F

Facies, imago, forma et vultus non differunt, I, 257.

Facies Dei, Christus, 607.

Item judicium Dei, 215.

Faciem Dei quomodo fugiant et non effugiant daemones, 215.

Facies Dei quomodo nos illuminet. 390

Facies Christi, divinitatis gloria. I, 511

0953 Fames Christi qualis. I, 677, ibid., not.

Familiaritas malignorum quam perniciosa. I, 373

Farisea civitas. II, 697, 700

Fausto Rhegiensi asseruntur libri de Spiritu sancto Paschasio adscripti, necnon pleraeque pseudo-Eusebii Gallicani homiliae. II, 513, not.

Felicitatis terrenae descriptio, I, 619.

Felicitas beluina est in otio et opulentia, II, 1.

Hanc plerique a se respuerunt, et coarguerunt in aliis, 2.

Felicitas a fidelibus exspectata, I, 433.

Felicitatis aeternae beata temperies, 431.

Populo Israel in deserto praeformata, 431, V. Beatitudo.

Femina pulcrior, ut putant, humani corporis species. I, 383.

Gemmis ad naturae contumeliam expolitur, 383.

Feminarium lascivientium occursus, continentium oculis captiosi, 327.

Feminis pede suspensis vestes in faciem non defluere, II, 567, iibid., not.

Feminae in quam formam resurrecturae. I, 781

Fervor in Dei servitio. I, 58

Ficus quomodo dissimiliter a caeterarum arborum natura et conditione florescat. I, 774

Fideles salicibus significantur, I, 550.

Quomodo sint pueri, 757.

Fidelium per unius fidei naturam naturalis unitas, II, 218.

Eorum sapiens stultitia, 66 et seq.

In diabolum jus, I, 774.

Fidelium ordo quadruplex, 538.

Fidelis populus Deum deperdito Israel consolatur. 536

Fideles persecutioni sunt obnoxii, I, 444.

De persecutorum peccatis dolent, 444.

Deus solus eis tum opitulari potest, 444.

Fidelium consolatio quae sit, ubi fidem ut volunt eloqui nequeunt, II, 499.

Fideles in Christo jam sunt Deo pleni, 263 et seq.

In Christi corpore tamquam consortes dominicae carnis habitant, I, 86.

Si fructibus fidei suae careant, eradicabuntur, 87.

Fideles inter et infideles quidam medii, 28.

Hi non possunt esse quod se nuncupant, 28.

De his erit judicium. 28

Fides, spes et charitas commendantur, II, 617.

Tria illa nihil aut extrinsecus mutabuntur, aut ultra quam obtinent uberius acquirent. 617.

Fides mundi est credere tantum quod potest, 251.

Fides humano arbitrio ab Arianis est commissa, 461.

Non ex arbitrio nostro, sed ex dictorum virtutibus ineunda, 203.

Non incertis humani ingenii studiis permissa, 373.

Est indemutabilis, 373.

Una, 373.

Eadem in antiquis et in nobis. 375

Fidei nostrae princeps Abraham, I, 479.

Fide sit quisque filius Abrahae, 674, 675.

Populus in lege per sanguinis adspersionem fide purificabatur, 108.

Fide cordis cessante, omnia legis sacramenta per oris fraudulentiam gessit, 108.

Adspectus non impediit, quin fides in Jacob maneret, II, 115.

Fides David non concluditur saeculis. I, 316

Fidei gentium et Judaeorum tempus, I, 715.

Fidei primitias ab Israel exspectavit Christus, 745.

Caeteris Apostolorum praedicatione salvandis, ibid.

Fidei unum immobile fundamentum, II, 40.

Fidem divinam, pro dolor! suffragia terrena commendant. 594

Fidei officium, II, 34.

Fides animae et cordis officium est, I, 205.

Fidei in Dei rebus necessitas, II, 13, 14.

Hoc solum de Deo bene creditur, ad quod nobis auctor ipse et testis est, 68.

Fidei assumptio non interroganda, sed sequenda, I, 702.

Deo de omnibus ut ab eo sunt dicta credendum, II, 61.

Adversus Dei testimonium non est audienda ratio humana, 144.

Fide nihil justius, 369.

Credendi necessitatem praestat sola dicti dominici auctoritas, 250.

Sensum tamen nostrum Dominus quam potuit aptius instruxit, 250.

Fidem verborum Dei confirmat sanctitas operum, I, 627.

Fides intelligentiam praecedat, non sequatur, II, 9.

Intelligentiam fides qui praecedat, non sequatur. 9

Fides religionis nostrae portus, II. 368.

Fides simplex ad salutem potissima, 449.

Fides religiosa est, ubi est etiam naturalis inscientia, 440.

Fidei stipendium maximum est, sperare quae nescias, 219.

Fides quomodo non periclitetur in ignorationis errore, 204.

Quomodo promoveatur ignorantiae nostrae conscientia. 440

Fides rei creditae demonstrationem potest petere, II, 204.

Fides rationabilis scientiae, 15.

Qui praestet fidei rationis inopi, 419.

Unde scientiam suam hauriat, 419.

Fidei simplici quam periculosa sint philosophiae sophismata, 418.

Fidei nostrae reddenda ratio: cur, 147.

Fidem asserere non sufficit, nisi etiam objecta diluantur. 18

Fides Arianorum non cognitionis, sed criminis est, II, 192.

Eorum crimen, qui intellecta non credunt, aut corrumpunt intelligentiam credendi. 219

Fidei meritum, II, 157, 168, 618.

Donum Spiritus per fidem hauriendum, 48.

Deus fidei honorem redditurus interrogat, 419.

Fides ad sanitatem merendam praerequisita, 168.

Eadem reposcitur ad animae salutem, 169.

Non ex salute fides, sed salus ex fide exspectanda, I, 709.

Fide merendum quod petitur, 709.

Ex fide est salus omnis gentium. 700.

Fidei meritis reservatur beatitudo. 370

0954 In fide prima nobis spes est ad Deum, II, 671.

Fidei fundamento eruto non superest spes, I, 553.

Extra evangelica promissa est, quisquis extra fidem eorum est, II, 219.

Fidei indigi, pauperes, I, 798.

In fide catholica salus principaliter consistit, II, 705.

Fides sola justificat, I, 705, 777.

Consummat justitiam, 720.

Justum consummat, II, 369.

Habet obedientiae meritum, non fiduciam cognitae veritatis, I, 339.

Qui differat a scientia, ibid.

Non haberet praemium, si eam necessitas affixae voluntatis inferret. II, 221

Fidei donum, II, 234.

Qui non data sit. 221, not.

Fide sua coepit Propheta, I, 606.

Fides coacta esse non debet, II, 538.

Fidei illata vis improbatur, 594.

Fidei coactae professio non improbanda: cur. 498

Fide destitutis quanta caligo, et quanta lux fide praeditis, I, 165 et seq.

Fidem veram difficile impietas intelligit, II, 114.

Vincula fidem impedientia. I, 456.

Fidei obedientia ultra naturalem opinionem nos provehit, II, 24.

Fides religiosa humanae infirmitatis non detinetur naturis, 369.

De divinis operibus non ambigit, 370.

Fides sibi necessariae religionis intelligentiam assumit, 7.

Regni mysteria percipit, I, 734.

Virtutem Dei ubique consequitur. 709

Fides nostra terret iniquos, recreat justos, I, 182.

Fidei vis contra praestigia, 140.

Ad arcendum dolorem, II, 352, 353.

Per fidem habet unde sedetur animus, I, 166.

Fides habet in se virtutem generalis auxilii contra omnes morbos, II, 39.

Ad tenendam fidem quanta opus sit Dei gratia, I, 281.

Fidei Spiritus nobis adest inseparabilis, II, 409.

Fidei clamor. I, 134, 397

Fides mundi hujus principibus perosa, I, 297.

Per passiones sitis, inediae, etc., probanda est, 172.

In his veluti militia et victoria fidei est, 173.

Fidei documentum est persecutio, 346.

Fidei praesto sunt semper insidiae, 180.

Philosophorum et haereticorum adversus eam conatus et doli, 181.

Quam inanes, 181.

Fides constans respuit captiosas philosophiae quaestiones. II, 10

Fides cordis, I, 108.

Fides ori atque cordi debet esse connexa, II, 370.

Scientia in fide est, ratio in Dei virtute, 370.

Pietas est non ambigere, justitia credere, et salus confiteri, 370.

Fides in simplicitate est, in fide justitia, in confessione pietas, 371.

Fides perfecta nulla saecularis officii in alterum religione est devincta. I, 703

Fidei pertinacia docetur exemplo idololatrarum et hominum carnalium, I, 441, 443.

Fidei veritas ut sensu ac verbis, ita operibus profitenda est, 73.

Sine fide frustra fiunt opera bona, 73.

Fidei timor in custodia mandatorum Dei comprobatur, 330.

Fidei militia est, custodire mandata, 398.

Fidei operationem addidisse, sumptae pecuniae duplicatio est, 796.

Fidei nostrae maximum opus est humilitas, 497.

Fidei perfectae vir qui unctionem a Christo defluentem excipiat, 520 et seq.

Per fidem maxime justificatio nobis erit probata. 281

Fidei veritas ex vanis adversus eam haereticorum conatibus ostenditur, II, 38 et seq.

Fides Ecclesiae qui una vincat omnes haereses, 177, 180.

Fidei forma certa est: sed quantum ad haereticos omnis sensus incertus, 29.

Fides nostra de aeterna Dei generatione, 188, 191 et seq.

Fides generationis Verbi comprobatur ex mira piscatoris doctrina, 34, 38.

Fides de Dei filio, 409.

Fidei nostrae de Filio perfectum sacramentum, 128.

Fidei nostrae principale, 497.

Principalissimum, 471, 472.

Fides unius Dei patris sine Christi fide non proficit ad salutem, 238, 284, 291.

Ecclesia per differentiam fidei et Jacob et Israel se habet, I, 528.

Christum credere non sufficit, nisi eum credamus Dei filium, II, 164, 169.

Christum filium Dei non credidisse mors est, 149.

Fides Christi psalmerum clavis, I, 5.

Fidei perfectae de Filio meritum, II, 156.

Fides quaenam de Filio et Spiritu sancto esse debeat, 444.

Fidem Trinitatis tueri semper curarunt apostolici viri, 641.

Fidei totius absolutio in Trinitatis regenerantis sacramento sita. 23

Fidei unitas, II, 243, 373.

Fidei verae una sedes, I, 224.

Fides non est alia a Petri fide, II, 162.

Extra fidem est, quidquid extra unam, 375.

Quidquid praeter fidem unam est, perfidia, non fides est, 581.

Plures ad id coeperunt esse, ne ulla sit. 545

Fidei defectionem sequitur hypocrisis, II, 322.

Fidei dissidium exstitit ex vitio malae intelligentiae, 178.

Controversiae de fide amice componendae, 518.

Ubi variae sunt de fide opiniones, ad fidem in baptismo confessam redeundum, 547.

Fides apostolica et catholica, quae ad Nicaenam synodum permansit. 703, not.

Fides in baptismo jurata, 544.

Fides quam baptizandi profitentur, I, 746.

Quam regenerati neophyti non littera tenent, II, 499.

Nec tamen scribi impedit, quod salutare est confiteri, 499.

Fides alias atque alias conscribi necesse fuit, 478.

Fides scriptas Occidentales nesciunt, 499.

Fides scribenda est, quasi in corde non sit. 546

Fides Nicaena plena atque perfecta est, II, 643.

Describitur, 510, 643.

Fides post Nicaenam synodum diversis temporibus 0955 editae, II, 462 et seq., 543 et seqq.

Qua occasione, 545.

Fides annuae atque menstruae, 546.

Fides temporum potius quam Evangeliorum, I, 515.

Fidei novitate turbantur fideles, et infideles ad fidem vetantur accedere, II, 689.

Fidem apostolicam septuplo proferentes, fidem evangelicam nolunt confiteri, 547.

Fidem nova voce posse declarari. 509

Fides Occidentalium. II, 643

Fides Antiochiae in Encaeniis edita, II, 478.

Quatenus suspecta. 480

Fides pseudo-Sardicensis. II, 482, 663

Fides fraudulenta Sirmii an. 349 edita. II, 641

Fides Sirmii contra Photinum scripta, II, 485.

An haec a Liberio suscepta. 678, ibid., not.

Fidei professio Seleuciae scripta. II, 574

Fides subscripta ad Ariminensibus legatis quae sit. II, 686

Fides catholica exposita apud Fariseam civitatem ab episcopis Gallicanis. II, 700

Fidei suae rationem reddere cogitur Auxentius coram Quaestore et Magistro ac fere decem Episcopis.

Fiducia sui quam inanis, I, 74.

Stultitiae atque impietatis extremae est, sua confidere velle potestate, 90.

Fiducia nostra sui diffidentia, 75.

Fiduciae custos, omnia in Deo esse debet, 628.

Confisioni quam in Christo habemus, nemo dominatur. 455

Figulum vas, et vas figuli quid differant. I, 54

Filetus a Cratia. II, 666

Filetus a Jul. II, 666

Filius quis vere sit, II, 468.

Filius communi hominum assensu est in paternae naturae aequalitate. 293, 503

Filii Dei plures sunt dicti, unus est verus, II, 409.

De filio variae haereses damnantur, 686.

Dei filium quidam dixerunt insubstantivae vocis incorporalem sonum, 490.

Dixit Valentinus prolationem, 79, 134.

Manichaeus partem unius substantiae, 80, 134.

Sabellius ipsum quem et Patrem, 80, 135.

Hieracas lucernam de lucerna, 80, 135.

Filium lumen ex lumine quam absurde intelligat Hieracas, 140.

Qui intelligat Ecclesia, 140.

Dei filium quidam dixerunt Dei usque ad sanctam Virginem substantiae dilatationem, 490.

Illum Ariani de natura et in natura Dei negant, 136.

Nolunt eum semper fuisse, 73.

Quam hujus placiti sui causam praetexant, ibid.

Vitiosos sensus, quos praetexunt, abominatur Ecclesia. 74

Filium ex praeterito aeternum negant Ariani, I, 801.

De non exstantibus qui insinuent, II, 141.

Qui eum intelligant non esse creatum velut caeteras facturas, 695.

Quodnam ei privilegium attribuant, 72.

Illorum contra aeternam Dei unigeniti nativitatem argutiae, 216, 418.

Anomoeorum contra eumdem blasphemiae, 573

et seq. Patrem sui cognitionem Filio negare affirmant. 573

Filius tempore et natura non inferior Patre Joannis Evangelio declaratur, II, 9.

Tam ignorabilis est quam Pater, II, 151.

tam inenarrabilis est quam Pater, II, 60.

tam invisibilis, II, 33, 377.

Quomodo, unde, et ex qua portione vel damno Patris sit quaerentes increpantur, II, 60.

Filius qualis credendus, II, 74, 409, 439, 441.

Quid sit, quidve non sit, II, 32, 33, 39.

cur verbum, sapientia et virtus cognominetur, II, 182

Filius natus, non coeptus, II, 303.

Natus, non creatus a Joanne dicitur, II, 163.

Patris de Filio nullum aliud in libris testimonium est, quam quod filius suus sit, II, 152.

Deus unigenitus neque fuit aliquando non filius, neque fuit aliquid ante quam filius, neque quidquam ipse nisi filius, II, 416.

Filius Dei proprius est, non adoptivus, II, 56;

hinc proprius, quod unigenitus, II, 163.

Filio proprium est esse unigenitum, ut Patri proprium est esse innascibilem, II, 95.

Filii nomen non convenit in opus, II, 415.

Si creatura est, Pater eum dando pro mundo nil magnum dedit. II, 163

Filii deitas adstruitur ab Osee, II, 97;

ab Esaia, II, 97.

Pauli et Esaiae consensio II, 99.

Iis adstipulatur Baruch, 101.

Filio nequit adimi quod judex est, nec proinde quod Deus verus, II, 112.

Deus unigenitus neque ex nihilo est, neque ex tempore, II, 415;

natus est, non qui erat, sed ex Deo qui erat, II, 142;

non est diffinitus in tempore, non subjectus in numerum, sed eorum omnium quae sunt aut esse dici possunt est origo, I, 43.

Hoc in eo est, quod ipse est penes quem erat ante quam nasceretur, I, 801.

Quid sentiendum de hoc ante quam nasceretur, I, 801, ibid., not.

In Filium non cadit, Non erat ante quam nasceretur, II, 699.

Deo verbo initium a Maria non dabat Marcellus, neque regno ipsius finem adscribebat, II, 626.

Qui filius Dei ante omnia saecula fatetur, sed non ante omne omnino tempus, anathema. II, 686

Filium Dei semper fuisse, I, 181.

Ut imago Patris, non est eo junior, II, 475.

ut Filius ejus qui semper fuit, semper est, II, 475.

Filius neque non natus, neque non semper est, ut pote de Patre qui semper est, II, 420.

De eo, 0956 qui semper est pater, numquam non est natus, ibid.

Inter nativitatem Dei Filii et generationem Dei patris nullum medium percipitur, II, 420

Filius etsi intemporalis, non tamen innascibilis, II, 476, 484;

non est suae originis, II, 300,

et Deus aeternus, et natus est, I, 748, et seq.

Innascibilitatis est imago sacramento nativitatis, II, 301.

Patre est ipso innascibilis virtutis suae nomine nuncupatus, II, 97.

Filii Dei unctio qualis fuerit, I, 519.

Nativitas ejus secundum Spiritum, opposita nativitati secundum hominem. II, 60

Filii Dei generationem archangeli nesciunt, II, 32.

Hujus secretum habent Pater et Filius, II, 32.

Filii Dei nativitas in sola ipsius ac Patris cognitione manet, 409.

Non ideo ignorabilis est, quia inenarrabilis, 507.

Qui pie investigetur, 33.

Nativitatis suae inenarrabilis fidem per inenarrabilia gesta fecit, 60.

Filii generationem Ecclesia intelligit sola. 251

Filii Dei nativitas quid, II, 141.

Non est de portione, aut dilatatione, aut emissione, sed cum plenitudine, 59.

Filius Dei neque emanatio est neque pars Patris, 473.

Subsistens Deus est, et incorporalis naturae generatio incorporalis. 285

Filius quid nascendo a Patre acceperit, et qualiter, II, 51.

Natus est ut voluit qui potuit, ut scit qui genuit, 155, ibid., not.

Filium nasci voluntas ejus fuit, in cujus virtute et potestate inerat ut nasceretur, I, 748.

Qui ex voluntate nasci dicatur, II, 484.

Ex Dei substantia, non ut creaturae ex voluntate ortum habuit, 495.

Non tamen invito Patre aut naturali necessitate. 495

Filii generatio prolationis nomine apte, et si non perfecte, significatur, II, 137.

Filius exisse ad incorporalis nativitatis retulit nomen, 155.

Filium a Deo exisse, qui credit atque amat, caret apud Patrem intercessionis necessitate, 156.

Filius cum ex ipso Patre dicitur, neque ipse est qui Pater, neque ex altero, neque ex nullo, 143.

Ex utero genitus dicitur, ut ex Patris substantia natus ostendatur, 143.

Filii diligendi non alia causa est, quam quod ex Deo sit. 155

Filius est perfectus a perfecto, I, 269.

Non aliunde subsistit, sed Patris charitate atque virtute, 269.

Ex vivo in vivum genitus est, II, 128.

Omne in se habet nascendo, quod Dei est, 197.

In his substitit quae Patris sunt, 282.

In iis, quae Patris sunt propria, per naturam in se genitam consistit, 468.

Filii sunt intra Patris bona, non tantum extrinsecus subsistentia, 315.

Ei congenita est omnis potestas. 281

Filius habet nativitatis profectum sine novitate naturae, II, 198.

Cur a Patre non absit, neque ad aliud referatur, neque quid novum sit, 128.

Ex Patris substantia est, atque intra Patris substantiam, I, 684.

Filium in Patre, et vicissim, sensus humanus non capit, II, 49.

Filius qui ex Deo et in Deo sit, 128.

Qua ratione sit in Patre, 51.

Patrem secum habet et virtute et natura, I, 574.

Virtute, substantia, divinitate, generatione filius est, 578.

Solus dignus ac sufficiens est in quo Pater habitet, 440.

Neque abest per naturam ab eo ex quo genitus est, 440.

Filium in Patre, et Patrem in Filio esse divinitatis plenitudo facit. II, 65

Filius a Patre nuncupationis proprietate differt, non natura, non substantia, I, 570.

Non virtute, 570.

In Filii natura ac nomine paternae naturae ac nominis significatio est, 173.

Filio proprium est nosse infinitatem Patris, 529.

Filius ex Patre cum sacramento scientiae suae nascens non potest aliud esse quam vivens, II, 198.

Filio et Patri cognitio et omnia mutua sunt, I, 725 et seq.

Unigenitus Deus forma et imago invisibilis Dei, 257.

Ut imago Patris, non est diversae ab eo substantiae, II, 468.

Omnia habet quae Pater. 65

Filii et Patris substantia eadem, I, 725.

Qui Filius unius cum Patre substantiae sit, explicant Galli, II, 698.

Cum Patre unum esse natura ex verbis Orientalium demonstratur, 504.

Filii voluntas libera et cum Patre una, 296.

Filius unum est cum Patre, non tantum unitate voluntatis, sed et virtutis. I, 570

Filii virtus Patri aequalis ostenditur, ex eo, quod Patris dicto efficientiam attulit, II, 106.

Filius nonnumquam Dei dextera cognominatur, I, 560.

Filii manus, manus Patris; quia una utriusque virtus, II, 194.

Filii opus, opus Dei est, 191.

Quod nil agit nisi videat, auctoritatem ostendit, non infirmitatem, 293.

Filii et Patris sedes una, quia una substantia, I, 513.

Filii laus, laus est Patris. II, 58

Filius genitus a Patre in naturae similitudine, I, 513.

Unigenito congenita est paternae majestatis gloria, 513.

Filium essentia similem esse Patri, principalissimum est fidei nostrae, II, 471.

Refelluntur qui solam virtutis similitudinem ei tribuunt, 471, 472.

Similem Patri Filium Evangelia non praedicant, 575.

Filium dicit Apostolus imaginem Dei, sed cum additamento, 578.

Filius ut imago omnia habet quae Pater, 65.

Filium per omnia Patri similem esse 0957 quando definitum, II, 708.

Eum per omnia, innativitate excepta, Patri similem esse Scriptura et traditione docemur. 707

Filii cum Patre aequalitas probatur ex omnipotentia, bonitate, et sapientia Dei, II, 147.

Filium Deo aequalem Christo non dicente Judaei inviti intellexerunt, I, 268.

Filius in creatione mundi Deo exaequatur nomine et opere, II, 107.

Ex gloriae similitudine unum cum Patre ostenditur, I, 495.

Filii et Patris unitatem ostendit dandae et rependendae clarificationis vicissitudo, II, 56.

Unum sunt in divinitate, in religione, in injuria. I, 36

Filium qui non colunt, frustra Deum sibi patrem dicunt, II, 155.

Patrem sine Filii confessione Paulus numquam locutus est, 167.

Filii honor nil detrahit Patri, 75.

Filium negantes Deum sub specie honoris Dei, 100.

Re vera inhonorant Patrem. 100

Filius Patri licet virtute non impar, omnia sua per reverentiae honorem defert, I, 575.

Verbis suis reverentiam erga Patrem testatam facit, 602, ibid., not.

Quatenus non coaequandus sit Patri, II, 493.

Non ex innascibilitate, sed ex generatione Patri est aequalis, 324.

Qua ratione differat Filii et rerum creatarum subjectio. 507

Filii a Patre distinctio quae esse potuerit, II, 190.

A Patre subsistentia discernitur, non natura, 65.

Persona, non genere, 99.

Quibus unum naturae nomen, persona non una, 93.

Deo ex Deo nato neque eumdem nativitas permittit esse, neque aliud, 13.

Natus et gignens nec unus esse possunt, nec diversae essentiae, 474.

Filius ut natus, nec ipse qui Pater, nec aliud quam Pater est, 473.

Alius est a Patre, ut qui accipit ab eo vitam, 467.

Ut imago, non solo nomine alius est a Patre, 467.

Ut unum cum Deo, leo est; ut ex Deo subsistens, catulus est leonis, I, 506.

Ut persona alius a Patre, dictus est angelus Dei; Deus vero, ut idem natura, II, 109 et seq.

Magni consilii est angelus, 88, 90.

Filii et Patris indivisio ac distinctio ex his Psal., Semel locutus est, duo haec audivi, etc. I, 169

Filius in creando mundo adstitit Patri, I, 645.

In condendis rebus, quae intra paternarum cogitationum providentiam quadam futurarum rerum praedestinatione formantur, introspicit per mutuam charitatem atque naturam, 269.

Hoc vocatur famulatus, obsequium et ministerium Filii, 268.

Hoc non ab se facere quidquam, non suam, sed Patris facere voluntatem, non facere nisi quod viderit, ibid.

Filius Dei Verbum, Virtus et sapientia Dei, mundi opifex, et hominis est conditor, 182.

Qui in mundi creatione mediator. II, 83

Filius in legis latione et in carnis assumptione unus mediator, II, 101.

Idem Evangelii praedicator et legis lator, I, 225, 226.

Prima mundi crimina diluvio abluit, 182.

Est indemutabilis, II, 405, 646.

Hoc Patribus visus est, quod nobis natus, sine damno naturae suae, 113

et seq. In hominis specie, et ab Abraham adoratus, et cum Jacob colluctatus ad assumendae carnis fidem, I, 253.

Moysi legem dedit, 182.

In prophetis fuit, et per eos corporationis et passionis suae sacramenta cecinit. 182

Filius, Spiritus sancti nomine intellectus, II, 40.

Coelo non relicto descendit I, 36.

Ipse sibi corporis initia consevit, II, 40.

Ipse vi sua ac potestate corpus praesumpsit, 42.

Humani corporis pudorem suscepit, I, 232, ibid., not.

Universitatis nostrae caro factus, 121.

Naturam in se universae carnis assumpsit, 87.

Naturam in se totius humani generis assumens, 87,

hominem ex utero sanctae Virginis assumpsit, 563.

Filius Dei in homine natus ex Virginis partu, 584.

In homine visibilis et contrectabilis Deus, II, 100.

Factus home et in suis perfectus, et verus in nostris. II, 9

Filius non demutatus, sed intra se latens, formam servi assumpsit, II, 405.

Ei exinanienti se ex Dei forma virtutem Dei atque naturam servilis forma non abstulit I, 129.

Quod homo fuit, nobis profecit, sibi nihil dempsit, 563.

Corruptioni potius gloriam intulit, quam labem aeternitati, II, 646.

Filius Dei factus est filius hominis, ut homo fieret filius Dei, I, 87.

Filius Dei permansit etiam factus filius hominis, 36.

Qui virtutis suae sub consortio nostri corporis usus sit potestate, 129.

Solida parietum corpore interlabente penetravit. II, 409

Filius Dei usque ad ultimas saeculi passiones descendit, I, 232.

Non ex naturae necessitate, sed voluntarie ob salutem hominum subditus est passioni, 114.

Esurivit, sitivit, moestus fuit, etc., 111.

Infirmitatibus nostris non natura, sed ex assumptione subjectum eum fuisse demonstrat resurrectio, 111.

Querela ejus omnis ex naturae nostrae affectu est, 111.

Filius Dei ad humilitatis exemplum omnia quae hominum sunt et oravit et passus est, 111.

Ut nativitatem nostram cum ipsis infirmitatis nostrae officiis iniisse intelligeretur, 111

Eum dicentes compassum esse, refelluntur, II, 507.

Filii Dei passio, crux mors quomodo fidelibus sapientia ac virtus, I, 228.

Filius ab aeterno genitus qui de 0958 novo nascatur per resurrectionis gloriam, I, 46

et seq. Filius redemptio nostra, 497.

Universos redemit. 497

Filiorum Dei factorum et Unigeniti discrimen, II, 415

et seq. Filii adoptivi qui, 166.

Filii Dei non ortu carnis, sed fidei, 9.

Non necessitate, sed potestate, ibid.

Unicuique haec fit potestas, 9.

Filii Domini qui, spes illorum, et spei conditio, I, 513.

Filios Abrahae vel diaboli facit fides aut infidelitas. 674

Filii alieni, Judaei. I, 616

Filii excussorum. I, 474

Finis quid, I, 12, 78.

Non semper est abolitio, II, 392.

Finis omnia est, manens ipse sibi totus est, 392.

Est manendi immobilis ad quem tenditur status, 392.

Est indemutandae constitutionis mansura perfectio, 393.

Finis impiorum non est abolitio, 393.

Finis fidei, I, 346, ibid., not.

Finis nostrae consummationis, 62 et seq.

Psalmi in finem, inscripti qui intelligendi, 12, 128, 354.

Tituli in finem duplex est intelligentia. 65

Fines terrae quid. I, 161

Firma et immobilia in Scripturis gravia nuncupantur. I, 438

Firmamentum, I, 544, 545.

Aquas supernas infernasque discernit. 545

Fissia. II, 633

Flaccus. II, 667

Florentinus. II, 631

Florentius. I, 667

Flumina sunt saeculi et carnis opera. I, 550

Foeni nomine gentes saepe nuncupatae. I, 694

Foliorum natura. I, 25

Forma, vultus, facies et imago non differunt, I, 257.

Formari qui Christo conveniat. I, 569

Forma Dei idem est quod natura Dei, II, 411, 412.

Forma paternae majestatis pro gloria, 302.

Forma Dei non erat in Christo exinanito, 298.

Formae Dei et formae servi concursus non sibi convenit, 268.

In forma hominis exsistere manens in Dei forma non potuit; nec potuit aboleri Dei forma, ut tantum esset forma servi, I, 256.

Verbum exinaniens se ex Dei forma in formam servi, hominisque decidit, 243.

Forma servi esse voluit Dominus, II, 699.

Formae servilis unitas non statim refundenda in unitatem divinae naturae. 298

Fortunatianus Aquil., II, 632.

Ad Constantium a Liberio missus, 681.

Liberii nomine epistolam diversis episcopis frustra mittit, 670.

Liberii lapsi litteras perfert ad Imperatorem. 678

Fortunatus. II, 647

Fortuito omnia exstitisse qui volunt, improbantur, I, 197.

Refelluntur qui fortuitis motibus agi omnia docent. I, 181

Fori leges cum legibus Ecclesiae aegre servantur. I, 21

Fratres sunt omnes Christiani, I, 784.

Fratres vocantur qui Ecclesias gravissimis injuriis afficiunt, II, 535.

Fraterna unitas ubi vera, et quam bona atque jucunda sit, I, 518 et seq.

Frons. Signum in frontibus. I, 155

Fructus terrae proprius, I, 211.

Per primum Adam amissus, 211.

Per secundum redditus. 211

Fugiendum a persecutione. I, 448

Fulgura sunt qui scientia coruscant, I, 532

Fundamentum fidei Christus. I, 553

Funes peccatorum. I, 328

Fur unius nummi plectendus, sed non ut fur ingentis thesauri, I, 625.

Fur, diabolus. 793

Futura Deo pro factis sunt, I, 437.

Ob scientiam atque virtutem ei facta sunt. 581