P

Palaestina, II, 482

Palladianus, II, 666

Palladius, II, 706

Palladius, de Dui, II, 633

Pamphylia, II, 482

Pancratius, Liberii legatus, II, 674

Pancratius Pelusinorum, II, 708

Pancratius a Pern., II, 665

0987 Panes quinque quomodo aucti, II, 53

Panis coelestis sacramentum in fide resurrectionis accipitur, I, 707. V. Eucharistia.

Pannonia. II, 177.

Pannoniae duae, 482

Pantagatus, II, 667

Papa Julius ab episcopis Sardicensis synodi vocatur consacerdos, et frater, II, 622.

Liberius ipse se consacerdotem famulum Dei nuncupat. II, 676

Paphlagonia, II, 482

Papyri usus, II, 140, not.

Paradisus sors et regnum haereditatis Christi, I, 602.

Consummatae beatitudinis deliciae, II, 345.

Aeterna beatorum regio, I, 26,

cujus incolae sunt beati post aeternam corporum demutationem, 375.

Paradisus in se habet lignum vitae Christum, 24.

In eo est, qui regnum Dei possidet, ibid.

Reditus ad paradisum, unde Adam excessit, figura, 706.

Paulus in paradiso ante martyrium, II, 147

Paragorius, II, 632

Paralytici curatio in sabbato, I, 267 et seq.

Parisiensis synodi epistola, II, 697

Participes Christi, I, 329

Particopolis, II, 632

Parvuli, vel ad innocentiam renati, vel imperiti, I, 387.

Parvuli sunt omnes infideles, 520

Pascha, accepto calice et fracto pane, sine Juda conficitur, I, 799

Paschasii diaconi libri de Spiritu sancto Fausto sunt adscribendi, II, 513, not.

Passer, avis domestica, I, 450

Passinicus, II, 693

Patentes mentes, I, 505

Pater non est, si non quod in se substantiae est, agnoscat in filio, II, 27.

Non potest alienae a se ac dissimilis substantiae pater dici, 472.

Patris natura in filii nativitate connascitur, 111.

Patres aut nomine, aut genere, I, 670

Patris aeterni notio, II, 30, 50.

Pater naturae suae nomen habet in patre, 30.

Non humano modo habet aliunde quod pater est, I, 30.

Ad ea quae ejus sunt eloquenda sermo omnis infirmus, II, 31.

Paternae nuncupationis proprietas a Filio differt, non tamen natura, I, 570.

Paternum sacramentum est auctorem esse nativitatis, II, 281.

Patri proprium est esse innascibilem, 77.

Solus est innascibilis, 442.

Patris nomen non admittit, ut ex aliquo pater sit et ex aliquo non sit, 305.

Quomodo totus pater sit, ibid. et seq.

Pater cur dicatur in coelo, I, 37, ib. not.

Pater ut pater major Filio, generatione, non genere, 570;

major est donantis auctoritate, II, 301;

sed Filius minor non est, cui unum esse donatur, ibid.

Patris nomen habet in se filii nomen, 201.

Pater non est de Maria natus, 686.

Pater per Filium clarificatur, cum pater filii talis agnoscitur, 58.

Hoc maximum Filii opus fuit, ut eum patrem, non ut omnium conditorem, cognosceremus, 63, 64

Pater quomodo in Filio habitet, I, 440, 441.

In se invicem sunt per concordem et non dissimilem a se innascibilis unigenitique naturam, 513.

Pater una est cum Filio et virtute et natura, 574.

Quomodo solus, nec tamen sine Filio operetur, 545.

In Filio operatur, quia ministerii opus in opus refertur auctoris, 269.

Patris opus in voluntate est, 268.

Pater voluntatem suam Filio demonstrat per mutuam charitatem atque naturam, 269. V. Deus et Filius.

Patri infideli jus non relinquitur in filium fidelem, I, 703

Patrimonium Christi, I, 796

Pati meruit quisque quod pati coepit, I, 332

Passio omnem carnem demutat sensu ac dolore, II, 491.

Passibilitatis et passionis discrimen, 492.

Passionum tolerantiae impar est humana infirmitas, I, 340.

Tribulatis opem promisit Deus, 340.

Passionis terrore non vinci homini impossibile est, II, 348.

Nec potest homo nisi per probationem nosci, ibid.

Non orat David ut absit quod patiatur, sed ut possit ferre, I, 374.

Pati nisi ex Christi passione non possumus, 803.

Fidei in nobis calore fervente omnes dolores nostri cum corpore et passione Christi moriuntur, 803.

Passionibus ad documentum fidei et ad praemium gloriosae patientiae exercemur, 364.

Patientibus hic et laetantibus quomodo Deus vicissitudinem praestet post hanc vitam, 444 et seq.

Patientium pro veritate vox et opus, 395.

Passionum est solatium, quod per eas Domino assimilamur, 715

Passionis dominicae David non nescius, et patiendo prophetam se docuit et loquendo, I, 144.

Passio Christi toto psalmo XXI praenuntiata, II, 384.

Passionis Domini omne sacramentum eloquitur XL psalmus, I, 505.

Hujus propheta fuit David passionibus suis, 107, 127, 128, 605.

Passioni suae quam religiose se dederit Christus, 503.

Cur, 107.

Cur ei in deliciis fuerit, 574.

Ad eam anhelabat, quia humanae saluti per eam consulebat. 251

0988 Passio ab unigenito Deo suscepta voluntarie est officio satisfactura poenali, non poenae sensu laesura patientem, cur, I, 114.

Passionis jus iniquis in carnem Christi fuit, non in divinitatem, 104.

Passionis impetus qui in eo sine dolore passionis, II, 336.

Passiones in Christum non incidere, qua Deus est, sed qua homo, I, 243.

Passus est Christus in medio terrae, 807.

Passio Christi triumphus. II, 356

Passiones. V. Perturbationes.

Patientia docetur CXXVIII psalmo, I, 483;

quam necessaria sit piis, 483.

Eorum quae patiuntur auctor diabolus, ministri homines, 484.

Patientiae exemplum et adjutor est Christus, 168.

Vinci diabolum patientiae nostrae virtutibus delectatur Deus. 392

Patras. II, 632

Patriarcharum generationibus, nominibus et insectationibus Dominus est prophetatus, I, 772.

Eorum visa. Vide Visa.

Patricius. II, 693

Paulinus, Daciae episcopus de maleficiis accusatus et Ecclesia pulsus, II, 663.

Alia ejus crimina. Ibid.

Paulinus Trev. Arianorum sceleribus Arelate contraiit, II, 540.

Qua de causa indignus Ecclesia, dignus exsilio sit judicatus, 621.

Quanta passus sit a Constantio, 570.

Illius exsilium. 562

Pauli electio Psalmis et Genesi praedicta, I, 234.

Paulus per Dominum ipsum fidei scientiam adeptus, II, 263;

omnia per revelationem Christi dicit, 125;

graece scripsit, 167;

ea tantum revelavit, quorum natura humana capax esset, 399;

coelestia arcana quanta potest claritate demonstrat, 389.

Pauli dicta saeculi homo non capit. 265

Paulus in paradiso ante martyrium, II, 147;

omni tentationum genere perfunctus, I, 340;

ab angelo Satanae colaphizatus est, ut per passionum omnium indefessas molestias superbiendi ei tolleretur occasio, 295, 365.

Diabolus adversus eum omni virtutis suae arte luctatus est. 295

Paulus Constantinop. dicitur Athanasii depositioni interfuisse ac subscripsisse, II, 655;

a Protogene anathematizatus esse, 658;

frequenter, 662;

post reditum ab exsilio horrenda patrasse, 653, 659, 660, 663.

Deponitur. 660

Paulus Samosateus, II, 509.

Male homousion confessus est, 513.

Ejus commentum, I, 724, not.

Malitia et artes, II, 649, 650.

Quod sub Paulo Samosatis statutum est, ab omnibus est signatum. 662

Paulus Ariminensis fidei propugnator, II, 705, 707;

forte qui pseudo-Sardicensi synodo subscribit. 664

Paulus presbyter Romanus. II, 669

Pauperes inter et divites commercia, I, 794.

Pauperes saturat Christus, dum ad eos saturandos invitat, 515.

Pauperibus collationes ab Apostolis institutae, 101.

Pauperum curam agere, maximum ministerii opus. 125

Pauperes voluntarii. I, 515

Paupertas Christi. I, 263, 590

Pax vera quae sit, II, 593.

Pacis doctrina discenda est tendentibus in domum Dei, I, 437.

Pacis praedicatorem impugnant pacis inimici, 425.

Pacem mentiuntur plerique sub haereticorum consortio, 224.

Pace sua, id est, impietatis suae unitate se jactant haeretici, II, 593.

Pax otiosae fidei periculosa est. I, 346

Pax fraterna paci Dei praemittenda, I, 685;

cito ineunda est, 685.

Pax salutationis quomodo caute tribuatur, 713.

Pacis causa non quod sibi, sed quod universitati congruat expetendum est, 409.

Pacis interruptae aut non conservatae causa non exsistat ex nobis, 518.

Pax ac virtus domus Dei connexa sibi sunt, 437.

Pacis fructus, 437;

nunc in Ecclesiae unitate praegustantur, sed in aeternitate affluent, 437.

In pace et unanimitate Sanctorum regnum Domini est, 640.

Pacis amor patriarchis nos adaequabit. 425

Pacificorum habitator Deus. I, 759

Pearata. II, 632

Peccatum originis, I, 370, 372, 718, 719, 758; II, 11.

Peccato Adae generositatem primae et beatae creationis amisimus, 714.

Hominem sub peccati origine et sub peccati lege esse natum, I, 413.

Propheta intelligit se in peccati corpore positum, 605.

Homines corporis infirmitas et conditio originis in peccatis detinet, 527.

Peccati expers unus est Christus. 110, 312, 316

Peccati lex, I, 174, 245,

id est peccati poena ac jus mortis, 246.

Ex uno in omnes sententia mortis et poenae labor exiit, 155.

Omnis terra jampridem per vitia hominum maledictionibus noxia est. 7

Peccati labem nonnullam ex consortio carnis anima contraxit, I, 299.

Sine peccato nemo est qui vivat, 326;

nemo esse potest, 312, ib. not., 316.

Eorum, qui se a peccatis puros jactant, vana est gloria, 342.

Peccati et origo et lex manet in nobis, 146.

Conscientiae humanae non convenit vox ista: Sine iniquitate cucurri, 146.

Magnum est scire 0989 consuetudinem criminum procul a se abesse, I, 289.

Peccata a se circumcidi orans David, non de perpetrato peccato confitetur, sed de carnis infirmitate, 313.

Peccandi via cum sit in corpore Prophetae, qui a peractione peccati omnis alienus est, 301.

Nullus in coelum reditus, si cui indulta non fuerit venia delictorum, 706, 707.

Peccati lex legi mentis obnitens habitat in carne nostra, 166.

Per hanc moriebamur, 166.

Ad hujus condemnationem Deus homo natus est, 166.

Peccati lege condemnata, praestita est peccatorum remissio. 166

Peccati et iniquitatis discrimen, I, 494.

Peccata cordis, 139.

Peccati necessitas non inest in naturis hominum, 246.

Ad peccati necessitatem naturamque nemo genitus, 140.

Peccatum omne inexcusabile est, 594.

An aliquod necessarium, et quomodo sit extra culpam, 776, 777, ib. not.

Peccata Apostolorum, quia in his esset bonae voluntatis affectus, quam eis non nocuerint, 221

Peccati nobis auctores sunt principes aeris, I, 231.

Peccati incentiva suppeditant daemones, et de eo quod per eos gesserimus nos accusant, 379.

Peccati usus ex appetitu voluntatis et oblectatione vitiorum arripitur, 247.

In peccatis nemo perseverat, nisi quia his oblectatur, 597.

Peccata funes sunt, 328, 486.

Peccatorum vis ac dolor spina significatur. 141

Peccatis amittimus beata et maxima et Deo proxima; his quae talibus sunt secunda per poenitentiam non caremus, I, 558.

Ab omni, qui in peccatis moratur, vultus Domini est aversus, 200.

Peccata sunt quaedam, quae ex ore verbum auferunt veritatis, 315.

Peccata opprobrio sunt digna, 296, 313.

Peccatorum confessio opprobrium avertit. 296

Peccata nostra quomodo dissimulet Deus, I, 626.

Peccatorum venia, 556.

Peccatis veniam per poenitentiam promittit lex et Evangelium, 558.

Peccatum laxare non poterat lex, 705;

nemo potest dimittere nisi Deus, 705.

Peccata dimittere soli Christo erat debitum, 706.

Omnium omnino peccaminum veniam per fidem Deus tribuit, 760,

post reditum confessionis, 760,

suo potius munere, quam nostro merito, 760.

Peccatorum remissio est gratuita, 208.

Peccata humiliatione emendantur. 332

Peccata vetera flentibus consolatio praeparatur, I, 681.

Peccata confessus ab iis debet desinere, 556.

De iis, qui a peccato desinere volunt nec desinunt, 190.

Dolor potest esse erga eos, quorum gravia crimina sunt, sed misericordiae locus nullus, 696, ib. not.

Peccatorum confessioni non est locus nisi in hoc saeculo. 92

Peccatum in Spiritum sanctum, II, 646. V. Blasphemia.

Peccatores sunt omnes, I, 375.

Peccatoris et impii discrimen, 19.

Discrimen inter peccatores vi exteriore compulsos, et suo casu lapsos, 627.

Peccatores voluntate permanentes, 627.

Peccator coeli est, quisquis spiritalis gratiae particeps factus in peccato demorabitur, 376.

Credentes omnes in Christo coexcitati et collocati in coelestibus, si peccato inde decidant, fiunt peccatores coeli, 376.

Peccator est operarius diaboli, saeculi minister, vas mortis, materia gehennae. 392;

peccat, non quod non diligat Christum, sed quod ei alia praeferat. 29

Peccatoribus quomodo non insit Deus, I, 401.

Peccatoris culpa est, quod a Deo repellatur, 285.

Peccator prius est aliquis, quam cadat in laqueum diaboli, 450, ib. not., 599.

Is, in quo peccati voluntas est, Deo vacuus est, 378;

diabolo traditur, cum a Deo deseritur, 378.

Peccatores obtinere diabolus nisi Deo ab his abscedente non poterit, 428.

Discedente Deo in omnes peccatorum foveas incidimus, 428.

Discessionem nostram ab eo consequitur abscessio ejus a nobis, 428.

Nos tradere in vitia Deus dicitur, cum ab eo abscedimus, 428.

Peccatores etiam Paulus diabolo tradit. 378

Peccatorem eloquia sancta narrare Deus vetuit, I, 233.

Peccatores vivi a peccato comeduntur, 448.

Peccantium intuitu, sanctorum dolor, 321.

Peccatorum calamitatem deplorat charitas quasi suam. 598

Peccatores ad poenitentiam qui provocet Deus, I, 41 et seq.;

qui occidat Christus, ut vivificet, 582.

Peccatorum emundatio ignis et carbo desolationis, 421.

Ordo tenendus ei qui peccatores ad meliorem vitam vult revocare, 713.

Emendatio eorum, qui aetate provecti sunt, quam difficilis, 283.

Hos vel praeteritorum criminum recordatio polluit, 283.

Peccantes voluntate qui sint, an veniam impetrent, 595, not.

Cadentes, non collapsos suffulcit Dominus, 627.

Qui modo Dei est, allisus licet, erigi potest, 632.

Peccatores sistit poenitentia, 627.

Peccatoris confractio ac reformatio, 52 et seq.

Peccatoris a peccatis desinentis confusio, 341.

A peccatis, non a poenitentia, debemus desinere, 391.

Mutatae vitae status quam melior statu peccati. 461

Peccatorum sors post hanc vitam, I, 176.

Pro peccatoribus ad salutem resurrectionis mortuus est Christus, 130.

Peccatores Deum ultorem sentient, quem inter iniquitatum opera non cogitabant, 112;

ante resurrectionem igne puniuntur, 0990 I, 142.

Eorum contritio et inanitas post resurrectionem. 110

Pecunia significatur honor saeculi, I, 811.

Pecuniae cupiditas iniquitatum maxime radix, 169.

Pecuniae augendae labor, vinculum fidem impediens, 456.

Pecuniae contemptus a terrenis dominationibus liberat, 378.

Pecuniae inopia praestat inopiam peccati. 418

Pelagius Hilarii locum ad sua placita frustra detorquet, I, 681, not.

Pelosio. II, 666

Penetratio parietum. I, 129

Pennae significant vim evolandi ad coelum, I, 573.

Christum ex pennis evacuari, id est, se ipsum exinanire, 121;

pennas sumere, id est, in pristinam gloriam redire. 121

Πέρας quid. I, 354

Percussio Dei misericors. I, 254

Perfectio. Rarus iste est, cum quo perfectio timoris Dei per annorum incrementa concrescat, I, 283.

Tendendum semper, neque idcirco ad perfectum non contendendum, quia eo non possit contingi. 471

Pergamo. II, 665

Perge. II, 667

Perire quid dicatur. I, 59

Periculi conscientia nihil homini est gravius, II, 176.

In omnibus periculis, si fides maneat in nobis, adest coelestium virtutum defensio. I, 557

Permaneo, aeternitatem sonat. I, 351

Pernaso. II, 665

Persae. I, 423

Persicum bellum. II, 570

Perscrutari quid. I, 386

Persecutioni quomodo obnoxii sint fideles, I, 444.

Persecutionem patientis qualis debeat esse animus, 408.

Persecutio justi iniqua sit necesse est, 346.

Quam utilis ac necessaria sit, 346.

Periculosa otiosae fidei pax est, et faciles securis excubiis insidiae sunt, 346.

Percussi a Deo an non injusta sit persecutio, 254.

Persecutiones intolerabiles a fratribus, II, 535.

Persecutio falsorum fratrum qui majus meritum conferat. 676

Persecutores ethnicos qui impietate vincant Ariani, II, 567, 568.

Qui tormentis victi cesserunt, aliquam habent excusationem. 567

Perseverantiae necessitas, I, 76.

Ad perseverandum opus est misericordia Dei, 381.

Perseverantiae Martyrum et Apostolorum largitor Deus. 202

Personarum distinctio in Deo, I, 37; II, 87, 93.

Qui in Scriptura significetur. 88

Personalis unio non recipienda. II, 475

Pertinaciae causa, II, 321.

Pertinacia gentium in falsis religionibus et pertinacia servientium corpori, fideles docent pertinaciam fidei, I, 441.

Pertinacia spei. 444

Perturbationes in Deum non cadunt, I, 37.

His obnoviae sunt imperfectae naturae, 38.

Perturbationes mentis intra se cohibere difficillimum est. 120

Pes motum mentis designat, I, 428.

Pedes Domini, Apostoli. 509

Petra confessionis Petri, II, 160.

Petri confessio felix fidei petra. 40

Petrus petra Ecclesiae, I, 603.

Beatae senectutis fideique martyr, II, 160.

Primus Filii Dei confessor, Ecclesiae fundamentum, coelestis regni janitor, etc, I, 502, 749, ib. not.

Aedificationi Ecclesiae subjacet, II, 147.

Petri fides Ecclesiae fundamentum, 160.

Omnium beatitudinum gloriam meruit, 162, 161.

Alia ab ea non est. 162

Petrus supereminentem gloriam promeruit, II, 161.

Primus credidit, et apostolatus est princeps, I, 701.

Fide caeteros anteiit. 743.

Filium Dei primus agnovit, 805.

Quod in Christo Dei esset, primus agnovit, 749.

Divinitatis in Christo naturam quando primum agnoverit, II, 160.

Unde hoc edoctus. 160

Petri in Christum affectus, I, 799.

Petri fervor, lapsus, et poenitentia, 742.

Petri apostolatus, fides, beatitudo sacerdotium, martyrium, II, 161.

Petro nulla possessio humana. I, 323.

Ipsius opes. 324

Petro auctor fuit diabolus, ut Christum a patiendo avocaret, I, 750.

Uter a Christo satanas sit nuncupatus, 750, ib. not.

Petri parva fides Christum a passione deterrentis, II, 162.

Unde a crimine excusetur, 162.

Sententiam damnationis excepit, 162.

Petrus ob infidelitatem crucis satanas nuncupatus, I, 566, 503.

Satanas fuit et non satanas, 503.

Per charitatem Christi detestatus est passionem. II, 341

Petrus in grave fidei periculum incidit, II, 346.

Petri negatio est offensa in Filium hominis, I, 802.

Petrus prope sine piaculo Christum hominem negabat, 805, ib. not.

Hanc culpam se nec admonitum vitare potuisse flevit, 805.

Petro voluntatis usque ad martyrium confitendi fides firma non 0991 deerat, I, 100.

Qui non potuit tenere constantiam, 100.

Hunc a culpa non purgat Hilarius, ibid. not.

Idem ipsum fuit negationis tempus, et fletus, 100.

Inconstantiam trepidationis constans fides flevit, 100.

Claves regni coelorum ei non sunt ademptae, 100.

Petri fides in eo non deficit, quod poenituit, II, 348.

Poenitentia subsequente non defecit licet territa. 351

Petri apostoli sedis praerogativa. II, 629

Phantasma mentiens haeresis. II, 350

Pharao, diabolus. I, 534

Pharisaei totius legis ignari, I, 784.

Eorum nequitia. 729

Philaemon topazium ad Berenicen munere detulit. I, 384, not.

Philetus. Vide Filetus.

Philippi. II, 632

Philippopolis, II, 668.

Ibi congregati quibusnam negandam censeant communionem, 660.

Sardica scribere se fingunt, 660.

Diacones cum eis erant. 658

Philippopolitanum decretum, II, 647.

Haec synodus vocatur Sardicensis, 580, 581.

Quid in illius fide Arianis displiceat. 580

Philosophia incapax coelestium mysteriorum, II, 263.

Per se infirma ad mores hominum componendos, I, 273.

Philosophiae facundia gentes detinuit in errore. 185

Philosophorum ars adversus fidem inanis, I, 181.

Captiosas et inutiles eorum quaestiones fides constans respuit, II, 10.

Philosophiae quaestiones fidem pulsantes sunt abjiciendae, 418,

et a Christi ministris sunt refutandae. 419

Philosophorum vita austera vana et superstitiosa. I, 184

Philoxenus. II, 629

Phoenice. II, 482

Photinus, II, 176, 242.

Indicatur Pannoniae nomine, 177.

A Marcello imbutus diaconus sub eo aliquandiu fuit, 634, 642.

Est Hebion, 176, 180.

Partiaria Sabellii est haereditas, 704.

Qui Sabellium vincat, atque a Sabellio et Arianis vincatur, 180.

Quo Scripturae loco ad auctoritatem haeresis suae uratur. 511

Haeresis a Photino renovatae fraus multiplex, II, 488.

Quae sit illius haeresis, I, 224; II, 492, 497, 548.

Haec anno 347 a Romanis est damnata, 637.

In Mediolanensi synodo, 635.

Rursumque anno 349 ibidem damnata est, 635.

Inde hoc Occidentalium de Photino decretum ad Orientales relatum, 639.

Sed ille tunc per factionem populi non potuit amoveri, 639.

Photini diversae condemnationes, 639, not.

Fides contra ipsum scripta. 485

Phrygiae duae. II, 482

Pietas in quovis est honoranda, I, 76.

Ejus commendatio, II, 702.

Pietatis professionem spes alit. 7

Piis frequens a teneris pugna est, I, 483.

Piorum vita quot sustineat bella, 585.

Iniquis, diabolo et ministris ejus est perosa, 353.

Piorum conspectus gravis impiis, laetus justis, 338.

Piae vitae cognitionem et verum usum assequi nequit homo sine Dei gratia. 273

Pisidia. II, 482

Pison a Troada. II, 666

Pison a Vanis. II, 666

Placendum Deo etiam corpore, I, 196.

Placendum hominibus, quantum licet, 197,

Placere tantum hominibus, velle, Deo est displicere, 102.

Ex Deo magis, quam in Dei contumeliam hominibus est placendum, 102.

Non est majus vinculum placendi hominibus, quam ut nemo sui causa velit placere, 103

Non avocat Deus ab hominum gratia fidelium mentes, 103.

Quisquis nunc placere Deo vult, displiceat impiis necesse est. 400

Placiti doctrina. II, 321

Platea quid. I, 303

Plotarchus. II, 632

Pluvia, verbum Dei, I, 221.

Pluvia segregata, Paulus. 220

Poena impiis praeparata arcu significatur, I, 155.

Poenae ultrices, sagittae Domini, 421.

Poena divitis post hanc vitam. 444

Poenitentes quam facile sit Deo reparare, I, 54.

Poenitens habet veniae apud Deum solatium, 627;

per amissi dolorem, affectum profitetur inviti, 627.

Poenitentis est vehementius in eos inservire, per quos lapsus sit, II, 703.

Poenitentibus benedictio oratur, I, 490

Poenitentiae peccatorum venia in omnibus Scripturis promittitur, I, 558.

Deus mutationem nostram amat, 521;

poenitentiam peccatoris poenae tum comminatione tum dilatione quaerit, 41 et seqq.

Poenitendi tempus unicuique largitur, 330, 792.

Poenitentiam etiam seram quam patienter exspectet, 486.

Emendatio licet sera utilis est, 283.

Vel sero nitendum est sponso obviam ire, 795

Poenitentiae vox est lacrymis orare, I, 391.

Haec venia peccati est, ibid.

Poenitentia auctor est desinendi, 627, 628

Poenitentia peccati non debet desinere, sed peccatum, 391

0992 Poenitentiae virtus, I, 42.

Peccatores sistit, ne penitus jam ceciderint, 627.

Poenitentiae facultas est in amissae gratiae plenitudinem nos restituendi, 728.

Per poenitentiam est reditus ab errore, recursus a crimine, et professio desinendi, 673 et seq.

Animae ex captivitate vitiorum in libertatem cognitionis Dei redeuntis gratulatio, 458, 460.

Mutatio nostra Dei munus est, gratiam facientis poenitendorum et novorum bonorum initia reddentis, 461,

id est, anteriora delicta non reputantis, et nos in vitam novam renovantis, ibid.

Poenitentiae non est tempus post novissimum Christi adventum, 795

Poenitentia Dei, I, 54, 650.

Poenitentia gestorum Deo modus est homini gerendorum, 54

Poenitentia laici, II, 544

Populus Dei, omnes homines, 612.

Per privilegium, populus Israel, Ibid.

Huic comparati caeteri quasi incogniti habebantur, ibid.

Populo Dei quid congruat, 519.

Populum Dei comedentium triplex genus. 100

Porci, haeretici. I, 696

Porphyrius. II, 632

Porta regia, I, 475.

Quomodo justi ab ejus aditu inimicos suos arcebunt. 475

Potamii sententia apud Sirmium, II, 460.

Potamius damnare urbis Romae episcopum gaudet. 670

Potentes iniqua jubentes nihil aestimandi. I, 75

Potestas in gladio significatur, I, 651.

Potestatis perfectae est, hoc posse facere quod quis possit dicere. II, 106

Potestas ligandi ac solvendi. I, 238

Potestatibus saeculi adversantibus Ecclesia fundata fuit, II, 594.

Carpuntur qui earum suffragia ad illam tuendam putant necessaria, I, 594.

Potestas iniquorum sic Dei judicio perit ut cera ab igne. 215

Potestates aeris capilli verticem, sine sensu eorum quibus insistunt, proculcant, I, 231.

Ipsa corpora usque ad animae mentisque sedem interlabuntur et penetrant, 231,

Toto in orbe per momenta singula commeant, 231.

Unicuique in eo quod delinquat auctores sunt, 231.

Mortis humanae auctores mortis humanae poenam omnem excipiunt, ubi mortis Dei auctores fiunt. 230

Praeceptum, lex, testimonium, etc., non unum et idem sunt, I, 273.

Praecepta gentilia, 185.

Praecepta Dei nec mediocriter comperta habent idolorum cultores, 356.

Praeceptorum evangelicorum et apostolicorum David non ignarus, 287.

Praeceptis veteris ac novi Testamenti confertus est XIV Psalmus, 69.

Quaecumque jussit Deus, justa et testata et vera sunt, 392

Praecepta Dei non solum agenda, sed et diligenda, I, 394.

Eos erudiunt qui illa opere explent, 359.

Praecepta Domini duriora auctoritate non mediocri firmari debuerunt, 752.

Unde firmata, 753.

Praecepta Dei, si voluntas adsit, non sunt difficilia, 354.

Universi universa ad summam placendi implere non possunt, 354.

Nequaquam possumus digne praecepta Dei secundum propositum voluntatis explere. 464

Praecipitatio. I, 85

Praedestinatio. Deus praedestinavit quos praescivit, I, 220.

Providus voluntatum segregavit voluntariam pluviam praesciendo, 221.

Felicem bonae voluntatis pluviam segregavit. 220

Praedicatio acui comparatur, I, 764.

Qui rete sit, I, 736.

Cibus et esuritio est prophetarum, 639.

Praedicationis escam dat Deus, 632.

Haec compedes solvit, et saeculi caecitatem fugat, 632.

Praedicatione verbi Dei, velut sagittis, diaboli regnum evertitur, 616.

Praedicationis ministerium Ecclesiae debet Episcopus, II, 133.

Praedicationis officio debet abstinere peccator qui in peccato manet, I, 316.

Vult Deus eloquia sua a casti corporis casto ore tractari, 316.

Praedicatio stulta quantum malum audientium. II, 214

Praedicantes Christum debent simpliciores adversus humanas doctrinas obstruere et instruere, II, 419.

Quanta debeat eorum esse scientia, 420.

Hanc ex omnipotenti Dei sapientia debent expetere, 419.

Praedicandi Evangelii virtutes verbum a Spiritu sancto accipiunt, II, 222.

Praedicator veritatis, sancti Spiritus organum, 64.

Auxilium ei a Deo est, 346.

Praedicatorem veritatis iniquitas oderit necesse est. 346

Prudentia serpentis ad vincendos primos parentes imitanda praedicatoribus est erga peccatores. I, 714

Praefectura sublimis. II, 706

Praescientia peccati non infert necessitatem. I, 141

Praescientia prophetica. I, 583

Praesentia curare non debemus, sed futura. I, 688

Praesentiae Dei in actis suis memoria, I, 410.

Non condignus est Deus conspectu ejus qui immundo sit corde, 410.

Praesentia Dei nos cautos et ad eum patentes postulat, 401.

Qui Deus non inest vitiosis. Ibid.

0993 Praesentiam sancti, tamquam conscientiae onus, impius non sustinet. I, 338

Praeteritorum liber, id est, Paralipomenon. I, 366, 507

Praetextatus. II, 637

Praetor. I, 35

Praevaricatores vulgo putantur, qui aliud polliciti, aliud agunt, I, 375.

Praevaricatores sunt, qui a naturali lege discedunt, 375.

Omnes sunt. 375

Praxeos liber. I, 741

Precatur nemo nisi quod sperat, I, 243.

Preces operibus nudae non prosunt, 524.

Preces pro rege, II, 537.

Pro salute regis, pro regno illius et pro pace. 689

Presbyteri Hilarii, II, 543.

Sine presbytero opus sacrificii esse non potuit. 633

Presbyterium Romanae ecclesiae. II, 681

Pretiosius nihil putant viri auro, foeminae gemmis. I, 384

Primogeniti in lege, post se natorum patres habentur aut nomine aut genere. I, 670

Primus. II, 690

Princeps subjectae sibi universitatis nomen causamque complectitur. I, 739

Priscus. II, 690

Procia. II, 632

Profunda. Nescientis, aut patientis, aut secreto cordis orantis est de profundis clamare. I, 491

Proheresius. II, 665

Probatione posterior est cognitio, I, 565.

Probatio Christi humilitas ejus. 565

Prolationis nomen qui Ariani conentur excludere, II, 137.

Quid eo intelligat Valentinus, quid Ecclesia. 137

Pronomina usu honesto et necessario graecitas semper usurpat, II, 386.

Pronominum et cognominum discrimen. 148

Prophetae, torcularia, I, 777.

Prophetarum verba, olera, 735.

Prophetarum dicta Dei verba sunt, 386.

Propheta loquitur officio oris, sed cognitione non sua, 529.

An Prophetis indulta fuerit intelligentia eorum quae praedicarint, 412.

Quaedam futura ex praeterito locuti sunt. 436.

Prophetica scientia gerendis gaudet ut gestis, 134.

Christus in eis mansit Spiritu, II, 386.

Prophetae spiritales sunt. I, 98

Prophetarum opus Christus, I, 786; II, 64.

Unde Judaeorum in se odium concitarint, I, 786.

Pueris sunt adumbrati, 724.

Prophetarum officium erat, a peccatis revocare; Christi proprium, salvare. 675

Prophetiae omnis labor ac consilium, I, 537.

Prophetia aut ad scientiam audientium aut ad voluntatis innocentiam instituta est, 165.

Propheticae magnificentiae magis dignum est beata et aeterna et coelestia praedicasse, quam terrena, 466.

Prophetici sermonis auctor est divinus Spiritus, 562.

Prophetiae Spiritus semper idem, 91; II, 129.

Prophetiae sermo eructandi verbo expressus est, I, 411.

Prophetia pro gerendis gesta memorat, 173, 458.

Cur, 43, 471.

Prophetici sermonis communis est usus, non sensus, 417.

Prophetici libri montes sunt, 427.

Non solo aurium judicio sunt aestimandi, 451.

Prophetia omnis de Christo lucerna ejus est. 516

Propinquorum vitiosus affectus a nobis eruendus, I, 686.

Propinquitatum jus et nomen unde jam sumendum. 734

Proprietas divinarum personarum, II, 374.

Proprietatis aequalitas. 197

Proselytorum plebs apud Israel. I, 744, 784

Prospera. Hominum natura ad res secundas insolens est. I, 447

Prospectus Domini ad homines. I, 96

Protectionem Dei meretur orationis fides. I, 161

Protogenes, II, 632, 656, 658.

Dicitur apud acta Marcellum et Paulum anathematizasse, 662.

Et sententiae adversus Marcellum subscripsisse, 650.

Frequenter, 662.

Marcelli sectam in concilio quater damnavit. 656

Proverbium quid. I, 480

Providentia Dei, I, 636.

Ab aliquibus negatur, 622.

Providentiam Creatoris laudant omnia, 647.

Per multam Dei curam multiplicatur animae virtus. 559

Proximus noster Christus. I, 782

Prudentia humana in Dei rebus deficit, II, 65.

Prudentiae prima pars, ut quod quis non intelligit, sapienter interroget, I, 306.

Prudentia ea sola vera est, quae ab infantiae ipsius inchoatur exordiis. 272

Psallere religiosas corporis operationes significat, I, 631.

Psallite ubi dicitur, ad corporis opera refertur. 528

Psalmus quid proprie, I, 13

Quid mystice, 13, 14.

Psalmus non tam vocis, quam corporeae operationis officium significare solet. 634

Psalmus cantici quid proprie, I, 13, 195.

Quid mysce. 14

0994 Psalmorum liber unus est, non quinque, I, 1.

Cur in tres quinquagesimas sit distributus, 632, 633.

Psalmorum apud Hebraeos ordo et numerus non idem est atque apud Septuaginta, 652.

Psalmi apud Hebraeos ordine ac numero carent, 7, 33.

Ab Esdra in unum volumen collecti, 7, 6.

Septuaginta in numerum et ordinem redacti, 7, 33.

Rerum ordine servato, non temporum, 7.

Psalmorum ordo ac numerus mysticus. 7

Psalmi musico metro primum sunt scripti, I, 15.

Titulif eorum varii. 12.

Psalmi, etsi a quibusdam inscripti Psalmi David, 1,

non sunt solius David, 3,

sed eorum quorum nomen prae se ferunt, ibid.;

et qui sine nomine, ad eum pertinent qui superioris auctor inscribitur, 3.

Aliquot Jeremiae, Aggaei et Zachariae absque auctoritate sunt incripti. 3

Psalmorum tituli ad eorum intelligentiam nos dirigunt, I, 414.

Psalmus et titulus auctoritatem sibi invicem praestant, 414.

Psalmi simpliciter in finem inscripti spiritaliter sunt intelligendi, 177.

Quomodo intelligendi qui intellectus in finem inscribuntur, 95;

qui τῷ David, aut qui τοῦ David, 95.

Titulus pro his qui immutabuntur, quid. 153

Psalmorum auctor est Spiritus Dei, I, 562.

Psalmi ad perfectam Dei cognitionem et obedientiam nos edocent, 355.

Alii sunt faciles, alii captu difficiles, 60.

Ad eorum intelligentiam juvat scire quis ac de quo loquatur, 16.

Psalmi prophetiae sunt evangelicorum mysteriorum, 4.

Doctis ut indoctis clausi et signati sine fidei clave, 4, 5.

Quique suas habent claves, 15.

Psalmorum clavis, Christi fides. 5

Psalmi non tantum res sui temporis nuntiant, I, 415.

In iis nihil humile aut commune, 382.

Nihil nisi propheticum, 604.

Quid sub familiaribus verbis lateat, 382.

Quando cognoscantur mysteriis referti, 652.

Psalmorum liber ultra litterae opinionem celsioris intelligentiae sensu digestus est, 652.

Psalmorum intelligentia spiritalis nequit respui, 457.

Psalmus intelligi potest spiritaliter, licet titulus historiam praeferat, 414.

Psalmi aliqui, qui titulis res gestas prae se ferre videntur, ab iis plurimum dissentientes, rerum spiritalium significant effectus. 177

Psalmi prophetae vera gesta continent, sed quae Christi sint prophetiae, I, 128.

Sunt qui in omnibus fere psalmis personae Christi nihil convenire putant, 121.

Hilarius mavult, salva rerum veritate, plurima in eum convenire, 121.

Plures existimant omnia psalmorum verba ad Christum esse referenda, 178.

Laudantur, sed non probantur, ibid.

Quatenus ad Christum referri debeant, 178.

Qui omnes de illo sint, 663.

In eis sacramentum omne corporei adventus continetur, 663.

Ad Christum referenda est omnis prophetia psalmorum, 17.

Sed ubi ad eum prophetiae sermo se referat, rationabili scientia discernendum, ibid.

Quid personae ejus dignitatique conveniat dignoscendum, 17.

In psalmis qui de Christo sunt intelligendis regula, 117.

In psalmis de Christo semper est aliquid peculiare, quod alteri non conveniat. 601

Psalmus I quam multa documenta contineat, I, 18.

Psalmus II an pars primi, an secundus dicendus sit, 31.

Primus a Paulo appellatur, cur, 33.

Psalmus XIV scribendus in corde, in memoria signandus, condendus in viscera, 77.

Psalmus XV ex persona Domini intelligendus, 133.

Psalmus XVII totus est ex persona Domini, 611.

Psalmus XXXVII item totus ex persona Domini pro nobis dolentis portantisque peccata nostra, 261.

Psalmus XL ex persona Domini omne passionis sacramentum eloquitur, 505.

Psalmus LII omnis est de Christo, 95.

Psalmi LIII et LIV ad eumdem sunt referendi, 107, 117.

Psalmi LV enarratio inter David et Christum hominem erit temperata, 128.

Psalmus LVI est de Christo, 133.

Psalmus LVIII de David simul et de Christo tractatur, 144.

Psalmus LIX non consonat historiae titulo praenotatae, 152.

Res gestas prae se fert, non ut ob eas res scriptus esse, sed ut quo tempore scriptus sit noscatur, 153 et seq.

Psalmus LXIV congregationem gentium, quae Dominum laudaturae sunt, nuntiat, 184.

Psalmus LXV est ex Prophetarum persona, 195.

In Psalmo LXVI omnis sermo vel Prophetarum vel Apostolorum est, Christum aut venisse aut venturum praedicantium, 208.

Psalmus LXVII totus ex veteris ac novae legis sacramentis est contextus, 214.

Psalmus LXVIII est de Christo, 242.

In eo est facta a Christo rememoratio in impios ultionis, et retributionis in sanctos. 261

Psalmi XVIII doctrina quid contineat, I, 377.

Scopus, 331.

Tradit elementa vitae piae, 272.

Omnia vivendi, credendi et placendi Deo praecepta continet, 274.

Perfectum virum secundum evangelicam doctrinam consummat, 10.

Perfectum Legis et Prophetarum et Evangeliorum virum Propheta in eo conformat vel ex sua vel ex alterius quem instituat persona. 355, 356

Psalmum CXX quidam ad Christum referendum putant, I, 426.

Psalmum CXXI intelligit qui coelum anhelat, 432,

0995 In Psalmo CXXV gratulatio est animae ex captivitate vitiorum in libertatem cognitionis Dei redeuntis, I, 458.

Psalmus CXXVI eas spes omnes praenuntiat, in quas se sanctorum fides extendit, 466.

Ejus auctor Salomon, 466.

Psalmus CXXVIII ad patientiam nos instituit. 483

Psalmus CXXX universitatem hanc ex Dei bonitate profectam docet, I, 541.

Psalmus CXXXI ad personam Domini et ad sanctificationem Ecclesiae referendus, 507.

Cognitionem filii Dei et sacramentum assumptae ab eo carnis nos edocet, 500.

In Psalmo CXXXIII an aliquid additum, 523.

Psalmus CXXXIV per corporalia gesta sensum prodit altiorem, 526.

Psalmus CXXXVI Babyloniae captivitati potest convenire, 548.

Eo tamen potius captivitas spiritalis tractatur, 549.

Apud quosdam Jeremiae titulo inscribitur, 548,

quo caret apud LXX, 548.

Psalmus CXXXVIII totus est ex persona Christi, 563, 564, 569.

Psalmus CXXXIX est oratio aut David, aut fidelium, aut potius Christi non seclusis fidelibus. 584

Psalmus CXLI est de Christo in David adumbrato, I, 600.

Psalmus CXLII est ex persona Prophetae intelligentis se in peccati corpore, 605.

In eo ad Christum referenda quaecumque sub Prophetae nomine dicentur, 605.

Psalmus CXLIII est de Christo, 611.

Psalmo CXLIV Christus nomine David laudatur, 620.

In Psalmo CXLVI versus adjectus, 638.

Psalmus CXLVII est aeternae Jerusalem prophetia, 640, 643.

Psalmus CXLVIII est gratulatio aedificatae Jerusalem coelestis. 643

Psalmi semper et ubique cantandi, I, 321.

Psalmographus Christum videre expectat, 93.

Christianus est, 92.

Psalmorum liber apud Graecos ex Hebraeo emendatus, 323.

Psalmi lectio ante habitum de eo Tractatum. 64, 69

Psalterii figura, et quid adumbret, I, 6.

Psalterium decachordum, 618.

Psalterium liber legis. 187

Pseudoprophetae vulpes. I, 702

Ptolemaeus, I, 384.

Auctor fuit legis ex Hebraeo in Graecum transferendae. 7, 31

Publicani. I, 707

Pudicitia gloriosum ac nitens sordenti carni lumen invehit. I, 378

Puer doctrinae Dei ac praeceptis timoris a teneris assuefaciendus, I, 283.

Puerorum indoles qui fidelibus imitanda, 757.

Puerorum sunt Angeli. 758

Pugna. Pii saepe et a teneris impugnantur, I, 483.

Pugnae hujus auctores ac ministri, 484.

Certamen legitimum, 483.

Pugnantes nos adversus nequitias spiritales Angeli juvant, et misericordia Dei protegit. 200

Pullentius lector. II, 706

Pullorum duplex generatio. I, 787

Punit Deus, ut sanet. I, 254 et seq.

Pupillus, qui patrem sibi diabolum abjuravit. I, 632

Purgandi sumus igne judicii I, 291, 294

Puritas perfecta baptismo non redditur. I, 291

Purpura perangusta vestis. II, 527

Puteo infernae mortis sedes significatur, I, 250.

Puteus vitae et puteus interitus. 126