G

Gaius, II, 595, 693, 705, 707.

Arimini cum sociis res novas molitur, 688.

Damnatur, 685, 690.

Galli eum a sua communione removent. 700

Galaad nomine quid indicetur. I, 157

Galatia multos impie ad unius Dei professionem nutrivit. II, 176

Galbanum. I, 593

Galbulus conspectus ictericum morbum sanat. I, 339, not.

Gallias. II, 655

Galli seditionis suspecti. II, 537

Gallicani episcopi a Saturnini, Ursacii et Valentis communione se separant. II, 562.

Quando intra se tantum communionem dominicam continere coeperint, II, 461.

Galli et Orientales mutuis suspicionibus detinentur, 463,

Galli anno 337

Hilario scribunt, 459.

Saturnino negantes communionem, Hilario fide ac spiritu cohaerent, 459.

Fidem infidelem e Sirmiensi oppido missam damnant, 459.

Non cedunt Saturnini minis, potestatibus, bellis, 460.

Omnem 0959 prorumpentis haeresis petulantiam frangunt, II, 460.

Fidei eorum fama Orientales ad resipiscentiam commovet, 460.

Galli ab Hilario quaerunt quid Orientales in fidei professionibus gerant aut gesserint, et quid super his ipse sentiat, 461.

Gallos in synodis elucere vult Hilarius. 463

Galli ad synodum in Bithynia futuram acciti intra Hilarii communionem se continent, II, 462.

Ab eorum se communione abstinent qui fidei defensores in exsilio detinent, 461.

Non eunt in subdolam dissimulationem, 461.

A caeteris extra Gallias abstinent 463

Gallicani episcopi Parisiis congregati Orientalibus rescribunt, II, 700.

In usiae silentio se fraudem passos esse ex Orientalium litteris agnoscunt, 699.

Ut apostatas respuunt qui Constantinopoli in loca fratrum indigne exsulantium sunt substituti, 700.

A communione ac sede sacerdotii dejiciendos statuunt, qui synodi suae decretis reniterentur. 700

Gallinae opus, I, 787.

Et sollicitudo pro pullis. 134

Gaudentius. II, 680

Gaudentius de Naiso. II, 632

Gaudentius damnatur a pseudo Sardicensi synodo, II, 662.

Paulum Constantinopol. defendit. 662

Gaudia vitiorum intellecta compungunt, I, 156.

Impiae et diffidentis de se conscientiae est, timere sine gaudio; et insolentis naturae est sine timore gaudere. 90

Gaza. II, 632, 665, not.

Gemere solent miseri ad praeteritorum bonorum recordationem. I, 549

Gemmae in pretio apud mulieres. I, 384

Generatio est in similitudine naturae, non in vitiorum proprietate, II, 339.

Generationem ex uno et immutabili Deo esse non posse asserunt haeretici, 54, 215.

Generationem Dei certo scimus, 32, 34.

Etsi non comprehendimus rationem, 33 et seq.

Haec non a sapientibus mundi aut Scribis legis quaerenda, 34.

A piscatore exponitur, 34.

Generatio Filii generationum nostrarum exemplo quatenus explicetur, 413.

Generationi Verbi num conveniat, Hodie genui te. I, 43

Generationes duae, quibus proprium est Deum laudare, I, 623.

Generatio legis, et generatio fidei, 633.

Prima ab Abraham coepit, 623.

Prima Judaeorum, altera Christianorum. 350, 536

Generositas paternae majestatis in Filio indifferens. I, 506

Gentes ex Cham et Japhet procreatae, I, 770.

Significantur nominibus aquarum, 122.

Desertorum, 220.

Foeni, 694.

Camelorum, 674, ibid., not., 764.

Asini, 757.

Canum, 696.

Maxime juxta Israel, 745.

Gentilis ignorantiae quae vitia dominentur, 771.

Cum pauci ex omnibus gentibus sint fideles, non per paucos efficitur ne non omnes gentes sint infideles, 149.

Gentium infidelitatis causa. 149

Gentes omnes dignum est Deo esse subjectas, I, 159.

Gentium conversio in corvo Eliae nutritio praeformata, 639.

Gentes fide populum anteriorem supplantaturae, in Jacob praesignantur 105.

In Israel autem, qua Deum visurae, 106.

Gentibus proprie promissus est Christus nomine salutaris, 66.

Gentium, quae Dominum laudaturae sunt, congregatio Psal. LXIV nuntiatur, 184.

Gentes ante Christum angelorum dominatui deditae et secundum eorum numerum divisae, 49, 166.

Per Christum a perverso jure dominantium ereptae. 49

Gentes paratam Judaeis salutem praeripiunt, I, 708.

Judaeis regnum coelorum qui rapiant, 723.

Gentium populus junior senioris primogenita emit, 394.

Emit fide, quae hic perdidit infidelitate, 395.

Gentes quomodo populus Dei, et qua ratione populus Deo incognitus, 612.

Quomodo longe a Deo, et quomodo prope, 198.

Gentium populus prius captivus, quomodo a Christo liberatus, 105.

Gentes ex silvis et cubilibus diaboli effectae sedes Dei, 508.

Gentes praeter spem ad cognitionem Dei consortiumque deductae, 227.

Gentes animantium ritu non intelligentes, 221.

Factae sunt spiritales. 221

Gentium salutis ordo, I, 710.

Gentium salus legis temporibus inchoata, 233.

Apostolorum praedicationi est reservata, 745.

Gentium salute Christum cum Apostolis satiandum, 745.

Gentium salus omnis ex fide, 700.

Ex fide factorum quae Judaei conspexerunt, 725.

Gentes per gratiam Spiritus vivunt. 746

Gentes Christo in haereditatem datae, I, 227.

Gentes baptizatae haereditas Christi, 48.

Quomodo Deum consolentur, 537.

Gentes omnes in Dei filio, quia caro factus est, visitatae, 147.

Coexcitatae et collocatae a dextris Dei in coelestibus, 146.

Gentes visitatae et non obedientes spernentur. 148

Genus, natura, et substantia saepe idem est quod essentia. II, 466

Georgius Alexandrinus haereticus II, 572, 708

0960 Georgius ex Laodicia, II, 627, 628, 631.

Arii discipulis ab Alexandro ejectis per litteras communicat. 673

Germania prima et secunda. II, 457

Germinius, II, 508, 595.

Arimini cum sociis res novas molitur, 688.

Ibique damnatur, 685, 690.

Epistola Filium Patri per omnia similem tuetur, 704, 706.

Ab hac fide eum avertere tentant socii, 705.

Testatur se iis charitate conjungi, a quorum fide se separat. 705

Gerontius. II, 633, 664

Gladius quid sit, et quid significet, I, 718;

potestatem significat, 651.

Gladio utens qui peribit gladio. 804

Gloria alia bona, alia mala, I, 81.

Gloriandi nobis nullus est locus, recordantibus omnia ex Deo esse, 147;

et in omnibus opus esse Dei misericordia, ibid.

Quam inane sit gloriari de scientia aut miraculorum virtute, 698.

Gloriosi in se Judaei iram ejus, qui solus gloriosos potest efficere, exacerbant, 201.

Gloriae cupiditate animus dolorem non sentit. II, 353

Gloria Patris ac Filii una est, II, 287.

Gloriae Christi unitas cum Paterna per dispensationem excesserat, 288.

Gloria quam Christus carni poposcit, I, 46

et seq. Gloriae filii hominis diversi gradus, II, 400.

Gloria corporis Christi. 397

Gloriae Christi qui subdamur, II, 397.

Gloriam aeternitatis nostrae in glorioso Christi corpore speculamur, I, 260, 487.

In Christo nunc repleti sumus, replendi postea in nobis ipsis, II, 264.

Fides compatiendi et commoriendi nos glorificat in Christo. I, 136

Gloria homini destinata, II, 402.

Gloriam coelestem terrenae carni dandam esse, ultra humanae spei fidem est, I, 227.

Haec carnis a Verbo assumptae virtus est, ut naturae nostrae corruptionem in coelestem gloriam efferat, 229.

Ad gloriam coelestem universis patet aditus, 270.

Gloria Dei procurante bonitate nobis non sollicitis praeparatur, 695.

Gloriae coelestis causa est doctrina et opus spiritale, 596;

maxima causa, Dei misericordia, 542.

Hanc merito suo consequi nemo poterit, nisi miserationibus Dei provehatur. 340

Gloriae aeternae dotes, I, 26; II, 406.

Gloria beatorum ac lumen omne sumitur ex conspectu gloriae Dei, I, 390;

ex contemplatione gloriae Dei quomodo accipiatur, 326;

in Sanctis erit diversa, 193.

Quaenam iis concedetur, quorum fides infirmior fuit, 193 ibid., not.

Gloriae coelestis perfectio quomodo nos praestabit esse cum Deo unum, 239.

Qui per gloriam Deus erit omnia in omnibus, II, 399.

Gloriae honor omnes ad unitatem paterni honoris assumet, 221;

non ob aliud datus est quam ut omnes unum essent, 221.

Unitatis hujus causam tenet Hilarius, sed nondum apprehendit rationem, 221.

Humana natura per gloriam in aeternam substantiam transformatur. I, 613

Glorificandum corpus in naturam spiritus, I, 289;

mutabitur, non abolebitur, II, 399;

sed quod carnale ei est, in naturam spiritus devorabitur, 406.

Glorificati corporis solida erit et indemutabilis natura, I, 431;

vetus atque ipsa originis suae materies. 54

Gradus decem in domo Ezechiae, I, 414.

Gradus quindecim in templo. 415, 416

Graeci sermonis translatio ad verbum expressa obscura est, I, 303.

Graeco verbo ἔρεις an dicis an contentio significetur, non distinguitur pronuntiatione. 582

Graeca translatio ex Hebraeo, I, 303, 304;

latinae praefertur. I, 303, II, 386

Gratiam tantum humanam qui sectatur, divinam perdit, I, 102. V.

Placere. Venia per gratiam omnibus necessaria, 707.

Salutem ac libertatem non dedit nisi Christus, 104.

In manu Dei est nos, ut velit, tamquam figulus reformare, 806.

Dona sua Deus justis injustisque largitur, 330.

Deus omnibus adest, nec se humanis auxiliis subtrahit, 627.

Verbum Dei, solis admodum, cuique praesto est, ut illuminet modo aditum reperiat, 349;

Gratia evangelicae doctrinae percipiendae quibus dilata, 776;

quatenus obedire ei non potuerint quibus dilata, 776, 777.

Haec necessitatis mora sine crimine voluntatis, 777;

extra culpam infidelitatis. 776

Gratiae necessitas, II, 48.

Gratiae et misericordiae Dei munera sunt, lumen nostrum, I, 209;

scientia, 357,

scientia coelestis, 348.

cognitio Dei, II, 116, 117;

rerum divinarum ac coelestium mandatorum, I, 338;

justitiae, 281.

Dei doctrinae perceptio, 272;

scientia justificationum, 255;

intelligentia Scripturae, 457.

Haec non negatur petentibus, 458.

Scientia datur exquirenti, 357;

non appetenti non datur, 359.

Dei est dare ut Scripturas intelligamus, et intellectas aptis verbis explicemus, II, 24.

Gratiam intelligentiae a Deo orare necessarium est, I, 277.

Gratia ad assequendam vitae piae cognitionem ac verum usum necessaria, 273.

A Deo est nostra conversio, 461.

Gratiae dono vitae anterioris crimina omittuntur, 779.

Gratiam gratuitam Deus omnibus ex fidei justificatione donavit. 767

0961 Gratia et misericordia Dei egemus ad vitam aeternam consequendam, I, 340.

Salus ex Dei misericordia exspectanda. 400.

Neque Dei misericordiam metus noster, sed fides promeretur, 180.

Gratia salvamur omnes, II, 98.

Morum probitas luminis consequendi quaedam praeparatio est, I, 275.

Non erit doctrinae cognitio, nisi fidelia opera praecesserint, 287.

Dei ope eget homo ut bonum perficiat, 381.

Naturae illius tantum officium est, ut aggregare se in familiam Dei et velit et coeperit, 381.

Dei domus a Deo, id est, ejus doctrinis aedificanda, 469.

Voluntas nostra per se perficere non valet bonum quod novit, 470.

Semper orandum, ut nobis mandata servare volentibus faveat, 282.

Gratia necessaria ad custodiendas justificationes Dei, 280.

Gratia magna opus est ad tenendam veram fidem, 281.

Quod Propheta meditatus sit, quamquam per fidem suam coepit, tamen non proprium suum esse, sed datum demonstrat, 606.

Dei auxilio domus Dei aedificanda et custodienda, 468, 469.

Adjuti Dei misericordia, in fide, in timore Dei et spe immoramur. 347

Gratiae Dei ad vincendas tentationes necessitas, I, 179.

Adjutorio Dei magno nobis opus est in tanto tamque assiduo saeculi istius praelio, 372.

Auxilium Dei spes meretur, 372.

Adjutorio Dei laqueus diaboli conteritur, 451.

Humana infirmitas sine Dei ope impar est tolerantiae passionum, 340.

Scit Apostolus imparem se tribulationibus nisi auxilio Dei esse, 560.

Deus Apostolorum et martyrum confessioni constantiam et perseverantiam dedit, 202.

Gratiae Dei et merito quae pars in victoria tentationum. 609

Gratiae Dei quomodo cooperari debeamus, I, 310.

Gratia orationi nostrae tribuitur, 310.

De exordio nostro munus Dei est, 310.

Multi asserunt proprium Dei munus esse, ut quis in Dei rebus atque operibus versetur, 369.

Multi excusant infidelitatem suam, quod cessante erga se Dei voluntate maneant infideles, 370.

Impietatis est voluntas, existimare se ea, quae credentium sunt propria, non consequi, quod sibi a Deo indulta non fuerint, 309.

Deus uniuscujusque auxilio pro meritorum diversitate aut deest aut adest, 200.

Omnia Propheta ad Dei munus retulit, 309.

Objectantibus: Si omnia a Deo sunt, humana ignorantia caret culpa, respondetur, 309.

Propheta Dei muneribus humanae devotionis officia connexuit, 310.

Prius quae a Deo sunt cum honore praeposuit, et tunc quae hominis sunt cum humilitate subjecit, 310.

Omnia tum corporalis tum spiritalis vitae subsidia ex Deo sunt, 628.

Nemo ita de se confidat, ut non semper cadere, semper se vereatur allidi, 628.

David commendatur, ut qui omnia vult a bonitate Dei in se inchoari, 315.

Homo sine Dei auxilio comparatur terrae sine aqua aridae, 606.

Deus solus fidelis adjutor, 168;

per lacrymas rogandus est, 168.

Effundendus coram eo omnis affectus, ut nihil de nobismetipsis fiduciae sit, 168.

Si quid in nobis est, ex Deo est, 90.

Deo si quid in nobis est, debeamus, 448.

Quod agimus, Dei esse virtus intelligatur, II, 234.

Nullus homini relictus est gloriandi locus, recordanti omnia ex Deo esse, et in omnibus opus esse Dei misericordia. I, 447

Gratiae divinae dona per Apostolos erunt reddenda, I, 740.

Misericordia universis per apostolos subvenit, 727.

Gratiae spiritalis donum nemo nostrum est qui non interdum sentiat, 349.

Gratia Dei per insolentiae vitium fit inutilis et otiosa, 365;

amittitur, 366.

Gratiae dispensatio sit gratuita. 788

Gratiae in adversis Deo agendae. I, 331

Gratianus, Consul. II, 706

Gratuita sit ministratio muneris gratuiti. I, 711, 688

Gravia pro firmis solet Scriptura nuncupare. I, 438

Grecianus a Calle. II, 685

Gregorius Alexandrinus, II, 598, 647, forte et 690;

nuncupatur sanctus et integer sacerdos, 653;

in Sardicensi synodo condemnatur. 628

Gregorio Span. rescribit Eusebius Vercel., II, 700,

gratulans ei quod Ossio restiterit, et Arimini plurimis cadentibus steterit. 701

Gusia. II, 668

Gymnosophistae. V. Nudus.