1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

 10

 11

 12

 13

 14

 15

 16

 17

 18

 19

 20

 21

 22

 23

 24

 25

 26

 27

 28

 29

 30

 31

 32

 33

 34

 35

 36

 37

 38

 39

 40

 41

 42

 43

 44

 45

 46

 47

 48

 49

 50

 51

 52

 53

 54

 55

 56

 57

 58

 59

 60

 61

 62

 63

 64

 65

 66

 67

 68

 69

 70

 71

 72

 73

 74

 75

 76

 77

 78

 79

 80

 81

 82

 83

 84

 85

 86

 87

 88

 89

 90

 91

 92

 93

 94

 95

 96

 97

 98

 99

 100

 101

 102

 103

 104

 105

 106

 107

 108

 109

 110

 111

 112

 113

 114

 115

 116

 117

 118

 119

 120

 121

 122

 123

 124

 125

 126

 127

 128

 129

 130

 131

 132

 133

 134

 135

 136

 137

 138

 139

 140

 141

 142

 143

 144

 145

 146

 147

 148

 149

 150

 151

 152

 153

 154

 155

 156

 157

 158

 159

 160

 161

 162

 163

 164

 165

 166

 167

 168

 169

 170

 171

 172

 173

 174

 175

 176

 177

 178

 179

 180

 181

 182

 183

 184

 185

 186

 187

 188

 189

 190

 191

 192

 193

 194

 195

 196

 197

 198

 199

 200

 201

 202

 203

 204

 205

 206

 207

 208

 209

 210

 211

 212

 213

 214

 215

 216

 217

 218

 219

 220

 221

 222

 223

 224

 225

 226

 227

 228

 229

 230

 231

 232

 233

 234

 235

 236

 237

 238

 239

 240

 241

 242

 243

 244

 245

 246

 247

 248

 249

 250

 251

 252

 253

 254

 255

 256

 257

 258

 259

 260

 261

 262

 263

 264

 265

 266

 267

 268

 269

 270

 271

 272

 273

 274

 275

 276

 277

 278

163

ἐπικαλεσόμεθα ονομα. ἐκ τούτου γὰρ ἀκολουθήσει καὶ σωτηρία ἡμῖν· Πᾶς γὰρ ος αν ἐπικαλέσηται τὸ ονομα κυρίου σωθήσεται.

830 Ps 80 αργ ̓Επεὶ τάγματά εἰσι πολλὰ τῶν ὑπὸ Χριστοῦ βελτιουμένων οι

καὶ κλήματα αὐτοῦ ειρηνται οντος ἀμπέλου ἀληθινῆς, ποικίλαι ειεν ληνοὶ τουτέστιν ἐπαγγελίαι, εἰς ας ἀποθλιβόμενος ὁ καρπὸς αὐτῶν οινον ποιεῖ εὐφραίνοντα καρδίαν ἀνθρώπου. ἐπειδὴ δὲ καὶ πᾶσα ἡ θεόπνευστος γραφὴ ἀμπελὼν ειρηται (περὶ γὰρ αὐτῆς ἀρθείσης ἀπὸ τῶν ̔Εβραίων καὶ τοῖς ἀπὸ ἐθνῶν πιστεύσασι δοθείσης ειρηται τοῖς ̓Ιουδαίοις ̓Αρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν-ην ἀμπελὼν ἐν τῇ παραβολῇ ὑπῃνίξατο-καὶ δοθήσεται εθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς), ταύτης τῆς ἀμπέλου καρποὶ καὶ βότρυες ἡ τῶν νοημάτων φορά· ουσπερ καρποὺς αἱ διάνοιαι τῶν πιστευόντων παραλαβοῦσαι οια θεῖαι ληνοὶ ἐκθλίψασαι ποιήσουσιν οινον, ἀφ' ου πίεται ὁ δυνάμενος εἰπεῖν θεῷ Εδωκας εὐφροσύνην εἰς τὴν καρδίαν μου. Καταλλήλως δὲ τῇ ἐπιγραφῇ καὶ ὀγδοηκοστὸς ὁ ψαλμὸς τέτακται, τοῦ ἀριθμοῦ τούτου ὀγδοάδας δεκάδων περιέχοντος ὡς σύμβολον φέρειν τῆς ἀναστάσεως τοῦ κυρίου ἐν τῇ κυριακῇ ὀγδοῇ ουσῃ ἡμέρᾳ ἐπιτελεσθείσης. οὐ πρῶτος δὲ ουτος ̔Υπὲρ τῶν ληνῶν ἐπιγέγραπται ἀλλὰ καὶ ὁ ογδοος. καὶ αὐτὸς διὰ τὴν εἰρημένην διάνοιαν ἐν τάξει τοῦ ὀγδόου ἀριθμοῦ τεταγμένος. 831 Ps 80,2 Καὶ ἐπεὶ διὰ τοῦ θανάτου ἑαυτοῦ βοηθῶν ἡμῖν ̓Ιησοῦς κατέλυσε τὸν τὸ κράτος εχοντα τοῦ θανάτου διάβολον, ἀλαλάζομεν ἐπικερτομοῦντες κατὰ τοῦ καταργηθέντος τυράννου, τῷ τὴν βοήθειαν παρασχόντι ἀγαλλιώμενοι. 832 Ps 80,3 ̓Επεὶ τὸ τύμπανον ἐκ δορᾶς νενεκρωμένου ζῴου ὑπάρχει, βούλεται ἡμᾶς νεκρώσαντας τὰ μέλη τὰ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ τὴν νέκρωσιν τοῦ ̓Ιησοῦ ἐν τῷ σώματι περιφέροντας τύμπανον κατασκευάσαι ἑαυτοῖς, οπερ δώσομεν ἀντὶ ψαλμοῦ. οὐ λαμβάνομεν τῷ παρερχομένῳ αὐτόν· οὐ μόνον δὲ τύμπανον ἀποδοῦναι πρὸς τὸν ψαλμὸν προστάττει ὁ λόγος ἀλλὰ καὶ ψαλτήριον καὶ κιθάραν. εστι δὲ καθὰ ἐν ἑτέροις ειρηται ψαλμοῖς ψαλτήριον διὰ τὸ εὐθὺ καὶ ἀκαμπὲς ειναι καὶ ἐκ τῶν ανωθεν ἀποδιδόναι τὸν ηχον τὸ πνεῦμα ειναι τοῦ ἀνθρώπου τὸ ἐν αὐτῷ, τῆς ψυχῆς δηλουμένης διὰ τῆς κιθάρας τῷ τεταμένας τὰς αἰσθήσεις καὶ τῆς ψυχῆς τὰς δυνάμεις αὐτῆς ἐμμελῆ καὶ μουσικὴν τῶν ἐνεργειῶν ἀποτελεῖν τὴν φθογγήν. εἰ τοίνυν τὸ ψαλτήριον τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ψυχὴν ἡ κιθάρα καὶ τὸ σῶμα τὸ τύμπανον αἰνίττεται, λαμβάνομεν τὸν λόγον θεῖον ψαλμὸν οντα ἐπὶ τῷ δοῦναι τὸ πνεῦμα τὴν ψυχὴν τὸ σῶμα τὰς κατ' ἀρετὴν θεωρίας καὶ πράξεις ἐνεργεῖν. 833 Ps 80,6-8b Κατὰ δὲ ἀναγωγὴν εχει ουτως· τὸ πρόσταγμα τὸ δηλοῦν τὸ πνευματικὸν βούλημα τῆς σκιώδους ἑορτῆς μαρτύριον τέθειται ὑπὸ κυρίου τοῖς ὑπὸ ἐθνῶν προστεθειμένοις τῷ εὐαγγελίῳ. τούτους γὰρ ἀποσημαίνειν ἡ τοῦ ̓Ιωσὴφ ὀνομασία καὶ πρότερον ειρηται. ουτοι γὰρ τὰ πάθη καὶ τὰς κακίας καὶ αὐτὸν τὸν περὶ γῆν τόπον τῷ φρονήματι καταλιπόντες εξω τῆς Αἰγύπτου τῆς τροπικῆς εσπευσαν γενέσθαι, αμα δὲ τῷ ἐξιέναι ταύτην ην πρότερον ἠγνόουν γλῶτταν τουτέστι διάλεκτον ηκουσαν. τούτου δὲ τοῦ παραδόξου τὰ σύμβολα ἐν ταῖς Πράξεσι τῶν ἀποστόλων φέρεται, οτε ὀφθεισῶν ὡσεὶ πυρὸς γλωσσῶν ὡς καθίσαι αὐτὰς ἐφ' ενα εκαστον τῶν πιστευόντων ἐξαπιναίως εκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ηκουσε λαλούμενα πρὸς διαφόρων φωνῶν τὰ μεγαλεῖα τοῦ θεοῦ· ἀλλ' οἱ τούτου τοῦ χαρίσματος τυχόντες ἀπέστησαν ἀπὸ αρσεων τὸν νῶτον τῆς ψυχῆς αὐτῶν, οὐκέτι αιρειν ὑπομένοντες τὰ ὑλιπὰ καὶ πηλώδη τῆς τροπικῆς Αἰγύπτου πράγματα. ἐδούλευσαν γὰρ ἀλλ' οὐ δουλεύσωσιν ἐν τῷ κοφίνῳ αἱ χεῖρες αὐτῶν, τῶν πράξεων αὐτῶν ας χεῖρας ειπεν οὐκέτι ἀχύρου καὶ πλίνθου ἐφαπτομένων ἀλλ' αἱρουσῶν εὐγενῶς καὶ ἐλευθερίως τινὰ τῶν κοφίνων, ων ἐπλήρωσεν ̓Ιησοῦς ἀφ' ων εκλασεν αρτων. τὰ γὰρ καταλειφθέντα κλάσματα κοφίνων πληρώματα γεγένηνται ἀφ' ων