1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

 113

 114

 115

 116

 117

 118

 119

 120

 121

 122

 123

 124

 125

 126

 127

 128

 129

 130

 131

 132

 133

 134

 135

 136

 137

 138

 139

 140

 141

 142

 143

 144

 145

 146

 147

 148

 149

 150

 151

 152

 153

 154

 155

 156

 157

 158

 159

 160

 161

 162

 163

 164

 165

 166

 167

 168

 169

 170

 171

 172

 173

 174

 175

 176

 177

 178

 179

 180

 181

 182

 183

 184

 185

 186

 187

 188

 189

 190

 191

 192

 193

 194

 195

 196

 197

 198

 199

 200

 201

 202

 203

 204

 205

 206

 207

 208

 209

 210

 211

 212

 213

 214

 215

 216

 217

 218

 219

 220

 221

 222

 223

 224

 225

 226

 227

 228

 229

 230

 231

 232

 233

 234

 235

 236

 237

 238

 239

 240

 241

 242

 243

 244

 245

 246

 247

 248

 249

 250

 251

 252

 253

 254

 255

 256

 257

 258

 259

 260

 261

 262

 263

 264

 265

 266

 267

 268

 269

 270

 271

 272

 273

 274

 275

 276

 277

 278

3

∆ράξασθε παιδείας ἐν τάχει καὶ ετι ἐν τῷ βίῳ τούτῳ τυγχάνοντες, μήποτε, ῥαθυμούντων ὑμῶν, ὀργισθῇ κύριος καὶ ἀπολεῖσθε ἐξ ὁδοῦ δικαίας.

11 Ps 3,4 ̓Επειδὴ δ' ἐλέχθη ὡς ἐκ προσώπου κυρίου ὁ ψαλμὸς ἀπαγγέλλεται,

ῥητέον ὡς καὶ αὐτοῦ ὑψοῦται ἡ κεφαλή, ὁ θεὸς ουσα, οτ' αν ἡ θεότης αὐτοῦ φανερὰ δι' ἀποδείξεως τοῖς πιστοῖς γίνεται. σημαίνει τὸ τῆς κεφαλῆς ονομα ἐν τούτοις αρχοντα· διὸ τῶν ἀνδρῶν αρχων ὁ Χριστὸς ἁγίων οντων βασιλεὺς αὐτῶν εἰκότως ἐστίν, καὶ ταύτῃ κεφαλὴ αὐτῶν χρηματίζει. 12Ps 3,5 ̔Η ὑπερφυὴς γνῶσις αὐτοῦ δύναται ορος αγιον ειναι θεοῦ, ἐξ ου εἰσακούει τῶν εὐχομένων θεός, ὁ μονογενὴς υἱὸς αὐτοῦ, περὶ ου ειρηται Εσται ἐμφανὲς τὸ ορος κυρίου ἐπ' ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν, δηλούσης τῆς λέξεως ταύτης τὴν γενομένην αὐτοῦ φανέρωσιν κατὰ τὴν ἐπιδημίαν ἐπὶ συντελείᾳ τῶν αἰώνων. 13Ps 3,6 Τὸ κοιμηθῆναι σημαίνει τὴν ἀνάκλισιν, μεθ' ην εὐθέως ὁ υπνος ἐπιγίνεται. ἐπεὶ ουν ἑκουσίως ̓Ιησοῦς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ εθηκεν, κατὰ τοῦτο κοιμηθεὶς υπνωσεν· οὐ γὰρ αν ἐτεθνήκει, εἰ μὴ αὑτὸν εἰς τοῦτο ἐδεδώκει, ἐξεγερθεὶς δὲ ἐκ νεκρῶν, ἀντιλαβομένου θεοῦ, πρωτότοκος ἐκ νεκρῶν γεγένηται. 14Ps 3,8b Ματαίως ἐχθροὺς εχει ὁ μὴ παρέχων μίσους καὶ εχθρας πρόφασιν· τοιοῦτοι δέ εἰσιν Πάντες οἱ διωκόμενοι διὰ τὸ ζῆν εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ ̓Ιησοῦ, πρὸς ους λέγεται ὑπὸ τοῦ σωτῆρος Μακάριοί ἐστε οτ' αν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ ειπωσιν πᾶν πονηρὸν ψευδόμενοι ενεκεν ἐμοῦ, καὶ τὰ ἑξῆς. Ταύτης τῆς προθέσεως ων καὶ ὁ ∆αυὶδ πολλοὺς ειχεν ματαίως ἐχθροὺς ὡς τὸν Σαοὺλ καὶ τὸν ̓Αβεσσαλὼμ καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς· τοῦ γὰρ ἁγίου πολλὴν πραότητα καὶ ἀγαθότητα εἰς αὐτοὺς πολλάκις ἐνδειξαμένου, μάτην ησαν ἐχθροί. 15Ps 3,8c.9 Περὶ τῶν τοιούτων ὀδόντων πολλάκις ειπεν τῷ θεῷ Εβρυξαν ἐπ' ἐμὲ τοὺς ὀδόντας αὐτῶν, καὶ εὐχαριστῶν ἐπὶ τῷ ὑπ' αὐτῶν μὴ βλαβῆναί φησιν Εὐλογητὸς κύριος, ος οὐκ εδωκεν ἡμᾶς εἰς θήραν τοῖς ὀδοῦσιν αὐτῶν. δῆλον δὲ οτι περὶ νοητῶν ταῦτά φησιν. τοῖς ουτω λεγομένοις ὀδοῦσιν κακῶς χρώμενοι Γαλάται κακῶς εδακνον ἀλλήλους καὶ κατήσθιον, ματαίως καὶ ἁμαρτητικῶς χρώμενοι ταῖς δυνάμεσι τῆς ψυχῆς αι ὀδόντες ἀλληγορικῶς καλοῦνται. βεβαιωθείσης γὰρ τῆς αἰτήσεως ἀντ' ἐχθρῶν φίλοι καὶ ἀντὶ ἁμαρτωλῶν σπουδαῖοι γενήσονται. Τοῦ κυρίου ἡ σωτηρία· μὴ αλλοθεν τοίνυν η παρ' αὐτοῦ ταύτην ζητῶμεν. Καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου ἡ εὐδοκία σου· τίς δὲ ἡ εὐδοκία ἡ ἐπὶ τὸν λαὸν ἐρχομένη η ἡ βούλησις τοῦ πατρὸς ἡ περὶ τῆς ἐπιδημίας; δείξας γοῦν τὸν ἐνανθρωπήσαντα σωτῆρα Ουτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εφη, ἐν ῳ ηὐδόκησα. εἰς τοῦτο λήψῃ τὸ Καὶ ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου ὑψωθήσεται τὸ κέρας ἡμῶν. 16 Ps 4,1 ̓Ωιδή ἐστιν ἐπινίκιος η χαριστήριος αινος μόνῃ φωνῇ προφερόμενος, ψαλμὸς δὲ υμνος ὀργάνῳ τῷ καλουμένῳ ψαλτηρίῳ η καὶ κιθάρᾳ κρουόμενος. ειη δὲ πρὸς ἀναγωγὴν ᾠδὴ ἡ θεωρία τῆς ἀληθείας μόνῃ νοήσει μεμουσωμένη γενομένη, ψαλμὸς δὲ πράξεις κατὰ λόγον τὸν ὀρθὸν ἐπιτελούμεναι, ὡς ψάλλειν μὲν τὸν πρακτικὸν βίον εχοντα, ᾳδειν δὲ τὸν θεωρητικόν. ἐπεὶ τοίνυν ὁ ∆αυὶδ θεωρεῖ καθαρᾷ καρδίᾳ τὸν θεὸν καὶ τὴν ἀληθείαν αὐτοῦ, ᾠδὴν προφέρει, ην ειναι ἐν ψαλμοῖς λέγει διὰ τὸ πολλὰ πρακτικῶς αὐτῷ κατωρθῶσθαι. Αυτη ἡ ᾠδὴ Εἰς τὸ τέλος ἐστὶν ἐκεῖνο, ο καλεῖν εἰώθασιν εσχατον ὀρεκτὸν τῷ αὐτοῦ ενεκα τὰ αλλα πάντα ειναι αἱρετὰ καὶ ὀρεκτά, αὐτὸ δὲ οὐκ αλλου χάριν· οπερ ἐστὶν ἡ πάντων τελείωσις, περὶ ου καὶ ὁ Παῦλός φησιν Ειτα τὸ τέλος, καθ' ην ομοιός τις τῷ θεῷ γεγενημένος οψεται αὐτόν. Κατὰ τί δὲ βούλεται καὶ τὸ Τῷ ∆αυὶδ τὴν ᾠδὴν ἀλλὰ μὴ τοῦ ∆αυὶδ ἀναγεγράφθαι; φασὶν τοίνυν τινὲς τοῦ ∆αυὶδ ειναι τὸν ψαλμὸν η τὴν ᾠδήν, οτ' αν αὐτὸς ῃ προενεγκὼν θεοπνευσθείς, τῷ ∆αυὶδ δὲ ειναι τὴν ᾠδὴν η τὸν ψαλμόν, οτ' αν πρὸς αὐτὸν τὰ λεγόμενα ἀναφορὰν εχῃ. συνπίπτει δὲ πολλάκις καὶ αὐτοῦ καὶ αὐτῷ ειναι τὸ ἀπαγγελλόμενον, οτ' αν