A

0915C

Aaron consecratio. I, 519

Abimelech, id est, fratris mei imperium. I, 79

Abominationem meretur corruptio. I, 95

Abra unica Hilarii filia, II, 525, scripsit patri, ibid.;suadetur ut vana ornamenta abjiciat, 526; ut nullo interrogato, patri rescribat, 528; ut quod minus per aetatem intelligit, matrem interroget. 528

Abraham diu ignoratus a Deo, I, 29; quando cognitus, ibid. Abrahae duae promissiones factae, 581. Abraham princeps fidei et timoris Dei, 479. Princeps electionis, 528; initium originis Judaeorum secundum sanctificationem generis, 528; ad quem primum fuit Dei sermo, 528. Abraham unum ex tribus viris, non in uno tres adoravit, II, 92; visis tribus viris Dominum suum fidei oculis agnovit, 89; et adoravit, sacramentum futurae corporationis agnoscens, 91. Deum in forma hominis adoravit, 111. Deum verum adoravit, 112; per eam fidem, per quam adoravit, justificatus est, 112. Abraham sanctificatus parens, I, 675; pater fidelium. 674

0916C Abrahae sinus, I, 445. In hunc anima beata ab angelis fertur. 445

Abundantia beatitudinis perfectae non est omnium ad civitatem Dei pertinentium. I, 438

Abyssus in Scripturis quid. I, 49

Acacius. II, 538, 627, 628, 631, 665

Accola. I, 292

Achivi adunati quid de iis decernant, qui Arimini deliquerunt. II, 702

Acticus. II, 680

Adae, et caeterorum hominum discrimen, I, 718. Per Adam et in Adam oportuerat cognitionem Dei inchoari, 208. Adae tentationum ordo, 678. Adam a diabolo captus, 606; a promissionibus Dei et incolatu paradisi excidit, 606; cur de paradiso post culpam ejectus, 255. Peccaudo ab immortalitate excidit, 26. Adae peccato quid perdiderit homo, 549, 551; II, 711. In unius Adae errore omne hominum genus aberravit, I, 758. Adae transgressione homines ex beata requie ejecti, 635. Adae mors per misericordiam Dei in aeternitatis poena non manet, 174. Corruptio ab Adam orta qui a Christo exhausta, 809. Adam 0917 filius Dei, quia primum Dei opus, I, 705; veniam obtinuit, 705. Adam confessus, veniae reservatus, et glorificatus in Christo est, 420. De Adae salute, vid. ibid. not. In Adam uno peccata universis gentibus remittuntur, 705. Adae corpori mala a diabolo illata qui sancti emundent. 711

Adam secundus unde coelestis. I, 441

Adspersio secundum legem per fidem emundatio peccatorum erat, I, 108; sacramentum erat futurae ex Domini sanguine adspersionis. I, 108

Adamantius. II, 666

Admiratio non est rei ignotae. I, 385

Adoptio, I, 480. Adoptionis nomina, et externas nuncupationes in Patre et Filio Ariani intelligunt, II, 568. Qui adoptionis tantum nomen Christo concedunt, refelluntur. II, 150

Adoptivi filii. II, 166

Adoratio in Spiritu qui proportionem habet cum cultu quem Deo debemus, II, 46.

Adoratio strato in terram corpore quinquagesima post Pascha ab Apostolis vetita. I, 9.

Adspectus Dei multiplex. I, 388, 390

Adventui Domini omnis Patriarcharum est gloria praeparata, I, 772.

Adventui Christi lex et prophetia omnis deputabatur, 782, 783.

Eum testata est lex omnis, 383;

testata sunt omnia legis testimonia, 357.

Adventus a Patre non idem est quod exitio a Deo, II, 156.

Qui adventum Christi corporeum a prophetis praedicatum occultant, coelum claudunt, I, 784.

Adventu Christi quid praestitum mundo. 249

Adventum Christi novissimum qui praeventuri sint. I, 769

Adversa. In adversis agendae sunt Deo gratiae. I, 331

Adulatores sicut lac in secundis blandi, velut coagulum in adversis acerbi, I, 333.

Adulantes regibus arguuntur. 102

Adulteri servitus, I, 459.

Leges in adulteros. 459

Adulterium morte et poenarum quaestione punitur, I, 625, ibid., not.

Adulterii unius reus, et plurium artifex non debent pari in morte poenarum quaestione vexari, 625.

Adulterium spiritale, 762, not.

Adulterium solo conceptum corde jam crimen est, 139.

Adulterio aequant Evangelia oculi incidentis motum. 685

Aedificia alia firma, alia infirma. II, 488

Aegyptus saeculi specics, I, 534.

Aegyptus idolis plena, et omnigenum deorum monstra venerans, 672;

prope universa jam fidelis est. 237

Aegyptii soli Seleuciae homousion constantissime obtinebant. II, 573.

In gratiam Athanasii ad Julium scripserunt, 625, 670.

Aegyptiorum litterae ad Liberium, 671, 672.

Aegyptii omnes Alexandrina synodo adunati. 702

Aeones Valentini. II, 137

Aequalitas et similitudo num differant, II, 502 et seq.

Aequalitas nec solitudinem habet, nec diversitatem. 186

Aequari Deo nequit, quod extra eum est. II, 197

Aequitatis sensus et opinio unicuique ex natura imponitur. I, 786

Aer quibusdam Deus, quia motu ac natura indissecabili circumferatur. I, 197

Aestus maris. I, 259

Aetas universa doctrinis Dei fuit erudita. I, 402

Aeterni, et saeculi discrimen, I, 348,

Aeternitas in nullo a se deest, II, 4.

In aeternitatem non cadit vitium aut emendatio, profectus aut damnum, 56.

Aeternitas sola Dei similis est, 446.

Deus est. 782

Aeternitas Patris excedit quidquid concipi potest. II, 50

Aeternitas Filii qui ab Arianis intellecta. II, 696

Aeterna ex se nulla creata substantia est, I, 645.

Quaecumque aeterna est, hoc ex praecepto Dei habet, non ex natura. 646

Aeternitas hominis. I, 627

Aeternitatis spes ossibus significatur, I, 103.

Aeternitatis spes et cognitio unicuique inest naturalis, 171;

cur hanc corporibus nonnulli negent, 172.

Aeternitatem ita corporis ut animae sperare arduum, sed maxime verum est, 172.

Aeternitas utriusque Scripturis praedicata, 166.

Aeternitas corporalis justorum non est ambigenda, 694.

Haec dabitur iniquis ad poenam aeternam, 694.

Aeternitatis spem quomodo gentilium disputationes comminuant, 167.

Aeternitatis consequendae plures occasiones Deus largitur. I, 720

Aethius Thessalon. II, 632, 658, not.

Aetius. II, 680

Aetius Anomoeorum haeresis auctor condemnatur. II, 694

Aetianae haeresis auctores. II, 704

Affectum insitum nequaquam aut locus divellit aut tempus. I, 175

0918 Afflictum quomodo relevet fides. I, 391

Afri coguntur reddere subscriptiones contra Ursacium et Valentem. II, 582

Africa, II, 672.

Decretum Orientalium ad Africam missum. II, 647

Agapius. II, 667

Agar allocutus est Dominus Deus. II, 88

Agens in rebus. II, 683

Agenda quisque debet praemeditari, I, 326.

Agendi causae sunt aut fructus oblectationis, aut judicium bonae in eo quod aggredimur opinionis, 556.

Ad bene agendum homo suis viribus non sufficit, 389.

In bonis actibus quid naturae sit, quid divinae misericordiae, 381.

Actibus nostris ubique praelucere debet verbum Dei. 361

Acta apud Antiochiam confecta, II, 626.

Acta adversus Athanasium, 625;

unde irrita. 625

Aggaei nomen psalmis praenotatum qua auctoritate. I, 3

Ἀιών determinatum saeculum significat. I, 200

Alarum velamento quid in Scripturis significetur. I, 162

Alabastra, Thebaidis locus. I, 384

Ἀλαλαγμός, quid. I, 196

Alcuini fides graece versa. II, 721

Alexander Alexandriae plures ab Ecclesia ejecit, II, 628.

Manent illius ad Sylvestrum litterae, quibus undecim ejectos significat, 673.

Melitii presbyteros suscepit. 626

Alexander de Larissa. II, 632

Alexander de Morenis. II, 633

Alexandria, II, 177, 670;

quanta a Constantio passa sit, 570.

De Alexandria multi Sardicam confluxerunt, 658.

Alexandrinarum basilicarum depraedatio. 653

Alexandrini conficta Athanasio crimina Sardicae repellunt. II, 625

Alexandrinae synodi anni 362

decretum. II, 702

Alexandria provinciae. II, 665

Altare comminutum. II, 653

Alypius. II, 632

Amarquetais. II, 665

Ambitio saecularis. II, 594, 595

Amici Dei Abraham et Moyses, I, 580;

discipuli Christi. 580

Amari se a nobis exigit Deus, amore ipso non sibi, sed nobis profuturo. I, 39

Amoris mutui maxime erga fideles, arctissimum vinculum Dominus posuit, I, 758.

Amoris obsequium longe differt a timoris officio, 355.

In amorem non potest incidere necessitas, 356.

Amore sibi haerent etiam absentes, 175.

Amoris et odii rectus usus. 360

Amorrhaeus, id est exacerbans. I, 534

Anapoli. II, 667

Anathema constitutus, nec vocatus, nec baptizatus est, nec fidelis, II, 243.

Anathemati omnes a Constantio sunt subjecti, 583.

In anathemate constitutis cujusmodi communio negetur. 628

Ancara. II, 667

Anchilo. II, 668

Ancyra, II, 665.

Ancyrae strages editae, 653.

Ancyrae congreganda synodus. 463

Ancyranae synodi decreta, II, 467 et seqq.

Ea sola Sirmium delata sunt, quae Hilarius libro de Synodis inseruit, 521.

Si quid habent criminis, intra se habent, ibid.

Ancyrana fides ab exordio non nihilum habuit offensionis, 517;

quibusdam suppressis Sirmium delata est subscribenda, 516.

Hilarius timet ne quae tacita sunt, iterum dicantur, 516;

synodi hujus litteras tenet, 517.

Ancyranae fidei quaenam verba Arianis inimicissima, 580. Vid. Orientales.

Anfion. II, 647

Angelus officii nomen est, non naturae, II, 110, 117.

Angelus magni consilii, Filius, 88, 89, 91.

Angelus Dei Agar allocutus, Dominus et Deus est, 88.

Idem ad Abraham locutus est, 88, 91.

In angelo Dei significatur ipse qui est, et ille cujus est, 88.

Angelus in rubo visus, Dominus ac Deus nuncupatur, 94.

Angelos tantum vidit Lot. 92

Angeli, natura spiritales, I, 557;

nomine et natura vigilantes sunt, 429.

Angelorum natura vel virtus ignis et spiritus nominibus ostenditur, II, 110.

Angeli coelorum nomine significati, I, 220.

Ante tempora et saecula conditi sunt, II, 596.

Angelicae virtutes primae ad cognoscendum Deum genitae, I, 544.

Eis regionem quamdam finitam Deus collocavit, 544.

Angelorum propriae sunt habitationis sedes, 544.

Angeli omnes in coelo in meditatione justificationum Dei sunt, 375.

Dicuntur virtutes coelestes, quae in opere ministerii sui permanent, 375.

Angelorum leges. 316

Angeli, Archangeli, etc., ut nominibus, ita et officiis sunt diversi, I, 293.

Pro diversitate ministeriorum diversus habent praeceptorum observantias, 293;

quas perpetuo custodiunt, 293.

Angeli quidam ante Deum tanquam officio propriore assistunt, 317.

Angeli ex originis suae sorte 0919 ut sint semper accipiunt, I, 694.

Eis extra proprii laboris mercedem indulta gloria, 693, 694;

quod illustratur similitudine filiorum, ibid.

Angeli Christum unde laudent, II, 53.

Gentium divisio secundum numerum Angelorum, I, 49, 166.

Angeli opus non est gentium multiplicatio, II, 111.

Ejus ministerium excedit potestas multiplicandarum gentium. 88

Angeli divina ministeria, I, 557.

Angelicae virtutes Dei membra dici possunt, 494.

Angelorum intercessione non eget Deus, sed infirmitas nostra, 494.

Angeli quodammodo oculi Dei quibus nobis misericorditer prospicit, 200;

voluntatis Dei et communicandae in nos beatitudinis sunt ministri, 427.

Per Angelos lex Moysi disposita, 557.

Angeli ministri legis in manu Mediatoris, 225, 226.

Angeli ad confortandum Christum adventus non exstat in pluribus libris, II, 349.

Angelus resurrectionis primus index, I, 810.

Angelis Dei plenus est omnis aer, 278.

Angeli nostrae voluntatis testes, 278.

Et nobiscum manent, et Deo adsistunt, 278.

Visum eorum puero suo meruit Elisaei oratio, 557.

Angelis in coelo et laetitia et cura salutis humanae. 758

Angeli sunt montes. I, 427, 454.

Ecclesiam quadam custodia circumsepiunt, 454;

ubique fidelibus cunctis adsistunt, 557.

Angeli nostrae fidei contra nequitias spiritales nos juvant, 200.

Infirmitas nostra, nisi datis ad custodiam Angelis, tot tantisque spiritalium coelestium nequitiis non obsisteret, 533.

Angeli pusillorum sunt, 758;

quotidie Deum vident, 758.

Angeli fidelium orationibus praesunt, 758;

ambitioso famulatu desideria nostra ad Deum pervehunt, 758;

animam Lazari in Abrahae sinum tulerunt, 445;

justos deducunt in aeternam requiem, 142;

in Abrahae sinum, 143.

Eorum intra nos contemplari est monita, ministeria, dona. 427

Angeli foeminarum amatores, I, 521, ibid., not.

Angeli transgressores, regum nomine indicantur, 723;

luxu dissolutos habitant, 723.

Angelorum dominatui gentes ante Christum datae, 49.

Jus eorum in gentes perversum et injustum. 49

Angelorum numerus ex hominibus explendus. I, 758

Angelorum vita habituque plebs Israel in eremo mansit. I, 677

Anima frequenter spiritu significatur. II, 364

Anima Dei non est. II, 362

Animam Christi qui humanae naturae et infirmitatis existimant, quatenus fallantur, I, 111, ibid., not.

Anima Christi se signis et factis Deum probat. 602, ibid., not.

Animarum origines captu difficiles, I, 491.

Anima alterius originis a carne, 299.

Animarum divinam nobis inesse originem omnibus velut insitum est, 172.

Non est cur de animae origine ingemiscamus, sed de corporeo ejus incolatu, 423.

Animae origo cur divina et coelestis. 423

Animae natura spiritalis, I, 492;

natura coelestis, 493.

Quorsum nobis animae spiritalis natura inserta, 97.

Anima incorporalis est, 337.

Non habet in se assumptae aliunde alterius naturae originem, 337.

In omnibus membris est tota, 400 et seq.

Anima illaesa putre reciditur corpus, 401.

Anima domus Sapientiae, 481;

facta est ad imaginem Dei, 337.

Animae ratione homo ad imaginem Dei est, 493.

Incorporeus est, 493.

Nihil in se habet corporale. 493

Animarum conformatio invisibilis, I, 424.

Animarum origines quotidie occulta nobis divinae virtutis molitione procedunt, 266.

Anima ab homine numquam praebetur, II, 334.

Anima omnis opus Dei, 334.

Animae nostrae parens Deus, I, 185.

Animae generalis est quisque homo, 90.

Animam hominis primum de thesauris divinitatis diffusam dixit Hilarius, 229.

Nec facit cum iis qui volunt animas non in dies creari, sed initio rerum conditas de thesauro quodam mitti in corpora. 229, not.

Anima non terrena, sed ex afflatu Dei orta, et elementis corporis admixta, mortem nescit, I, 181.

Animae ea est natura, ut maneat aeterna, 630.

Menti uniuscujusque naturalis est spes aeternitatis, 171.

Anima Deo coaeterna futura sit necesse est, cujus Dominus in aeternum est dominaturus. 627, 629

Anima primi hominis ante est instituta quam corpus, I, 336, 493.

Animarum initia, etc. Christum ostendunt quotidie operari, 267.

Animarum nativus splendor, 690.

Anima potior natura, in cujus efficientiam et operationem corpus aptatum est, 492.

Animae vestis, corpus, 723.

Anima corporalis, 400.

Quo sensu, ibid., not.

Animarum species corpoream naturae suae substantiam sortiuntur, 692.

Anima in domicilio carnis ex ejus consortio corruptionis labem mutuatur, 289, 290.

Coelestis naturae generositas corpore ut contagioso carcere captiva continetur, 424.

Molesta ei est carnis terrenae societas, 298.

Anima hominis infirma est per naturam et consortium carnis, 179.

Nonnullam inde labem peccati contraxit. 299

Animus lumen aut tenebras suas in corpus refundit, I, 690,

0920 Corporis delectatio qui redundet ad mentem, et mentis gaudiis sensus corporis imbuatur, I, 172.

Animae subtilitas peccato in naturam corporum ingravescit, 717.

Animae peccatricis servitus, 441.

Animarum vitia sub corporalibus officiis sermo divinus significat. 135

Anima per dissolutionem corporis ab onere et consortio infirmis et periculosae carnis exuitur, I, 422.

Animas ex lege post mortem ad inferos descendere, 572.

Animas e corpore excedentes statim excipit aut quies, aut poena, 92, 445.

Anima justi e corpore excedens in Dei susceptione requiescit, 112. Vide homo.

Animalis homo quis. I, 73

Annianus. I, 631

Annus benignitatis Dei, aeterna vita. I, 192

Anomoension episcopi novemdecim Seleuciae defendebant, II, 573.

Hi nihil nisi profanissimum asserebant, ibid.

quo sensu Seleuciae dissimilitudinem damnaverint, 574.

Ibi condemnantur, et condemnati Constantinopolim convolant, 575.

Rursum illic eorum haeresi renituntur orientales, I, 693.

Hanc Constantius anathematizari vult, II, 694.

Ita Aetium illius auctorem damnant, ut magis in hominem, quam in doctrinam lata sententia videatur, 694,

sibi vindicabant illud: De die autem illa nemo scit, etc, 512.

Tandem adversariorum dominantur. 574

Anthropomorphitarum error refellitur. II, 492

Antichristus, homo, II, 275.

Homo peccati, filius diaboli, I, 807.

Diaboli filius, peccati portio, legis assertor, 811.

Cur dicatur abominatio desolationis, 788 et seq.

Judaeis susceptus loco sanctificationis insistet, 789.

In ecclesiis sessurus est, II, 600.

Quem terrorem Ecclesiae incutiet, I, 742.

Antichristi tempus, II, 595.

Ministrorum ejus conatus. I, 790

Antichristi plures sunt, II, 593.

Antichristus est qui Filium unius cum Patre divinitatis esse non confitetur, 599.

Antichristus Constantius, 564.

Antichristus Auxentius, 599.

Antichristus est Arianus. 164

Antichristi stylo Scriptura composita, II, 597

Antiochia, provinciae Syriae Coeles. II, 664

Antiochiae contra Samosateum quot episcopi adfuerint, II, 513, ibid., not.

Id senserunt quod Nicaeni Patres. 513

Acta apud Antiochiam confecta. II, 626

Antiochenum concilium in Encaeniis, II, 653.

Adversus quam haeresim congregatum, 480.

Quot episcopi ei interfuerint, 478.

Fides ab iis exposita, 478.

Filio originem non coeptam, sed manentem et ex Dei substantia dedit, 483.

Patrem et Filium nec tempore, nec nomine, nec essentia, nec dignitate, nec dominatione discernit, 482.

Haec fides unde Arianis est incommoda. 579

Antiochi victoria. I, 259

Antonius a Domino. II, 665

Antonius a Gusra. II, 668

Antonius a Zeumate. II, 665

Apocalypsis auctor idem est Joannes, qui Evangelium scripsit. II, 165

Apollinarius errores ab Arianis est mutuatus, I, 19 et 20, in praef. ad tom. II.

Apostatae et peccatoris discrimen. I, 375

Apostoli, quibus Christus circumferendus, in Joseph praemonstrantur, I, 672.

Electionis eorum prophetia, 234.

Apostolorum infirmitas, 221.

Quia in his esset bonae voluntatis affectus, quid consecuti sint, 221.

Apostolorum erga legem favor, 765.

Apostoli aliquandiu legis amore detenti, quodam fidei somno occupati sunt, 804.

In iis quae legis sunt adhuc errant, cum panum incremento Christus populum satiavit, 740.

Nondum eis concessum erat panem coelestem perficere et ministrare, 740.

Eorum in salvando Israel favor. 746

Apostoli sacramento (vel sacramentis) aquae ignisque perfecti, I, 682.

Salis instar aeternitatis sunt satores, 682.

Tenebras mundi fugant, 682.

Christi nativitatis rationem tardius didicerunt, quam missionem ac naturam, II, 158 et seq.

Apostolorum fides proxime ante passionem Christi, I, 800.

Christo est accepta, 800.

Unde commota, unde confirmata, II, 348.

Ante Christi resurrectionem nutans, post firmata est, 604.

Apostolorum fides etsi minus praestat admirationis, plus affert auctoritatis. II, 171

Apostolorum potestas. I, 506.

Coelorum claves sortiti sunt, 98;

ob fidei meritum, II, 157.

Apostoli tanquam ex Christi corpore exeunt, I, 743.

Christi virtutes in se habere, aut etiam ipsi esse intelligendi sunt, 222;

perfectam Christi imaginem et similitudinem sortiuntur, 711;

qui coelestes fiant, 711.

Apostolis eam in coelis mansionem communicat Christus, quae sibi propria est, 186.

Apostoli principes Ecclesiarum, 234.

Eorum principatus, Ecclesiae ab ipsis principia sumentes. 580

Apostoli Ecclesiae oculi, I 578;

lucernae Ecclesiae, 362.

Ecclesiarum fundamenta et columnae, 221.

In Apostolorum decore Ecclesiae omnis ornatus est, 245.

Apostoli quomodo 0921 sagittae, I, 474.

Quomodo rami, 735.

Qui prophetae, sapientes, et scribae, 786.

Gratiae Dei sunt ministri, 740.

Apostolorum ministerio universis misericordia Dei subvenit. 727

Apostolorum constantia, I, 202.

Apostoli contra senatus consulta et regum edicta gentes fere omnes paragrarunt, II, 594.

Apostolorum praedicatio, Imperatorum in eos odiis effloruit, 594.

Apostoli per omnes orbis terrarum partes plurimas Deo habitationes paraverunt, I, 70.

Apostolorum proprium est resurrectionis Christi testimonium, 750.

Ipsi caeteros resurrectionis gloria et tempore anteibunt. 775

Apostolorum regula. II, 537

Apostolatus unitas. II, 162

Apostolicus sermo pro jam factis futura significat, II, 394

Apostolico in ministerio nihil venale sit. I, 711

Apostolici viri, I, 779; II, 620,

Apostoli nominantur, I, 474, ibid., not.

Apostolicorum virorum constans cura et negotium. II, 620

Appellatio. Athanasius Tyro fugiens Imperatorem appellat. II, 652

Aquae, quia indefessae fluant, Deus a nonnullis nuncupantur, I, 197.

Aquarum nomine homo saepe in Scripturis significatur, 451;

significantur motus populi insectationesque gentium, 243.

Aquas populos intelligimus, 449.

Aquae, populi perituri, 616.

Qui diversa hominum genera significent, 449.

Aquarum super coelos usus, 544.

Aquae baptismo Domini consecratae. 199

Aquae a Dacia Ripensi. II, 632

Aquila legem Judaeis transtulit post Domini passionem, I, 153.

Secundum litteram scribens, et extra spiritalem intelligentiam manens. Ibid.

Aquileia, II, 638.

Concilium ad Aquileiam congregari rogant Itali. 677

Aquitanica provincia. II, 457

Arca Noe Ecclesiae figura. I, 638

Arca Testamenti quid continebat, I, 510;

species est corporis quod Dominus assumpsit. 510

Archivum Ecclesiae. II, 649

Archydamus. II, 629

Arcu significatur poenae praeparatio. I, 155

Arelatum, II, 672.

Quae Arelate a legatis Liberii proposita conditio. 674

Arelatensis synodus. II, 540

Quid in illa actum contra Paulinum. II, 621

Aretiis. II, 665

Argenti examinandi ratio. I, 203

Arietes intelliguntur sacerdotes. I, 205

Arimini congreganda synodus, II, 463.

Fraus diaboli fuit synodorum Ariminensis ac Seleuciensis divisio, 698.

Constantius Ariminensi Concilio scribit, 683:

de fide atque unitate tractari jubet, 683, 688;

at vetat de Orientalibus quidquam definiri, 684;

completis universis decem legatos ad se mitti praecipit, 684.

Concilium conturbant Valens et Ursacius associatis Germinio et Gaio. 688

Ariminensis synodus fidei Nicaenae nihil addendum aut detrahendum definit, II, 684, 687;

haereticos ei renitentes damnat, 685.

Arii doctrinam multis explodit, 686.

Ariminensi synodo Epicteti et Potamii facinus contentum. 670

Arimino decem legati a catholicis ac totidem ab Arianis ad Imperatorem missi, II, 689.

Hi statim suscepti: illi longa dilatione fatigati, et minis perterriti perfidiam suscipiunt, ibid.

Et Arimini gesta omnia in irritum deducunt, 690.

Arimini detinentur episcopi, quorum multi aetate et paupertate defecti. 689

Ariminum a Valente perlata fidei Confessio, II, 690;

et a legatis subscripta, ibid.

Ariminensi synodo vis facta, 566.

Ibi ad usiae silentium plures coacti sunt sub auctoritate nominis Orientalium, 698;

synodi nomine inscripta ad Constantium epistola, 691.

Qui Arimini detinebantur, enixe rogant se ad proprias ecclesias dimitti. 689, 691, 692

Ariminensis synodi legati Constantinopolim post Seleuciensem synodum reversi, II, 693, 695;

ab Orientalibus conventi, ad haeresis damnationem adduci nequeunt, 700;

contra damnatis a Seleuciensi synodo haereticis, quamvis Orientalium litteris moniti, statim se jungunt, 695;

periculum depositionis in eum intendunt, qui has litteras suscepit, 694;

respondent Christum a sanctis Ariminensibus non negatum esse creaturam. 695

Ariminensis Concilii qualis fides, II, 706.

Illius impietas retegitur, 695.

Ei universi Orientis episcopi consenserunt, 705.

Ariminensis synodus post lapsum ad Orientales litteras dedit, 693.

Pluribus Arimini cadentibus assensum denegat Gregorius, 701.

Hunc ad increpandos eos qui lapsi sunt hortatur Eusebius, 701.

Ariminensi synodo longe aliud actum est quam existimabatur, 620.

Ariminensis fidei iniquitatem prodit cura et labor obtinendi ut ei consentiatur, 0922 II, 620.

Quantus sit hic labor, ibid.

Hujus synodi gesta Auxentius defendit, 602;

sexcentorum hominum labores vocat 600

Arimini gesta Italia et Illyricum abrogarunt, II, 703.

Illa omnes Italiae provinciae rescindunt, 704;

eorumque rescissionem petunt sibi mitti, 704.

Eadem Galli irrita declarant. 699

Ariminensis synodus ab omnibus religiose dissoluta, II, 598.

Iis qui Arimini ignorantes deliquerunt, parcendum esse Aegyptii omnes et Achivi sanxerunt, 702;

quod apostolica auctoritas confirmavit, 702.

Huic sententiae refragantur nonnulli. 702, 703

Ariminiadenus. II, 647

Arius ex Palaestina. II, 627, 632

Arius haereticus, II, 704.

Filium ante Mariam et saecula tuetur, 180.

Arii et Sabellii pugna, 179 et seq.

Arii undecim discipuli Ecclesia ab Alexandro ejecti, 673.

Eorum conciliabula, ibid.

Arii epistola ad Alexandrum, 79, 134.

Arii doctrinam Arelate an. 353, damnare recusant Athanasii adversarii, 674.

Hoc ipsum apud Mediolanum circa an. 345 denegant quatuor episcopi, 673.

Arii blasphemiae variis anathematis damnantur, 686.

Arii haereditas omnis ad Ursacium, Valentem, etc., defluxit, 595.

Arii spiritus ex angelo diaboli in lucis angelum transfiguratus, 595.

Arii haeresis, 176.

Alexandria in totum pene orbem serpsit. 177

Arii duo, II, 642, ib., not.

Arii, id est, Ariani, 642.

Arii satellites, 636.

Quae eorum fides, ibid.

Arianae haeresis auctores. 704

Ariani nusquam in libris de Trinitate ex nomine designati, 8, in praef. ad tom. II,

sed appellantur praesentes haeretici, II, 179.

Dissimilem Deo patri Filium praedicantes, 179.

Hi qui nunc sunt, 180, 181.

Hujus nunc temporis praedicatores, 27.

Non veri Dei praedicatores, 16.

Creaturae praedicatores, ibid., 512.

Qui nunc creaturam esse unigenitum Deum praedicatis, 243.

Novi Christi praedicatores, 376.

Novelli apostolatus, sed ab Antichristo, praedicatores, 40.

Novi apostolicae fidei emendatores. 410

Arianus Antichristus, II, 164.

Novi apostolatus mendax sacerdotium, 161.

De non extantibus Christi novus conditor, 164.

Hilario est diabolus. 600

Ariana haeresis cognominatur nova haeresis, II, 176.

Novella nunc haeresis, 179.

Haeresis infirmitatis, 471.

Creaturam esse Dei filium profiteri ausa, 471.

Antichristi synagoga. 563

Ariani fidei suae regulam quam subdole contexuerint, II, 103 et seq., 133.

Arianorum commenta nuper inventa, 537.

Perfidia a multis non olim edita, 15.

Arianae doctrinae novitas luculenter demonstratur, 145 et seqq.

Haec doctrina exponitur, I, 224, II, 13, 23, 28, 72, 75, 194.

Ariani Filium a divinis proprietatibus excludere qua arte tentent, 75 et seq.

Filium semper fuisse negare se dicunt, ne innascibilis putetur, 73.

Negant, ut tempori subjiciatur, 74.

Eorum contra Filii aeternitatem argutiae. 418

Ariani prolationis nomen conantur excludere, II, 137.

Unde se permotos dicant, ut homousion respuant, 73.

Unam substantiam, per speciem damnandi Manichaei, respuunt, 138.

Filio negantes Dei substantiam, ne Patri injuriam faciant, refutantur, 75.

Ariani inter Patrem et Filium voluntatis unitatem tantum, non naturae esse volunt, 217.

Patrem extollunt ut Filium dejiciant, 376.

Quam subdole Filium a deitate excludant, 126.

Ariani Filium negant Deum sub specie honoris Dei, 100.

Cum contumelia Patris, 100.

Profani in Patrem, blasphemi in Christum, 642.

Quantum in se est, perimunt Patris essentiam, 473.

Persecutores ethnici in solum Christum hostes fuerunt: Ariana haeresis ad Patrem Deum certat, 568.

Arianus ficte Patrem et Filium confitetur, 165.

Creatorem et creaturam eos vocat. 165

Arianorum doctrina de Christi origine, passione, ac Patre, II, 375 et seq.

De Christi passione et origine ut Spiritus est, I, 800, 801.

Aiebant, ex Patre omnia, sed per Filium omnia, II, 86.

Christum efficiendorum operum causa creatum sentientes refutantur. 433

Ariani sapientiam esse Christum confitentur, II, 86.

Creatam dicentes sapientiam non habent unde praetendant impietatis errorem, 438.

Christum Deum aperte negare non audent, 215, not.

Qua arte insinuent Christum non esse Deum verum, 105;

quod toto lib. V, de Trin. ex lege confutatur.

Ariani simplicium fidem a Christi Dei confessione depellere qui tentent, II, 215.

Qua arte Filium de non exstantibus natum praedicent, 141.

Eorum fraus in hoc, non erat antequam nasceretur, 142.

Solemne hoc eorum effatum, nec non isthaec: De non exstantibus est Filius, et: Erat quando non erat, toto libro XII, refutantur. Qui Deum Patrem, et Christum Dei filium confiteantur, 472.

Qui Christum praedicent Filium unigenitum ac Deum, 145.

Qui 0923 laboraverint ut Christus neque Deus neque Dei Filius crederetur, II, 134, 175.

Ridiculi sunt, cum asserunt ex uno nasci nihil posse, 216.

Adversus Sabellium demonstrant Filium ante saecula subsistentem, 16.

De solis ac lunae creatione solent tempora numerare, 427.

Arguuntur ut cultores creaturae, 233.

Qui paternae substantiae communionem Domino detrahunt, I, 731.

Eum tamen venerantes tanquam Deum, 731.

Et Dei nomen ei detrahere non audentes, 731.

Pejores sunt quam qui ignorant, 731.

Ariani Judaeis in Christum iniquiores sunt, II, 170, 193.

Negant quod ignorare non possunt, 170.

Omnia eis clausa sunt ad salutem, ibid.

Blasphemia eorum est sine venia, I, 731.

Salus eorum magis desperata quam Judaeorum, II, 170.

Nullus illis est excusationis locus, 379.

Divini Spiritus incapaces, obnituntur veritati. 284

Ariani toto adversus piam fidem impietatis suae ingenio laborant, II, 215.

Eorum fallax praedicatio, 214, 593, 595, 596.

Serpentini gressus, 135.

Subtilitas ac fraudes, 175.

Astus et ignorantia, 537.

Deum unum verum nosse, et confiteri nesciunt, 126.

Christum inducunt ut congruenter loqui nescientem. 220, 312

Arianorum contradictio amentia est potius quam ignorantia, II, 196.

Eorum stultitia, 218.

Arianorum fides eorum cognitioni adversa, 192.

Non cognitionis fides est, sed criminis, 192.

Tenebras luci inferunt, insecabilia desecant, 29.

Evangelicum et propheticum Spiritum in lites dividunt, 410.

Nostris adversum nos usi sunt doctrinis, 175.

Oblatrant magis quam disputant, 538.

Eorum calumnia contra assertores naturalis unitatis Patris et Filii, 226:

Verborum ambiguitate simplicibus illudunt, 71.

Interpretationibus suis dicta divina corrumpunt. 71

Ariani Scripturis qui abutuntur, II, 258, 259.

Quibus Scripturis divinam naturam Christo negent, 258.

Quibus fucum faciant, 75.

Eorum principale argumentum, Dominus Deus tuus unus est, 82.

Refellitur, 239.

Aliud non minus usitatum ex verbis Dominus creavit me, 409, 428, not.

Eo maxime loco utuntur, quod dixerit: Pater major me est, 179.

Inde simplices fallunt, quod quae hominis sunt adscribant Christi divinitati, 261, 269.

Impietatis causas arripiunt de salutis nostrae sacramento, 376.

Sacramentum salutis nostrae invadunt ad mortem, 302.

Eorum objecta diluuntur distinctione duplicis Christi naturae, 378.

Scripturae loci illis contrarii, 19, 20, 40.

Ex iis ipsis, quibus utuntur, sunt refellendi. 218

Arianos spectat liber XII Hilarii de Trinitate, in praef. ad tom. II, 17 et 18.

Ab Arianis errores suos mutuatus est Apollinarius, I, 777, n. 20.

Ariani de Spiritu sancto male sentiunt, II, 28.

Plerique eorum volunt Christum non in impassibilis Dei natura fuisse, 326.

Quidam eorum dicunt Christum ex nihilo in similitudinem Dei creatum, 72.

Ariani se agunt non ut episcopos Christi, sed ut Antichristi sacerdotes. 593, 595

Arianorum crimina Sardicensi synodo comprobata, II, 623.

Inventi sunt mendaces, 625.

Scripturarum falsatores, 120, ibid., not.

Falsarum litterarum auctores, 625.

Plebis Dei fidei vim facere, 314.

Eorum in Catholicos calumniae, 324, 622.

Persecutiones intolerabiles, 535.

In servos Dei frequens saevitia, 622.

Crudelitas et violentia, 536, 539 et seq., 630

Arianae haeresis strages describitur, II, 461.

Arianae doctrinae virus quam late diabolus protulerit, 458.

Quantum illius praedicatio polleat, 323.

Arianae haeresis lues per omnes ferme imperii romani provincias grassata est. 131.

Difficilis illius curatio, 132.

Qui ejus fautores doctrinam impiam dilatare curaverint, 627.

Arianorum omnis fiducia in protectione pendet regni saecularis, 701.

Hilarius rogat ne Arianis favorem praestent locorum rectores. 628

Ariani dum sua scribunt, non quae Dei, orbem aeternum erroris circumtulerunt, II, 544.

Eorum frequentes mutationes, ibid. et seqq.

Quid praetexuerint ut fidem catholicam perverterent, 547.

His mutationibus efficiunt ut nullus non reus atque impius sit, 582.

Sirmii publice professi sunt, quod furtim antea mussitabant, 505.

Qui nomine imperatoris publicare tentarint, quod ipsi suo non audebant, 506.

Filium Patri secundum Scripturas similem dolose Arimini profitentur, 577.

Vocibus utuntur Scripturae inusitatis, 575, 577.

Arianorum sententiis, Itali circa an. 353, coguntur obedire, 673.

Arianam doctrinam suscipientibus non deerat unde se apud homines excusarent, 619.

Ariani pace sua frustra se jactant, 593.

Unde indigni sint nomine Christiano. 628

Ariomanitae. II, 180, ibid., not., 624, 698, 701

Arsenius II, 693

Arsenius, qui ab Athanasio interfectus dicebatur, habetur in numero vivorum II, 625

Arundo quos significet. I, 722

Asapofebiis. II, 632

Asclepas, II, 623, 631.

Depositus, 624, 631.

Et Athanasii 0924 sententia damnatus, II, 655.

Marcellus illi numquam communicavit, 655.

Quae ab exilio rediens patrasse insimuletur, 653.

Quae Constantinopoli, 649.

Se irreprehensibilem probat, 626.

Innocens declaratur. 627

Asianae decem provinciae ex majori parte Deum nesciunt. II, 498

Asini nomine gentes saepe significantur. I, 757

Aspersio. Vid. Adspersio.

Aspona. II, 666

Assyriis servivit captus Israel. I, 458

Asterius de Arabia. II, 627, ibid., not.

Astriferi circuli. II, 440

Asturus ab Arabia. II, 632

Asturica. II, 631

Athanasius in Nicaena synodo diaconus, II, 646.

Nicaenae fidei cunctis intimandae vehemens auctor exstitit, ibid.

Arianam pestem in tota Aegypto veri tenax vicit, 646.

Ob id conjuratis in eum testimoniis falsitas criminum est comparata, ibid.

Acta Tyri adversus eum, 652.

Athanasii depositioni Paulum Constant. interfuisse ac subscripsisse, 652.

Athanasius Asclepam damnasse dicitur, 655.

Falso accusatus de Arsenii nece, 625.

De fracto calice, 625.

Contra judiciorum formam damnatus est, 539, 620.

Gesta adversus eum se habere jactitant. 625

Athanasii ad Julium profectio, II, 654.

In Italiam et Galliam iter, 655.

Athanasium a Sardicensi synodo ejicere conantur Orientales, 656.

Innocens ab illa declaratur, 627, 631.

Innocentia ejus unde comprobata, 629, 633

Quae illum ante primum exilium facinora patrasse fingunt, 651.

Quae in reditu ab exsilio, 652.

Aegyptiorum et aliorum in gratiam Athanasii scripta unde Ariani infirment, 653 et seq.

Athanasius traducitur ut pacis universae Ecclesiae perturbator, 659, 661.

Athanasius in diversis orbis partibus litteras emendicasse accusatus, 654.

Damnatur Philippopoli, 660.

Omnia in Athanasium crimina conficta esse Sardicensi synodo monstrantur, 641.

Athanasius Sardicensi synodo absolutus, 670.

Utri majori fide digni, qui Athanasium accusarunt, an qui defenderunt, 633.

Qui damnarunt, an qui absolverunt. 684

Athanasius a communione sua Marcellum separat, II, 639.

Tum hic ab ingressu Ecclesiae se abstinet 640.

Athanasius reus noa esse ab Orientalibus, an. 349, renuntiatur, 636.

Exinde Valens et Ursacius profitentur falsa esse, quae de ipso insinuarunt, 636.

Litteras ei pacificas scribunt, 638.

Athanasii absolutionem qui Orientales anno 349

irritam facere conati sint, 633, 640.

Quales ex Aegypto omni, atque Alexandria ad Julium litterae scriptae sunt de reddenda ei communione, tales ad Liberium de tuenda, 670.

Cur illum Liberius initio Pontificatus sui non damnarit, 672.

Athanasius fingitur Romam a Liberio citatus, 669.

Venire noluisse, 669.

Et ab Ecclesiae romanae communione alienus declarari, ibid.

Sanctorum virorum in Athanasii absolutionem cura. 538

Athanasii condemnationem expetentibus Arelate succumbunt legati papae, modo ipsi Arii doctrinam damnent, II, 674.

Error hic prope omnium mentes occupavit, sacerdotes propter Athanasium exsulare, nec dignam esse suscepti exsilii causam, 620.

Sub occasione nominis Athanasii pridem aliud quid subtiliter attentatur, 673.

Liberius apud Imperatorem memorat Athanasii negotium, 671.

Eum a communione sua separat, 681.

Negatque se illum defendere, 678.

Et quod illum defenderit, excusat, 678.

Damnat eum, 678.

Eorum, qui Athanasii damnationi consenserunt, excusationes refelluntur, 634 et seq.

Athanasii praeterea mentio fit, 622, 624, 625.

Et passim pseudo-Sardicensi epistola. 647

Athenius. II, 690

Athenodorus. II, 632

Athei sunt impii, I, 20.

In suis sententiis incerti fluctuant. I, 20

Atrium et domus quid differant, I, 523.

Atrium, interna et media domus sedes. 527

Avaritia malorum omnium radix. I, 165

Avari servitus. I, 459

Aves quam sollicitae sint pro pullis, I, 134.

Aves spiritales volando requiescunt. 369

Austeritas philosophorum et haereticorum inanis, et superstitiosa. I, 184

Auri pretium ex errore humano. I, 383

Authentici Scripturae codices. I, 3, 185

Auxentius haeres Arii, II, 599.

Satanae angelus, hostis Christi, vastator perditus, fidei negator, 600.

In Ariana Ecclesia Alexandrina presbyter esse coepit, 598.

Auxentio pacem dicit Liberius, 682.

Auxentium Galli juxta litteras Orientalium excommunicatum habent. 700

Auxentii cum Hilario congressus, II, 597.

Ille Arium se scire negat, 598, 601.

Regem, Comites, Ecclesiam Dei Satanae arte circumvenit, 599.

Aliud scripsit quam professus 0925 est, II, 598.

Lusit verbis quibus possit fallere et electos, 598.

Sese episcopum Ecclesiae catholicae Mediolanensium vocat, 600.

Blasphemiae ejus exemplum. 600

Auxilium Dei necessarium, I, 389;

in tribulationibus, 560;

ne tentatio dominetur, 389.

Domino semper est orandum, 374.

Auxilium a Domino nobis venire vera fides est, 427.

Quomodo non desit sperantibus in eum, 560.

Vide Gratia.