1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

 113

 114

 115

 116

 117

 118

 119

 120

 121

 122

 123

 124

 125

 126

 127

 128

 129

 130

 131

 132

 133

 134

 135

 136

 137

 138

 139

 140

 141

 142

 143

 144

 145

 146

 147

 148

 149

 150

 151

 152

 153

 154

 155

 156

 157

 158

 159

 160

 161

 162

 163

 164

 165

 166

 167

 168

 169

 170

 171

 172

 173

 174

 175

 176

 177

 178

 179

 180

 181

 182

 183

 184

 185

 186

 187

 188

 189

 190

 191

 192

 193

 194

 195

 196

 197

 198

 199

 200

 201

 202

 203

 204

 205

 206

 207

 208

 209

 210

 211

 212

 213

 214

 215

 216

 217

 218

 219

 220

 221

 222

 223

 224

 225

 226

 227

 228

 229

 230

 231

 232

 233

 234

 235

 236

 237

 238

 239

 240

 241

 242

 243

 244

 245

 246

 247

 248

 249

 250

 251

 252

 253

 254

 255

 256

 257

 258

 259

 260

 261

 262

 263

 264

 265

 266

 267

 268

 269

 270

 271

 272

 273

 274

 275

 276

 277

 278

61

ουσης ὑπερβολῆς καὶ ἐλλείψεως τοῦ τηρεῖν τὸ σύμμετρον, σὺ δέσποτα, ὁδήγησον, φέρων με εἰς τὸ τέλος αὐτῆς ενεκα τῶν ἐχθρῶν μου τῶν ἐνεργούντων τὴν κακίαν. καθ' ὑπερβολὴν ἐνεργοῦντες παρὰ θύραν ἱστάμενοι τῆς ἀρετῆς δι' ἀπάτης λαμβάνουσιν τοὺς μὴ ἐφιστάνοντας τῇ διαφορᾷ μεσότητος καὶ ὑπερβολῆς. εἰ δὲ καὶ εὐθείαν ὁδὸν τὴν τῶν ἀληθῶν δογμάτων πορείαν λέγοις, ισθι οτι μὴ ὁδηγοῦντος θεοῦ οἱ τὰ παρακείμενα ψευδῆ δόγματα τῆς ἀληθείας αγοντες αρχοντες τούτου τοῦ αἰῶνος ἐχθροί εἰσιν, ων ενεκα, οπως μὴ ἐμπέσωμεν εἰς τὴν ἀπάτην αὐτῶν, παρακαλοῦμεν ὁδηγηθῆναι ὑπὸ κυρίου τὴν εὐθείαν ὁδόν. 241 Ps 26,12 ̓Επεὶ εἱλόμην ὁδεύειν τὴν εὐθείαν ὁδόν, πάντες οἱ πονηροὶ θλίβειν με προτέθεινται· σὺ δέ, κύριε, κηδόμενός μου Μὴ παραδῷς με εἰς ψυχὰς αὐτῶν· ητοι εὐχόμενος μὴ παραδοθῆναι αὐτοῖς η μὴ συναριθμηθῆναι ταῖς ψυχαῖς αις ειχον οἱ θλίβοντες αὐτὸ τοῦτο μάρτυρες αδικοι ειναι ἑλόμενοι. ἀλλ' ἡ ἀδικία ῃ ἑαυτοὺς προσῳκείωσαν ἀσύστατος καὶ ἀβέβαιος ουσα ἐψεύσατο ἑαυτήν· οὐχ οια γὰρ ειναι ἐπαγγέλλεται, τοιαύτη εὑρέθη. ἡ γὰρ ̓Εψεύσατο φωνὴ οὐκ ἀεὶ τὸ ἐναντίον τῇ ἀληθείᾳ σημαίνει, ὡς τὸ ἐν τῷ προφήτῃ Αλων καὶ οινος ἐψεύσατο αὐτοὺς ἀντὶ τοῦ οὐχ ὡς ἐπηγγέλλετο· κατ' ετος ἡ αλων καὶ οινος εὑρεθέντα ἐψεύσαντο ἐλαττωθέντα. 242 Ps 26,13 Γῆ ζώντων ἐκλήθη ἡ ἐν ἐπαγγελίαις γῆ κατὰ τὴν αἰώνιον ζωήν, ἐπεὶ οὐδεὶς ἐν αὐτῇ μετέχει τοῦ ἑπομένου τῇ ἁμαρτίᾳ θανάτου. αυτη δὲ ἡ γῆ ἐν τοῖς μὴ βλεπομένοις καὶ αἰωνίοις ιδρυται, καὶ ἐπ' αὐτῆς ἐστιν τὰ ἀληθῶς καὶ κυρίως τοῦ θεοῦ ἀγαθά. ο τοίνυν λέγει ὁ αγιος τοιοῦτόν ἐστιν· πιστεύω ζωῆς αἰωνίου μετασχεῖν, ινα κατ' αὐτὴν ζῶν μετοικισθῶ εἰς τὴν τῶν ζώντων γῆν, ωστε ἰδεῖν τὰ ἐπ' αὐτῆς τοῦ κυρίου ἀγαθὰ τὰ κατὰ τὰς ἐπαγγελίας ἀποκείμενα τοῖς ὁσίως βεβιωκόσιν. ευ δὲ εἰπεῖν καὶ τὸ ̓Ιδεῖν καὶ μὴ φαγεῖν καὶ αψασθαι η ετερόν τι· τὸ γὰρ ολον ἐν τῷ θεωρεῖσθαι τὰ θεῖα ἀγαθὰ παρέχει τὴν ὠφέλειαν. 243 Ps 26,14 Ητοι πρὸς ἑαυτὸν διαλεγόμενος τοῦτό φησιν η παντὶ ἀκούοντι αὐτοῦ. δύναται δὲ καὶ ανωθεν προτροπὴ αὐτῷ ὑπὸ τοῦ πνεύματος φέρεσθαι τοιαύτη, ἐπεὶ ἐπίστευσας τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀγαθὰ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι ὑπόμεινον τὸν κύριον η ὑπόμεινον τὴν δεῦρο τοῦ σωτῆρος κάθοδον· δι' αὐτῆς γὰρ ἀνελθεῖν ἐπὶ τὴν θέαν τῶν ἀγαθῶν δυνήσῃ. ̓Ανδρίζου τουτέστιν ἀνδρείαν ἀνάλαβε μὴ κατ' ἰσχὺν σώματος ἀλλὰ κραταιουμένης τῆς καρδίας σου. ουτω γὰρ ὑπομεῖναι τὸν κύριον δυνήσῃ κατὰ πάντας τοὺς προειρημένους τρόπους.

244 Ps 27,1c Σημαίνει δὲ τὸ ονομα τοῦ λάκκου καὶ τὸν τόπον τὸν

φυλάττοντα τοὺς κατακρίτους. 245 Ps 27,2a ̓Επεὶ ουν πολλῶν ἐνδεὴς ων εγνων πρὸς σοῦ ταῦτα ἀναπληροῦσθαι δύνασθαι, πρὸς σὲ βοῶν ἀξιῶ εἰσακοῦσαί σε τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου ἐν τῷ δέεσθαι οὐ πρὸς αλλον τινὰ η σέ· οὐδὲ γὰρ αλλος ἀναπληρῶσαι δύναται τὰ ων ἐλλειπής εἰμι. 246 Ps 27,2b Ναὸς δὲ θεοῦ ειη αν καὶ ὁ ὑπερουράνιος χῶρος καὶ αἱ ἐν αὐτῷ δυνάμεις χωροῦσαι παρουσίαν θεοῦ κατὰ τὸ ἐφικτόν. ειη δὲ καὶ ὁ λόγος τοῦ θεοῦ ὁ φάσκων· ̔Ο πατὴρ ὁ μένων ἐν ἐμοὶ ποιεῖ τὰ εργα. 247 Ps 27,3b Ευχεται ουν λέγων· ἐπεὶ πάντως τῷ ἀδικοῦντι ἀπώλεια επεται, δικαιοσύνην παρέχων μοι μὴ ἐάσῃς με ἐν ἀδικίᾳ γενέσθαι, οπως μὴ ἀπόλωμαι μετὰ τῶν ἐργαζομένων αὐτήν. 248 Ps 27,4 ̔Ο διορατικὸς ἐπιστημονικῶς τοῖς πράγμασιν προσερχόμενος ὡς βλαπτικὰ τὰ φαῦλα ἀποστρέφεται, αἱρούμενος τὰ ἀγαθὰ ὠφέλιμα οντα. ὁ δὲ φαῦλος ἡδονῇ θελγόμενος ἐργάζεται κακὰ οὐχ ὁρῶν αὐτῶν τὸ βλαβερόν. ἐπεὶ ουν λογικῶς οὐκ αἰσθάνεται τῶν βλαβερῶν, ευχεται ὁ αγιος ἀποτῖσαι τῷ φαύλῳ κατὰ τὰ εργα αὐτοῦ ἐπίπονα, οπως καν διὰ τοὺς πόνους ἀποστραφῇ τὰ κακὰ αιτια κολάσεως αὐτῷ γεγενημένα. 249 Ps 27,5 Ων πράττει ὁ ανθρωπος, τὰ μὲν αὐτοῦ εργα, τὰ δὲ τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἐστιν· αὐτὸς γὰρ κατὰ διάθεσιν ἐργάζεται. αἱ δὲ ἐνεργητικαὶ δυνάμεις χεῖρες αὐτοῦ καλούμεναι ἐπιτελοῦσι τῶν ἁμαρτημάτων τὰ