C

Coeli judex, I, 503. Coeli peccator. 376

1015 Coelestis natura pro divina, I, 243, 256, 493, 563, 568; II, 288;

pro spiritali, I, 26.

Coelestis natura animae, II, 493.

Coelestes operationes. 55

Calumnia, id est, quod suggerit studium rixandi et contradicendi, II, 40, 369

et passim, vel contradictio ipsa, 369.

Calumniari, quasi, contradicere, I, 417; II, 170, 369;

aut lites movere. 343, 369.

Calumnia adversandi; quasi litigandi causa, II, 19.

Calumniam facere Scripturis, 648, 649, not.

Calumniae scrupulosae, 368.

Calumniae nostrae disputationes, 288.

Calumniam inferre, quasi insimulare, 139.

Calumniam inquisitionis intendere, 60.

Calumnia peccati, I, 146;

vestis, 561;

trunci corporis. II, 342

Caput pro sententia Scripturae. I, 685

Caro universitatis nostrae, I, 189.

Caro assumpta, id est, homo totus, II, 339.

Caro et natus homo synonyma sunt, 288.

Carnis unius assumptione interna universae carnis Deus incoluit, 41.

Caro spoliata, et carne se spolians idem Christus est, 266.

Christus caro factus orabat, ut hoc Patri caro esse inciperet quod Verbum. 59

Carissima nomina, I, 371.

Charitates domesticae nominum. 719

Caverna exiguissima, pro foramine acus, I, 764

Causa omnis per Christum, non Christus Deus per causam, II, 367.

Causa nativitatis aeternae Christi, 413, 381, 418

Christi vox ad naturam divinam ab Hilario refertur, II, 269, 366;

distinguitur a vocabulis filii hominis, 362;

hominis, 340;

Jesu, 358;

et David, I, 510, not.

Christus noster homo, 166; II, 406.

Christus Spiritus, et Christus Jesus, id est, Christus Deus, et Christus homo, 246, 169.

Christus ex natura Deus, ex dispensatione homo, 335;

per naturam in forma Dei, per dispensationem in forma servi, 367.

Christi exitio a Deo est ex natura, adventus ad nos ex dispensatione, 156.

Christus manens suus atque noster, I, 117.

Natura Dei omnibus ante saeculis manens in naturam hominis ex partu Virginis genita, 117.

Christus ante hominem, id est, ante quam homo esset, II, 335;

non de non substantibus manet, nec coepit ad originem, sed originem ab origine sumpsit aeternam, 252.

In Christo inhabitans plenitudo divinitatis corporaliter non aliud intelligatur esse quam Christus, 255.

Christi in filium sanctificatio, 195.

Christus ut Deus formatus est a Patre, I, 569,

Dubium est an a Patre formatus dici possit, ut homo est, 569.

Distinguitur is qui forma Dei est, a Jesu. 257

Christi respectu totus ac totum quid significent, I, 46, not.;

quid persona hominis, 178, 564, 565;

quid ante hominem, in homine, post hominem, 571.

Christus aliud ante hominem Deus, aliud homo et Deus, aliud post hominem et Deum totus homo totus Deus, II, 262;

ex Deo homo, id est, cum Deus esset, factus est homo, 334.

Deus in homine natus, 261, 264.

Christi corpori Maria originem non dedit, 331;

omnis causa nascendi ei invecta per Spiritum, 330.

Christi caro non ex communi originis genere, I, 61;

suscepta in Virgine, II, 331;

per se initiata conditaque est, 331;

ex suo sancto Spiritu, 330;

non per humanae conceptionis coaluit naturam, 330, 333;

non vitiis humanae conceptionis, 339.

Assumptum et connatum in Christo corpus, 246.

Dei potestas ad hominem acquisita, 325.

Christus a paternae naturae gloria per dispensationem evacuatus, 291.

In eo substantia ea non erat, quae se inaniens hauserat, I, 243;

erat naturae proprietas: sed Dei forma non erat, II, 298.

Christus sibi novitatem naturae natus homo intulerat, 286.

Novitas temporalis amiserat cum forma Dei naturae Dei secundum assumptum hominem unitatem, ibid.

Christo unitatis paternae offensionem intulerat dispensationis novitas. 287

Christus, qui in forma Dei erat, non Christus esse non manet, cum servi formam accepit, II, 169;

idem est et demutans habitum, et assumens, 169.

Demutatio habitus in corpore, 169.

Christus quia unus et idem est loquens omnia quae loquatur, de se ipso

omnia eum locutum esse contendunt, 261.

Nec negamus totum illum qui ejus manet, naturae suae esse sermonem, ibid.

Cum infirmitates non haberet, ex veritate naturae, eas ad naturam genuit, 114.

Omnia in Christo contra naturam, 114.

Mori voluit qui vita est, et virtus indefessa non recusavit se effici infirmam, I, 505.

Haec mortis somno non est dormitatura, 506.

Christus nobis est corpus, II, 249;

factus homo ex alio aliud fuit, I, 47.

Recepta carnis gloria in idipsum unde antea exstitit aliud est renatum, 48.

Christus resurgens occasum mortis adscendit, 216; legem mortis egressus est, 216;

relicto intra sepulcrum corpori divinae naturae suae tribuit consortium, id est, gloriam, 131.

Christum ad perfectum Dei filium gigni, quid. 45, 47

Christus ex Deo homo mortuus, in Deum ex homine mortuo resurrexit, I, 109;

ex hominis filio in Dei filium, ex quo etiam filius hominis esse coeperat, per resurrectionis gloriam jam renatus, 115.

Corporalis infirmitas Christi 1016 in Dei nomen naturamque salvatur. 109.

Ipsi hominis filio Dei filii et nomen redhibendum et virtus, 109.

Idipsum significat, Dominus Jesus in gloria Dei patris, et, susceptus homo in naturam divinitatis acceptus, et, homo assumptus ab unigenito Deo in aeternitatis suae vita collocatus, vel in salutem vultus Dei susceptus, 257.

Christus homo et Deus unitati paternae naturae nunc inest, II, 286;

nunc et deitatis spiritu et origine carnis unitus, pro, carne ut divinitate glorificatus, I, 510;

neque post hominem in Deo non totus homo totus Deus, II, 262;

non ex parte Deus, sed Deus totus, 399;

ante in se duos continens, nunc Deus tantum est, 399;

dum homo et Deus, jam Deus tantum est, 400;

toto jam in Deum ex ea qua homo est, dispensatione mansuro, 401.

Spiritus et caro jam ambo unum, I, 794

Ci in qui mutatur. Sic legitur Anquira pro Ancyra, II, 665.

Quimatius loco Cimatius, 663.

Quirius pro Scirus, 666

Circumstantiae civitas, I, 159, coelestis Jerusalem est. Ibid.

Clauso. I, 683

Cluditis. I, 784, not.

Coexcitatus. I, 146, 156, 168, 176

Cognitionis tempus. II, 35

Cohabitatio Dei distinguitur a coelestium bonorum perceptione. I, 186

Coinnascibilis. II, 303

Collatio verborum, II, 464

Collatio evangelica ac prophetica, 113.

Collatio pecuniae. I, 125

Comitatus diversitatum. II, 232

Comminister. II, 621

Communio, pro re quae est communis, II, 148, 379, 385.

Communio imaginis, 108; paternae substantiae, I, 731;

obtentorum, II, 315.

Communionis divinae sacramentum, I, 251.

Communio dominica pro ecclesiastica. II, 461, 462

Compassio. II, 507.

Compatiendis passionibus. I, 329

Compenset visum patrem, quasi, idem praestet quod visus pater II, 292

Complorare plorantibus. I, 329

Compresbyter. II, 638

Concaptus est. I, 462

Concorporales, I, 136, 163, 255, 270. Concorporati Christo, II, 571.

Concorporatio. I, 696

Condignus non est Deus conspectu cordis immundi. I, 410

Conditio et genus. I, 114

Confiteri Hilario saepe idem est quod poenitere, I, 92, 598, not.

Confessio poenitentiae, 40, 43;

poenitendi. 732

Configuratae veritatis speciem non recipere, id est, nihil esse quod sibi simile sit. I, 401

Congenita est Filio Dei omnis potestas, II, 281.

Congenuit Pater Filio voluntatis suae cognitionem. I, 268

Connuncupatus. II, 107, 170, 270

Conresurgit fides ista in Christo. II, 265

Conscia infirmitas, pro, conscius infirmitatis, II, 174.

Conscia natura, 191, not.

Conscia potestas, 192.

Consciae salutis fiducia. I, 250

Conscientia. II, 294, 295.

Conscientia publica, 136, 160, 563, 572

Consecratio primi sacerdotis Dei, I, 519;

consecratum judicium. II, 654

Consolari minas spe. I, 319

Conss. II, 684, 685, 690

Constare ex diversis ut maneat. II, 141

Consummatio pro fine, I, 2. 8.

Consummabatur effundi, II, 347.

Consummatio permanendi, I, 375.

Consummare naturam Dei, hoc est, divinae naturae plenitudinem praestare, II, 158.

Consummat Patrem Filius. 201.

Consummare hominem viventem, 330.

Consummatur homo imago Dei. 406

Contineri ex infirmibus, II, 198;

ex inanimis. 198

In controversum. I, 444

Convallia. I, 193

Cooperari et cooperatio. II, 87

Corpus pro natura humana, I, 250.

Corpus sui sensus ac spiritus effici, II, 352.

Corpus opponitur imagini, I, 516; opponitur umbrae, 763; II, 113.

Corpus psalmi, I, 355.

Operis, II, 87,

resurrectionis, I, 137.

In corpore peccati positum esse, 605.

Corpus nobis est Christus, II, 236;

corpus est omnium, 249.

Corpus in substantiam animae transire, et animae subtilitatem in naturam corporum ingravescere. I, 707. V. 719

Corporalitas Christi, I, 683, 684.

Corporatio, II, 303, 383.

Corporatur, quasi, adipiscitur suam perfectionem, I, 492.

Corporea substantia animarum, 692.

Corporeus Christus, id est, homo, 787.

Corporeus, id est, cum esset in carne mortali, 46.

Corporalis, eodem sensu, 591.

Corporalis vitae mandatum, id est, vitae quam hic in corpore degimus, 293.

Corporale nihil in Beatis, 591.

Corporalis non est Deus secundum nos, 455 not. 532, not.

Corporalia in Deo non 1017 sunt, sed absoluta, II, 306.

Corporalis habitatio Dei incorporalis, proprietatem naturalis unitatis in Deo qui ex Deo subsistit docet, 257.

Corporalis habitatio divinitatis incorporalis naturalem unitatem efficit, 258.

Corporalis in Christo divinitas est, non ex parte, sed tota, 256,

Corporaliter in Christo manens divinitas, naturae in eo Dei significat veritatem. 252

Corruptivus. II, 118

Cruciarius. I, 436

Cum, quasi apud, I, 85, 205;

pro secundum, 380 et passim.

Cum quando, I, 14, 246, 266; II, 96, 110 et alibi.

Curiosus, id est curam habens. II, 302

Custodia Domini in qua fideles hac vita functi reservantur. I, 431