Acta Benedicti Pp. XVI 507

II

Quibus beatae Camillae Baptistae Varano Sanctorum honores decernuntur.

BENEDICTUS EPISCOPUS

servus servorum dei

ad perpetuam rei memoriam

« Beata illa creatura quae nullam ob tentationem bonum inceptum negle-

git » (Vita spiritualis, IV).

Hanc beatitudinem humiliter et perseveranter vixit ipsa beata Camilla

Baptista Varano, quae invicta restitit mundi illecebris, blanditiis divitiisque

cumulati qui ei offerebat vitam nobilem et magnificas nuptias, cupiens e

contra sponsa Christi fieri et orationi vacare quae in mundi Ecclesiaeque

utilitatem cederet.

Nata est die IX mensis Aprilis anno MCDLVIII, filia Iulii Caesaris Varano,

Ducis et Domini Camerinensis, in finibus status pontificii in regione Picena. A

iuvenili aetate altos attigit gradus culturae qui, una cum adepta religiosa

formatione, reddiderunt eam capacem amplectendi Verbum quod Deus

per praedicatores et confessarios ipsi infundebat. Decem circiter annos nata

Domino promisit singulis feriis sextis unam saltem versare lacrimam ob eius

Passionem. In adulescentia experta est quoque tensionem inter desiderium

Dei et cupiditates mundi, gratia tamen divina ad victoriam consequendam

adque orationem magis magisque ardentem et transformantem eam con-

duxit. Etenim caelestibus inspirationibus cumulata, per gradualem ascesim

atque constantem progressum spiritualem beata Camilla celeriter pervenit ad

summum orationis fastigium. Ab illuminatis franciscalibus confessariis con-

ducta, die XXIV mensis Martii anno MCDLXXIX in vigilia sollemnitatis Annun-

tiationis votum castitatis emisit, exemplum sequens Virginis Mariae, assequi

cupiens per eius intercessionem unam dumtaxat scintillam illius amoris quem

ipsa beata Virgo Maria in annuntiatione archangeli Gabrielis experta est.

Paulo post, in oratione feriae sextae atque acerbam post interiorem concerta-

tionem, pervenit ad decernendum id quod vitam eius mutavit, sicut legitur in

eius autobiographia: «Meum liberum arbitrium, quod semper forte ac vividum

exstitit, tunc sponte, non vi, tamquam iudex in cathedra sedens ad iudican-

dum crudele certamen, sententiam tulit adversus me. Et tali affectu animoque

decrevi Deo servire quod, si hac ratione necesse fuisset martyrium pati, ego