164

τρέφουσι τοὺς μαθητευομένους οἱ βαστάζοντες τοὺς πνευματικοὺς τούτους κοφίνους. Καταιγὶς πολλάκις ἐπὶ πειρασμοῦ λαμβάνεται. ἐπεὶ ουν θεὸς πάρεστι τοῖς πειραζομένοις οὐ φανερῶς ἀλλὰ κεκρυμμένως, δέον ἐπικαλεῖσθαι τὸν πειραζόμενον, οπως ἐπακούσας αὐτοῦ ὁ θεὸς ῥύσηται αὐτὸν ἐκ τῆς παρούσης αὐτοῦ θλίψεως. 834 Ps 80,12 Καὶ οὐκ ηκουσεν ὁ λαός μου τῆς φωνῆς μου. τὸ ἀκοῦσαι οὐ μόνον αἰσθηθῆναι φωνῆς σημαίνει ἀλλ' εσθ' οτε καὶ τὸ πεισθῆναι τῷ λέγοντι κατὰ τὸ Οὐκ ηκουον φωνὴν παιδεύοντός με, τουτέστιν οὐ συγκατετιθέμην ταῖς προστάξεσι τοῦ παιδεύοντος. δηλοῖ δὲ ἡ ἀκούειν φωνὴ καὶ τὸ συνιέναι καὶ νοῆσαι. ̔Ο εχων γάρ φησιν ωτα ἀκούειν ἀκουέτω, ῳ ισόν ἐστιν ̔Ο εχων σύνεσιν συνέτω. λαὸν δὲ αὐτοῦ φησιν αὐτὸν ητοι εἰς ευνοιαν αὐτοὺς διεγείρων η βαρύνων καὶ ἐπιτείνων τὸ εγκλημα αὐτῶν· μονονουχὶ λέγων, εἰ ετερον εθνος ἐτύγχανε, συγγνώμην αν ειχον μὴ ἀκούοντες τῆς ἡμετέρας φωνῆς οντες ἀήθεις, νῦν δὲ ἀσύγγνωστα τιμωρηθείη-οὐ μόνον δὲ Οὐκ ηκουσε τῆς φωνῆς μου ὁ λαός μου ἀλλ' οὐδὲ προσέσχε μοι, καίτοι νοῦν εχων δυνάμενον ὁρᾶν ἐμέ, ινα, εἰ καὶ τῆς φωνῆς καταφρονεῖ, ἀλλά γε καν αἰσχυνθῇ με προσβαλών μου τῇ αὐθεντείᾳ εὐκαίρως εὐαγγελικὴν λέξιν μὴ νοουμένην ὑπὸ τῶν ἑτεροδόξων καὶ ταῦτα διακοπτόντων τὴν θεότητα σαφηνίσαι καλόν, τοῦ σωτῆρος τοῖς ̓Ιουδαίοις λέγοντος περὶ τοῦ πατρὸς Οὐδὲ φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόατε πώποτε ουτε ειδος αὐτοῦ ἑωράκατε. μὴ νοήσαντες οἱ αἱρετικοὶ τὸ λεχθέν φασι (τῶν ̓Ιουδαίων τοῦ θεοῦ τὴν φωνὴν ἀκηκοότων τοῦ τὸν κόσμον πεποιηκότος καὶ τὸ ειδος αὐτοῦ ἑωρακότων) κατὰ τὰς ἀναγραφείσας παρ' αὐτοῖς ἀποφανείας· ἐλέγχων ὁ σωτὴρ μηδέποτε φωνὴν αὐτοὺς ἀκηκοότας θεοῦ μήτε ειδος αὐτοῦ ἑωρακότας αλλῳ προσέχειν θεῷ ου καὶ φωνὴν ηκουσαν καὶ ειδος ἑωράκασιν. ἠπατήθησαν δὲ οἱ ἑτερογνωμονοῦντες τὸ πολύσημον τῆς ἀκούειν φωνῆς ἠγνοηκότες. εἰ γὰρ καὶ ηκουσαν θεοῦ φωνῆς οἱ ̓Ιουδαῖοι νόμον παρ' αὐτοῦ λαβόντες μὴ νοήσαντες αὐτὴν μηδὲ πεισθέντες αὐτῇ, εὐλόγως ἐλέγχονται μὴ ἀκούσαντες φωνὴν αὐτοῦ· ἀλλ' οὐδὲ τὸ ειδος αὐτοῦ ἑωράκασι μὴ προσηκάμενοι τὸν χαρακτῆρα τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ λέγοντα ̔Ο ἐμὲ ἑωρακὼς ἑώρακε τὸν πατέρα. Ωι ουν ειρηται σημαινομένῳ μὴ ἀκηκοέναι φωνὴν θεοῦ πώποτε, ουτω καὶ ἐνταῦθα πλήττονται διὰ τῆς εἰρημένης λέξεως καὶ τῆς ἑξῆς ἐκτεθησομένης ουτως ἐχούσης. 835 Ps 80,15a Τὸ ̓Εν τῷ μηδενὶ αν σημαίνει τὸ δι' εὐτελῶν τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ἐταπείνουν, ωσπερ καὶ τὸν μέγιστον τύραννον τῆς Αἰγύπτου οὐ γίγαντας ἰσχυροὺς ὁπλίσας κατ' αὐτῶν η θηρία μέγιστα ἀλλ' εὐτελῆ καὶ μικρὰ ζῳύφια.

836 Ps 81,2-4 Εθει ̔Εβραϊκῷ φασι τοὺς εἰς τὸ κρίνειν τὸν λαὸν

προβεβλημένους ανδρας θεοὺς ὀνομάζεσθαι, ὡς καὶ αὐτὸς Μωυσῆς παρίστησι λέγων Θεοὺς οὐ κακολογήσεις καὶ αρχοντας τοῦ λαοῦ σου οὐκ ἐρεῖς κακῶς. αρχοντι γὰρ λαοῦ θεοὶ συνταττόμενοι οὐχ ετεροι τῶν κριτῶν ειεν. ἀλλ' ἐπεὶ ἑξῆς ἐν αὐτῷ τῷ ψαλμῷ τούτῳ ὁ θεὸς εφη ̓Εγὼ ειπα Θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑψίστου πάντες (ουτοι *** θέντες, γεγονότος πρὸς αὐτοὺς τοῦ θεοῦ λόγου), δηλονότι καὶ νῦν τὸ ̔Ο θεὸς εστη ἐν συναγωγῇ θεῶν ἐπ' αὐτοὺς ἀνενεχθήσεται. πάντων γὰρ τῶν ουτω θεῶν οντων, ανδρες δὲ καὶ αγγελοι θεῖοι τῷ αὐτῷ τρόπῳ τυγχάνουσιν ων ὁ θεὸς ἐν μέσῳ ισταται οὐ μετακινούμενος αὐτῶν οὐδὲ καταλείπων αὐτοὺς οσον εἰσὶ τοιοῦτοι. τῶν γὰρ μεταπιπτόντων ἀφίσταται καταλιπὼν αὐτούς. διὸ καὶ ὁ ̓Αδὰμ μετὰ τὴν παράβασιν ᾐσθήθη θεοῦ ἑστηκότος αὐτῷ πρὸ τῆς ἁμαρτίας· καὶ ἐν τῷ προφήτῃ ειρηται Καὶ πορεύσεται κύριος ὁ θεὸς ἐν σάλῳ ὀργῆς αὐτοῦ. ἱστάμενος δὲ ὁ θεὸς ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν θεῶν τηρεῖ αὐτῶν τὴν θεότητα, τρέφων μᾶλλον δὲ αυξων αὐτὴν τῇ μετοχῇ ῃ μετέχουσιν αὐτοῦ. ἀλλὰ καὶ ἐν μέσῳ αὐτῶν τυγχάνων διακρίνει αὐτοὺς τὸν εἰρημένον τρόπον. Εως πότε κρίνετε ἀδικίαν καὶ πρόσωπα ἁμαρτωλῶν