82

μου, ινα τὸ πλῆθος τῶν ἐτῶν τῆς μετὰ σαρκὸς ζωῆς μαθὼν καὶ τίνα μοι κατορθοῦσθαι δεῖ γνῶ. τί μὲν πεποίηκα, τί δὲ λείπει μοι πρὸς ἀναπλήρωσιν τελειώσεως; Η καὶ ουτως· ἐπεὶ πᾶς συνετὸς πράσσει καὶ ἐνεργεῖ ἐπὶ τέλει τινὶ ο καὶ σκοπὸς καλεῖται, δεῖ δὲ τούτου γνῶσιν εχειν, ευχεται γνῶναι τί τὸ τέλος καθ' ο ζῆν προτέθειται καὶ τίς ὁ ἀριθμὸς τῶν κατὰ τὰ θεωρήματα τῆς ἀληθείας ἡμερῶν. ουτω γὰρ εισεται τί αὐτῷ ὑστερεῖ πρὸς ἀναπλήρωσιν τοῦ σκοποῦ· ὡσεὶ καὶ ἐπιστήμην τις προθέμενος ἀναλαβεῖν εφασκε τῷ διδασκάλῳ· Τὰ θεωρήματα τῆς ἐπιστήμης δήλωσον πόσα ἐστίν, ινα γνῶ ποῖα εσχον, ποίοις δ' ἀκμὴν ὑστεροῦμαι. 393 Ps 38,6ab ̓Εξ ου εἰς τὸν βίον παρῆλθον, εἰς τὸ ἀγωνίσασθαι ἀνεγράφη, ὡς κατὰ μὲν τὴν ἀρχὴν εχειν τὴν πάλην πρὸς αιμα καὶ σάρκα, ὑπερβὰς δὲ τὸν παῖδα καὶ ἀνὴρ γενόμενος πρὸς ἀρχάς, πρὸς ἐξουσίας κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τούτου, ειναί μοι τὸν ἀγῶνα. σημαίνει ουν τὸ Παλαιστὰς ειναι ταὐτὸν τῷ ̓Εν ἀγῶνι εθου τὰς ἡμέρας μου. ∆ύναται δὲ νῦν ̔Υπόστασις ἀντὶ οὐσίας λέγεσθαι, ιν' ῃ τὸ λεγόμενον τοιοῦτον· ἡ υπαρξις ἡ ἐμὴ τῇ σῇ παραβαλλομένη οὐδ' ειναί τι δοκεῖ. 394 Ps 38,6 ̔Ετέρα δὲ περιέχει γραφή· Ἰδοὺ παλαιὰς εθου τὰς ἡμέρας μου, οἰκειότητα ἐχούσας πρὸς τὸν παλαιὸν ανθρωπον ον ἐνεδυσάμην. διὸ Καὶ ἡ ὑπόστασίς μου, καθ' ην ὑφιστάμην τὰ πρὸ τῆς πίστεως πράγματα, ὡς οὐδέν ἐστιν ἐνώπιόν σου πλὴν τὰ σύμπαντα ματαιότης. πάντα ματαιότητα λέγει τὰ ἐπὶ τῆς γῆς ζῷα, φυτά, καὶ τὰ παραπλήσια. μόνος ὁ ανθρωπος ζῶν ἐστιν παρὰ ταῦτα μετέχων ἀθανάτου ζωῆς. 395 Ps 38,7 ̔Ο ἐν τῷ προκόπτειν διαπορευόμενος εἰκόνος θείας μετέχων τοῦτο ποιεῖ, ων σύμμορφος τῆς εἰκόνος τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ. καὶ ετι Μέντοιγε πᾶς ανθρωπος ζῶν ἐν εἰκόνι διαπορεύεται, ητοι τῇ τοῦ θεοῦ, τηρῶν τὸ κατ' εἰκόνα, η αλλου τινὸς ζῴου ιππος θηλυμανὴς η αλλο τι αλογον κατὰ τὸ ηθος γινόμενος. καὶ ετι ὁ αἰσθητὸς καὶ φαινόμενος κόσμος εἰκών ἐστιν τοῦ νοητοῦ καὶ ἀοράτου. αὐτεξουσίως ουν διαπορεύεται ὁ ανθρωπος ἐν τούτῳ τῷ κόσμῳ ος ἐστιν εἰκών. εἰπὼν δὲ περὶ τοῦ κοινοῦ ἀνθρώπου τὰ εἰρημένα, περὶ τῶν καθ' εκαστά φησιν ὡς μάτην ταρασσομένων ἐν ταῖς περὶ τὰ θνητὰ σπουδαῖς. περὶ ἑκάστου γοῦν ἐπιφέρει τὸ Θησαυρίζει καὶ οὐ γινώσκει τίνι συνάγει αὐτά. ὁ γὰρ θησαυρίζων ἐπὶ γῆς οὐκ οιδεν τίς διαδέχεται τὸν πλοῦτον ὑπὲρ ου αὐτὸς ἐσπούδασεν· ὁ δὲ θησαυρίζων ἐν οὐρανῷ ἑαυτῷ καὶ οὐκ αλλῳ θησαυρίσας οιδεν τίνι, ἐπιστάμενος τὸν πλοῦτον οντα ἀναφαίρετον αὐτοῦ. 396 Ps 38,8b Καν ἡ οὐσία ἀντὶ τῆς ὑποστάσεως λέγηται, καὶ αὐτὴ παρὰ θεοῦ ἐστιν ὡς ἐκ δημιουργοῦ· καν καθὸ ὑφιστάμεθα, καὶ αυτη ἡ ὑπόστασις ἡμῶν παρ' αὐτοῦ ἐστιν ἐνδιδόντος ἡμῖν τὸ ὑφίστασθαι τὰ συμβαίνοντα καν ἐπίπονα ῃ. 397 Ps 38,11 ̓Επεὶ ῥυσθῆναι ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν μου ἀξιώσας τέως τούτου οὐ τετύχηκα, ὀνειδίζει ὁ αφρων ὡς τὸ σὸν ποίημα ὑποχείριον εχων· ̓Απὸ γὰρ τῆς ἰσχύος τῆς χειρός σου ἐγὼ ἐξέλειπον. οτ' αν γὰρ ἡ κολάζουσα χεὶρ ἰσχυρῶς μαστίζῃ, ἐκλείπει ὁ κολαζόμενος καθ' ο τοιοῦτός ἐστιν. 398 Ps 38,12ab Καὶ ἐκ τῆς παρούσης λέξεως μανθάνομεν τὰς λεγομένας μάστιγας τοῦ θεοῦ μὴ αλλας ουσας ἐλέγχων. μετὰ γὰρ τὸ εἰπεῖν ̓Απόστησον ἀπ' ἐμοῦ τὰς μάστιγάς σου ἐπενήνεκται τὸ ̓Εν ἐλεγμοῖς ὑπὲρ ἀνομίας ειναι αὐτάς· τοῖς γὰρ ὑπὲρ ἀνομίας προσφερομένοις ἐλεγμοῖς παιδεύεται ανθρωπος, ἐκτηκομένης τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τῷ ἀποβαλεῖν πᾶσαν σαρκώδη παχύτητα. τότε γὰρ κατὰ τὴν ἀράχνην ὑφαίνειν δύναται, οὐκ εξωθεν ὑποκειμένην υλην ἀλλ' οικοθεν ταύτην καὶ ἐξ ἑαυτοῦ προφέρων. δύναται καὶ τὸ ἀνυπόστατον τῶν φαύλων τῆς ψυχῆς λογισμῶν δηλοῦν ἡ λέξις, ωσπερ ἐν ̔Ησαίᾳ περὶ τῶν ἁμαρτωλῶν ειρηται ̔Ιστὸν ἀράχνης ὑφαίνουσιν. οταν τὰ εργα τὰ ἀράχνη ἐοικότα ἐκ τῶν ἐλέγχων τῶν ὑπὲρ ἀνομίας ἀφανισθῇ, ἐκτήκεται ὡς ἡ ἀράχνη ἡ ψυχὴ τοῦ ἐλεγχομένου. 399 Ps 38,13.14 ̓Επεὶ οιδεν ετι ἑαυτὸν πολλῶν δεόμενον, παρακαλεῖ ἐνδοθῆναι αὐτῷ ετι ἐνδιατρίψαι ἐν τῷ βίῳ τούτῳ, οπως