6

καὶ εκτεινάν τινας ἐπὶ ἀσεβείᾳ καὶ ἐγκλήμασιν μεγίστοις. Τούτων ὀρθῶς ὁμολογουμένων, τὸν κατὰ παράβασιν νόμου αιτιον ἀναιρέσεως ἀνθρώπου γενόμενον φόνων καὶ αἱμάτων ανδρα λεκτέον. καὶ τὸ δόλιον δὲ εὐλόγως συνέζευκται τούτῳ· πῶς γὰρ ὁ σὺν δόλῳ φονικῶς αιματα ἀνθρώπων ἐκχέων οὐ βδελυκτὸς κυρίῳ; 27Ps 5,9a Πῶς δὲ ὁδηγεῖταί τις τῇ τοῦ θεοῦ δικαιοσύνῃ, ἐξεταστέον. μήπωτ' ουν ὁ κατὰ τὴν τοῦ θεοῦ δικαιοσύνην (αυτη δέ ἐστιν ἡ γνησία ἀρετή) προκόπτων ἑπόμενος θεῷ κατὰ τὸ ̓Οπίσω κυρίου, τοῦ θεοῦ σου, πορεύσῃ, ὁδηγεῖται ὑπὸ τοῦ χορηγοῦντος τὴν ἀρετήν, αὐτοῦ τοῦ θεοῦ δηλονότι. 28Ps 5,11 Καὶ ἐπεὶ ἀνθρώπινον τὸ Παρεπίκραναν, σκοπητέον πῶς ἐκλαβεῖν αὐτὸ δεῖ περὶ θεοῦ εἰρημένον. ὁ θεὸς ἀναλλοίωτος καὶ ατρεπτος ὑπάρχων ἀπαθής ἐστιν, πάθεσιν δοκῶν περιβάλλεσθαι οτ' αν ἡμεῖς πάθη εχωμεν· τὰ γὰρ ἡμέτερα ὡς ἐκείνῳ ἐγγιζόμενα νομίζεται, οιον ἡ λήθη, ην εχομεν περὶ αὐτοῦ, ὑπολαμβάνεται αὐτοῦ ειναι. περὶ ἡμῶν γοῦν ειπεν ̓Επελάθου νόμου θεοῦ σου, κἀγὼ ἐπιλήσομαι τέκνων σου. ομοιον τῷ ῥητῷ τούτῳ τὸ γραφόμενον ὑπὸ Παύλου Ει τις ἀγνοεῖ, ἀγνοεῖται· δῆλον οτι ὑπὸ τοῦ εἰπόντος πρὸς τοὺς φαύλους ̓Αποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ, ἐργάται ἀνομίας, οὐδέποτε ὑμᾶς εγνων. ὡς ουν ταῦτα ὁ παραπικραίνων ἑαυτοῦ τὸ ηθος διὰ τῆς πικροτάτης κακίας ἀντάξια πάσχων, ων εδρασεν, οιεται τὸν θεὸν κατ' αὐτοῦ πικράζεσθαι. ειπεν γοῦν τοῦτ' αὐτὸ ψυχὴ δίκῃ ὑποπεσοῦσα ψήφῳ θεοῦ δι' ἁμαρτήματα ̓Εγὼ παραπικραίνουσα παρεπικράνθην· οθεν καὶ συνορῶσα τὴν τοῦ κρίματος ἀκολουθίαν ειπεν ∆ίκαιός ἐστιν ὁ κύριος, οτι τὸ στόμα αὐτοῦ παρεπίκρανα. 29 Ps 5,12ab Οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σὲ πάντες εὐφρανθήσονται, τῶν ἐπιβουλευόντων αὐτοῖς καταλυθέντων. εστιν δὲ τῶν ἐλπιζόντων ἐπὶ σὲ εὐφροσύνη οὐκ ὀλιγοχρόνιος οὐδὲ πρόσκαιρος· οθεν Εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται, σοῦ κατασκηνοῦντος ἐν αὐτοῖς. πῶς γὰρ οὐκ ἀεὶ ἀγαλλίασιν εξει ῳ θεὸς πάρεστιν κατασκηνῶν ὡς ἐν ἰδίῳ ναῷ; ὡς γὰρ τὸ μακρύνεσθαι θεοῦ, αἰχμαλωτιζούσης τῆς ἁμαρτίας, θρήνων καὶ ὀλοφυρμῶν ἐπάξιον, ουτως οἰκεῖον ἀγαλλιᾶν τοῖς θεὸν ἐν ἑαυτοῖς εχουσιν ἐνοικοῦντα καὶ ἐμπεριπατοῦντα. 30 Ps 5,12ab 30 ̔Ρηθείη τὰ προκείμενα καὶ περὶ τῆς τοῦ σωτῆρος ἐπιδημίας, εὐφρανθέντων πάντων τῶν καραδοκούντων αὐτοῦ τὴν ἐνανθρώπησιν· ἠλπίζετο γὰρ αυτη τοῖς προφήταις καὶ τοῖς νοοῦσι τὰς προφητείας. ἐπεδήμησεν γὰρ ὁ θεὸς λόγος σὰρξ γεγονὼς προσλήψει σαρκός, ινα σκηνώσῃ ἐν τοῖς πιστεύουσιν αὐτῷ· ̔Ο λόγος γάρ φησιν σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν. ουτω σκηνώσαντος αὐτοῦ Εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται οἱ ὑποδεξάμενοι αὐτὸν ἐν ἑαυτοῖς· οψονται γὰρ τοῦ σκηνώσαντος ἐν αὐτοῖς διὰ σαρκὸς λόγου τὴν ∆όξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας, οἱ τοῦ χρόνου τούτου εἰς αἰῶνα ἀγαλλιώμενοι εργῳ θεασάμενοι τὴν ὡς μονογενοῦς πατρὸς δόξαν, οι φασιν· Εἰ καὶ ἐγνώκαμεν κατὰ σάρκα Χριστόν, ἀλλὰ νῦν οὐκέτι γινώσκομεν, εχοντες θεωρίαν τῆς δόξης αὐτοῦ καθ' ην μονογενὴς παρὰ πατρός ἐστιν. Ps 5,13b Οπλον καὶ στέφανος ὁ σταυρός· οπλον διὰ τοὺς πολεμοῦντας, στέφανος διὰ τοὺς νικῶντας. καὶ πάλιν· οπλον διὰ τοὺς στρατιῶτας, στέφανος διὰ τοὺς βασιλεύοντας.

31Ps 6,1 Θειοτέραν δὲ νόησιν εχων ἐν υμνοις ἐμπεριέχεται καὶ αὐτὸς

τοιοῦτος· ᾳδεται δὲ καὶ ουτος Εἰς τὸ τέλος τῷ τελεώτατα ειναι τὰ περὶ τῆς ὀγδοῆς θεωρήματα. θεωρητέον δὲ τίς ἡ πνευματικὴ περιτομὴ ην ὁ εχων θεῷ περιτέμνεται, τοῦ κατὰ σάρκα περιτεμνομένου οὐ πάντως τοῦτο εχοντος. φησὶ γοῦν ὁ προφήτης πρὸς τοὺς σπουδάζοντας περὶ τὴν κατὰ σάρκα μόνον Περιτμήθητε τῷ θεῷ ὑμῶν καὶ μὴ περιτέμνεσθε τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας ὑμῶν· καὶ ετι ὁ αὐτὸς προφήτης· Πάντα τὰ εθνη ἀπερίτμητα σαρκί, ὁ δὲ οικος ̓Ισραὴλ ἀπερίτμητοι καρδίας αὐτῶν.