Congregatio de Causis Sanctorum 543

VERCELLEN.

Beatificationis et Canonizationis Ven. Servae Dei Alfonsae Clerici, Sororis Pro-

fessae Congregationis Sororum a Pretiosissimo Sanguine Modoëtiae (1860-1930)

DECRETUM SUPER MIRACULO

Venerabilis Serva Dei Alfonsa Clerici die 14 mensis Februarii anno 1860

in loco v.d. Lainate, provinciae Mediolanensis, e familia solida fide christiana

praedita orta est. Anno 1875 Alfonsa Collegio Sororum a Pretiosissimo San-

guine Modoëtiae nomen dedit ut magistrale diploma consequeretur. Annis

formationis scholasticae suo in corde desiderium perfecit se totam Domino

consecrandi. Die 15 mensis Augusti anno 1883, revera, expletis curriculis,

iuvenis in novitiatum huius Congregationis est accepta, quae aliquot ante

annis a Serva Dei Maria Mathilde Bucchi condita erat. Religiosis votis nun-

cupatis, sorori Alfonsae munus magistrae est concreditum, deinde modera-

tricis Collegii. Postea, eximiis perpensis dotibus, munus etiam Consiliariae

capitularis adimplevit ut difficultates oeconomicas solveret quae, primis vi-

cesimi saeculi annis, in discrimen committebant totum Institutum. Hortante

Archiepiscopo Vercellensi, Congregatio procurationem assumpsit Instituti

Dioecesani Providentiae, cuius erat infantes et puellas colligere eorumque

educationem curare quae ad inopes urbis sociales ordines pertinebant. Hac

in nova difficili condicione, Alfonsa munus moderatricis per duodeviginti fere

annos exercuit: ob hoc caritatis ministerium a multis amabatur ac simul ob

pietatem aestimabatur et apostolicum zelum. Serva Dei improviso Vercellis

die 14 mensis Ianuarii anno 1930 in Domino obdormivit. Die 22 mensis Iunii

anno 2004 Ven. Servus Dei Ioannes Paulus II Decretum promulgavit quo

agnovit eam heroicum in modum virtutes exercuisse.

Beatificationis intuitu, Postulatio Causae examini huius Congregationis

de Causis Sanctorum coniectam praebuit miram sanationem, quae noctu diei

22 mensis Februarii anno 2003 Pisis evenit. Agitur de perfecta sanatione

domini Nedi Frosini a gravi intermissione motus cordis et respirationis, quam

comitatum erat vel praecesserat oedema pulmonum, quod fortem penuriam

oxygenii ei in cerebrum intulit. Deinde aliae etiam cordis fibrillationes

ventriculares cum cordis defectione evenerunt. Etiamsi lungam apud aptas

valetudinarii structuras accepit redanimationem, patiens ad statum pervenit

inconscientiae et veterni haud reversibilis.