitudinem

coeli collocavit.

III.

21. Qui vitis fructificans

juste nominatur,
In qua palmes mansitans

bene operatur,
Vitis baec Inebrians

suos consolatur,
Quod et mei miserans

mihi largiatur.

22. Cujus pater vinitor

est agricolaque,
Omniumque conditor,

rex creatumque,
Emundet me, deprecor,

parte In utraque,
Omnibus Immundior

sum nam usquequaque.

23. Qui est Ille vitulus

bene saginatus,
Quo patri est prodigus

reconciliatus,
Per quem et clementius

fuit osculatus,
Et stola qua primitus

est insusciatus [sic].

24. Cujus sacri sanguinis

per effusionem,
Ejus quoque nominis

per confessionem,
Homo nactus criminis

est remissionem,
Tandem coeli culminis

sublimationem.

25. Qui In sacratissima

sua passione
Vera fuit victima

satisfactione,
Hostia pacifica

pacis donatione,
Agnus quoque mystica

in oblatione.

26. Qui per eucharistiae

dulce sacramentum
Devotum ecclesiae

reficit conventum,
Me quoque per gratiae

tuae Interventum
Repleat quotidie

illud nutrimentum.

27. Qui per eucharistiam

sacramentum pacis
Ac donum ecclesiam

servet caritatis,
Abigat fallaciam

hostis pertinacis
Nec non pervicaciam

populi fallacis.

28. Cujus carne pascimur

et vivificamur,
Dum noxis opprimimur,

per Ipsam purgamur
Hac fortes efficimur,

quando Impugnamur
Et mente proficimur

et Illuminamur.

29. Qui botrus exprimitur

in crucis torculari,
Quo vinum conficitur

calicis praeclari,
Isto mens reficitur

potu salutari,
Amore quae trahitur

ad hunc singulari.

30. Quem devote sumimus

juste et ornate
Si accinctis renibus

vel cum castitate,
Calceatis pedibus

bona voluntate,
Lactucis agrestibus

culpae puritate.

IV.

31, Cujus digna sumptio

Multa confert bonis,
Nam commemoratio

est dilectionis,
Item augmentatio

est devotionis,
In hostem armatio

tempore agonis.

32. Qui nobis refectio

sit spiritualis,
Ac debilitatio

fomitis carnalis,
Peccati remissio

fiat criminalis,
Sed et abolitio

culpae venialis.

33. Qui juste describitur

fructus benedictus,
Quo homo absolvitur

Satana devictus
Gratia reficitur,

vituteque pictus
Coelis Introducitur

praemiis amictus.

34. Cujus fructus gratia

mens humilietur,
Ut vilis superbia

ab Ipsa fugetur,
Cordisque duritia

hoc mollificetur,
Ut beneficentia

indigenti detur.

35. Quo fructu vesania

irae abigatur.
Et vera scientia

mens edoceatur,
Qua In Innocentia

homo coruscatur,
Ut cunctis ex justitia

suum tribuatur.

36. Quo fructu paralysis

pigra propulsetur,
Et mens fortitudinis

dono roboretur,
Immo et hydropisis

avari fugetur,
Numusque consiliis

Dei condemnetur.

37. Quo fructu luxuria

foeda debelletur,
Et mens sapientia

vera delectetur,
Sed et castrimargia

hoc fructu sedetur
Ac intelligentia

animae praestetur.

38. Qui fructum sinceriter

istum contemplatur,
Omnia hilariter

bona operatur,
Sustinet viriliter,

quidquid adversatur,
Et fiducialiter

Deum deprecatur.

39. Qui fructus diabolum

ejusque examen
Abigat et frivolum

horum machinamen,
Praestet adminiculum

atque consolamen,
Pressis per periculum

sive tribulamen.

40. Qui regnat in aethere

Dominus cunctorum,
Dignatur abluere

pedes famulorum,
Linteo extergere.

exemplum decorum
Dat, Id jubens facere

plebem credulorum.

V.

41. Cui Judas ut coluber

insidiabatur,
Tradere fallaciter

cum hunc conabatur,
A Judaeis viliter

compretiabatur,
Vatis Ita pleniter

dictum Implebatur.

42. Qui consolatorium

edidit sermonem
Suorum sequacium

post refectionem,
Continentem tristium

consolationem,
Rerum difficilium

explanationem.

43. Qui creantis omnia

patris est sophia,
Quem ornat Industria

mente quoque pia,
Pavor et tristitia

ipsum gravant, quia
Stantem In angustia

seu In agonia.

44. Contra quem damnabilis

Judas machinatur
Et impretiabilis

munis comparatur,
In comprehensibilis

vinculis ligatur,
Judaeorum populis

ita praesentatur.

45. Qui cum dixit: Ego sum,

ad se persequentes
Abierunt retrorsum

in terram cadentes,
Velut qui de deorsum

terrae adhaerentes
Et a Deo seorsum

sese dividentes.

46. Qui cum suos aemulos

cerneret saevire
Nec terrore tremulos

vellet resilire,
Et ad malum sedulos

non vellet lenire,
Ait, hos discipulos

sinite abire.

47. Cujus zelo ducitur

Petrus hinc ferventer,
Per quem et percutitur

Malchus vehementer,
Cui salus redditur

per Christum clementer,
A quo et arguitur

Petrus competenter.

48. In quem temerarias

manus Injecerunt,
Manus ejus teneras

fune ligaverunt,
Viarum per salebras

viliter traxerunt,
Multasque Injurias

ipsi Intulerunt.

49. Qui pastor percutitur

maleque tractatur,
Cujus grex dispergitur

et scandalizatur,
Vinculis constringitur,

a Petro negatur,
A Christo qui cernitur

moxque lacrimatur.

50. Quem tam venerabilem

ac dilectum virum
Vere praedicabilem

omnibus per gyrum
Ut abhorriabilem

tractant et delirum,
Nam per servum fragilem

sumit Ictum dirum.