Acta Apostolicae Sedis - Commentarium Officiale508

prompte hoc elegissem priusquam huiusmodi consilii me paeniteret » (Vita

spiritualis, VII). Sic Camilla, quae in timore Dei et cum metu ipsius castiga-

tionis hactenus vixerat, detegere potuit Deum amorem esse qui ipsum crea-

turae se donat, secundum responsionem Ei redditam. Quapropter exsultans in

autobiographia ita scripsit de sua liberatione ab hoc metu: « Tunc timorem

ipsius, quo antea perculsa eram, amplius non recordabar, ne ullum quidem

recordabar peccati in quod umquam incidissem. Et ex eius verbis necnon ex

experientia vere didici quod in me adimpletum est, illud nempe propheticum

verbum: "In quacumque die peccator conversus fuerit, ego non recordabor

amplius eius culpas" (cfr Ez 18, 22). Idcirco in amore omnis in profundum

immergebar » (ibid.). In Camilla, quae interea soror Baptista appellata est post

ingressum in Ordinem Sanctae Clarae in monasterio Urbini die XIV mensis

Novembris anno MCDLXXXI, ardens ortum est desiderium communicandi dolo-

res interiores quos apud Gethsemani et apud Golgotham Iesus suo in Corde

expertus est. Eosdem dolores, qui ex ipso Domini ore narrati erant, descripsit

postea in opere cui titulus: «Dolores mentales Iesu in passione eius ». Inde

studiose contendit penetrare hoc «mare amarissimum, venenosum, amplissi-

mum, innavigabile » (Vita spiritualis, XII) quo quis ingredi potest solummodo

per gratiam Spiritus Sancti, sicut ipsa Beata asserit. Intima cum Christo

coniunctio illuminavit et roboravit eius deditionem monasterio, Ecclesiae

eiusque urbi. Pluries electa est abbatissa atque Camerini plurimum contulit

ad operam reconciliationis socialis. In schola divinae Sapientiae Beata singu-

larem recepit illuminationem de infinito Dei amore, cuius omnis creatura vere

indigna est et incapax rependendi, idcirco ea prima se peccatricem profiteba-

tur, declarans se congrue non respondisse plurimis gratiis acceptis atque se

paratam esse ut perficeret ea quae in maiorem Dei honorem verterent. Cum

ipsa precibus flagitaret pro se «malum pati« , scilicet in animo pati derelictam

esse a Deo et ab hominibus sicut Iesus expertus est, Salvator ipse concessit ei

ut participaret passiones Cordis eius duobus modis: primum, ab anno

MCDLXXXVIII usque ad annum MCDXCIII per Dei silentium vel noctem spiritus,

quae ipsi admodum amara fuit probatio, quoniam supervenit postquam ea

extraordinarias experta erat illuminationes visionesque; postea, annis MDII-

MDIII propter humiliationem exsilii Atriae in Aprutio, quandoquidem Caesar

Borgia suo cum exercitu Camerinum invaserat. Hic enim apprehendit et tru-

cidavit eius patrem Iulium Caesarem Varano atque tres fratres. Beata diffuse

describit solitudinem quam patiebatur in prima probatione; attamen de do-

loribus ob affectus familiares numquam querebatur nec invexit in eos qui